van de fabrikanten, beschermt tevens
daardoor den verbouw van suikerbieten
want als de fabrikanten goede zaken
kunnen maken doordat hun industrie
beschermd wordt, zullen zij veel bieten
noodig hebben en daarvoor hooge prijzen
kunnen en moeten betalen, zoodat zij
daarvoor toch een deel van hun winst
aan de boeren afstaan."" >>Indirect"
- zoo heet het »>zouden dan toch ook
de bieteubouwers van de productie ge
nieten.'1"
Deze redeneering zou kunnen gelden,
indien de vrije concurrentie, die in het
algemeen zoo geroemd wordt, ook op dit
gebied bestond. Indien de prijs van de
bieten door vraag en aanbod bepaald
werd en beide partijen, dö leveranciers
en de afnemers der peeën, volkomen
zelfstandig en g9heel vrij tegenover elkaar
stonden. Doch dit is het geval ni9t.
Hel getal fabrikanten is slechts gering,
namelijk een 30tal, bijna allen machtige
financieele en industrieele corporaties
vertegenwoordigende, die zoowel door de
groote kapitalen, waarover zij beschik
ken, als door den invloed, dien de aan
deelhouders op allerlei gebied kunnen
uitoefenen, een groote macht vormen,
vooral omdat het hun gemakkelijk valt
zich in een bond te veieenigen en een
drachtig, als een aangesloten geheel,
tegen de boeren op te treden. De bie
tenbouwers echter zijn zeer taltijk, wonen
vet- van elkaar verwijderd, beschikken
in den regel niet over groote kapitalen,
zijn slechts zelden mannen van invloed
en zijn door dat alles in de onmogelijkheid
om zich te vereenigen tot één bond, ten
einde zich aan de gezamenlijk te nemen
besluiten te houden.
De partijen staan dus zeer ongelijk
tegenover elkaar. Aan den eenen kant
een groot aantal onvereenigdo, financieel
en economisch zwak staande personen,
aan den anderen kant een aaneengesloten
phalanx van weinige maar invloedrijke,
groote kapitalisten. Dat de strijd tusschen
die twee ongelijk moet zijn heeft de
ervaring reeds geleefd. Ü6 fabrikanten
betalen voor de bieten den door hen ge
zamenlijk vastgestelden prijs en eischen
dat aan hunne voorwaarden, vooral aan
't gebruik van door hen geleverd zaad,
zal worden voldaan. Of door de regeling
van den accijns zij meer of minder winst
maken, of de marktprijs van de suiker
hooger of lager is, zij hebben de be
slissing over den prijs, waarvoor zij de
bieten van de boeren zulle i omvangen,
on houden zich daaraan, hierbjj het in
den regel zoo schikkende, dat zij den
landbouwer nog juist genoeg aanbieden
om hem niet van het bietenverbouwen
te doen afzien, maar toch te weinig om
hem een behoorlijke winst te doen ge
nieten, en in alle geval minder dan,
naar de winsten dor aandeelhouders ge
rekend, de landbouwer zou bebooren te
ontvangen.
Waar de zaak zoo staat, begrijpt men
dat van de f 3.50, die de fabrikanten
volgens bet wetsontwerp voor elke 100
kilo suiker van den staat zouden ont
vangen, zeer weinig in den vorm van
verhoogden bietenprjjs in de zakken dei-
zal komen. Toch behoort onder
bescherming der suikerindustrie zeer
zeker ook begrepen te worden bescher
ming van den tak van landbouw, die de
vrucht levert, waaruit de suiker verkregen
wordt. Willen do boeren zich dus hun
aandeel in de protectie verzekeren, dat
zij dan nu hun best doen om het op te
eischen, nu terwijl het nog tjjd is en
het wetsontwerp nog slechts kort geleden
is ingediend.
Laten de landbouwers en de iand-
bouwersvereenigingen 'oij honderdtallen
adressen tot de regeering en de Staten
Generaal richten, laten zij hunne afge
vaardigden ter Tweede kamer voor dit
belang zien te winnen, laten zij, voor
zoover zij huurboerec zijn, hun landheeren
opwekken om zich ook hunne hulp voor
een wijziging van de aanhangige wet te
verzekeren, want alle macht moet in 't
werk gesteld om deze bevoorrechting
van het grootkapitaal tegenover bena
deeling van landgebruikers en land-
te voorkomen.
