TW2E mim.
No. 960.
Woensdag 25 October 1895.
1!( Jaarg'.
Nieuws- en
Advertentieblad
voor Zeeuwse h- Vlaander en.
F. DIELEMAN,
AXEL.
Buitenland.
54. FEUILLETON.
wsi.sr.in:
fOHUNT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag:- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonder!, numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent;
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Donderdag ochtend had te Courcelles»
in Lotharingen, do inwijding der nieuwe
protestantsche kerk plaats, eene plechtig
heid, die een onderdeel is van de reis
welke de keizer en zijn gemalin naar
het rijksland hebben ondernomen. Een
groote menigte belangstellenden, uit den
ganschen omtrek bijeengekomen, woonde
de feestelijkheid bij. Als autoriteiten
waren o. m. tegenwoordig de stadhouder
van Elzas-Lotharingen, de staats-secre-
taris Von Puttkammer, baron Hammer-
steio, president van Lotharingen, generaal
Haslen, commandant van het 16e armee
corps en verder tal van andere militaire
en burgerlijke waardigheidsbekleders. De
autoriteiten en genoodigder. namen plaats
voor den tempel.
De keizerlijke stoet van de tegen
woordigheid van 's keizers broeder Hen
drich wordt niet gewaagd - kwam om
11 uur aan onder het luiden der klokken.
De keizer was gekleed in de uniform van
het 145e regiment infanterie. Een com
pagnie van het regiment met de muziek
bracht den hoogen bezoekers militaire
honneurs. De keizer en de keizerin
werden op den drempel der kerk ont
vangen en toegesproken door den presi
dent van den kerkeraad. Vervolgens gaf
de keizer de sleutels der kerk aan den
predikant van Courcelles, die de deur
opende.
De keizer en zijn gemalin namen plaats
naast het koor, de genoodigden en de
bofdignitarissen zetten zich achter de
souveieinen. De plechtigheid duurde een
uurtwee toespraken werden gehouden,
een in het Duitsch door dr Gerben, van
Saarbrucken, die in zijn rede een over
zicht gaf van do geschiedenis van de
protestantsche gemeente te Courcelles,
terwijl de andere toespraak werd gehou
den, en wel in do Fransche taal, dooi
den predikant Hugerer te Courcelles, die
den nieuwen tempel wilde beschouwd
zien als een symbool van rechtvaardig
heid en vrede. Na afloop der plechtig
heid keerden HH. MM., even als bij
hunne aankomst, onder militair geleide
naar hun kasteel terug.
Het bezoek van den Oostenrijkschen
keizer aan A gram is, gelijk reeds ver
meld is. voor dezen verre van aange
naam geweest. Niet dat de keizer door
de bevolking niet hartelijk ontvangen is
maar zijne tegenwoordigheid gaf aanlai
ding tot tal van anti-Hor.gaarsche be
toogingen. Op den laatsten dag van 's
keizers verblijf hebben studenten van de
Croatische universiteit aan den voet van
het standbeeld van Jellachich een Hon-
gaarsche vlag verbrand om zich te wreken
op een tweetal kameraden, die door een
troep Magyaren waren mishandeld ge
worden, daar zij verdacht werden een
Hongaarsche vlag te hebben verscheurd
die op een eereboog geplaatst was als een
hulde aan den keizerlijken gast.
Vijf studenten werden onmiddellijk in
hechtenis genomen de anderon worden
Roman van OrOLO RAIMUND.
uit het Duitsch vertaald door
a ar ar a.
Roda was als van den donder getroffen,
hij duizelde voor den gapenden afgrond,
die zich voor hem opende en geluk, liefde
en eer dreigden te verslinden. Wat hem
gekweld had, dat was het bewustzijn zijner
schuld tegenover Felicita, nimmer nog was
bij hem een gedachte opgekomen aan de
mogelijke gevolgen zijner lichtzinnigheid,
Ofschoon hij een man was, in dit oogen
blik gevoelde hij zich buiten staat, het
beangstigd meisje troost toe te spreken of
een belofte te schenken, hij was zoo ver
schrikt, zoo tot in zjjn binnenste getroffe
door deze ontuekking, dat hij al zijn kracht
noodig had, om zelf het hoofd boven water
te houden.
