No. 1037.
Woensdag 7 October 1896.
12* Jaar*»-,
ïïerhalingsonderwijs.
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen
F. DIELEMAN,
AXEL.
HerhaLiiigsonderwijs,
Buitenland.
2i FEUILLETON.
Voor honderd jaren.
Een drentsch yerhaal.
AXELSCHE
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
COUIIANT.
DRUKKER UITGEVER
Advertentie n van 1 tot 4 regels 25 oent;
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3 2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Zü, die verlangen gebruik te maken
van het
behooren zich vóór U October c. k., aan
te melden aan het hooid der openbare
lagere school te Axel.
Het zal voor de lezers der Fransche
bladen een uitkomst zijn als het bezoek
van den Czar tot het verleden behoort
De politieke tinnegieterij over den aard,
de strekking, de beteekenis der nog altijd
even problematische Fransch-Russische
alliantie zal daarmede zeker niet ophouden,
want een beslissend woord, dat een helder
licht verspreidt in het tot dusver van Rus
sische zijde klaarblijkelijk gewilde schemer
donker, zal bij deze gelegenheid wel niét
worden uitgesproken, maar men zal ten
minste verlost zijn van de eindelooze dis-
cussiën in de Fransche pers over de wijze,
waarop de Czar en zijne gemalin behooren
te worden ontvangen. De zenuwachtigheid
der republikeinsche gastheeren zou onrust
barend zijn, als zij niet zoo lachwekkend
was. Lange artikelen zijn reeds geschreven
over de vraag, of president Faure zich niet
een uniform zou moeten aanschaffen, maar
nn dringt zich de quaestie op den voor
rond, of de dames, die de receptiën op
et Elysée zullen bijwonen, sleepjaponnen
zullen dragen, en zoo ja, hoe lang die
sleepen dan wel mogen zijn. Het berekenen
der lengte van een democratischen sleep is
waarlijk geen kleinigheid
De beide vrouwen zagen elkander hoogst
verschrikt aan. als wilde de eene de andere
opheldering van deze onverwachte ver
schijning vragen.
De Scholte liet haar niet lang in de
onzekerheid.
„Vrouw Brinkmeijer," zeide hij, „gij zijt
mjjn arrestant."
„Ik 1" riep de arme vrouw, ten toppunt
van verbazing.
„Gjj," was het antwoord.
Wat de fel geschokte moeder niet kon
uitbrengen, dat deed de weinig minder ont
roerde dochter.
»Wat legt men mijne arme moeder te
last vroeg zij snikkend.
»Zij ligt onder verdenking van brand
gesticht te hebben in de schuur van Wessel
Krangband," antwoordde de Scholte.
„O mijn God, mijn God 1" riep de be
schuldigde.
„En dat kunt gij gelooven vroeg
Wemeltien driftig.
De Scholte, verLgen wat te antwoorden
trok met een bedenkeljjk gezicht zijne
schouders op..
De ligaro waarschuwt zijn landgenooten
zeer terecht: „Laat ons toch oppassen,
dat wij ons niet aanstellen als parvenu's,
die toevallig een hooggeplaatsten bezoeker
ontvangen. Het geldt hier een beteekenisvol
politiek feit, en geen onbeduidende parade.
Over ceremonieel en formaliteiten is al
meer dan genoeg gepraatlaat ons nu
eindelijk eens tot daden overgaan." En
nog een beetje scherper zegt de Jour
>Heusch, de discussie over al die bijzon
derheden is onzinnig. Wij stellen ons aan
ais een portieisfamilie, die een oom uit
Amerika verwacht, en de reis van den
Czar gaat langzamerhand gelijken op >de
bruiloft van neef Bobosse."
De groote moeielijkheid ligt natuurlijk
in het feit,1 dat er tusschen Fransche en
Russische toestanden zoo weinig overeen
stemming bestaat. President Faure heeft
die moeielijkheid trachten optelossendoor
te onderstellen, dat bet bezoek van den
Czar het hoofd van den Franschen staat
gold, en dat dus de Czar en de president
als grootheden van dezelfde orde tegenover
elkander zouden staan. Maar dat heeft
men hem spoedig afgeleerdVerbeeld u,
dat in de democratische republiek bij de
plechtige receptiën de volksvertegenwoor
digers maar waren weggecijferd, omdat in
Rusland voor hen geen aequivalent te
vinden was 1 De kamer en de senaat
hebben hun verontwaardigde protesten niet
onder stoelen of banken gestoken, en nu
is het blaadje omgekeerd, en zullen de
volksvertegenwoordigers overal eene eerste
viool spelen. Zelfs zal, naar het schijnt,
de Czar worden uitgenoodigd om eene
kamerzitting bij te wonen. Wie weet, hoe
dit nog kan medewerken tot de invoering
van constitutionuele instellingen in Rusland
«Scholte,hernam Wemeltien met vuur
doch voor zij meer kon uitbrengen
trad er een man binnen, wiens tegen
woordigheid voor allen, die daar waren,
hoogst welkom moest zgn.
