No. 889.
Woensdag 15 Februari 1895.
IOe Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch -Vlaanderen.
F. MELKMAN,
Yóór en tegen graanrechten.
FEUILLETON.
De overwinning der liefde
Buitenland.
AXELSCIIE
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonder!, numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
AXEL.
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TA* EE uren.
Een andere beweging, waarvan een
der brandpunten mede in Groningen ligt,
doch die in verschillende deelen van ons
land veel sympathie vindt, ook bij man
nen waarvan men dit niet had verwacht,
is die voor de invoering van graanrechten
eer. quaestie ook bij de Staten Generaal
aanhangig gemaakt door de onlangs in
gediende motie-Dobbelman. Op verschil
lende plaatsen circuleeren adressen, waar
in op protectionistische maatregelon wordt
aangedrongen en die door velen worden
geteekend. Een der voorvechters van
de beweging is de heer J. Doornbosch,
burgemeester van Baflo, lid der Staten
van Groningen en voorzitter van nel
hoofdbestuur der Ned. Prot. Vereen., die
dezer dagen bij de Staten van zij r, ge
west, een voorstel, de schaalrechten be
treffende, heeft ingediend, waaraan is
toegevoegd een concept-adres aan ae
Koningin Regentes, waarin, na een uit
voerige uiteenzetting van den stand van
zaken, tot H. M. het verzoek wordt ge
richt »dat bij de herziening van de ta-
>riefwet zoodra mogelijk door do wet
♦gevende macht naast de belangen van
»de industrie, tevens een recht worde
♦vastgesteld op den in- en doorvoel van
♦granen en wel tot zoodanig bedrag en
♦in dien vorm als de wijsheid Uwer Ma
♦jesteits Regeering zal gelieven ie he
ipalen en vast te stellen, opdat de alles
♦drukkende invoeren worden beperkt en
♦uitvoer bevorderd in het belang van
♦landbouw, nijverheid, arbeid en scheep
vaart in Nederland."
Zooals men weet, besloten de Staten
in hun jongste zitting, zoo noodig, aan
dit onderwerp een buitengewone verga
dering te wijden, en mag dus worden
verwacht, dat in dit college de eerste
slag zal woiden geleverd. Buiten de of
ficiëele lichamen is de strijd reeds lang
ontbrand, want ook de free-traders zijn
natuurlijk op hun post. De doctrinairen
voerden reeds het woord in de Eco
nomist bij monde van den beer Mees,
en ook in de gewone dagbladpers ont
breekt het niet aan pleidooien zoowel
vóór als tegen de bescherming. Een der
moest zaakrijke betoogen troffen wij de
zer dagen aan in de Prov. Gron.
Cour., waarin een schrijver ♦over den
landbouw" nagaat, wieeigeniijk van de
invoering van graanrechten zou profitee
ren. Aan de hand van de Jaarcijfers gaat
hij na, dat de Nederlandsche landbouw
telt op boerderijen van 1 2U HA.: ei
genaars 81,090, van welke bewonen, naar
den aard der gronden, 20,085 de klei
54,010 het diluvium, terwijl 6.995 zich
uitsluitend met de veehouderij bezig hou
den. Pachteis zijn er 53,922 waarvan
op de klei 18,219; op het zand 29,277
levende van de veehouderij 6,426.
Op boerderijen van meer dan 20 hec
taren leven eigenaars 12,500, van welke
op de klei 5,809op het zand 4,258
in streken van de veehouderij 2,433, Pach
ters 12,232, van welke op de klei 5,897,
op het zand 3.300; bij de veehouderij
3,035. 1)
Verhoogde inkomende rechten nu zou
den, volgens schr. niet ten goede komen
aan de zandboeren en aan de veehouders
en evenmin aan de pachtboeren op de
klei, daar die in verhoogde huur heel
spoedig het voordeel 'zouden moeten af
staan aan de landheeren. En er zijn
10.
vertelling van MAX HING
UIT HET HoOGDUITSCH DOOK
ASSA.
