No. 885.
Woensdag 25 Januari 1895.
I0e Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuw sc h- Vlaanderen.
F. DIELEMAN,
AXEL.
Buitenland.
4. FEUILLETON.
De overwinning der liefde
AXKLSCHE
COllliANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Het congres te Versailles.
Donderdag morgen te half tien begon
er aan het station Saint-Lazare te Parijs
eenige drukte te heerschen; afgevaar
digden, senatoren en journalisten verza
melden zich voor het vertrek naar Ver
sailles. Brisson, die eerbiedig werd ge
groet, reisdë met den trein van tien uur,
Felix Faure vertrok een uur later. De
heer Waldeck-Rousseau gaf er de voor
keur aan per rijtuig t6 gaan. In den
ministeriëelen trein, die te twaalf uur
afreed, bevonden zich, behalve de minis
ters, vele leden van het corps diploma
tique.
Er was aan het station Saint Lazare
veel politie op de been, maai het was
er zeer kalm.
Te Versailles was in het Hotel des
Reservoirs geen plaatsje onbezet. Overal
zaten politieke groepjes, die zich met
niets anders bezig hielden dan met de
presidentsverkiezing en de kansen der
verschillende candidates Men vertelde
elkander dat de rechterzijde tot parool
had zich met alle middelen te verzetten,
tegen de verkiezing van Brisson. Dit
laat zich verklaren.
Onder de republikeinsche linkerzijde
bleek de stemming over de candidaten
zeer uiteenloopend. Men hoorde een der
leden zeggen: »Het moet gedaan zijn
met die aanvallen op liet Elysée. Met.
Waldeck-Rousseau begint dat opnieuw.
Ik stem voor Brisson."
»Wat, liep een lid der zelfde groep,
wij zouden dus moeten capituleeren voor
die aanvallers, door een der hunnen te
benoemen. Nooit."
Van den heer Dupuy sprak niemand j
meer.
Te een uur werd het cohgres geopend.
De heer Chailemel-Lacour presideerde.
Jaurès en Rouanet, hoewel op hen de
censuur door de kamer was toegepast,
waren aanwezig. Gérault-Riehard niet,
wijl zijn verkiezing nog niet is goedge
keurd.
Nauwelijks had de voorzitter plaats
genomen, of Bau iry d'Asson vroeg het
woord en tegelijk Micbeiin, die verlangde
dat het congres zich in eene constitu
ante zou hervormen. Dit incident verwek
te eenig rumoer. Daar de voorzitter aan
Baudry d'Asson het woord weigerde drong
deze, ondanks den tegenstand van den
secretaris, tot het bureau door en over
handigde een geschrift, dat de heer Chal-
lemel-Lacour naast zich neerlegde.
De voorzitter ging daarna voort met
liet trekken der namen uit de stembus.
Bij den naam Mirman protesteerden de
socialisten tegen diens atwezigneid. Mir
man had den minister van oorlog om
verlof gevraagd om aan het congres deel
te nemen, doch het antwoord was ont
kennend.
Toussaint zeide, zijn stem uitbrengend:
Burgers, ik ben een tegenstander van
het presidentschapik stem blanco.
Leve de sociale ïepubliek
Wilson antwoordde niet op het op
roepen vao zijn naam. Baudry d' As-
son stemde niet.
Op de oproeping van den naam van
Dejeante riep deze „Weg met het pre
sidentschap Hij onthield zich van stem
ming. Aan incidenten heeft het dus niet
ontbroken.
De stemming werd gesloten om 3 u.
30 m.
Het resultaat wasuitgebracht 793
stemmen meerderheid 395 Brisson 338,
Felix Faure 244 Waldeck Rousseau 184.
Bij de tweede stemming trok Waldeck
Rousseau zich terug ten gunste van Feiix
Faure. Aan den uitslag viel dus niet
meer te twijfelen. Uitgebracht werden
nu 801 stemmen, 1 biljet was blanco.
Felix Faure verkreeg 430 stemmen, Bris
son 361 en verschillende personen 9 stem
men, zoodat de voorzitter den eersten
tot president der republiek gekozen ver
klaarde. Door de rechterzijde werd deze
uitslag toegejuicht, doch een hevig tu
muit ontstond onder de linkerzijde. „Weg
met de schurken Weg met de dieven
„Weg met de commune werd er ge
schreeuwd"
Aan Brisson werd een ovatie gebracht.
