IOe Jaarg.
lAUJHIJ
i\o. 879.
Woensdag 9 Januari 1895.
De wonderdadige kuur.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch - V laanderen.
F. DIELEMAN,
AXEL.
2. FEUILLETON.
Buitenland.
01 l!\M.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
UIT DE PER S.
Lombok en Bali.
Het Haagsche Dagblad acht >van groot
gewicht" het argument vaD De Tijdin
haar artikel over Lombok en Bali, aan
gevoerd, dat wij, wilden wij steeds tus-
schenbeide komen, als de inlandsche vor
sten in den Archipel tegenover hun onder
danen misbruik maakten van hun macht,
een taak zouden te vervullen hebben ver
boven onze klacht.
Het blad wijst er echter op, dat wij,
met betrekking tot Lombok, in bijzonde
re omstandigheden verkeerden
»De Sasak-bevolking werd vreenehjk
mishandeld door de Lomboksche Vorsten
zij kwam de bescherming inroepen van
den Suzereinen Vorst. Deze ons Gou
vernement - schreef een brief aan den
Voist van Lombok, die het schrijven
niet wilde ontvangen," of liever op recht'
Oostersche wijze, allerhande uitvluchten
zocht om den brief voorloopig niet in
ontvangst te nemen.
»Wie zal kunnen ontkennen, dat die
houding een zeer grievende beleediging
was voor den Gouverneur Generaal
>Had deze die bejegening maar lijde
lijk moeten verduren?"
Neen, het blad acht hot een eiscli van
eer, en eer. regeeringsplicht, dat de vorst
van Lombok getuchtigd en volkoróen on
derworpen werd.
Een tweede belangrijk argument van
De Tijd noemt het Dagblad dit dat uit
breiding van ons direct bestuur in Indië
zooveel mogelijk moet worden voorko
men. Wij zijn dat volkomen eensin
overtuiging wortelde de vrees, welke ook
ons aanvankelijk beving, toen er sprake
Hij ging naar zijn kamer om voor den
spiegel te zien welk een fraai effect een
lange driekleurige zijden sjerp om zijn
middel zou maken.
Want hij n-j0rzag al de roemrijke ge
volgen die eepi gelukkig geslaagde kuur
voor hem zqm hebben. Denk eens na,
welk eeD rehabilitatie, als hij een zielto
gende genas,die door Dr Préville was
opgegeven .Welk een schitterende apo
theose Binpien eeu paar uren zou de ge
heele Werel^j te Saint Lèon het groote
nieuws wetten. Meu zou den afloop met
belangstelling te gemoet zien. Er zouden
weddingschappen worden aangegaan. Hjj
zal hem genezen. Hij zal hem niet
genezen
O! aL 't hem eens gelukte!
»Ik zal s.Jpgen zwoer Guichemene,
min of meer grootsprekend, terwijl hij
zijn rechteihanoj voor den spiegel omhoog
stak.
En luchtig, vc^l hoop, rooskleurig ge
stemd en opgeruimd als op dertigjarigen
leeftijd, wendde tjjj zijn schreden naar de
woning van den ^veldwachter.
Ja, er viel uit -t aan te twijfelen, de
kwam van de Lomboksche expeditie.
Hei blad is 't hiermee volkomen eens,
in 't algemeen, maar
»ten aanzien van Lojnbok en andere
streken in den Archipel verkoeren wy
in andere omstandigheden. Wij zijn de
Suzereinen der betrokken Vorsten, en uit
dien rechtsband ontstaan natuuilijk ver
plichtingen. Als wij Lombok onder ons
direct bestuur, brengen er is feitelijk
nog niet toe besloten - dan kan niet
gezegd worden, dat wij ons koloniaal
bezit uitbreidenwij veranderen onze
indirecte betrekkingen op Lombok enkel
in een direct bestuur."
En nu de expeditie tegen Goesti Dji
lantik. Het Dagblad wijst er met nadruk
op, dat dit volstrekt nog geen feit is.
Dan zegt het
Volgens ons oordeel blijkt uit hoi
verband van alle verschijnselen, ten op
zichte van den bewusten Djilantik, dac
de Indische Regeering niet voornemens
was hem geheel van zich te vervreem
den. Zelfs do omstandigheid, dat men
hem niet gevangen nam, waardoor zijn
verlaten van Lombok mogelijk weid
komt ons voor te moeten worden ver
klaard uit de overweging, dait men hem
geen aanleiding wilde geven om zich op
Bali als een vervolgde, een slachtoffer,
voor te stellen.
