No. 873.
Zaterdag 15 December 1894.
I0e Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuw sc h- Vlaanderen.
F. DIELEMAA,
AXEL.
15. FEUILLETON.
Buitenland.
AMISCill,
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent;
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Advertentiën van ltot4 regels 25 cent;
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlgk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
UIT DE PERS.
Gehoorzaamheid der ingezetenen.
Volgens het Handelsblad heeft de heer
Lobman, „door zijne bewering dat
het Nederlandsche volk niet als zoodanig
aan de grondwet gebonden is", »koren
gedragen op den molen der revolutionai
ren en socialisten." Volgens dat blad
valt alle rechtszekerheid weg, zoo men
zich niet aan de grondwet gebonden acht.
Ter weerlegging van deze ineening
geeft De a. r. Nederlander 69n artikel,
waarin onder meer gezegd wordt
>Die Grondwet schijnt oen goddelijk
boek te zijn, uit den hemel nedergedaald,
waaraan ieder gehoorzaamheid is ver
scbuldigd. Ongelukkig dat dit boek zich
zelf niet kan handhaven, als een zijner
onderdanen zich aan zijn geboden ver-
grijpt
I Voorshands echter houden wij ons
aan de ook in de Kamer door den heer
Lobman verkondigde leer waarvan
het Handelsblad geen melding maakte
in haar philippics tegen dien afgevaar
digde dat het volk, wij allen gehoor
zaamheid verschuldigd zijn aan de over
heid, van den Koning af tot den klein-
sten beambte toe. gebonden is aan de
wettenin de eerste plaats aan de
grondwet."
»Of eene Grondwet noodig is hebben
wij nu niet te onderzoekenweiken
waarborg een Grondwet verscbait,
waarvan de handhaving niet, zooals bijv.
in deVereenigde Staten, is toevertrouwd
aan eene van den tijdelijken wil des
volks onafhankelijke macht, dat leert
de geschiedenis.
»Zoolang zij evenwel bestaat, behoort
VERTELLING VAN
HANS WACHENHUSEN.
DIT HET HOOGDDITSCH DOOR
ANNA.
De Steirevlag.
Cordelia bevond zich sedert den vorigen
avond in een toestand, welke de oude
dienstbode den geheelen nacht slapeloos
bij baar leger had gehouden. Deze wist
wel wat er geschied wasook zij had
sedert weken gezien, wat er tusschen den
graaf en hare arme meesteres gebeurde.
Deze lag nu urenlang bewegingloos,
alleen haar adem verried dat zi) leefde.
Dan opende ze wel hare klagende ver
moeide oogen, keek naar het lage dek,
sloot de oogen opnieuw, en verviel weer
in een veidooving, waarin geen enkel ge
luid van haar halt geopende lippen kwaen
Zoo lag zij nog des morgens, de witte
bloedlooze handen over de borst gevou
wen, entoen hare dienstmaagd zich smee-
kend over haar heen boog, om haar vrien
delijke woorden toe te voegen, haar een
verfrissching of een versterking aan te
bieden, wees Cordelia met een zwijgende
elkeen die een openbaar ambt vervult
haar te handhaven.
»Tot dusver evenwel bleef ook het
Handelsblad in gebreke een geval aan te
wijzen »dat een ingezetene is veroor
deeld wegens overtreding dor Grondwet.""
»Heett een ingezetene iets gedaan, dat
's Konings ambtenaren ongeoorloofd ach
ten, dan wordt hij voor den rechter ge
bracht.
>De rechter onderzoek,t in boever de
wettelijke regel de gewone vrijheid van
dien ingezetene beperkt heeft, en han
delt dienovereenkomstig.
»Verbiedt de w 't de handeling, dan
veroordeelt bij wegens overtreding van
's Konings gebod.
„Toetsing van de wel aan de grond
wet is den rechter uitdrukkelijk verbo
den
»Geldt het de overtreding eener ver
ordening, dan kan de rechter misschien
aan de Grondwet toetsen wat? do
overtreding Neen d9 verordening.
»Acht hij die verordening in strijd met
•de Grondwet, mocht dus de verordening
de handeling niet verbieden, dan ver
oordeelt hij niet en gaat de beklaagde
vrij uit.