Onder een onbeschrijfelijk rumoer ver
klaarde de voorzitter de vergadering ge
sloten.
Na afloop van het congres ontving de
nieuw gekozen president de gelukwen-
schen van de ministers en van den heer
Cheilemel Lacour.
In zijn antwoord verklaarde Faure,
na de gebruikelijke zinsneden over de
groote eer, hem bewezen, dat hij de las
ten zijner taak aanvaardde met erkente
lijkbeid en met het besef der verant
woordelijkheid en der plichten, die hem
zijn opgelegd. „Ik zal er al mijne krach
ten aan wijden, zeide de heer Faure ver
der. Ik dee een beroep op alle repu
blikeinsche raeeningen, zonder eenig on
derscheid, op de medewerking van alie
vertogenwoordigérs der natie. Wij zullen
elkander steeds ontmoeten bij ons ge
meenschappelijk streven, zijn grond vin
dende in onze liefde voor het vaderland,
onze toewijding aan de republiek, onze
zorg voor de gerechtigheid en voor de
bescherming der nederigen en kleinen."
Onmiddelijk na aankomst te Parijs
begaf de nieuw benoemde zich naar bet
Elysee en daarna haar het ministerie
van marine, waar Hjj de gelukwenschen
van zijn familie en vrienden in ontvangst
nam.
Over de begroeting van het Parijsche
publiek loopen de berichten üiteen. Vol
gens de eenen juichten de omstanders
hem toe, volgens anderen werd er een
paar malen gefloten en „Leve Brissoh
geroepen. Overigens bleef Parijs rustig,
hoewel het tegen den avond zeer geani
meerd op de Boulevards toeging.
In den loop van den avond overhan
digden Dupuy en de andere ministers
den president hun ontslag. Zij zullen
voorloopig met de afdoening der zaken
belast blijven.
De socialistische groepen hebben een
manifest uitgevaardigd om te protestee
ren tegen de keus van het congres. Zij
beschuldigen hun tegebstanders, dat dezen
den strijd tegen du démocratie willen
voortzetten en de sociale hervorming wil
lén vertragen.
De nieuwe President in Fraükrijk
schijnt aanvankelijk een poging te wil
len doen met de republikeinsche concen
tratie. Hij heeft althans den éx minister
Borgeois de opdracht gegeven een kabi
net sambn te stellen. Bourgeois vroeg
tot des avonds uitstel om met zijn po
litieke vrienden te beraadslagen.
De heer Felix Faure i3 zijn president
schap begonnen met het schenken van
giften aan verschillende instellingen van
vertelling van MAX RING
UIT HET HOOGDUITSCH DOOR
A UT W A.
Er zyn natuien, die eerst in het be
slissend oogenblik te voorschijn tredeD en
in het gevaar een energie ontwikkelen, die
men niet had vermoed en die zij verber
gen onder een schjjnbare onverschilligheid.
Het oogenblik vormt hen tot helden,
aan wie de zwakken zich gewillig toever
trouwen en ze gehoorzamen want de
menigte heeft steeds een heer noodig en
volgt dien. Men zou deze mannen de ge
nieën der daad moeten noemen, een men-
schenklasse, die men helaas zelden aantieft.
Zulk een man was ook de vreemde
toerist die ongevraagd nu de le:ding der
reeds half verforen boot had op zich ge
nomen. Zijn optreden alleen reeds ver
oorzaakte een gunstige wending de ver
twijfelden begonnen weder te hopen, de
angstigen zich gerust te stellen en zelis
mevrouw Von Zierel vreesde niet meer en
weid zacht als een lam.
De teruggekeerde bedaardheid droeg ook
daartoe by, het evenwicht weder te her
stellen, waardoor ook het roeien weer ge
makkelijker werd, ofschoon het ouweder
eerder toe- dan afgenomen was.
Sneller volgde bliksemstraal op bliksem
straal, donderslag op donderslag en er
waren oogenblikken, waarin de hemel en
het haar weerkaatsende meer als de hel
in vlammen schenen te staan.
