TWEE BEUIJEU
No. 951.
'Laterdag 13 Juli 1893.
11' Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Z e e u w s c h - V I a a iideren
F. DIELEMAN,
AXEL.
Buitenland.
FEUILLETON.
Biimenland.
AXELSCHE
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag;- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent;
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TW EE uren.
Op zijn terugkeer van Kiel brengt het
Italiaansch eskader een bezoek aan Enge
land. Dinsdagmorgen is het op de reede
van Portsmouth aangekomen, saluutscho
ten en hartelijk gejuich wisselende met de
Britsche schepen, naast welke het voor
anker kwam. Het jacht »Savoia«, met den
hprtog van Genua aan boord, liep de
haven binnen. De hertog begaf zich aan
boord van Nelson's oud vlaggeschip de
Victory*, waar hij door de marineauto-
riteiten ontvangen werd.
Er zullen verscheidene dagen achtereen
feestelijkheden ter oere van de Italiaansche
bezoekers plaats hebben, eindigende met
eene inspectie van de vloot door dén prins
Van Wales
Te Weenen wordt Slatin pacha ver
wacht, de Oostenrijksche officier, die in
Egyptischen dienst trad, een tijd lang
onder bevel van Gordon stond en twaalf
jaar lang de gevangene der Mahdisten
was, tot het hem gelukte te ontvluchten.
Slatin Pacha zal een werk uitgeven met
een beschrijving van zjjn langdurige ge
Van Ruslands zijde houdt men tegen
over spottende doch minder vleiende op
merkingen over de belangloosheid der
Russische regeering vol, dat Rusland
alleen uit vriendschap voor het Hemelsche
rijk borg is gebleven voor de Chineesche
leening.
Rusland denkt er, volgens het »Journal
de St. Petersbourgc, niet aan zich in
China's binnenlandsche aangelegenheden
te mengen.
Roman van G0L0 RAIMUND.
UIT HET DurrSCH VERTAALD DOOR
AST» A.
Hij had dit testament volledig en in
wettigen vorm laten maken en daarover
tegen niemand gesproken. Intusschen
verergerde zijn toestand op bedenkelijke
wijze Katharina bleef nu vaak dagenlang
op het kasteel om hem te verplegen en
op te beuren en aan het jeugdige vuur
van haren geest scheen de graaf de ster
vende vlam van den zijnen steeds opnieuw
weder te doen ontbranden, 't Was op
een zachten herfstavond, dat Katharina
den leunstoel van den kranke in de nis
van het breede venster had gerold en
tegenover hem zat. De graaf beschouwde
een tijdlang peinzend het uitgestrekte land
schap, prijkend in den bonten dos van
den herfst en de nevelige verte, die reeds
in de avonddampen verdween. Het was
zoo zacht, zoo stil, maar toch zoo wee
moedig, de graaf gedacht zijn eigen schei
ding en zjjn lang leven met zijn strijd eu
zijn ontgoochelingen, toog zijn geestesoog
voorbij. De gedachte aan den dood hac
Nadat Japan de raadgeving der drie
verbonden mogendheden had opgevolgd,
was de financieele operatie, al is deze
ook niet in de overeenkomst der mogend
heden opgenomen, een natuurlijk gevolg
om China eene leening gemakkelijk te
maken. Het was geheel in den geesl
van de zoo gelukkig tot stand gekomen
verbintenis tusschen Rusland, Frankrijk
en Duitschland om de ontruiming van het
door Japan bezette gebied te verhaasten.
In berichten uit Rusland is in den laat
sten tijd weder herhaaldelijk sprake van
nihilistische samenzweringen.
Zoo verneemt men thans weder dat te
Moskou eene groote samenzwering moet
zijn ontdekt tegen het leven van den
czaar. Kolonel Berdiaef, hoofd der ge
heime gendarmerie van Moskou bracht
haar aan het licht. De keizer heeft den
kolonel onmiddelijk 10,000 roebels ge
schonken. Acht personen zijn in de zaak
betrokken, waaronder zes nihilisten, die
onlangs genade hadden gekregen.
