TWEE BELUIDEN.
No. 942.
Woensdag 21 Augustus 1895.
l!e Jaarg.
Prijsopgave GRINT.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse h - Vlaanderen
F. DIELEMAN,
AXEL.
0NDERH0UDSGRINT,
Veesmokkelarij,
36. FEUILLETON.
Buitenland.
AXELSCHE
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag:- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentien van 1 tot 4 regels 25 oent;
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Burgemeester en Wethouders van
AXEL, vragen vóór '2 September e.k.
prijsopgave van eene lading van pl.m.
100 M3 grove
franco te leveren vóór 15 September e.k.,
op den wal aan de Axelsche Sassing.
Uit Zeeuwsch-Vlaanderen wordt aan
de Tel geschreven.
SiDds de Moniteur het besluit bevatte,
dat alle invoer van vee uit Nederland
in Belgie verboden is, is er in Zeeuwsch
Vlaanderen, oostelijk deel, een smokkel*
handel ontstaan, die een zekére leven
digheid te weeg brengt en sommigen in
gezetenen der nabij de grens gelegen
dorpjes ten goede komtof dit ook in
andere grensstreken het geval is, weien
wij niet, doch dit is zeker, dat deze
streek er bij uitstek voor geschikt is,
wijl van hieruit Antwerpen en Gent,
twee voorname veemarkten gemakkelijk
te bereiken zijn-
Tal van kooplieden tiekken hier rond
en koopen al het rundvee op, dat zij
machtig kunnen worden. Vandaar dat
de boeren hier nog aleen tamelijken
prijs voor hun vee kunnen maken,
's Avonds komt al het gekochte vee op
eene afgesprokenplaats bij elkander en
gaat onder goed geleide over de gren
zen.
Gisteravond ging uw correspondent
ook eens een kijkje nemen. Op een 20
minuten afstand van de grens in een
gehucht, waar een lOtal huizen staan
was het tendez-vous. Tegen 9 uur
het begon al vrij donker te worden -
zag men de kooplieden met de drijvers,
van alle zijden aankomen en weldra wa
ren er een 22tal schoone beesten bjj
elkaar. Ook de smokkelaars kwamen
langzamerhand opdagen en verspreidden
zich in een drietal herbergen om in dezen
tusschentijd een glas op hot goed slagen
der ouderneming te drinken-
Een der herbergen binnentredende,
zag ik een 30tal smokkelaars druk rede
neeren en gesticuleeren. Het waren ke
reis uit de laagste klasse der maatschap
pijde meesten hadden reeds met de
politie en justitie kennis gemaakt en
allen kon men aanzien, dat zij groote
vereerders van Bacchus waren. De
meesten waren blootvoets en bloothoofds,
droegen enkel een gekleurd hemd en
broek, waar hier en daar nog het bloote
lichaam door zichtbaar was. Allen had
den een stevigen stok in de hand.
»Zeg vriendje", zoo sprak ik een ste
vigen Belg aan, die alleen aan een ta
feltje een glas bier zat te drinken,
r,gaat ge het van nacht weer eens gaan
Roman van CrOLO RAIMUND.
UIT HET DuiTSCH VERTAALD DOOR
A ar sta.
Om vier ure werd haar gezegd, dat was
opgediend toen zij de eetkamer binnen
trad, vond zij hare schoonmoeder en Suzanna
die haar vriendelijken groet tamelijk deftig
beantwoordden. De nabijheid dezer dames
drukte steeds op haar als een nachtmerrie,
de koude atgemeten toon der graviD, haai
jjzige hoogmoed in blik en woord deden
Katharina's hart verstijven en schrikten
haar terug voor iedere poging tot toena
dering en Suzanna's geblazeerde onver
schilligheid, haar harteloozespot versterkten
de jonge vrouw in haar voornemen, hen
verre te blijven voor altijd. Dadelijk na
Kat ha ri na trad de graaf binnen en toen
werd opgediend. Het maal ging tamelijk
stil voorbij, Leo was niet zoo hartelijk
als 's moigens en Katharina gevoelde zich
gedrukt. De gravin voerde het onderhoud
in het Fransch, sloeg hare dochter een
rit door het land voor, noodigde Leo uit
daaraan deel te nemen en sprak de hoop
uit, dat Katharina naar hare ouders zou
„Ja mijnbeer we gaan er weer op af,
maar 't is spijtig, 'tis van avond te
schoon weer. We moesten het hebben
als verleden Zaterdag, toen er zulk een
vreeseiijk onweer woedde en de regen
bij stroomen neerviel. Alsdan was er
geen enkel douanier te zien."