Dat was een leed, met niets op aarde
te vergelijken, zijn anders zoo sterk hart
kiomp krampachtig ineen en zijn oogen
werden vochtig van nooit te voren geken
de tranen. Meer dan alles smartte het
hem, dat hg de geliefde verlaten mo st
zonder afscheid, /.onder dat hij haar nog
eenmaal gezien oi aan zijn borst gedrukt
had
Weldra lag het pension met zijne be
woners achter hem en ook het meer ver
dween meer en meer. In het oosten ver
kondigde een rozige streep den opgang
der zon de toppen der bergen begonnen
te gloeien, terwijl in het dal en in de
kloven de machtige schaduwen zich nog
legerden. In de boomen ruischte de fris
sche morgenwind en de zingende vogels
begroetten den nieuwen dag met haar
lied.
Ook zijn hart ontwaakte uit den schoo-
nen slaap en schudde de donkere droef
heid af. Langzamerhand keerde de ver
dweneu hoop weder en de te» neergebogen
igoed richtte zich weder op. De gouden
pachtboertjes in Nederland in Friesland
62 pet.in Noord Holland 49 petin
Zuid Holland 55 pet. in Zeeland 64 pet.
in Groningen, waar een gelukkige gun
stige uitzondering bestaat, slechts 18 pet.
in Drente 36 pet.in Overjjsel 31 pet.
in Gelderland 42 pet. in Utrecht 53
pet.in Noord Brabant 34 pet.in Lim
burg 49 pet. over 't geheele landei
genaars 55 pet., pachters 45 pet.
Wie zou dus winnen bij verhooging
der invoerrechten Alleen de eigenge-
ertde boer op de klei zegt onze schrijve;
overal elders zou de landbouw, in zijne
verschillende takken, er schade door lijden.
En naast den landbouwzouden gedrukt
worden de anderh takkken van het volks
bedrijf, niet het minst de handelhet
volk zou duurder brood eten en niet meer
verdienen dan thans, om in zijne armoede
de beurs te vullen van hen, die zich nu
reeds geen weelde behoeven te ontzeggen.
Ziedaar hoe de tegenstanders der hee
ren Dobbelman Doornboscn c. s. hun stand
punt uiteenzetten.
De debatten over dit belangrijk onder
werp zoowel in de Provinciale als Ge
nerale Staten weldra te voeren, baloven
inderdaad interessant te zullen worden,
vooral omdat ze een zaak van groot prak
tisch belang betreffen en men hier zal te
doen krijgen met mannen van de prak
tijk van wie men mag verwachten dat
ze uitstekend beslagen ten ijs zullen ko
men. Uit een politiek oogpunt schijnt
echter het oogenblik voor de campagne
vrij zonderling gekozen. Doze regeering
toch wordt algemeen erkend als een ka
binet ad hoe voor het kiesrechtook bleek
reeds uit de rede van den premier dat
van haar geen protectionistische maatre-
zonnestralen, de frisscbe morgenwind, de
luide vogelenzang schenen hem toe te roe
pen Gij zult haar wederzien
Haar beeld vergezelde hem en daar op
den heuvel, tusschen die twee hooge den
nen, waar hij zoo vaak met haar gezpten
had, meende hg haar te zien, als zijne
opgewekte verbeeldingskracht hem niet
misleidde. Toen hij naderbij kwain. be
merkte hij inderdaad een vrouwelijke ge
stalte, wier gelaat evenwel door een zoo
grooten doek bedekt was, dat hij haar
niet kon h irkennen
Nu stond de vermomde verschijning op,
die hjj hield voor een boerin uit den om
trek, en wenkte hei»' met opgeheven han
den. Door blijden schrik aangegrepen klop
te luid zgn hart, ofschoon hij nog steeds
twijfelde en zgn oogen niet durfde ge-
looven.
Friedrich! riep een bekende zoete stem.
Het volgend oogenblik sprong hij uit
het rijtuig en hield in blijde verrassing
de geliefde in zgn armen, haar vast om
sluitend, alsof hij haar nooit meer zou
laten gaan.
Is het mogelijk vroeg hij oewogen. Gy
hier? Dat had ik niet verwacht.
Ik wilde u nog slechts eenmaal zien.
Terwijl mijn ouders vast sliepen, ben ik
zaehtkens weggeslopen, zoodat niemand
in Huis het bemerkte. Sedert een uur zit
ik hier en wacht op u.