't Was ds. Reinhoff. De meest uiteen
loopende tijdingen waren hem rer ooron
gekomen, eerst van den brand daarna van
de beschuldiging en eindelijk vau het vei-
trek van den Scholte naar Bonneveld. Al
die berichten hadden elkander met zulk
eene snelheid opgevolgd, dat hij ter nauwer
nood den lijd had kunnen vinden om zich
behoorlijk te kleeden ten einde een bezoek
in de woniög der droefheid af te leggen.
Aldaar nu aangekomen werd hij van
alles in het breede onderricht. Hij had
geen oogenblik aan de onschuld van vrouw
Biinkmeijer getwijfeld en was na het ge
hoorde, hoezeer de schijn in enkele punten
ook tegen haar mocht zijn, niet het minste
in zijn gevoelen verzwakt.
Hij nam den Sohultus ter zijde, doch
merkende, dat deze in zijnen ijver zich aan
plichtverzuim vreesde schuldig te maken,
zoodra hij van zijn voornemen afweek,
keerde hij zich tol de beschuldigde en
zeide
»Moeder Brinkmejjer 1 God schijnt u
eene nieuwe beproeving waardig te achten
wees dus getroost, onderwerp ti aan zijnen
heiligen wilzonder Hem zal u geen
schepsel deren, ga en zijt goedsmoeds."
Geene der vrouwen sprak hare tongen
waren als verlamd zij konden niets dan
Intusschen hebben in een ander deel van
Europa vorstelijke bezoeken plaats, waar
over minder drukte wordt gemaakt, maar
die misschien niet minder belangrijk zijn.
Aan de grenzen van Oostenrijk Hongarije
in het voormalige Turkscne gebied hebben
de keizer van Oostenrijk-Hongarije en de
koningen van Servië en van Roemenië
elkander ontmoet, om getuigen te zijn van
de voltooiing der werken, die de scheep
vaart op den Donau van bet hart van
Duitschland tot de kust der Zwarte Zee
mogelijk maken, en die voor de oeverstaten
een nieuwe bron van welvaart hebben
geopend.
De IJzeren Poort was de naam, dien
men aan dat gedeelte van den loop der
Donau gaf, waar de rivier de Hongaarsche
laag vlakte verlaat, om zich, dwars door de
Transsylvanische bergketen, een weg te
banen naar de vlakte van Walachije. Een
reeks van stroomversnellingen over een
rotsachtigen bodem maakte hier over eene
uitgestrektheid van enkele kilometers alle
scheepvaart onmogelijk. In 1890 is men
aan het werk gegaan, om de hindernissen
uit den weg te ruimen. Twee millioenen
kubieke meters steen moesten worden ver
wijderd om een ruimen en diepen water
weg te verkrijgen, en dertien millioen
florijnen heeft Oostenrijk-Hongarije besteed
aan dit werk des vredes, dat niet minder
aan Servië en aan Roemenië zal ten goede
komen. Terecht heeft Buda-Pest het verga
derend interparlementair vredes congres uit
genoodigd, om bij de plechtigheid der
opening tegenwoordig te zijn. En terecht
kon keizer Franz Joseph tot de beide
souvereinen der naburige landen zeggen
»overtuigd dat de voltooiing van dit werk
een krachtigen en heilzamen stoot zal
schreien en snikken.
Eindeljjk kreeg de beschuldigde hare
bedaardheid terug.
»De Scholte doet wat hjj meent te moeten
doen," zeide zg.
„Moeder, moeder
„Kind, wij zijn in Gods hand, zijn hei
lige wil geschiede ik ben onschuldig, en
dat zal Hij waar maken."
»Amen," zeide Reinhoff, hare hand met
deelneming drukkende.