»Hoe kan nu bij dat ulles de ingeze
tene gezegd worden aan de Grondwet
te gehoorzamen, of wegens overtreding
der Grondwet te worden veroordeeld
»Het gaat ons niet verlicht verstand
te boven."
In Korea heeft de Japansche gezant
zich door een krachtig optreden uit groote
moeilijkheden gered Hij had de on we
beweging van het hoofd alles van zich af.
Eerst toen des namiddags de welbe
kende beweging op het dek haar wekte,
luisterde zij heimelijk. Toen zij het an
ker hooide opwinden, hief zij het bleeke
gelaat op, maar liet het weer vallen zij
waagde het niet op te staan.
Alles, alle was geschied, wat haar se-
dert den vorigen avond honderdmaal in
duistere beelden was verschenen. Hare
moeder... en hij, Pablo! Zij sloot op
nieuw steeds weer de oogen voor dit ver
schrikkelijk gezicht zij wist het. zij was
verloren, verlaten, opnieuw alleen in die
wjjde koude hartelooze wereld
Maar haai verwaide geest kwam tot
geen besluit. Aan wal terugkeeren, hare
moeder ontmoeten, wier misdrijf zoo klaar
voor haar stond, dien ellendeling, die haar
bedrogen, bestolen had, en eindelijk Pa
blozij zag steeds opnieuw die beide
viouwen, zag hem, hoe njj daar zat met
woest, door hartstocht voor het spel ver
wrongen gelaatzij gevoelde het hij
was verloren, den ondergang gewijd
Deze laatste gedachte schonk haar tra
nen zij wilde opspringen, tol zijn redding
toeijlen. Maar hjj was zoo koud, zoo ge
voelloos jegens haar geworden zij was
niets meer voor hem, niets. En zoo bleef
zij dan bewegingloos op haar leger
Toen zij het anker hoorde opwinden,
was zij o 'eituigd dat Pablo was terug
gekeerd. Die gedachte troostte haar maar
derlegbare bewijzen in handen, dat de
Koreaansche ministers, verraad hadden
gepleegd en in 't, geheim een volksop
stand tegen de Japanners aanstookten.
De gezant liet den koning weten, dat
de Japanners hem nu niet langer konden
helpen tegen de oproerige Tonhaks de
koning beloofde een stieng onderzoek
en gaf den minister van binnenlandscbe
zaken zijn ontslag.
Een paar dagen later word de gezant
ten paleize ontboden, waar bij den ko
ning met zijne ministers bijeen vond.
Op zijn verzoek gingen de ministers heen
en toen formuleerde de gezant in scherpe
bewoordingen zijne eischen. De koning
beloofde, dat alles in orde zou werden
gebracht. Den volgendon dag kwamen
de ministers den gezant bezoeken, er
kenden schuld en beloofden zich voort
aan naar de wenschen der Japanners
te zullen voegen.
In Japan verwacht men, dat spoedig
een aanval op Peking zal gedaan wor
den zekerheid heeft men daaromtrent
niet, want van de plannen van den ge-
neralen staf lekt niets uit. Te Chefoo
was men, dat wil Z9ggen de Europeanen
van dezelfde meening toen daar het be
richt kwam, dat een Japansch eskader
van zestien schepen onder admiraal Ito
in de nabijheid van Shan hai kwan kruist.
Dit is een versterkte stad aan de kust
bij het eindpunt van den Grooten Muur
vandaar leidt een goede weg van nog
geen 200 mijlen naar Peking, en deze
route zou voor het Japansche leger nog
het voordeel hebben, dat het Tientsin
en de Taku forten niet behoeft te pas-
seeren. Het is echter ook mogelijk, dat
het kruisen van het eskader voor Sban
zij waagde het niet haren echtgenoot op
te zoeken. De beweging van het schip
zeide haar dat dit in zee gingzij adem
de lichter, want het droeg toch hem en
haar heen van deze verschrikkelijke kust.
Zij riep hare bediende aan haar bed,
richtte zich op en verzocht haar naar
Pablo te gaan zien en haar tijding te
brengen. Eu de dienstbode ging niet zon
der bezoigdheid. Zij keerde terug met de
tjjding dat de graat bevel had gegeven
tot de afvaart. Hjjzelf zou evenwel in
zjjn kajuit zijn, want hij zou vermoeid
wezen. Er was echter nog een vreemd
heer met hem aaD boord gekomen, en als
zij zich niet vergiste, was dit dezelfde die
haar in hare onmacht zoo vriendelyk ge
holpen had.
