No. 4039. W oensdag 5 Augustus 1896. !2e Jaarar. ■7d.CSr*LïrsEt,""*"1 N i e u W s- e II Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen F. DIELEMAN, AXEL. Bnitenland. Binnenland. feuilleton. Voor honderd jaren. Een drentscti verhaal. axelsche COURANT. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond ABONNEMENTSPRIJS: per 3 Maanden 50 cent; franco per post 60 cent; voor België 80 cent. Afzonder!. nurnm. 5 ct. DRUKKER - UITGEVER tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TAV EE uren. Ingevolge door de Britsehe regeenng zelve bij de koningin gedane verzoenende stappen zullen Jameson en zijn mede veroordeelden iu de gevangenis van Holloway, waarheen zij Vrijdag zijn overgebracht, een behan deling als gevangenen eerste klasse ge meOnmiddelijk na de uitspraak in het proces-Jameson hebben een paar leden van het Engelsche lagerhuis aan president Kruger geseind, of hij niet bij de Engelsche regeering het verzachten van de straf van Jameson en de anderen zou willen bepleiten. Men gelooft dat Kruger in deze richting stappen zal doen. Sedert Carnot op zoo rampzalige wijze om het leven kwam, speuren de Fransche overheden altijd naar anarchisten, zoodra de president der republiek zich verplaatst. De heer Faure bevindt zich thans te Havre. Een geheel leger geheime politie is nu gedetacheerd ter bewaking van de stad en haar omgeving. Een anarchist van-de daad, bekend onder den naam Marie Berthe. is reeds op den weg van Dieppe aangehouden. De man werd te Lyon eestreng bewaakt, doch wist uit de stad te komen en wilde langs afgelegen paadjes en wegen met kleine dagmarschen Havre bereiken. Zijn aankomst te Dieppe werd gesignaleerd en men begon een ware dnjt jacht op hem, welke zijn arrestatie ten gevolge had. De geneesheeren, belast met het onder zoek naar de geestvermogens van Francis, den dader van den schijnaanslag op presi dent Faure, zijn tot de conclusie gekomen dat de gevangene lijdt aan vervolgings waanzin. Volgens de laatst ontvangen berichten is de "rust te Zurich hersteld. Teneinde voorbereid te zijn op mogelijke nieuwe rustverstoringen blijven alsnog de tioepen iu de stad. Onder de tijdingen, in verband met Tui kije's houding in zake Kreta verspreid, behoorde ook deze dat de Porte een krasse nota aan de Grieksche regeering Had ge zonden. Nader wordt bericht, dat deze nota wel is opgesteld doch nog met werd verzonden; de sultan moest ze nog teekenen. Onder de loopende geruchten verdienen no<r deze de aandacht, dat de Porte voor neinens zou zijn de eischen dei Kretenzers en bloc af te wijzen en dat de mogend heden zouden denken aan een blokkeeren der kust van Kieta. Inmiddels is een tweede schip met wapenen en munitie naar Kreta van Grieken land aioevaren en zijn in Macedonië de opstandelingen en Turksche troepen op nieuw slaags geweest. Onder de Muzelmansche bevolking van Salonika lieerscht groote opgewondenheid. Achmed Riza Bey. de onlangs ter dood veroordeelde aanvoerder van de jong Turksche partij, die naar Londen gekomen was om Engelsche staatslieden voor de jong Turken te winnen, is door een mede werker van Pall Mall Gazette geïnterviewd. Hij zette uiteen, dat de jong Turken vol strekt geen revolutionnaire partij zijn zij eerbiedigen wet. godsdienst, dynastie en verdragenhun doel is bovenal het herstel van de constitutie. Vrienden in het buitenland gelooft Riza alleen m Engeland en Frankrijk, hunne natuurlijke bondgenooten", te kunnen vinden. Rusland beschermt Turkije thans, wel, maar zeel ten nadeele van Turkije de jong Turken verzetten zich met alle macht tegen een vernond met Rusland. De jong-Turksche organisatie heeft haar centrum te Parijs, waarheen de zetel van het vijf jaren geleden in Konstantinopel gestichte »Ottomanische Comité voor een heid en vooruitgang» verlegd werd, nadat de grond in Konstantinopel