Onophoudelijk dreunde de donder, door
de enge bergkloven ingesloten, met ver
schrikkelijk geweld. Wind en golven wer
den steeds wilder en bedreigden de zwakke
boot van alle zijden, als een troep woeste
honden het opgejaagde wild.
Er was inderdaad een boven menschelijke
kracht, een buitengewone voorzichtigheid
toe noodig, om dat. moeilijke vraagstuk op
te lossen, oiu de ingeslagen richting te
volgen, de gevaarlijke plaatsen en de scher
pe rotswanden te vermijden en het nog
verie doel gelukkig te bereiken.
Dat alles deed ae vreemde ïeiziger met
even groote bekwaamheid als onwankel
bare energie, waarbij hem de met de lo
cale toestanden nauwkeuriger bekende
schipper met raad en daad ter zijde stond.
Evenals de ervarenste schipper be
stuurde hij licht en handig den roeiriem,
trotseerde het gevaar, zonder zijn zinnen
of zijn moed te verliezen.
Daar zijn breede hoed hem hinderde in
het uitzien, wierp hij dieu af en de wind
speelde in zijn dichte blonde lokken, die
als leeuwenmanen zijn hoog trotsch voor
hoofd en zijn slapen omfladderden. Nu
en dan verlichtte een grillige bliksemstraal
zijn bruin belangwekkend gelaat en ver
leende hem een "heldhaftig uiterlijk.
Martha, die van tijd tot tyd een be-
wonderenden blik op hem wierp, herin
nerde zich hierdoor een oud beeld, dat
Peter den Groote voorstelde in een storm
op zee. Als de beroemde czaar stond de
vreemdeling in de boot hoog opgericht,
door bliksemstralen omgeven een held
in het gevaar, golven trotseerend en win
den gebiedend. Zulk een waar man had
het schoone, eenigszins verwende kind der
maatschappij op haren levensweg nog niet
aangetroffen Hare vrouwelijk levendige
fantasie had eerbied voor zijn mannelijke
kracht en onwillekeurig boog zij zich voor
de geestkiacht, waarmede hy den gevaar-
ken toestand beheerschte.
Onbekend met de geheime gedachten
der jonge dame, was zijn opmerkzaamheid
enkel en alleen op de boot gericht, zon
der zich om het gezelschap, noch om Mar
tha te bekommeren. Eerst toen uit een
donkere wolk de tot dusverre nog alleen
dreigende regen in dikke groote droppels
nederviel, wees hy zwijgend op zijn reis
deken, die aan hare voeten lag. Daar
zij wellicht opzettelijk geen acht op dezen
wenk sloeg, reikte hy haai dien over met
gebiedend gebaar.
Neem den reisdeken, zeide hy tot haar,
anders wordt ge geheel nat en zoudt kou
kunnen vatten.
Ofschoon zjj hem gehoorzaamde, ge.
voelde zij zich door den bevelenden toon
beleedigd en was beschaamd over hare
eigen navolgzaamheid. Weldra echter ver
dween haar toorn en zij gevoelde zich on
der het beschermend deksel waardoor geen
enkele droppel van den ruischenden regen
kon heendiingen, zoo behagelyk, dat zij
hem in stilte danken moest voor zjjne
eenigszins ruwe bezordgheid.
Ondertusschen was dooi het vallen van
den gevreesden regen, waartegen men zich
zoo goed mogelyk door de medegenomen
mantels en doeken beschermde, de kracht
van het onweder gebroken. Nu eU dan
flikkerde nog een bliksemstraal, weer
klonk nog nog een doffe donderslag met
steeds langer tusschenpoozen, aangevuld
door den zwakker wordenden echo.
De zware wolken hadden zich ontladen
en een trissche wind dreef de vaneen ge
scheurde stukken voor Eich heen naar de
verre bergen. Fyner en zachter viel de
regenaan den hemel vertoonden zich
enkele blauwe plekken en schuchter waag
den de zonnestralen het opnieuw te voor
schijn te komen.
Alleen het bewogen meer bleef nog
eenigen tyd onstuimig, maar allengskens
werd ook dit bedaard. De golven effen
den zich en de storm ging liggen. Het
ergste was geleden en de boot naderde
steeds meer en meer den oever, al moes
ten ook de roeiers nog met alle inspan
ning werken en stryd voeren net de