Hoe van de wereld afgescheiden som
mige tot het Russische Czarenrpk behoo
rende landstreken leven, zelfs wanneer zjj
in de nabijheid eener groote stad liggen,
bewijst de volgende geschiedenis. In de
golf van Riga, eenige uren van de groote
drukke stad Riga verwijderd, ligt het
eiland Runo, welks bewoners, arme vis-
schers van Zweedschen oorsprong, bijna
uitsluitend leven van de zeehondenvangst.
De verbinding tusschen het eiland Runo
en het vasteland, evenals met het eiland
Oesel, waar de eigenlijke overheid, waar
onder Runo ressorteert, haar zetel heeft
is zeer gebrekkig Slechts zelden legt
een stoomschip op het eiland aan en de
niets bangs niets bitters voor hem, hjj
was daarmede vertrouwd sinds langen tpd.
In gedachten ontbladerde hjj een der
scboone asters, die in keurigen smaak tot
een prachtig bouquet vereenigd in een vaas
naast hem op de tafel stonden.
Oom Kurt, zei het jonge meisje met
schertsend verwijt, hoe verkwistend gaat
ue met de bloemen om, nu in den herfst
alsof het lente ware er zijn er niet veel
meer, dit jaar brengt ons geen nieuwe
en weldra zullen de eerste sneeuwvlokken
vallen.
Laat ze vallen, zei de giaat lachend
ze vallen op mijn grafen daarom laat
mij maar een weinig verkwisten, als een
overmoedig zwelger die in de laatste ure
nog alles genieten wil, wat binnen zijn
bereik ligt.
Oom Kurt, zei Katharina verschrikt
en tranen vulden haar heldere schoone
oogen, o, waarom bedroeft ge mij
zoozeer 1 Zpt ge dan ziekeidat ge vau
sterven spreekt, zoo ernstig als moet ik
er mij in schiuken
Dat moet ge ook, mijn lieveling, zeide
de oude man, dat moeten wi] allen en
geloof mij, het gaat gemakkelijker dan
wij denkeu. Hij die heengaat, is aan de
smart ontrukt en die overblijven, die lokt
het leven met zijn eischen en plichten
tot nieuwe zorgen en nieuwe liefde. En
gij, mijn kind, gij zjjt niet alleen als zoo
vélen, u blijft bet beste wat ge tot nu
kent: Uwe ouders, uw tehuis en een
predikant is de eenige man vanontwikke
ling, diehier als een balling leeft.
To n czaar Alexander III in Nov. 11.
stierf, was het verkeer met Runo reeds
afgebrokenmisschien ook heeft men
vergeten den eilandbewoners van den dood
des keizers bericht te geven en hun den eed
als onderdaan af te nemen. Hoe het zij,
den geheelen winter leefden zij in de over
tuiging dat Alexander drie nog regeerde.
Toen in het voorjaar de zee vrij van ijs
was dit jaar zeei laat begaven zich
een aantal visschers van Runo met hunne
vaartuigje naar Oesel om in de districts
stad Arensburg eenige inkoopen te doen
Daar hoorden zij tot hun verbazing dat
reeds sedert circa een half jaar c/.aar
Nicolaas regeerde en dat Alexander III
sedert maanden in zijn graf in de Peter
en Pauluskerk rustte. Zoo namen de
bewoners van Runo kennis van de troens
verandering in Rusland.
Het volgende, hoe zonderling en onge
loofelijk het ook klinkt, wordt als volko
men waar verteld. Eenige jaren geleden
hadden eenige visschers van Runo aan den
koniog van Zweden het verzoek gericht
in een geschil over een bosch uitspraak
te doen. De toenmalige gouverneur van
Lijfland kwam dientengevolge naar het
eiland en lichtte de bewoners in dat zij
niet Zweedsche maar Russische staatsbur
gers waren.
Een officieel telegram uit Cuba beves
tigt den dood van een der hoofden van
de opstandelingen Amorda Guerra. De
gebroeders Gamaio 'zijn beiden gewond.
Een gevecht tusschen majoor Sanchez met
300 man en de Rebellen onder Róbi met
800 man duurde tot 's avonds laat.
Over hetgeen aan dit vprwoed ge
vecht vooraf ging wordt het volgende
Majoor Sanchez had een bode gestuurd
naar kolouel Azuar, hem verzoekend zich
met zijne strijdmachten bij hem te voegen
neinde gezamenlijk op te trekken tegen
de Cubanen, onder Robi
De rebellen overvielen den bode en
schoten hem neer. Zij stuurden nu in
naam van kolonel Azuar een bode naar
Majoor Sanchez, hem op eene bepaalde
plaats rendes-vouz* gevende. Zij legden
zich daar in hinderlaag.
