No. 871.
Zaterdag 8 December 1894.
10e Jaarif.
Nieuws- en Advertentie
blad
voor
Z e e u w 8C h - V I a a n d e r e II.
F. DIELEMAN,
AXEL.
FEUILLETON.
Ituitenland.
4XELSCHE
COIJIUNT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent;
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent;
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlgk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
UIT DE PERS.
Het voorstel Lohman.
Het Schoolblad acht het „in 't geheel
niet te billijken", dat de heer Do Savor-
nin Lohman wetswijziging heeit gevraagd,
om het bijzonder onderwijs, met het oog
op het gebrek aan onderwijzerspersoneel,
te ontslaan van de verplichting op 1
Januari het vereischte aantal onderwij
zers in de school te hebban, wil het de
rijkssubsidie niet missen.
Immers, niemand kan ontkennen, dat
de "oorzaken, die het voor vele bijzonde
re scholen moeielijk of onmogelijk ma
ken, om het noodige getal onderwijzers
te verkrijgen, van tijdelijken aard zijn,
of ten minste dat de regeling van ons
onderwijs, openbaar zoowel als bijzondei,
zoo behoort te wezen, dat die oorzaken
slechts tijdelijk kunnen bestaan.
»Er moet een zoodanige regeling van
do ünancieele positie en van de opleiding
der onderwijzers tot stand komen, dat
bun aantal groot genoeg wordt, om in
de behoefte te voorzien. Zoolang dit nog
niet het geval is, vrage men opnieuw
verlof tot tijdelijke afwijking van de
voorschriften der wet, zooals door het
Kon. besluit van 20 Dec. 1893 voor een
jaar gegeven is, maar men Drenge met
een wetswijziging tot stand, die op de
veronderstelling steunt, dat er blijvend
gebrek aan voldoend personeel zou kun
nen zijn."
De door den heer Lohman gewenschte
wets-wijziging zal den waarborg door
art. Mbis gesteld (een bepaald minimum
van onderwijzers) op losse schroeven
zetten.
„Op den duur, als door eene betero
regeling der jaarwedden van de openbare
onderwijzers, het aantal beschikbare ti
tularissen grooter is geworden, ook voor
de bijzondere scholen, mits deze in de
verbetering der salarissen de openbare
zijn gevolgd, zal ook de verhooging van
de rijksbijdrage volstrekcp^ioodzakelijk
zijn. Wij hebben daartegen geen be
zwaar, maar wel hebben wij dit tegen
elke poging, die iets afneemt van de
waarlijk niet overdreven hoog gestelde
waarborgen, dat het door den Staat gesub
sidieerde onderwijs degelijk en goed zij.
Dinsdag is in tegenwoordigheid van
de koningin, den prins van Napels, den
hertog van Aosta en anderen de zifting
der Italiaansche kamers door koning Hum
bert geopend.
In de eerste plaats zeide de koning
dank aan het parlement voor zijne po
gingen om de algemeene welvaart te her
stellen en stelde de noodzakelijkheid in
het licht van dit haastiglijk te bereiken.
In warme bewoordingen werd her
dacht hetgeen tot leniging der .diende
der arme slachtoffers van de aardbevin
gen van alle zijden werd gedaan. Hulde
bracht de koning aan het leger, dat we
der opnieuw bewees, dat het, niet alleen
waakzaam is in den oorlog, maar vol
toewijding en opoffering is bij openbare
rampen.
In de troonrede worden verder ver
schillende maatregelen aangekondigd
strekkende om de uitgaven te vermin-
j deren, de belastingen te vermeerderen,
I zonder echter den toestand der landbou
wende bevolking drukkender te maken
of de toenemende beweging der nationale
pioductie te hinderen. De regeering zou
voorts een wetsvoorstel indienen, ten
einde haar crediet te verbeteren. De
troonrede spreekt de hoop uit, dat Italië
de tegenwoordige crisis moge te boven
komen.
Wat den algemeenen politieker) toe
stand betreft, alles toont aan, dat Euro
pa in volle bedrijvigheid is en dat nie
mand er aan denkt noch het waagc het
te verontrusten. De gevoelens, geuit ter
gelegenheid van czaar Alexanders dood,
bewezen, dat er een strooming is van
medegevoel, dat de volkeren verbindt.