Dat de belangen van den laatstgenoemde
bij gemoeid zjjn, ook al is hij niet
tevens de landgebruiker, is duidelijk,
Want als de boer meer uit de opbrengst
van zijn land kan maken, hetzij dooi
verhoogden bietenprijs, hetzij door een
„rijkstoelage" voor elke 1000 kilo bieten,
die by aflevert, stijgt de huurwaarde van
zijn land en kan de eigenaar op den
duur een hoogere pacht bedingen. Dit
toont tevens nog eens opnieuw de on
gezondheid van den geheelon piotectie-
maatregel, daar op den duur niet de
arbeid maar het grondbezit er van profi
teert. Doch het neemt niet weg dat
voorshands de landgebruiker er bij gebaat
terwjjl bovendien het nu niet de
kwestie is oi de grondbezitter of de grond
bewerker zal bevoordeeld worden, maar
iof alleen het groot-kapitaal, dat
in de suikerindustrie gestoken is, of
tevons de landbouwer, en op den duui
dan ook de landeigenaar, iets van de
ruim twee milioen gulden zal genieten,
die de minister van financien voorstelt
in den eeiston tijd jaarlijks aan het be
houd der bietsuikerinduslrie ten koste te
leggen.
Dat hier de belangen van grondeige
naars en huurboeren samengaan, doet de
hoop koesteren, dat als men ernstig wil
er een beweging zou zijn op te wekken
waartegen regeeriDg en kamer niet be-
aan de haven te praten en kijken naar
het gewoel en het bonte door elkander
loopen, dat het vertrek van een schip
met zich brengt, toen een heer, haastig
maar vriendelijk groetend, hen voorbjkwam
en een jol besteeg, die hen naar het schip
voerde, welks schoorsteen de lucht reeds
vulde met damp en bruisen.
Wie was dat vroeg de jongere heer
aan zijn gezel.
Kent gij hem niet Ei dat verwondert
me, ik heb zelf in zijn huis eens met u
gegeteD en ge bewonderde! toen zijn
flinke dochter. Het was de bankier Gerland
uit A.
Juist, zei de andere, o, waarom gaaft
ge mij niet een wenk Maar hoe oud is
hj geworden en wat drommel gaat hj
met zijn gr ijs haar de wereld nog in doen
O, dat is zeer natuurlijkzijn vrouw
is voor drie maanden gestorven, de veel
besproken liefdesgeschiedenissen van zijn
dochter en de omstandigheden van den
schoonvader, den minister van oorlog
kent ge. Welnu, Gerland heeft de kleine
lichtzinnige Marie niet vergeven, zij heett
ook, naar ik voor zeker gehoord heb, zijn
vergiffenis, hetzjj uit trots, hetzij uit
onverschilligheid, niet gezocht. Naai
hoor, leeft zij, nadat het haar niet gelukt
is, haren ontvoerder, den kamerheer Von
Landry, tot een huwelijk te bewegen, met
een rijken markies in Palermo. Of zg
gehuwd is weet ik niet. Gerland is dus
geheel alleen en kon waarlijk niets beters
doen, dan zich begeven naar zijn lievelings
dochter op Nieuw Barnrode aan den
Hudsos, waar deze leeft gelukkig en in
schitterende omstandigheden en haar man
in bet tijdsverloop der laatste jaren wel
genezen zal hebben van zijn lichtzinnigheid
En de minister van oorlog
Die was in weerwil van dien eenen
dommen streek, dien hij begaan heeft
toch een gewichtig mensch. Hij heeft
zich in zijn nieuwe betrekking weder de
achting weten te verzekeren, die hem eens
gelukkig maakte en die hij inderdaad in
zoo menig opzicht verdiende. Hij moet
zeei tevreden zijn in het land, maar de
man geldt en niet de naam hij schrijft,
naar ik hoor, krijgskundige werken, om
door zijne ervaringen zijn nieuw vaderland
ten nutte te kunnen zijn. Hij moet nog
altijd de oude trotsche man zijn, maai
de eerste plaats in huis heett hij afgestaan
aan zijn vrouw en zijn schoondochter zal
nu haar eigen vader komt, moeite hebben
zijn ijverzucht niet gaande te iken.
