No. 887.
Woensdag li Februari 1895.
10e Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeu wscli-V laanderen.
F. DIELEMAN,
AXEL.
Graanrechten.
8. FEUILLETON.
De overwinning der liefde
m.
AXELSCHE
OIIUNT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent;
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Advertentie n van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag'- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Het laatste nummer van het Neder-
landsch Landbouw Weekblad is bijna ge
heel gevuld met bespiekingen van de
vraag: al ot geen graanrechten
Mr C. J. S.ckesz geeft in een inge
zonden stuk zijn vrees te kennen voor
protectie van den kwijnenden graanbouw.
Hij noemt beschermende rechten in deze
een gevaarlijk middel.
Dat gevoelen trouwens velen der voor
standers onwillekeurig zelve, waar z\j
verklaren of ondanks hunzeive de toe
passing er van te verlangen, of niet an
ders dan op besoheiden6 wijze, de invoe
ring te wenschen. Een matig recht wordt
gevraagd, als gevoelde men zelf het ge
vaar van eene consequente toepassing
van het stelsel.
Maar juist daarin schuilt het groote ge
vaar, dat wie de toepassing brengt, zich
beweegt op een hellend vlak, waarop
van matigen geen sprake meer is. Dat
althans heeft het protectionism? in het
buitenland voldoende geleerd. Bij de
invoering van beschermende rechten
komt men alras tot de overtuiging, dat
een matig recht niet geeft, wat men er
van verwachtte. Dan wordt op vernooging
van bet recht aangedrongen, met terzij
destelling der bezwaren, welke aanvan
kelijk slechts besoheidenlijk een matig
recht hadden doen vragen. Eerst wordt
bescherming van slechts éen bedrijf ge
vraagd, straks komen meerderen om ge
lijk recht vragen. Zoude het in ons land
bij invoering van graanrechten anders
gaan Zal men, om alleen bij de pro
ducten van den bodem te blijven, den
giaanboeren alleen zulk een hulp mogen
bieden Zullen ook anderen niet op ge
lijke bescherming aanspraak maken Ot
hebben alleen de graanboeren het zoo
slecht? Wat dan te demten van de
verveners Zullen zij niet wijzen op de
lage prijzen vau de turf, gevolg van de
concurrentie met de steenkool en zullen
zij niet o n bescherming vragen, door
het' leggen van een invoerrecht op die
laatstgenoera ie soort van brandstof? En
in dien eisch zuden zij worden bijge
staan door de eigenaars van eikenhak-
houtbosschen, die mede zwaar getroffen
worden door de lage prijzen van de
steenkool, en vooral ook van de petro
leum, waarvan het gebruik in het huis
houder., het bedrijf der water- en vuur
vrouwen heeft vernietigdvroeger de
grootste afneumsters van het schelhout
in de groote steden Ook dus op de pe
troleum een recht I En de eigenaars der
'oosschen zullen er ook op wijzen dat hunne
inkomsten daaruit tot op een derde van
vroeger zijn achteruitgegaan mede door
den lagen prijs van den akkereek, ge
volg van den invoer van verschillende
goedkoope looistoffen uit den vreemde.
De achteruitgang der turffabricage, die
teruggang in waarde van het akkerhout
zijn feiten van niet geringe sociale be
teekenis. Tot staving van den eisch om
bescherming zal men met recht er op
wijzen, hoe in verschillende deelen van
ons land voor een gansche arbeidersbe
volking een jaarlijksche bron van in
komsten dreigt op te drogen. En de
vlasboer zal opnieuw om ondersteuning
komen vragen bij de regeering in zijn
strijd tegen de Belgische concurrentie,
en premien verlangen voor in Nederland
bewerkt vlas, eene vraag die hij weder
vertelling van MAZ RING
UIT HBT HoOGDUITSCH DOOK
ASTHT A.
Als twee zalige geesten zweefden de
geliefden dooi het groene woud, gevolgd
door den professor en zijn vrouw, die zich
op behoorlijker, afstand hielden. Dronken
van geluk vergaten zij alles wat hen
drukte, den tegenstand der ouders die niet
kon uitblijven en den onvermijdelijken
strijd, die hen wachtte, onbekommerd om de
dreigende wolken aan den staatkundigen
hemel.