'lis anders toch een gevaarlijk werk-
gaan en zoodoende geen lastig toevoegsel
zou wezen.
Katharina bloosde van diepe ontroering
en zei na een oogenblik zwijgens op be
daarden toon in zuiver en vloeiend Fransch
Ge hebt het geraden, mevrouw, ik ga naar
de houtvesterswoning en ik verzoek u, zoo
goed te willen zijn u te herinneren, dat
ik bij contract mij verbonden heb. dat
mijn persoon nooit of nergens een overlast
zal zijn. Ik geef dezelfde vrijheidwaarop
ik zelve aanspraak maak en hieruit moogt
ge voor mogelijke gevallen de geruststelling
putten, dat gij op geenerlei wijze verplicht
zijt, mjj te ontzien.
De gravin had in namelooze verbazing
haren lepel nedergelegd.
Mijn God, ge spreekt Fransch riep zij
verwonderd uit eu zeer goed, zeer juist,
naardat gij het toch hier op het land bebt
geleerd. Ik hoop niet, dat gij eraan
getwijfeld hebt, dat ik deze taal spreek,
mevrouw de gravin, hernam Katharina.
De oude dame zag haren zoon triom-
teerend aan dat toch was de opgeblazen
heid der burgers, waarvan zjj dezen morgen
gespioken had, die volstrekt hoog beschaafd
willen schijnen.
Mijne moeder is slechts verrast door
uwe zuivere uitspraak, zei Leo bemiddelend
en
Neen. neen, viel de oude gravin hem
eigenzinnig in de rede. ik heb werkelijk
niet vermoed, dat ge Fransch verstondt,
want gg koudet toch in uw vroege ieugd
je
»Och ja, wij verdienen onze 7 frank
niet zonder moeite, maar 't is toch mooi
ppld en wij behoeven dan toch niet te
Werken over dag. Enkele malen ont
moeten wij wel eens een paar ambte
naren, maar zoo'n troep van 75 man als
heden durven ze zoo licht niet aan.
Erger wordt het, als er velen vereenigd
zijn, dan kan bet er leelijk opzitten. Vel
leden week is de broer van die 2 jongens
doodgeschoten; en ziet ge dien kromme?
Die draagt nog een kogel in 't been
dien hij verleden jaar tegen Kerstmis
opgeloopen heeft Doch de meeste nach
ten ontmoeten we geen sterveling, want
onze voorzorgen zijn goed genomen. We
weten wel waar ze zijn, en daar komen
we natuurlijk niet. We hebben onze
spionnen die de ambtenaren beloeren.
Zie, daar komen er een paar aanU
En is er met het smokkelen zooveel
te verdienen
Voor ons niet, mijnheer, een leider
heeft 7 en een drijver slechts 5 frank,
en bij behouden aankomst een goeden
borrel of glas bier. Maar de kooplui, die
maken zaken. We nebben heden beest
jes, die ze te Antwerpen met 150a20G
frank winst verkoopen. Voor 14 dagen
hebben die twee man een os gesmokkeld
op klaar lichten dag en daar verdienden
ze over de 300 frank aan. Dat was een
buitenkansjes
En daar gaat het teeken. Ieder stormt
naar buiten en in een lOtal minuten
staat de troep in orde- Vooraan gaan
spionnen, daarachter de beesten. Bij
iedere koe 9eii leider en twee drijvers.
De kooplui sluiten den stoet. Stil, zon -
onmogelijk weten, dat ge eens een graaf
zoudt huwen. Waarom zou ik dus daaraan
niet twijfelen
Eenvoudig daarom, mevrouw de gravin,
omdat ge in mijne tegenwoordigheid die
taal spreekt. Het beleedigt mij niet, dat
ge mij de kennis ditr ta^l met toevertrouwt,
hart en geest kunnen volkomen gevormd
zijn, zonder Fransch te spreken, maar het
bevreemdt mij, dat gij het met de regels
van den gouden toon vereenigbaar houdt,
in een zoo kleinen kring een taal te
spreken, waarvan men veronderstelt, dat
een der aanwezigen die niet verstaat en
dat men die op deze wijze van het onder
houd uitsluit.