stand zijn. Alle lamlbouwkringen moeten
dan echter huune medewerking verleenen,
zoowel in die streken, waar men zich
eeds op den bietenbonw toelegt, als
elders. Want nu het niet te voorzien is
dat de graanprijzen zullen rijzen, zal de
verbouw van suikei bieten zich meer en
meer uitbreiden, zullen de boer er wel
toe moeten overgaan, ten einde hun be
drijf te kunnen volhouden, en dan zou
het dubbele ergernis wekken, wanceer
de Nederlandscbe Staat van de belasting-
penningen der burgers een paar millioen
gulden tot bescherming dier suikerpro
ductie besteedde en deze kwamen zoo
goed als geheel io handen der kapitalisten
Aandeelhouders, en niet in die der bieten-
verbouwende boeren."
De M. Ct. teekent hierbij o. m. aan
Als men in Zeeland of Noord Brabant
eene coupeiatieve suikerfabriek had,
waarbij die landbouwers zelve waren be
trokken, dan konden zij ook voordeel
trekken van de regeling, die de minister
nu voorstelten waren zij geheel vrij
van fabrikanten, die, naar de bewering
van sommigen, de boeren het gelag laten
betalen.
Dubbel jammer dus, dat de pogingen,
daartoe aangewend, tot hodon niet het
gewenschte resultaat scbijnen gehad te
hebben.
Indertijd was door het bestuur van
de Vereeniging tot ontwikkeling van den
landbouw in Hollandsch Noorderkwartier
een commissie benoemd om rapport uit
te brengen in zake het pachtstelsel. Die
commissie heeft thans een uitvoerig
apport uitgebracht, waarin zij tot de
volgende slotsom komt:
Dat ons pachtstelsel, en vooral de
wijze waarop het zich in de laatste jaren
heelt ontwikkeld, zeer is in hei nadeel
van eigenaar en pachter beiden, en dat
iet de gezonde ontwikkeling van het
landbouwbedrijf in den weg staat, omdat
lo. de eigenaar te veel op dadelijk
voordeel let, te weinig bekend is met de
eischen van het bedrijf, en het beheer
zijner goederen veelal aan tusschenper-
sonen overlaat, die er hun grootste ver
dienste in zoeken eon zoo hoog mogelijke
huursom thuis te brengen
2o. bij het verhuren van boerderijen
veel te weinig gelet wordt op de per
soonlijke geschiktheid des pachters, ten
gevolge waai van een soort van pachters
in het leven woidt geroepeu die, bij alle
gemis aan zekerheid van een lang gebruik
der gehuurde boerderij, de te hooge pacht
door misbruik van het land trachten te
verdienen
3o. bij een zoo onzeker gebruiksrecht
een goeii landgebruik zeer bezwaarlijk
is, en in vele gevallen de pachters zich
niet de uitgaven kunnen getroosten, die
het in orde houden van den grond en
de noodzakelijke verbeteringen daarvan
na zich sleepen
4o. bij de hevige concur,reDtie de
goeds landbouwers van do markt worden
gedrongen door hen, die zich toeleggen
op roofbouw.
IXEL, den 31 Februari 1896.
Gisterenavond werd ten huize van den
beer Blansaai t eene vergadering gehouden
van honoraire leden van het fanfaren
gezelschap Concordia, tot bespreking van
het aanstaande festival op Maandag 29
Juni dezes jaars.
De vergadeiing was niet druk bezocht
wat evenwel het bestuur niet alschrikte
om op net doel af te gaan, zoodat de
gelegenheid tot inteekenen werd open
gesteld, waaraan door 21 aanwezigen
werd gebruik gemaakt en welke intee
king ruim 180 opbracht. Dit bedrag
mag vrij aanzienlijk genoemd worden
als men oordeelt, dat de meeste menschen
liefst aan huis worden opgezocht en dan
ook moer op bun gemak gelegenheid
hebben om voor een flink bedrag in te
teekenen. Het bestuur vond deze som
dan ook een zeer verblijdend en zeer
bemoedigend teeken en stelde voor eene
commissie te benoemen die met het
bestuur van Concordia, de ingezetenen
van Axel zou kunnen bezoeken om de
nog ontbrekende dubbeltjes op te halen.