Mijn teeder geliefdeKan ik ooit u
gelen zijn te wachten En nu zijn het
juist de katholieke vrienden van dit ka
binet, die thans deze quaestie poussee-
ren 1 Is hierdoor het gevaar niet groot
dat de oplossing door de politiek zal wnr
den getroubleerd
vergelden, wal gij voor mg waagt en
duldt V Ik zal het nooit vergeten, al
word ik honderd jaar oud
Onder de dennen, die hem beschermen
den voor nieuwsgierige blikken als een
groen scherm, zaten beiden hand in hand,
van weelde en smart vervuld. Hoe meer
het afscheidsuur naderde, des te helderder
straalde hunne liefde, evenals de zon, die
op dit oogenblik berg en dal verguldde
met haar gouden licht. Geen klacht kwam
over hunne lippen beiden deden hun best,
hun diep leed voor elkander te verbergen
en elkander op te beuren.
Met den moed der frissche jeugd blik
ten zij vol vertrouwen in de duistere toe
komst zelfs de onvermijdelijke gevaren
van den oorlog vermochten niet, hun ver
trouwen te doen wankelen. Bovenal ech
ter verheugde het Friedrich, dat Martha
zijn geestdrift voor koning en vaderland
deelde en dat zg trotsch daarop was, een
Duitsch meisje te zijn, bezield met de
hoogste en reinste vaderlandsliefde als hij
zelf.
A's ik een man ware, zeide zij, zou ik
met u gaan en n vergezellen, Nu kan
ik niets doen, dan aan u denken en voor
u bidden.
Uw gebed zal mij beschermen en de
kogelt, van mij afwenden.
Ik wilde dat ik die macht had, dat ik
zulk een talisman bezat. Maar ik heb
niets dan dit kleine kruis, dat myne za-
1) De schrijver schijnt de jaarcijfers te hebben
gebruikt over 1888 terwijl die over 1893 reeds
het licht hebben gezien.
(De Volksst.)
Naar aanleiding van de verschillende
moorden en inbraken der laatste tijden
te Weenen, waarvan de daders onbekend
bleven, heersebt er groote ongerustheid
onder de vroolijke bevolking van de Do-
nau stad. Zij voelt zich niet veilig en
vraagt boe het toch komt, dat de politie
geen der misdadigers opspoort. Over dit
negatief resultaat toont de Weener-
correspondent der Frankf. Ztg. zich min
der verbaasd De Weener politie, zoo
schrijft bij, voelt zich al te zeer als rijks
politie en veel te weinig als eenvoudige
burgerpolitie.
Zij snuffelt te veel in de politiek en
wordt al te veel voor parade bij optocb
ten en dergelijke gecommandeerd. Daarbij
Kr.mt nog dat de specialiteit van den
tbgenwoordigen chef Oer politie, ridder Von
Stejshal, bestaat in bet uitroeien der on
zedelijkheid, wat hem toch niet gelukt,
maar veel moeite verspilt. Daarbij wor
den de politieagenten als proletariërs be
handeld. Kleingeestige geldknibbelarij
maaKt het den detectives onmogelijk hun
beroep goed uit te oefenen.
Onlangs hebben de detectives in een
petitie aan het huis van afgevaardigden
lige grootmoeder mij op haar sterfbed
schonk een oud erfstuk onzer familie,
waarop, naar zjj zeide, een bjjzonder ge
heime zegen rustte en dat den bezitter
geluk moet brengen. Dat zal ik u geven,
ofschoon ik mijn grootmoeder moest be
loven, het steeds bij me te houden.
Dan mag ik het niet nemen. Men
moet den laatsten wil der dooden eeren.
Zg zal niet boos op mij zijn. Zijn wjj
niet een Is niet uw geluk, uw leven
ook het mijne En wat mij behoort, be
hoort ook u
Terzelfder tijd haalde zij een ouder-
wetsch gouden kruis te voorschijn, dat op
haren jonkvrouwelijken boezem rustte en
hing hem dit om dm hals met het zwart
zijden koordje, waaraan het bevestigd was,
zoodat hij niet langer durfde weigeren.
Hiermede, zeide zij plechtig, zijt gij be
schermd en gezegend. De hemel beware
en bescherme u in iederen nood.
En ik, zei Friedrich diepbewogen, ik
zweer u bjj dit kruis, dat ik mijn hart,
mijn leven u wijd. Voor God verloof ik
mij met u er. geen macht ter wereld zal
en kan ons beiden scheiden.
Bewogen, door et n heilige siddering
aangegrepen, zonk Martha aan de borst
van den geliefden man. Hunne lippen
ontmoetten elkander in een teederen ver-
loovingskns en hunne harten vereenigden
zich in een onverbreokbaren band voor
leven en dood,