te heet geworden was. Intusschea werkt er nog altijd een geheim comité te Konstantinopel. Andere vertakkingen van de jong-Turksche organi satie bevinden zich te Alleppo, Beirut, Smyrna, Saloniki, en Bulgarije. Luidens een bericht van Reuter uit Kon stantinopel, is Achmed Riza thans te Rhodu-i gevangen genomen, waar hij aan land gegaan was, terwijl hij naar Egypte onderweg was. De Drusen in Hauran kan de Turkschen regeering niet klein krijgen. De tuchtiging is opgegeven, naar het heet wegens ziekte onder° de Turksche troepen en wegens de moeilijkheid de verspreidde stellingen der opstandelingen meester te worden. Tien dorpen werden door afdeelingen Bedoeïnen geplunderd. Dezer dagen vertoonde zich een kleine atdeeling Drusen. die gebrek aan levensmiddelen had, in de nabijheid van Damascus, waardoor groote opschud ding in de stad ontstond. Daar geweld niet° helpt wil men het nu langs vriend schappelijke wijze beproeven en hoopt zoo de Drusen tot onderwerping te brengen. Naar de Ind. Beige verneemt, is op het eiland Pinos bij Cuba een samenzwering ontdekt tegen de Spaansche overheid. Toen De Kieswet in de Eerste Kamer. De Arnhemsche Courant wijdt haar eerste artikel over het voorloopig verslag van de Eerste Kamer, betreffende de kieswet, aan het in dat rapport voorkomen de argument tegen de voorgestelde uit- breiding, »dat er van werkelijken drang naar uitbreiding bij hen die me het kiesrecht begiftigd zullen wo.den, weinig ot niets" te bespeuren valt. Het blad vindt in dit motief een bewijs voor hot geringe bespeuringsvermogen van hen die het gebruikten. Maar bovendien acht het de hier geopperde stelling dat een maatregel afkeuring ver dient wanneer ze niet door de belang hebbenden, in dit geval door de nog met- kiezers, gewenscbt wordt, geheel in stryd zijn met de gezonde constitutioneele be- Zij zou leiden tot erger dau het impera tief mandaat, dat den afgevaardigde oplegt te stemmen volgens den wil zijnef com mittenten en niet naar eigen licht en overtuiging. Zij strijdt tegen het gezond verstand, evenzeer als tegen de beginselen van het constitutioneel stelsel. Beide vereischten, dat het parlement met bloot voM en gehoorzaamt, maar voorgaat en veider vooruitziet dan de volksmeemng of volkswensch van den dag. Wij hebben hier weder ee i merkwaardig voorbeeld - zegt de Arnh. Ct. - hoe dicht de uitersten elkander naderen. Want dit schijnbaar democratisch, doch in waarheid uiterst conservatief argument, dat men alleen regelen moet wat en hoe het vo'k wenscht dat het geregeld zal worden, en dat regeering en vertegen woordiging moeten stilzitten zoolang van zoodanigec wensch niet gebleken is, - dit argument stemt op een treffende wijze overeen met de loer, dat de volks- Aller oogen wendden zich naar de weder te voorschijn komende vrouwen, die ander maal op de zelfde wgre de zwijgende menigte voorbij gingen. Alleen Jantien volgde het drietal en wisselde in het voorbij gaan met de weduwe Brinkmejjer eenige woorden. Zoodra zij terug keerde, bestormde men haar van alle kanten met de vraag „Nu, hoe is 't gegaan »Willem heeft niet ontkend dat hij vader van 't kind is," sprak zij, met moeite hare tranen verbergende. »Zóó en zal hij Wemeltien trouwen riepen verscheidene stemmen te gelijk. »Ik kan er geen zier meer van zeggen," antwoordde zij, hare schouders ophalende en zich daarna haastig verwijderende Na 't ontvangen van deze schrale be- berich en, die tot allerhande vragen aan leiding gaven, zonder dat iemand ze kon beantwoorden, gingen de nieuwsgierigen weldra uiteen. Onder de eersten behoorde ook de vreemdeling, die evenwel geen kans zag otn zich te verwijderen voor dat |iü de pertinente vraag vau den meester* wie hij was en waar hij woonde, aldus had beantwoord »Ik ben een geboren en getogen Hol lander en hond thans tijdeljjk mijn verblijf te