Gij bemint me, bemint me werkeljjk
vroeg Friedricb, nog steeds twjjtelend aan
zijn geluk, niet moede, steeds opnieuw die
verzekering uit haren mond te hooren,
Mijzelve, hernam Martha smartelijk la
chend, komt het als een wonder voor. Toen
ik voor de eerste maal u zag op het meer,
toen gevoelde ik, dat mijn hart u toebe
hoorde.
En mjj was het, als moest ik voor u
nederknielen en u aanbidden als een heilige.
In storm en onweder verscheent gij mg
als de held mjjner meisjesdroomen, als een
geboren heerscher. Ik wist, dat gij ons
tedden zoudt en gevoelde geen vrees.
Een blik van u gaf mij de kracht, het
gevaar te trotseeren en om u met den
dood te stiijden.
Met u te sterven scheen mij een geluk
toe
Neen, neen riep Friedrich uit. Gjj
raoogt niet sterven, nu eerst weef ik, hoe
schoon het leven is dat wij leven. Se
dert gij mij liefhebt, heb ik de wereld
eerst lit-f, ben ik zoo gelukkig, dal ik
het wel luid zou willen uitjubelen eD alle
mensrh'-n zou willen omarmen.
Ik wenschte. hernam Martha ernstig, dat
ik uw vreugde dee'en kon, maar het hart
wordt mil '/0° zwaar, als ik aan mijne
ouders denk. Zij zullen nooit toegeven
Zg kunnen u niet dwingen, den heer
Von Zierel te huwen.
Liever den dood, hernam Martha hui
verend, nm-ir zij zullen nooit dulden, dat
ik een Pruisisch officier toebehoor. Eer
zal de hemel instorten, dan dat mijn va
der toestemt.
Voor de liefde is niets onmogelijk, ze
overwint alle hindernissen, al waren die
nog zoo groot. Als ge mg liefhebt, vrees
ik dood noch hel.
Kunt ge dan u wontslag niet nemen en u
vrijmaken van den dienst Daarmede ware
reeds veel gewonnen.
Mijn ontslag nemen riep Friedrich ont
steld, en dat wei op dit oogenblikEene
met grond motiveeren zal, door verwij
zing naar de verarming van gansche
dorpen, wier inwoners vroeger een ruim
bestaan vonden in de bewerking van het
ruwe vlas. Waarlijk het zijn de graan
boeren niet alleen, die over achteruitgang
hebben te klagen. Wanneer deze door
graanrechten zullen geholpen zijn, zal de
Rögeering gelijke rechten moeten geven
aan allen, en de aanvragen om bescher
ming door den houtteeler, door den veen-
en den vlasbouw niet kunnen afwijzen.
En wat zal dan hare houding moeten
zijn tegenover den leerlooier, wiens looi
stof, ja tegenover de geheele nijverheid,
wier steenkool zij kunstmatig zal hebben
duurder gemaakt Nog eens de pro
tectie is een hellend vlak die er zich
eenmaal op beweegt, kan zijn vaart niet
meier stuiten Hel Frankrijk dezer da
gen, dat zich hoe langer zoo meer op de
wereldmarkten geïsoleerd gaat gevoelen,
is er het sprekend bewijs van. En hoe
men door het protectionisme wind zaait,
om storm te maaiendat leert ons
Duitschland met zijn onrustbarende a
grariscbe beweging, waar tegenwoordig de
landbouw en de nijverheid als twee vij
andige machten tegenover elkander zijn
geplaatst.'"
Vervolgens wijst de schrijver op het
gevaar, dat graanrechten, wanneer zij
weikelijk den graanprijs verhoogen,
hulp geveu aan enkelen, om aan velen
groot nadeel toe te brengen door het
stijgen van den broodprijs. Daardoor
zullen ook de zandboeren worden bena
deeld, die nu, door de goedkoopte der
voedingsstoffen, een redelijke winst ma
ken van hun varkensfokkerij.
Ten slotte geeft de schrijver een schels
zoo eerlooze handelwijze kunt gij onmo
gelijk van mij verlangen, zelfs al werd
het mij vergund. Gij zoudt mij moeten
verachten, wanneer ik zoo zwak, zoo el
lendig ware, in het gevaar mijn vaderland
te verlaten. Dat kunt gij niet van mg
vorderen, hoe lief ik u ook heb.
