Abonné's! Leest dit s. y. p.
\o. 1077.
if oensdag 16 December 1896.
!2e Jaarg.
J
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen
F. DIELEMAN,
Buitenland.
FEUILLETON
Voor honderd jaren.
Een drentsch verhaal.
Rechtszaken.
<01 RANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent;
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
AXEL.
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent;
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Uitsluitend voor de Abonné's op dit
blad of' zij die zich daarop abonneeren
heeft de uitgever tot 1 Januari 1897 de
tot den iaatsten tijd bijgewerkte Land
kaart van Nederland, waarop alle plaatsen
en gehuchten voorkomen, benbver.s het
plantot Droogmaking van de Zuiderzee,
verkrijgbaar gesteld tegen den geringen
prijs van slechts 30 cents.
Voor niet abonné's is de prijs dezer
Landkaart f 1,50. 'De Landkaart is groot
85 bij 71 cM.
Abonné's die de Landkaart verlangen,
gelieven de Bon op de vierde pagina uit
te knippen en duidelijk ingevuld met
naam en woonplaats aan den couranten-*
rondbrenger ter hand te stellen of aan
het Bureau in te zend in.
Zij die de Courant per post ontvangen
zenden de ingevulde Bon met 35 cents
aan postzegels aan
DEN UITGEVER,
P. DIELEMAN
Buis heeft aan den wensch van zijn
vrienden gehoor gegeven en blijft (althans
voorloopig) aan, waarom de schepenen
hun benoeming aanvaarden.
Wel krjjgt Buis die reeds lang lijdende
was, eetiige maanden verlof tot herstel
van gezondheid.
Dat de nieuwe Belgische wet betreffende
het gebruik der Vlaamsche taal heel wat
kost, kan daaruit blijken, dat alleen aan
de kamer drie ot vier vertalers zullen
41
worden aangesteld.
De Belgische senaat keurde het ontwerp
tegen weddenschappen op de renbaan goed,
en ving daarna de beraadslagingen aan
over het beursspel en den terinijnhandel.
In den toestand te Hamburg is eenige
verbetering me kbaar.
Daily News heeft weer eenige berichten
over de bezetting van den Bosporus door
Rusland, en noemt als grenzen van de te
bezetten kuststreek Bujuk-Dere en Terkos.
Nelidoff zou op reis van Petersburg naar
Konstantinopel zich te Weenen ophouden,
om den keizer en diens regeering voor de
plannen te winnen.
Maar Havas deelt mede, dat zijn instruc
ties inhouden, dat Rusland alleen in ver-
eeniging met de andeie mogendheden
optreedt, en zich van elke zelfstandige
actie ophoudt.
Ook de Pol. Corr. verneemt uit Peters
burg, dat in een vergadering van de Ruk
sische ministers van buitenlandsche zaken,
oorlog en marine, waar ook verschillende
hooge militairen en Nelidoff aanwezig
waren, is besloten van elk zelfstandig op
treden af te zien.
Ten gevolge van de zuivering in het
Turksche ministerie van politie zijn twee
officieren der gendarmerie en de directeur
van politie van hun ambt ont/.et, maar
met andere gewichtige posten belast.
De Armenische millionair Apik Effendi,
heeft van den sultan gratie gekregen.
Hoeveel zijn in vrijheidstelli g hem wel
heeft gekost, wordt niet gemeld.
In de sluitingsrede van den Volksraad
verklaarde Kruger. dat de Transvaal den
vreedzamen vooruitgang wenscht, en nooit
aanvallend zal optreden. Hij wenscht met
Engeland op vriendschappelijken voet te
Tijd eD ervaring hadden inmiddels zijne
hartstochten meikelijk getemperd. De
hevige patriot van vroegere jaren was in
den echten vaderlander ondergaan
Eindelijk was de crisis daar om een
zedelijk lichaam te ontbinden, 't welk ge
durende me u dan twee eeuwen zich altijd
had weten staande te houden. De souverei-
niteit der algemeene staten had opgehouden
te beslaan, het weergalooze tijdperk in
Nederlands roem en welvaart was gesloten.
De trotsche boom om welks kruin zoo
menige storm vruchteloos had gewoed,
was omver gehouwen, en de omwenteling
van 1795 entte op zijnen geknotten stam
eene vreemdsoortige loot.