Na een pijnlijk nutteloos aarzelen en
worstelen vatte Alexander hei besluit, alles
aan zijn vader te ontdekken het was geen
hulp of troost, wat hij begeerde, die zoude
hem moeilijk iemand ter wereld kunnen
geven in dezen ontzettenden toestand, maar
De keizer is 's avonds Daar Goedoeloe
vertrokken en Dij zijn afscheid heeft bij
in een schrijven aan de ingezetenen zijn
dank betuigd voor de gehechtheid aan zijn
persoon en vei klaard dat de strafwaardige
handelingen geen afbieuk zullen doen aan
de aargename herinnering van zijn verblijf.
Alexander gevoelde zich zoo ongelukkig
en gedrukt, dat hij behoefte had aan deel
neming en het was een trek van zijn goei
en toch zoo trotsch hait, dat hij daar ging
om zich aan te klagen, waar hij zeker
was, zijn strengsten rechter te zullen
vinden. Want de minister var. oorlog
hoe warm hij zijn eenigen zoon liefhad
was in zaken van recht en eer jegens hem
niet minderj^streng en onverbiddelijk dan
jegens anderen Alexander's vergrijp was
zoo groot, vond in zijn vader's ernstig
karakter en gezonde levensbeschouwing
zoo volstrekt geen opheldering of veront
schuldiging, dat hij zoo gemakkelijk niet
op zijn vergiffenis kon hopen, 't Was
een moeilijke gang, een bittere demoedige
bekentenis en de minister van oorlog ver
lichtte hem niet. Geduldig hoorde de zoon
de uitbarsting van toorn aan van den diep
veiontwaardigden man en eerst toen die
overging in verachting richtte hij zich op
Ga niet verder, vader, ga niet verder,
want hier is alles nog richtig en in orde
zeide hij op trotscheu toon, terwjjl hij de
hand op het hart legde. Ik heb ged raald
als jongeling en als mensch, ik zii meer
dan menschelijk boeter.voor een korte
ute een geheel rnenschenleven, voor e
vluchtige bekoring de liefde, en meer dan
dat, ook het geluk van het gelieldste wezen
op aarde te offeren, dat is, bij God, du
genoeg betaald. Ik weet het, er is slechts
één weg voor mij en ik zal dien gaan, -'
Latere berichten vermelden dat de
bladen in heftige bewoordingen de daad
der studenten afkeuren en een voor
beeldige bestraffing eischen.
Men verwacht in de Kamer een inter
pollatie Daar aanleiding van het gebeurde
de oppositie zal uit die ongeregeldheden
el een wapen weten te smeden tegen
het ministerie Te Agram zijn alle stu
denten-societoiten op hoog bevel gesloten.
De stad is rustig.
Een honderdtal studenten hebben zich
zeiven aan de politie aangegeven als
medeplichtigen aan het verbranden van
de Hongaarsche vlagbovendien hebben
zij aan minister Banffy een deputatie ge
zonden, die de vei klaring wilde afleggen
dat de demonstratie niet gericht was
tegen Hongarije maar als protest bedoeld
werd tegen de behandeling, die hun
udiemakker Frank had ondervonden.
Maar men meldt dat deze deputatie
niet ontvangen is geworden.
Gedurende eenigen tijd heeft men niets
vernomen van de verhouding tusschen
Boelgarijo en Rusland.
Nu echter komt de Swoboda, het orgaan
7an den vermoorden minister Stambuloff.
met de mededeeling. dat de Russische
egeering zich bereid heeft verklaard,
zich met de Bulgaren te verzoenen, mits
voist Ferdinand afstand doe van den
oon. Czaar Nicolaas is bereid prins
Boris, Ferdinands zóón, als vorst van
Bulgarije te erkennen, mits deze hei
doopt worde tot lidmaat der Grieksche
kerk en onder Ruslands toezicht worde
opgevoed. Tijdens de minderjarigheid
var. den vorst zou dan de regeering
worden gevoerd door drie regenten.
De Swoboda voegt er bij, dat vorst
Ferdinand zich in hoofdzaak met deze
voorwaarden heeft vereenigd. De bron,
waaruit dit verhaal afkomstig is, geeft
echter geen grond, om daaraan onvoor
waardelijk geloof te hechten.
Omtrent de verboudiDg van den koning
van Belgie en den Congo-staat in ver
band met het jongste bezoek van Z. M.
aan Parijs weet de Gaulois nog eenige
bijzonderheden mede te deelen,
Een der redacteuren van dit blad had
een onderhoud met den heer Van Eet-
velde, secretaris van den Congo-staat.