Op 't oogenblik dat de Spanjaarden
zich in eene bergengte waagden, vielen de
Cubanen hen van alle kanten aan.
De Spanjaarden verdedigden zich dapper
en slaagden er in den aanval van Robi
af te slaan.
Aan beide zijden waren de verliezen
groot.
De Cubanen telden 280 dooden, de
Spanjaarden 150.
Het kleine Spaansche koninkje is weer
ziek De ongesteldheid wordt van lichten
aaid genoemd.
gansche vroolijke hoopvolle toekomst.
Dat weet ik, zeide Katharina bewogen
en ik ben dankbaar daarvoor, maar toch
is er eene wond in mijn hart, een 1(
in mijn leven en als gij heengaat
Dan komt een derde, zeide de graaf
lachend, die gij met zoetere namen zult
noemen dan uwen ouden oom Kurt, die
u duizendmaal meer zal zijn, dan ik eens
u was, die uw vriend en ouders en vader
huis zal vergoeden.
Zij schudde het hodfd ib geloof het
niet, zeide zij, ik begrijp u wel, ge meent
de liefdemaar tot mij is zij nog niet
gekomen.
Zij komt en klopt aan ieder menschen
hart, hernam de graaf, maar niet overal
woont zij even heerlijk en vrij. De een
is een dwaas en wijst baar van de deur,
daar zij strjjd en zorg meevoert aan haa
baud, de tweede laai haar binnen, maar
treedt haar in het stof, door wilde harts
tochten, of verkleint haar door nietige
bedenkingen en bijbedoelingen. En de
derde geeft haai wel een plaats en een
teedere verpleging, maar daar ontbreekt
de zonneschijn der wederliefde, waarin
alleen de bloesems van het geluk zich
ontplooien en zoo verwelkt ze en sterft
waarlijk vaak eerst met het hart waarin
ze heeft gewoond.
Oom Kurt, zei het jonge meisje opeens,
kwam de liefde ook tot u
Het bleeke gelaat van den ouden man
werd nog bleeker en een traan welde
De heer E. van den Bosch, secre-
aris van de Afdeehng Zeeland van het
Ned. Rundvee Stamboek, de meest bloei
ende van alle provinciale Atdeelingen,
meldt ons dat op Woensdag 17 Juli de
Zomervergadering zal worden gehouden te
Kloosterzande, en dat als gewoon daarbjj
het nuttige aan het aangename zich paren
zal.
Zoo zal een bezoek aan de Boterfabriek
op in zijn oogen, wier glans en diepte
door den ouderdom nog niet waren ver
dwenen.
Zij kwam tot mij en ik liet haar binnen,
maar mij ging het als degenen van
welke ik het laatste sprak, in mijn hart
ontbrak de zonneschijn, welke de liefde
noodig heefi. Nu beeft zij wel geen
bloesems gedragenmaar zij is toch niet
verwelkt en zij gaat met mij in het graf.
Maar oom Kurt, zei Katharina bang en
treurig; als de liefde niet verdort, breekt
dan toch het hart niet bij zulk een smart
Neen mjjn lieveling, een sterk en moedig
hart breekt niet, het zipt 't leven ernstig
in bet gelaat en streeft naar andere schat
ten, naar de waarheid en naar den vrede,
die de wereld niet schenkt.
Katharina kuste de verwelkte hand van
den graaf,
O oom Kurt, wie was het die u niet
lief kon hebben riep zij bewonderend
Toen stond hjj met moeite op, ging
naar zijn schrijftafel en opende een ver
borgen vak hij nam er een medaillon uit,
beschouwde dit een wijle bewogen en
reikte het vervolgens het jonge meisje aan.
Mijne moeder, riep Katharina uit in de
hoogste verrassing, ja mijne moeder Zij
is het en kan het toch niet zijn, ging zij
voort na een oogenblik van sprakelooze
veibazing, terwijl zij haren vaderlijken
vriend vragend aanstaarde, ge hebt haar
toch vroeger Dooit gezien, oom Kurt, ik
heb vaak gehoord, dat de mens cheu