Wouter ontving de tijding daarvan met
vreugde, te meer daar zij hem overbracht
werd door zijnen boezeraviiend van Doorn-
stein, die hem meeimalen in den vreemde
had bezocht, en dien de lezer reeds een
maal in het gezelschap van Alfing op den
weg naar Nienhuis heeft leeren kennen.
De blijdschap over dat bericht werd
evenwel een weinig vergald door de ge
dachte dat hij eeue familie zou moeten
verlaten, waaraan hij zoo veel verplicht
en tevens zoo zeer gehecht was.
Hartelijk en roerend was het afscheid,
dat nu weldra volgde. Wouter, na zijnen
dank met wooid en daad aan het hem
dierbare gezin betuigd te hebben, vertrok
onder duizend zegenwensehen en sloeg den
weg naar Drenthe in. Alvorens zich naar
Holland te begeven, wenschte hij nog
eenigen tijd op Santhorst door te brengen.
Bijzondere redenen trokken hem derwaarts.
Welke die redenen waren en wat er ge
durende zijn verblijf bij de familie Wee
ninck voorviel, zal de lezer uit de vol
gende door Wouter aan zijn vriend van
Doornstein geschreven brieven nader ver
nemen.
>Waarde van Doornstein 1"
»Ik gevoel tnij weder zeer gelukkig in
d>m schoot mijner drentsche familie. Met
een kloppend hart, overschreed ik den
drempel van Santhorst, want ik wist, dat
de oorzaak, die mij in mijne vrijheid deed
juichen den bewoners van Santhorst eene
reden van droefheid was. Hoe onge
dwongen wij over en weder ook wenschten
te schijnen, toch was de eerste ontmoeting
wel wat stijf. Eyeuwel duurde het maar
koit. ot ik was er weder geh'-el te huis
En geen wonder, mevrouw Weeninck is
eene uitmuntende vrouw, die zich slechts
heeft te vertooneo om toegenegenheid en
eerbied te wekken. Hare beschaafde
manieren, hare uitmuntend verstand en
juist oordeel, gevoegd bij hare groote be
staan, en alle verschillen langs vreedzamen
weg op te lossen.
Alvorens uiteen te gaan, besloot de
volksraad nog de Regeering op te dragen,
onderhandelingen te openen voor een stoom
vaartlijn tusschen Oost Afrika en Europa.
Het doortrekken van eenige naar het
vaderland terugkeerende Engelsche soldaten
heeft in Transvaal nogal war opgewonden
heid veroorzaakt. Van Engelsche zijde
zijn maatregelen gbnomen om te beletten,
dat het geval zich herhaaltde militairen
zullen voortaan burgerkleeding krijgen.
De Spaansche regeering ondervindt thans
de nadeelige gevolgen van al die misleidende
oorlogsberichten. Hoewel zeer gedetailleer
de telegrammen over den dood van Maceo
worden openbaar gemaakt, aarzelt men
overal in het buitenland nog de tijding
als waar aan te nemen.
Het verhaal, dat verspreid wordt, luidt
als volgtMaceo is er werkelijk in geslaagd
de Trocha door te breken en dus uit
de provincie Pinar El Rio in Havanna
binnen te dringen. Daar had hij een
macht van 2000 man bijeen, welke door
den overste Cirujeda is aangevallen en
vei slagen na een gevecht, waarin de op
standelingen 350 en de Spanjaarden 6 man
verloren.
Nadat de opstandelingen zich verspreid
hadden, werd het slagveld onderzocht.
Onder de talrijke lijken vond men er twee,
welke ineengestrengeld lagen; het eene
as dat van een Mulat, het andere dat
van een blank jongmensch, dat met iwee
onden in het hoofd, op de borst van
den Mulat rustte. Uit een briefje dat in
de hand van het lijk gevonden werd, bleek,
dat de doode zelfmoord had gepleegd, wijl
hij het lijk van generaal Maceo niet wilde
verlaten. Volgens andere mede Jeelin gen
was deze jongeliDg een zoon van Maximo
Gomez.
Op het lijk van Maceo vond men zjjn
dagboek en zijn zegelring, terwijl zijn
hemd zijn naamcijfer droeg. Zoo althans
wordt in een officieel verhaald.
In Spanje heefr, de tijding groote geest
drift gewekt, welke zich overal door vader
landslievende betoogingen uitte. Te Madrid
trok men naar het gebouw van het ministerie
van oorlog en naar de bureaux der dag
bladen, en gaf daar aan zijn vreugde lucht.