Cordelia herinnerde zich niemand. D e ge
dachte dat Pablo aan boord teruggekeerd
was, gaf haar eenige gerustheid. Zij stond
op, maar doodsbleek en vermoeid, zij nam
de verfrisschingen aan, die hare bezorgde
dienstbode haar bracht.
En zooals zij daar zat, haar best doende
om weder tot zichzelve te komen, werd
het opnieuw nacht, een lange, lange nacht
waarvoor zijn bang was. Maar zjj hoopte
dat de uitputting haar ten minste slaap
brengen zou..
En werkelijk vond zij dien, toen het
jacht het middelpunt van den aan de kust
woedenden storm ontging, in het zachte
wiegelen van het schipzjj sliep tot het
hai kwan slechts een schijnbeweging is
om de aandacht 7an den vijand af te
leiden, en als zoodanig beschouwen de
Chineezen het dan ook. Zij verwachten
dat, indien de Japanners een landing
doen, dit zal gebeuren ten zuidoosten
van Chefoo, om van daar naar Wei-hai
Wei op te rukken. Daarom zonder, de
Chineesche autoriteiten in allerijl troe
pen en kanonnen naar laatstgenoemde
stad, om haar tegen een vijandelijken
overval te verdedigen.
De beide Chineesche oorlogsschepen
Chao Yung en Yang Wei, die in den
zeeslag bij de Yalu aan den grond raak
ten en later gedeeltelijk in brand wer
den geschoten, worden door de Japanners
vlot gemaakt en zullen mettertijd een
goede aanwiDst voor hunne vloot zijn.
Uit Nangking wordt gemeld, dat te
Wubu, een eind weegs hooger op aan de
Yangtse-Kiang, een ernstig oproer is
uitgebroken, maar de onderkoning neemt
krachtige maatregelen om het te dempen.
Admiraal Fremantle heeft zich daarheen
begeven tot bescherming van de vreem
de belangen en met betzelfde doel is een
Amerikaansche oorlogsbodem de rivier
opgestoorad.
Een tweede Japansche legerkorps, voor
den aanval op Fuchow uitgezonden, ont
moette geen tegenstand.
De Chineesche troepen worden in New
chong geconcentreerd.
Een detachement van het eerste le
gerkorps. op weg naar Haiching, ont
moette geringen tegenstand.
De divisie generaai Pechini bracht den
vijand hij Kinknah zware verliezen toe.
Volgens een gerucht eischen de Ja
panners de uitlevering van alle Chinee-
helder dag was en een flauw lachje dankte
de voor haar staande dienstbode. Zij zag
niet haar ernstig bezorgd gelaat toen zjj
tot haar zeide
Heden zult ge mij bedaard vinden Ik
gevoel de kracht in mij, datgene te on
dergaan, wat het lot over my beschikt
heeltZij had namelijk het besluit op
gevat, toch naar huis weder te keereD, als
Pablo haar moede zou zijn. Bedaard wilde
zjj hen vaarwel zeggen, niet eens van hem
de middelen voor de verre reis aannemen,
want de waarde zjjner gesc"henken zou
hiervoor toereikend zyn. Wat haar daar
wachten zou, was reeds troosteloos ge
noeg. Zelfs van hare moeder moest /.ij
atzien, aan welke zjj voor wainige d igen
nog had gedacht; maar zjj was dan ten
minste op vaderlandschen bodem en
de tjjd zou haar dan leeren vergeten wat
zjj geleden had.
In deze stemming betrad zij eindelijk
het dek, om de frissche zeelucht in te
ademen en Pablo te ontmoeten verschrikt
echter bleef zjj stilstaan, toen zij hem ge
waar werd, voor wien zjj steeds gevloden
was. Bleek, met vastgesloten lippen staar
de zjj hem aan, toen hij, haar opmerkend,
op haar toetrad en vol eerbied boog.
Ik bid u om vergeving voor mjjn te
genwoordigheid, zoo begon hjj, eenigszins
van zijn stuk gebracht nu hij haar aan
schouwde, en de hand op zyn hart leggend,
terwjjl hy door zyn blik wilde uitdruk-