Het tooneel, 't welk nu volgde, gaan
wii stilzwijgend voorbij. Eeno scheiding
tusschen moeder en kind onder omstandig
heden als de hier vermelde, laat zich beter
gevoelen dan beschrijven.
Zoo telde het kleine gezin te Benneveld
een lid minder de gevangenis te Assen eene
bewoonster meer.
Welk eene treurige verandering, maar
welk eene vruchtbare stof tevens om er
dagelijks over te spreken.
De naam der arme vrouw zweefde eens
klaps op aller tongen. Hier hoorde men
haar beklagen, ginds hare onschuld ver
dedigen, daar de goddelooze Peete ver
vloeken, elders den man veroordeeien, wiens
trouweloos gedrag onwillens de oorzaak
dezer droevige zaak was geworden.
Bij verre weg de meesten was de over
tuiging levendig en zeker, dat zij spoedig
weder vrij zou zijn. Bij anderon, door den
schijn verblind, rees daarentegen de vraag
op: zou zij wel wezenlijk onschuldig zijn
O, indien zij hel eens niet ware, spraken
geven aan de vreedzame en vruchtbare ont
wikkeling der internationale betrekkingen,
drink ik op het geluk en de welvaart van
onze volkeren."
Maar de opening der IJzeren Poort heeft
nog een naspelkeizer Franz Joseph
knoopt daaraan vast een offlcieel bezoek
aan het bevriende Roemenië- en nergens
ontveinst men zich de politieke beteekenis
van dit bezoek.
Roemenië heeft in 1878 en '79 een
bittere les gehad, toen het voor de aan
Rusland verleende hulp werd beloond door
het verlies van eene provincie. De wrok
over die ondankbaarheid is sterker gebleken
dan de overigens zoo krachtige band, die
de volkeren van Slavischen stam vereenigt.
Dj regeeringspartij in Roemenië, zij moge
conservatief of liberaal zijn, zoekt haar
heil in eene aansluiting bij Oostenrijk-
Hongarije; aan Russophilen ontbreekt het
in het Roemeensche parlement niet, maar
het merkwaardig verschijnsel doet zich voor,
dat die Russophilen steeds in de oppositie
worden gevonden en hun voorliefde geheel
verloochenen, zoodra zij of hunne leiders
tot de regeering worden geroepen.
De persoonljjke sympathieën van
koning Carol van Roemenië die een
Hohenzollern is - leiden hem tot aan
sluiting bij de triple alliantiede politieke
overwegingen van bijna alle Roemeensche
staatslieden voeren hen in dezelfde richting,
al is bij hem de sympathie voor Oostenrijk,
en vooral voor Hongarije, niet bijzonder
groot.
Het Journal des Débats dat van zijn Fransch-
Russisch standpunt de entente tusschen
Oostenrjjk-Hongarije en Roemenië met leede
oogen ziet, schrijft: «Sedert het optreden
van het tegenwoordige liberale Kabinet
de laatsten, wat staat haar en Wemeltien
dan niet voor de deur.
De vrecseljjke sententie van den etstoel
op den 17den October 1782 in de zaak
van Jan Jakobs Blauw gewezen, stond
velen, die zoo spraken nog levendig voor
den geest. Gemelde persoon, van brand
stichting beschuldigd en overtuigd, was bij
gezegde sententie ter dood veroordeeld en
had acht dagen later de hem opgelegde
straf ondergaan.
Doch de vrees van velen was wel over-
dieven Er was sedert dien tjjd eene
nieuwe orde van zaken in het leven ge
treden de oude etstoel was door een
hot van justitie vervangen geworden. En
was vroeger voor personen, die van den
etstoel eene rechterlijke uitspraak ver
wachten moesten, het gevaar voor eene
niet goede rechtsbedeeling grooter in bur
gerlijke dan in lijfstraffelijke zaken, thans
bezat men in beiden eeueu meerderen, zoo
niet een volledigen waarborg daarin, dat
men voor rechters werd geroepen, die ge
oefend waren in de kennis van alle
recht
Van daar dat Weeninck, van vrouw
Brinkmeijers onschuld ten volle overtuigd
met gerustheid de uitspraak van het hof
verbeidde.
De instructie der zaak liep spoedig ten
einde, en met gespannen verwachting zag
men de onmiddellijk daarop volgende zitting
van het hof te gemoet.
Die zitting vond plaats, en de beschul-