Dalen." Dan is u de zelfde persoon, die op Santhorst logeert, is 't niet Juist geraden," antwooidde de vreem deling, die nu den meester groette en heenging. »'tls toch een raar slag van volk. die Hollanders," mompelde meester Berend Jan Tabing »wat stak daarin om mij zljm naam te noemen, en waarom niet naar den mijnen gevraagd?" En het hoofd schud dende verliet ook hij den volkshooji, die nu van oogenblik tot oogenbhk kleiner werd. Eer evenwel het laatste troepje uiteen «ring, was de weduwe Brinkmeijer met de beide buurvrouwen en den kleine in hare woning terug gekeerd. Die woning, benevens twaalf mudde i ».<>ezaai," zaai- of bouwiand, vijf „koe weiden," even zoo vele „dagwerken" hooi land en een vierde „waardeel" maakte eene zoogenaamde „keuterp' uit, die vroeger door Harm Brinkmeijer, en thans door zjjne weduwe en dochter »mejjers wijZo dat is in hum, werd bewoond en gébruikt. Hoe klein en onbevallig die woning er uiterlijk ook uitzag was zij evenwel nog nieuw. Eerst voor vier jaren was zij gebouwd, doch na den tijd van binnen veel verbeterd, en dat niet zoo zeer uit dadelyke behoelte. als wel om bare bewoners meer gerijf en gemak te ver schaffen. Hoe vreemd dit laatste ook moge klinken in de ooien van hem, die van nabij weet, hoe weinig de Drenthenaar in het algemeen aan zijne huizen en vooral aan zijne meijers woningen te koste legt, zal deze uitzondering op dien regel eemg- zins begrijpelijk worden, wanneer wij er bijvoegen, dat'Willem Alfingeigenaar van die »keuterij" was en daarbij onbedenke lijk veel van dm overleden Harm Brink meijer had gehouden, maar nog oneindig meer van diens dochter Wemeltien hield. Willems bijzondere genegenheid voor vader en dochter was geenszins te verwonderen, dewijl Brinkmeijer een vlijtig en geheel voor zijn bedrijf berekend man was, die in de korte jaren, waarin hij op de keuterjj gewoond had, baar niet alleen zeer ver beterd, maar zelfs ook een kleinen spaar penning daarbij opgegaard had, terwijl zijn eenig kind volkomen waardig was om in de toegenegenheid, ja zelfs in de teedere liefde van baars vaders heerschap" te deelen. Eene vrij ruime, zoogenaamde »voor- keuken" mét daarachter een klein optrekje waaronder eene soort van keidei benevens eene schuur en daaraan belendende »looze maakte het inwendige des gebouws uit. In 't eergeraelde vertrek, waar de gewone meubelen" als eene onderwelsche gladde I Loods, loots, planken hut. kast, eene klok, twee ronde klaptafels, eenige stoelen en verscheidene kleine schil derijtjes, Abrahams offerhande, den pro feet Elia door raven gespijzigd, ot iets dergelijks voorstellende, niet ontbraken, lag Wemeltien te bed. De roodbont geruite kussecsloopen en de overslag van het »eigengereede" hoven- laken gaven meer dan gewone zindelijkheid te kennen. Die voorwerpen, allesbehalve fijn, schenen dooi hunne grove stof juist als met opzet daar te zijn gebezigd om de bekoorlijkheden van het uiterst fijn gelaat van haar, die er op en onder lag, te beter in het oog te doen vallen. Schenen, zeiden wij, want al had ook de ijdelheid zich daartoe werkelijk moeite gegeven, zij zou een noodeloos werk verricht hebben ;Wemel* tien toch was meer, dan men gewoonlijk door de uitdrukking »een mooi boerinnetje" verstaat, zij was in waarheid schoon. I Doch liever dan hare uiterlijke schoon- heden hier in het breede te schetsen, willen wij ous enkel vergenoegen met aan te stippen, dat zjj steeds een goed en ge hoorzaam kind en een waarljjk vroom meisje was geweest. Geweesthelaas 1 was zy t dan nu niet meer God alléén is een kenner der harten wij slechts weten, dat zij in een onbewaakt oogenblik was gevallen, en dat daar, waar vroeger eene schoone roos stond te bloeien, thans eene in het slijk gewoipene witte lelie lag.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1896 | | pagina 1