Deze verklaarde nadrukkelijk voor on
waar het gerucht, als zou koning Leo
pold in een onderhoud met den president
der Fransche republiek en den minister
van buitonlandsche zak6D Hanotaux
voorstellen gedaan hebben omtrent een
geheele of gedeeltelijke overdracht van
het Congogebied. Zulke veronderstel
lingen zijn op zich zelve al hoogst on
waarschijnlijk.
Maar de reis van den koning naar Parjjs
zeide de heer Eetveldo draagt
slechts een karakter van wellevendheid,
van vriendschappelijke politiek, zooals
Belgie steeds met Frankrijk heeft onder
houden. Koning Leopold, die met den
heer Felix Faure persoonlijk bekend is
en hem vroeger te Ostende meermalen
te gast had, wilde zijn verblijf te Parijs
als een ongezochte gelegenheid aangrijpen
om den heer Fanre in zijn waardigheid
van president te begroeten en hulde t9
brengen.
Do Belgen waren trotsch op de warme
ontvangst, die hun koning in Frankrijk
was te beurt gevallen. De Belgische
politiek, die ook de staatkunde van den
koning is, had geen ander oogmerk dan
wil berisping, vader, en rechtmatigen toorn
verachting niet. L°g dat gewicht nog
op mjjn schouder en gij drukt tup in het
stof, zoo diep, dat ik geen kracht zal be
houden om den last te dragen, door mijne
schuld mij opgelegd.
De minister van oorlog liep zwijgend
op en neder.
En wat wilt ge behalve mjjn toorn nog
van mij vroeg hjj toen.
Uwe hulp, hernam Alexander, dat wil
zeggen slechts in zooverre; dat ge mjjn
schoonvader de ongelukkige geschiedenis
meedeeltDoe dat voor mij, of liever
voor hem, die bij zulk een tijding wel een
mannenhart noodig heAt om daarbij troost
te vindenik kan alleen een voorwerp
zjjn van zijn haat.
Reken daarin op mij, zei de minister
bedaarder, ofschoon het een zware gang
voor mij is, om de schande van mijn eigen
zoon te gaan vertellen En Felicita
De jonge man verbleekte.
Voor haar is geen hulp, geen troost
zeide hjj smartelijk. De slag die haai
bedreigt vernietigt geloot en vertrouwen
in haar, zij zal dien nooit te boven komen.
Maar ik wil niet dat hij zoo geheel onvoor
bereid, zoo geheel uit een heldere lucht
haar treft, dat kon haar dood zijn en
daarom wenschte ik, dat ge spoedig met
haren vader gingt spreken, opdat de heer
Gerland tijd en moed kon vinden, om haar
voor te bereiden en de liefde en het geloot
stuksgewijze te rukken uit haar jong ge
lukkig hart. Ik heb God zoo vaak vergeten,
vader, maar heden heb ik gebeden als in
mijn kindertijd op den schoot mijner aioeder,
niet om uitredding voor mij, maar om
troost en kracht, om een toekomstig geluk
voor Felicita. Dit vooruitzicht zou mjj
in mjjn ellendig leven vrooljjk doen schijnen
die eene hoop zou ik zoo gaarne bezitten,
om mij daaraan vast te houden, want
ofschoon ik ook zwaar heb misdaan en
geen recht hob op deelneming, mii zou
een steun zoo goed doen in deze ure, mij
duizelt het hoofd en mijn hart vergaat in
doodsk welling.
Een diepe ontroering vertoonde zich op
het strenge gelaat van den minister van
oorlog, toen hij zijn zoon zwijgend op den
schouder klopte.
Wat de eene man voor den ander kan
zijn in den nood, dat zult gij in mij vinden,
Alexander, het vaderhart verloochent zich
niet zoo spoedig. Het ware beter geweest,
dat ge vroeger aan God hadt gedacht, dan
nu in de ure van nood, maar beter laat
dan nooit en daar ge nu den weg gevonden
hebt tot Hem. zoo bedenk, dat Hij barm
hartiger is dan alle raenschen en uw gebed
voor Felicita kan verhooren. Eu nu, ga
naar boven, blijf heden en morgen in de
stad, ge kunt u geschikt ziek melden, ik
geloof wel, dat het erg genoeg gesteld is
met u.van binnen. In dien tijd wil ik
met den armen Gerland spreken en dan