De Senaat der Vereenigde Staten heeft
de moties in zake Cuba naar de commissie
voor de buitenlandsche aangelegenheden
gezonden. Senator Mill stelt voor het
eiland te bezetten tot de opstandelingen
een geregeld bestuur hebben gevormd.
Cameron en Coll willen minder ver gaan
en zich bepalen tot de erkenning van de
Cubaansche republiek.
lezenheid en tact om zonder moeite zich
duidelijk uit te drukken, maken haar tot
het middelpunt der kleine familie. Waar
zij zich vertoont daar heerscht christelijke
vroolijkheid zij is, als ik het zoo eens mag
noemen, eene christelijke fee, bestemd om
den doornen weg van ieder, die haar
nadert, met geurige rozen te bestrooien
Vooi mij gelijkt zij de ondergaande zon
wier stralen eene ongewone verkwikking
uitstorten op den vermoeiden wandelaar,
die na een langen tocht de plaats zijner
bestemming nadert. Haar beeld spiegelt
zich in dat van haren kleinzoon, dien gij
ter loops hebt leeren kennen, in velerlei
opzichten terug ik weet Otto's reine
godsvrucht en oprechte vriendschap niet
genoeg te roemen.
Wat zijne zuster Maria betreft, zij is in
één woord een juweel, een engel van een
meisje. Welke wenschen ik ten haren,
aanzien koester, o, ?an Doornstein, gij
kent ze ik bemin haar, zooals ik
geloof dat geen ander haar ooit beminnei
kan. Haar de mijne te mogen noemen is
de éénigste, de innigste wensch, dien ik
thans koester. Duizend malen op een dag
wil ik baai 't geheim, dat mij op 't hart
ligl, en waar ik in zoo menigen brief aan
haren broeder op gezinspeeld heb, open
baren, doch telkens kom ik er van terug
't Is alsof een heilige schroom mij weder
houdtde gedachte gij zijt zulk een rein
en edel wezen niet waardig, sluit telkens
mijne geopende lippen. Staatkundig bur
AXEL, den 15 December 1896.
A. S. Mey, ambtenaar bij 's rijks
belastingen te TerneuzeD, is verplaatst
naar Rotterdam.
Ds. A. Timmermans, predikant bij
de Ned. Herv. Gemeente te Ter Neuzen,
is als zoodanig beroepen te Ovezand.
Arrondissements•Rechtbank te Middelburg.
Zitting van 15 December 1896.
L. d. F., 34 j., landbouwer te Ter
Neuzen, thans alhier in hechtenis, is
wegens oplichting veroord. tot 3 maanden
gevangmet in mindering brenging der
doorgebrachte hechtenis.
gerlijk vrij, ben ik op het zedelijk gebied
der liefde een slaaf. En is die slavernij
bij wijlen zoet, even dikwijls drukken mij
hare ketenen waarvan ik mij tot heden
vruchteloos getracht heb los te rukken.
Ik gelijk een kind, maar hoop weldra een
man te worden, man in de ware betee-
kems van het woord.
Over eenige dagen, als God het wil, ga
ik met Maria en haren broeder eene hier
in de nabijheid wonende familie bezoeken
en mijn voorgevoel zegt mij, dat op dien
tocht mjjii lot beslist zal worden. Tot
zoo lang zal ik geduld oefenen en als een
vlinder rondom de schoone bloem fladderen,
die, God weet het, misschien voor een
ander reeds bestemd is."
Veertien dagen later schreef die zelfde
hand.
>Ach, van Doornsteinda zeepbel
mijner verwachtingen is gebarsten, de lelie
mijner hope verflenst. Ik heb Maria mijne
liefde geopenbaard en haa» om wedermin
gebeden doch, helaas, te vergeefs. Zij
was niet meer vrij zij zal, als de Heer
het wil, Reinhofïs gade worden, niet eerder
evenwel voor dat hare grootmoeder, die ze
niet kan en wil veilaten, zal opgehouden
hebben te leven. O die gelukkige Reinhoff
»Dat ik niet zeer opgeruimd ben, zult
gij evenzeer begrijpen, als dat er tusschen
Maria en mij thans iets gedwongens in
onzen omgang is. Ik althans ben niet
meer de vrooljjke logée van voor nog
weinige dagen en heb daarom in verband