Ge hebt gelijk, zeide de gravin na een
oogenblik, waarin zij Leo's duisteren blik
niet scheen te zien, ge hebt sedert gisteren
aanspraak op zulk een onderscheiding en
ik verdenk u niet, dat gij ijverzuchtig de
voordeelen uwer nieuwe positie verdedigt.
Maar mij is die nog zoo nieuw, ik heb
me waarschijnlijk zooveel later met de
gedachte daaraan vertrouwd gemaakt dan
gij. dat gij het aan het geheugen eener
oude vrouw ten goede moet houden, als
zij zich niet bij iedeie gelegenheid herinnert,
dat ook gij nu een wapen voert.
Katharina wa3 doodsbleek geworden.
Ik benijd u uwe vergeetachtigheid, zeide
zjj met bevende stem, ik wenschte die te
kunnen deelen. Ik weet niet, hoeveel
achting het wapen van eeu echtgenoot
vereischt, ik twijfel er aan, of ik dat
der een woord te spreken, gaan allen
voorwaarts, de grenzen over.
Keizer Wilhelm heeft zich Donderdag
te Leith ingescheept aan boord van de
Hohenzollem om zich huiswaarts te be
geven. Het afscheid van zijn gastheer
der laatste dagen, den Earl of Lousdale.
was zeer hartelijk.
In Sept. a. hebben de groote keizer-
manoeuvres in den omtrek van Stettin
plaats. Er zullen 80,000 man aan deel
nemen. De keizer komt den 6en Sep
tember. in gezelschap van prins Albert
van Pruisen, te Stettin, waar hij het
koninklijk slot betrekt; dien avond en
ook den volgenden dag Komen ook de
overige vorstelijke gasten, o.m. de keizer
van Oostenrijk en de koning van Saksen.
Den 7en September is hot groote parade
bij Krechow ook de Kriegervereine der
provincie Pommeren tredeu daarbij aan,
op een sterkte van 4000 man. Zondag
8 September rustdag, dan wordt groote
veld godsdienstoefening gehouden. Den
wolgender. dag beginnen de eigenlijke
manoeuvres, die drie dagen duren. Op
den avond van den 9en geeft de stad ter
eere van den keizer op zijn gasten een
groot feest; de vaart op de Oder rriét
verlichting der oövers is daarbij het hoofd
nummer.
Het is te hopen dat er ditmaal niet
als het vorige jaar een nimmer opgehel
derde ziekte onder de vorstelijke deelng
mers bij de manoeuvres uitbreekt.
Over een te Londen ontdekt corüplot
om het parlementsgebouw in de lucht
bovendien wel zou kunnen begrijpen wat
ik begeerde, was de achting waarop iedere
vrouw recht heeft.
Leo reikte haar de hand.
Ge hebt gelijk, Katharina, zeide hij
beslist, en deze achting zal u «orden
toegedragen in mijn huis. Vergeef mg,
moeder, dat ik een beslissend woord spreek
en laat een tooiieel eindigen, dat voor mg
het pijnlijkst is.
De gravin antwoordde niels,. niemand
sprak verder, het rammelen der borden en
de beweging door de af- en aanloopende
bediening, was de eenige afwisseling in
deze pijnlijke stilte.
Dadelijk na tafel ging Katharina naar
hare ouders. Hoe vrij ademde zij, toen
het frissche groene woud haar omringde
met zijn koele vertrouwelijke schemering,
hoe kalm wetd het toen in haar onrustig
gemoedHaar veerkrachtige geest, die
zooeven nog den druk der krenking had
ondervonden, richtte zich weder op, het
werd licht in haar en om haar heen en
toen het woud minder dicht werd en de
houtvesterswoning voor haar lag, op welker
drempel hare moeder stond met geopende
armen, om hare lievelinge te ontvangen,
toen zij de krachtige gestalte van haren
vader zag, die haar een gelukkig welkom
toewenkte, en zelfs de honden aansloegen
met vroolijk geblaf, toen kwam daar een
bigde lach op haar gelaat en in dezen
oogenblik beschouwde zij de wereld zoo
schoon als voorheeu. Zjj sprak geen woord