»Dwalen wij niet, dan heeft man tot
op de uiterste grens van de nationale
eer alles gedaan om een conflict met
Djilantik te voorkomen.
»De zaak staat echter zoo geschapen,
dat er overwegingen kunnen bestaan voor
het Indisch Gouvernement om actief te
gen Djilantik te moeten optreden. Hij
is een vasal van den Vorst van Lombok,
kleine Robert was zwaar ziek. Dat kon
Guichemerre constateeren. Maar vrat be
trett er den afloop van te voorspellen
Maar hij had erger patiënten onderhanden
gehad. Hij geraakte niet overstuur. Hij
voelde het kind de pols, onderzocht het, liet
het zjjn tong uitsteken en streek met zijn
hand over het vermagerde lijfje. En toen
hij de moeder naast zich zag schreien,
schreide hij onwillekeurig een beetje mêe.
„O 1 we zullen hem gauw beter maken
verzekerde hij, zijn ontroering verbergend.
Maar wat voor den drommel zou hij
het ventje voorschrijven
Ach op dat oogenblik speet het Gui
chemerre, dat hij geen doctor's diploma
bezatWat zou hij gelukkig zijn geweest,
als hij hem beter had kunnen maken, dat
lieve kereltje van drie jaren, het speel
makkertje van zijn kleinzoon Emile
Om te beletten, dat de apotheker zijn
voorschriften criti.seerde, zond hij zijn ei
gen knecht naai den apotheker in de na-
buiige stad. Maar de drankjes bleven
zonder uitwerking.
De oude officier van gezondheid was
der wanhoop nabij.
Intuss -hen sloeg, geheel Saint Léon de
verschillende stadiën der ziekte gade.
De gemeente was een en al belangstel
ling.
»'lKind wordt beter!"
,,'t Kind gaat dood
Doctor Préville begon klanteu te ver
in wiens plaats thans de Regeering van
Nederlandsch-Indie is getreden. Z ij zal
nu te beoordeelen hebben, of er met hem
zal moeten worden afgerekend.
»Aan elk advies, daaromtrent hier uit
te brengen, kan thans slechts een zeei
betrekkelijke waarde worden toegekend,
wijl de gegevens ontbroken om een vol
komen julsc oordeel uit te spreken
Toch zou het blad niet gaarne zien,
dat de gouverneur generaal besloot tot
het zenden der expeditie zonder vooiaf
don minister, met opgaaf van beweeg
redenen, er van in kennis te hebben ge
steld, want aan de zienswijze van den
hper Bergsma heeft het »ontzaglijk veel."
Het Dagblad hoopt ook, dat de legee-
ring de expeditie niet noodzakelijk zal
achten. Het wijst er echter op, dal het
voeren van oorlog en bet uitzenden van
expeditie een noodzakelijk gevolg Js van
het koloniaal bezit.
»Men mag echter gelooven, dat de
Gouverneur-Generaal Van der Wijck zich
van den ernst der zaak ten volle bewust
is, en tevens, dat de Minister Bergsma
door de meest vredelievende gevoelens
wordt bezield.
»Wordt dus tot den tocht naar Ka-
rang Asem besloten, dan zal men veilig
kunnen aannemen, dat hij onvermijdelijk
wordt geacht en dat bet lijdelijk blijven
tegenover Djilantik een gevaar voor ons
gezag en prestige in Indie zou opleve
ren."
Ook voor het buitenland dient onze
nationale eer hoog te worden gehouden.
De correspondent van een Engelsch
liezen.
's Zondags vormden zich troepjes voor
het huis van den veldwachter. De vreemd
ste geruchten deden de rondte. De kleine
Robert ging iederen morgen dood en werd
iederen avond weer levend. Guichemerre
beefde van angst. Als zijn kleine patient
eens stierfDat zou zjjn ondergang zjin.
Maar als hl] genas, welk een triomf
De dagen vloden- voorbij. De toestand
van het kind bleef dezelfde. De officier
van gezondheid wist niet meer, op welk
recept hij zich zou verlaten. De goeae
man had al zjjn kunde uitgeput.