Den vrede van Europa acht de troonre
de voor langen tijd verzekerd.
De rede werd herhaaldelijk toegejuicht,
in 't bijzonder de zinsneden betreffende
het leger en de financien.
Een in de laatste dagen loopend ge
rucht dat de troonrede een bezuiniging
op de Civiele lijst zou aankondigen, heeft
zich niet bevestigd,
Met buitengewone plechtigheid is ook
de zitting van den Duitschen rijksdag
geopend, tegelijkertijd vond de inwijding
plaats van het nieuwe rijksdaggebouw.
De troonrede werd geopend met een ge
bed om zegen op de beraadslagingen in
het nieuwe gebouw.
Een eigenaardig voorval kenmerkte
Dinsdag de zitting der Spaansche Cortes.
De nieuwe minister van koloniën is een
aanhanger van Castelar 6n diens repu-
blikeinsche partij. Om nu zijn zonder
linge politieke houding, dat hij, republi
kein, als minister eener monarchie op
treedt te motiveeren, Z6ide hij dat de
monarchie slechts als iets toevalligs is
te beschouwen.
Tengevolge van deze allei ongelukkig
ste woorden ontstond een verschrikkelijk
tumult. Te midden van de piotesten
zijner partijgenooten verklaarde Canovas,
d9 leider der conservatieven, dat hij walg
de van de taal. door een minister der
monarchie gevoerd.
Onder de personen die begrepen zijn
in de genade door keizer Nicolaas ge
schonken, behooren cok de predikanten
uit de Oostzeeprovincien, die wegens hun
geloof bestraft en vervolgd werden. Ook
de Duitsche arbeiders eu beambten, te
gen wie een ver'oanningsdecreet was uit-
I gevaardigd, zijn in de amnestie begre
pen.
1 Op de Japanners die zich zoo beijve
ren de Westersche beschaving zich ei
gen te maken, werpt de wijze, waarop
zij na de inneming van Port Arthur in
die stad hebben huisgehouden, een groo-
ton smet. Zij plunderden naar hartelust
en doodden eiken man die in hun han
den viel De Chineesche gevangenen wei
den meedoegenloos gemarteld, hun wer
den armen en beenen en and6re lede
maten afgehakt of afgebrand. De Japan
ners verdedigden hun recht om zoo te
handelen door te beweren, dat, als bur
gers deelnamen aan den strijd, zij daar
voor ook moesten boeten.
Te oordeeler, naar den toon der Ja-
pansche bladen schijnt Japan niet gezind
zich met een kluitje in het riet te laten
sturen en zal het geen gemakkelijke
vredesvoorwaarden stellen Naarmate van
den vooi uitgang der Japansche wapenen,
zullen de eisohen der regeering van den
Mikado hooger gesteld zijn. Veler, zou
den gaarne zier., dat Japan een groot
stuk van China annexeerde, als ten min
VERTELLING VAN
HAWS W1CHBIHDSBN.
ÜIT HET HOOGDU1TSCH DOOR
ANNA.
IX
Een snoode handel.
Middernacht was lang reeds voorbij
Zelfs in de groote zalen van het Hotel
de Paris, van het restaurant der casino
was het stiller geworden. De gasvlam
men waren ten deele reeds neergedraaid
en vermoeid zaten de bedienden in de
schaduw achter de meest verwijderde ta
fels.
Diep in den salon, ver van den ingang,
zaten twee personen een magere man
met dunnen baard en onrustige gelaats
trekken, het voorhoofd op de hand ge
leund en voor zich heen starend, tegeno
ver hem een nog tamelijk jonge vrouw
met een kleur als geel marmer, welke de
bleekheid van haar gelaat des te beter
deed uitkomen. Beiden zwegen als kon
den zij geen woorden vinden voor datgene
wat in hen omging.
Het was Bentes en de plichtvergeten
vrouw van den armen John. Zij verme
den het elkander aan te zien, de een den
ander verwenschend en beiden toch even
zeer van hun schuld bewust.