Deze commissie werd nu benoemd en in
den loop der volgen Ie week zullen de
leden zich op weg begeven om aan Axel
datgene te verschaffen, wat anders,dik
wijls veel kleinere, gemeenten reeds
hebben gehad en wat vele jaren geleden
ook biei eens is gebeurd een festival.
Daartoe is natuurlijk veel geld noodig
maar in onze gemeente is geld genoeg,
als de menschen het maar wiilen los
laten en daaraan kunnen we ditmaal
r.iet twijfelen. Het geldt de eer onzer
plaats het is voor ons muziekgezelschap
waarnaar ieder zoo gaarne luistert, ook
al helpt hij er niet aan betalen dui
zenden vreemdelingen zullen onze plaats
bezoeken, welnu, dan moet Axel ook
flink voor den dag komen, dan moet het
zijn aloudeD roem, dat onze plaats een
soliede plaats is, met luister handhaven.
Daarom verzoeken wjj allen Axelaron
ieder voor zich datgene te doen wat er
toe kan bijbrengen om pogingen van het
bestuur var, Concordia, dat het tienjarig
bestaan der vereeniging met een luister
rijk lestival wil vieren, met den meest
gunstige uitslag te bekronen. Denkt om
de oude spreuk der Nederlanden Een
dracht maakt macht.
Heden voormiddag is door de
Marechaussee's van Axel te Overslag
gearresteerd zekere A. de La R., die van
af 1891 in net Algem. Politieblad gesig
naleerd stond, als hebbende nog 45 dagen
gevangenisstraf, terzake van diefstal met
de Justitie te vereffenen.
Bedoelde persoon is oen Belg en zal
nu in de gevangenis te Goes tijd hebben
te denken dat de Marechaussee's hem
niet vergeten en hij toch wel wat vrij
was om op 't Hollandsch grondgebied te
komen.
In den afgeloopen nacht is te Over
slag ingebroken bij den gemeente secretaris,
tevens brieveDgaardei, den beer E. E. A.
Steecput, doch de inbrekers hebben niets
van hun gading gevonden, waarop zij
weder naar buiten zijn gegaan, alwaar
zij eenige konijnen hebben meegenomen.
In den nacht van Woensdag op
Donderdag zijn kippen gestolen bij een
paai arbeiders aan hel kanaal naar Hulst.
Erg gemeen is diefstal natuurlijk altijd
maar bij arme menschen d6 kippen uit
Uet hok halen, dat gaat toch wel wat al
te ver.
In de Woensdag gehouden, verga
dering van Ingelanden van den Nieuwen
Neuzen polder, is tot vertegenwoordiger
van dien polder in den dijkraad der
waterkeering van genoemden caiamiteu-
senpolder benoemd de heer Jan Wolfert
Hz. te Ter Neuzen, en zulks in plaats
van den heer A Franse Cz. te Hoek,
die bij Hr. Ms. besluit van 20 Jan. il.
no. 10, tot lid van hel bestuur van ge
noemde waterkeering werd benoemd.
Woensdag werd te Ter Neuzen bij.
enkele inschrijving door het bestuur van
den polder Nieuwe Neuzen aanbesteed
het verharden van een weg en april, in
den polder m6t het onderhoud daaraan
tot en met 30 April 1896
De volgende heeren schreven ir,Jan
de Bree Fz. te Ter Neuzen voor 444,
D. de Doekier te Ter Neuzen voor f 427,
Krj,jn de Vos te Ter Neuzen voor f 399,
en Jac, Meertens te Hoek voor 390.
Aan den laagsten inschrijver is het
werk gegund.
Voor hot examen nuttige hand
werken bij het 1. o. is geslaagd mej. C.
P. Tepen. onderwijzeres te Pauluspolder
gem. Stoppeldijk.
Door den minister van financiön
zijn, met ingang van den len Maartas.
verplaatst de kommies der 3e klasse
H. de Baedts van Alphen (N. Br) naar
Axelde kommiezen der 4e klasse L.
Mir.derhoud var, Waubach naar St. Jan
steen en J. de Ronde van Lobith naar
Kauter.
Ondei de gemeente Sinay, Oost
Vlaanderen, is besmettelijke longziekte
geconstateerd op vier stallen. Dienten
gevolge zijn de vergunningen tot weiding