Vergeef mij, zeide zij ontsteld, maar ik
ik dacht, dat het u niet zwaar zou vallen
Ieder Pruis is soldaat en bereid, als
de koning roept en de vijand het vader
land bedreigt, bloed en leven aan dat va
derland te wijden. Als het uur slaat,
verlaat de landman zijn ploeg, de geleerde
zijn boeken, de kunstenaar zijn palet, de
vorst zijn kasteel en de arbeider zijn hut,
gehoorzaam aan hun plicht en aan het
gebod der eere.
Ik versta u, hernam zij treurig, en ik
bewonder u en uwe landslieden. Gij zijt
mannen, maar ik ben slechts een zwakke
vrouw, die niets heeft dan hare liefde.
Wat zal er *an mij worden, wanneer gij
heengaat en ik alleen blijf
De liefde maakt de vrouw sterk en helpt
haar om zelfs het zwaarste te dragen
Wie die bezit kan niet ongelukkig wor
den. Zij zal ons helpen, alle hindernissen
te overwinnen en den tegenstand uwer
ouders te breken. Zoodra uw vader komt,
zal ik met hem spreken en om uwe hand
vragen.
Neen, neen, hernam Martha angstig.
Zulk een stap zou ons meer schade dan
van den toestand van den landbouw in
landenwaar het protectie-stelsel is inge
voerd, een beeld dat hem nog minder
uitlokt zich met graanrechten te ver
eenigen. Daarom dringt hij aan ge
dreven door liefde voor den binnenland-
schen landbouw, - op kalm beraad, op
eon behoorlijk onderzoek of wellicht hel
middel niet erger zou zijn dan de kwaal.
Ook de heer J. L. T. Groneman, land
bouwer en veehouder te Wieringerwaard,
zendt een artikel, waario hij zijn motie
ven tegen graanrechten uiteenzet. Hij
wijst eveneens op het treurig voorbeeld
van onze naburen die invoerrechten
heffen van onderscheidene landbouwpro
ducten. Hij wijst op het onrechtvaardi
ge, dat de Staat een klein deel zijner
loden, de graan bouwers, zou bevoorrech
ten, ten koste vau de meerderheid. Hij
wijst op het gevaar dat de Staat ande
ren handelaren en industrieelen, wie het
ook niet naar den vleesche gaat, niet de
bescherming mag onthouden, die hij den
graanbouw schenkt. Daardoor zou het
landsbelang zeker worden geschaad. Ja,
zelfs oen talrijke klasse van landbouwers
wordt benadeeld door heffing van graan
rechten omdat het veevoer daardoor
eveneens stijgen zal in prijs. En cok
vreest de schi ijver, na invoering van
graanrechten hier te lande, de heffing
van rechten op onze producten in het
buitenland.
»Om do aangevoerde redenen geloof
ik zoo besluit de heer G. aat, hoe
treurig en benauwd de toestand van on
zen landbouw wezen moge, wij van het
invoeren van graanrechten, van protec
tie geen heil moeten en kunnen ver
voordeel doen en mijn vader slechts dps
te meer vertoornen. Even goed en liefde
vol hij is, even hard en onmeedoogend
kan hij zjjn, als men zich tegen zijn wil
verzet. Al zal hij mij ook niet dwingen
den heer Von Zierel te huwen, nooit toch
zal hij zijn toestemming geven tot mijne
verbintenis met een Pruisisch officier. De
gedachte alleen zou hem razend maken.
Een vaste wil vermag veel en voor de
liefde is niets onmogelijk. Ik heb nog
immer alles doorgezet, wat ik mjj heb
voorgenomen. Een inwendige stem zegt
mii, dat wij nog gelukkig zullen worden.
Wat er echter ook moge gebeuren, ik
verlaat u niet; dat zweer ik u bij alles
wat mij heilig is en dierbaar.
En ik, zei Martha plechtig, blijf u trouw
tot in den dood. Nooit zal ik een ander
man dan u toebehooren.
Gerustgesteld en gesterkt door deze
wederzijdscbe verzekeringen en vast beslo
ten hunne liefde ieder offer te brengen,
al ware dit nog zoo groot, sloegen beiden
den terugweg naar het pension in, bege
leid door hunne vrienden, op wier stil
zwijgendheid en bjjstand zij rekenen kon
den.
Nog dienzelfden dag verklaarde Martha
aan hare verraste moeder, dat het haar
onmogeljjk was, den heer Von Zierel te
huwen, daar zij na rgp overleg en onder
zoek zicbzelvo overtuigd had, dat zjj met
hem niet gelukkig kon worden, hoe het