Dat ons de satan hierheen brengen moest,
zeide hij eindeljjb. Als we alles verkoo
pen wat we nog bezitten, blijft ons nau
welijks geld over om naar huis terug te
keeren, en wat daar te beginnen? Hoe
zal men ons ontvangen?
Zij zweeg, de oogen neergeslagen, de
handen in haren schoot om den waaier
geklemd.
Niemand weet er iets van, antwoordde
zij eindelijk op zachten toon.
Niemand weet er van herhaalde hi]
bitter en spottend. Een getuige die liet
weet, leeft nog eu in onze onmiddellijke
nabijheid. Gij zaagt haar niet, de arme
jonge vrouw, die juist werd weggebracht
toen wij, uitgeplundeid door dezen ban
diet hier, de speeltafel verlieten, maar ik
herkende haar, Cordelia!
Met wijd opengesperde oogen keek zij
hein aan, zij verbleekte en glasachtig werd
haar blik. Ieder woord verstijfde haar op
de bleeke lippen.
Wat is er met haar gebeurd vroeg zg
eindelijk, gehoor gevend aan een onwil
lekeurige opwelling van moederlijk ge
voel en krampachtig omklemden hare vin
gers den waaier.
Bentes trok de schouders op.
Waarschijnlijk wat aan ieder en ook
ons hier gebeurde, zeide hij honend, als
wilde hij de geheele schuld op haar wer-
pen.
Arabella's hoofd zonk neder met een
zucht. In liet bewustzijn barer hulpeloos
heid verviel zij in hare gewoonte, te laten
gebeuren wat er gebeurde. Was haar
kind ongelukkig, zij was het ook en wie
daarvan de schuld droeg, was die vraag
nog een strijd waard
Morgen, zeide ze eindelijk, beslist op
staande, om rast té zoeken na een zoo
vermoeienden dag.
Ook hij stond op met een lichten vloek
en gebalde wuist volgde hij haai.
Intusschen zat aan het tegenovergestelde
einde der groote zaal, door een Spaanschen
wand onttrokken aan de blikken der wei-
nige gasten, een eenzame late gast in den
hoek van het salon, Pablo, den hoed in
de oogen gedrukt, achterover leunend, de
handen in de broekzakken.
Zijne oogen waren half geslotenhij
scheen te verkeeren in een toestand van
halve bewusteloosheid. De voor hem staan
de champagneflesch was half geledigd
uit bet nog lialf gevulde glas voor hem
stegen de parelen op, en zoo stegen ook
wellicht in zijn halt sluimerenden geest
gedachten en beelden op, die hem som
wijlen deden huiveren
'Het anders zoo sterke lichaam scheen te
lijden onder een inwendige afmatting op
zijn gelaat stonden oververzadiging en
wereldverachting te lezen, zil maakten
hem onverschillig tegenover alles wat om
hem gebeurde. En daarom zag hij niet
die elegante jeugdige mannelijke gestalte
die de zaal doorschrijdend iemand scheen
te zoeken, en, zich naar de deur wendend,
bleet staan toen hij hem zig.
He, Pablo, zijt gij dat? riep de vreem
deling uit, hem naderend en met zijn
lichten stok zijn hoed aunrakend. Drom
mels, u had ik tenminste hier zoo alleen
niet gewacht, na u gezien te hebben in
gezelschap van zulke bekoorlijke vrouwen
Hij zette een stoel bij de tatel en plaatste
zich, Pablo met zonderlingen lach be
schouwend, tegenover hem.
De laatste was uit zijn verdooving op
geschrikt. Den hoed van zijn voorhoofd
schuivend, keek hij den ander ontstemd
en duister aan.
Wat wilt gij vroeg hg op bijna bru
talen toon.
U groeten, oude speelkameraad
Hij keek hem aan met stiakken blik.
Reeds hier en daar op mijn reis hoorde
ik van den graaf San Julian y Setubal
en zijn schoone gade, die iedereen betoo-
vert, maar wist niet, dat gij dat zijt.
Pablo luisterde nauwelijks naar hem.
Hebt ge dus den graventitel van uw
vader tfveder aangenomen, wien deze bij
vonnis werd ontzegd, toen hij aan de
grenzen van Andorra en Frankrijk een
sluikhandel dreef op groote schaal, om