Weldra begon het bjjzjjn der ouders
hem te hinderen en hjj wilde niet meer,
dat zjj in de kamer bleven als hjj den
kleinen zieke kwam zien. Hjj wendde een
nieuwe en wonderdadige geneeswjjze voor
een uitvinding van hem zelf, waarmee hjj
in stilte de proet wilde nemen. In wer-
keljjkheid zocht hjj alleen zjjn angst en
onwetendheid te verbergen.
Op zekeren dag 't was de 2e Janu
ari kwam Guichemerre van het nabu
rige station, van waar hjj een pak had
afgehaald, Een zjjner vrienden had een
nieuwjaarsgeschenk voor zjin kleinzoon
gezonden, 't Was een prachtig locomotief
je, dat leed, flpot, rookte en geluid maakte
als een echte stoommachine. Guichemen e
men kan op eiken leeftjjd kind zjjn
had aan het station het deksel eventjes
Van de doos getild, om het mooie stuk
blad te Moskou verbaalt dat, toen men
czaar Nikolaas de laatste promotielijst
voorlegde, Z. M. de kolom doorhaalde,
waarin de godsdienst der belanghebbenden
was aangeduid, zeggende dat zulks hem
niet aan ging.
De Russische minister van buitenland-
sche zaken Von Giers, is ernstig onge
steld. De minister is zoo zwak, dat bö
zijne kamer niet kan verlaten. Men ver
wacht, dat prins Lobanoff, nu Russisch
gezant te Weenen, weldra den heer Von
Giers als minister van buitenlandsche
zaken zal vervangen.
Voor eeDige dagen is onder zeer bij
zondere omstandigheden de Russische
minister van verkeerswegen Kriwoschein
afgetreden. Omtrent de aanleiding ver
neemt men het volgendeToen czaar
Nikolaas het rapport van den lijks con-
troleui doorzag, ontdekte hij eeDige on
regelmatigheden. Nadat bij zich door
den conti oleur bad laten voorlichten, zond
hij onmiddellijk iemand naar den minis
ter Kriwoschein om dezen aan het ver
stand te brengen, dat hij nog denzelfden
dag zijn ontslag moest nemen Tevens
werd hem medegedeeld, dat de keizer
hem niet in afscheidsaudientie zou ont
vangen, volledige ongenade dus. Kri
woschein kreeg ook als keizerlijk hof-
meoster zijn afscheid.
Het officieele Russische blad bevat eeD
keizei lijk besluit, waarin hulde gebracht
wordt aan generaal Gourko's verdiensten
als gouverneur van Warschau. Betreurd
wordt, dat Gourko wegens zijn geschok
te gezondheid zijn ambt heeft moeten
neerleggen en de hoop geuit, dat hij na
zijn herstel zich weder aan den dienst
van zijn vaderland zal wijden.
speelgoed met een enkelen blik te aan
schouwen.
Daar trad hjj dan met zjjn pakje onder
den arm bjj den veldwachter binnen. Even
als de vorige dagen sloot hjj zich in de
kamer op. Robert was wakker. Hij sloeg
zonder een woord te spreken, zjjn groote
donkere droefgeestige oogen op. Guiche
merre zette zjjn pakie op tafel en trachtte
bjj gebrek aan een heilzamer behandeling,
met het ventie te praten.
Hat's mooi," zeide Robert zachtjes,
met zjjn bjjna doorschijnend vingertje vol
bewondering naar een geel wieltje wijzend,
dat door de gescheurde doos heenscheen.
„O wat prachtig
t Was of zijn doffe oogjes wat meer
glans kregen.
Guichemerre sprong op.
>Ja, vindt je 't niet prachtig, kereltje
zei hjj met een flikkering van hoop in de
oogen. En hjj deed de doos geheel open.
Het blinkend stuk speelgoed verscheen
in al zjjn kleurige pracht.
Robert kreeg een kleur van pret.
Na twee minuten was hjj genoeg van
zijn verrassing bekomen om te kunnen
zeggen
„Kan het rijden ook
„Dat zou ik gelooven riep de oude
man, die zjjn tranen niet bon weerhouden.
Toen hjj dien dag de ziekenkamer ver
liet met zjjn locomotief zorgvuldig in de
doos verborgen, toonde hjj de ouders eeu
