iöe Jaarg.
Liefdevreugd en Liefdeleed.
No. 856.
Woensdag 17 October 1891.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwscli -Vlaanderen.
F. MELKMAN,
AXEL.
Rnitenland.
19. FEUILLETON.
Biiiueiiland.
ud.)
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent;
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Advertentie n van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjfe
tot Dinsdag-en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
De Franschen, die zich Tonkin nog
heel goed herinneren, hebben een enorm
plezier in de hopelooze manier van oor
log voeren, die de Chineezen er tegen
over de Japanners op na houden. In
de Figaro stelt Tristan Bernard hen op
de zotste manier aan de kaak, op de
volgende wijze hun nederlaag verbalen
de
Het Chineesche gouvernement had drie
honderd duizend geweren, nieuw model,
ontvangen van een Europeaansche firma,
en ieder geweer getooid met drie klokjes.
Zoo kwamen, een van de laatste Sep
tembermorgens. negen honderd duizend
klokies met hun tim tim de groote vlak
te vlakte van Lao-Tsim opvroolijken.
De opperbevelhebber Hang-Hang, gevolgd
door een schitterenden staf, reed een
heuvel op, en maakte zich tot den strijd
gereed. Hij hief zijn tweesnijdend zwaard
omhoog, 6n riep: »You-Tchi."
Dat wilde zeggenHet achttiende es
cadron van het twee en twintigste re
giment stelt zich aan de spits.
Het commando »You Tchi werd her
haald door den generaal Ti Tzing, daar
na door den generaal Tao Pé, en zoo voorts,
door al de opeenvolgende bevelvoerders
van het Chineesche legerde troepen
stelden zich in beweging, en de negen
honderd duizend klokjes tim timden.
Hang Hang riep vervolgens met luider
stem
„Nao Tcbim!"
Dat wilde zeggen In gevechtstelling
met «len rechtervleugel der kavallerie als
voorhoede 1 De generaals herhaalden
„Nho Tchira," en het geheele leger kwam
VERTELLING VAN
QOliO RAinUKD
UIT HET HOOGDUITSCH DOOR
ANNA.
Den volgenden morgen kwam de nieuwe
dienstbode. Zij was nog jong en vlug,
nauwelijks even in de dertig en hare huid
was zoo teeder en hare handen waren zoo
zacht, dat Jakob haar bijna verwonderd
aankeek. Maar zij kon goed werken met
hare fijne handen, en haar stil en treurig
gelaat duldde geen vragen. Toen zij ten
eersten male voor haren heer verscheen,
was zij zoo schuchter, dat zij beefde als
een espenblad, en zich aan de deur vast
moest houden. De generaal had slechts
een kleinigheid te bevelen en daarop moest
zij iets antwoorden hare stem beefde
wellicht uit beschroomdheid voor den ern
stigen strengen man. Maar liefelijk klonk
die stem toch, en een donkere blos kleur
de Melbachs wangen, een schrik als een
plotselinge herinnering. Hij richtte zich
op in zijn armstoel en boog zich vooro
ver, als om te luisteren. Maar dit duurde
slechts een oogenblik een droeve lach
vloog weder over zjjn gelaat, hij zonk te-
te staan in gevechtstellicg langs de ri
vier Hu Hu Hang, tegenover de Japan
ners.
Het geschiedde echter, dat mijn vriend
Saladier, militair verslaggever van het
dagblad de Bijenkorfzich bevond onder
de reporters in het gevolg van den op
perbevelhebber. Mijn vriend Saladier nu
stond zeer dicht bij den generaal Hang
Hang Een stof korreltje kwam in zijn
neus en hem overkwam e9n hevige nies
bui: Atchim, atchim, atchim
Toen riepen de generaals Ti Tzing en
Tao Pé
»Ha Tchim
En al de opeenvolgende bevelhebbers
herhaalden, vóór Hang Hang het kon ver
hinderen »Ha-Tchim." Dat beduidde
een flankbeweging, die de Chineezen on
der het onmiddeüjk bereik van het Ja-
pansche vuur bracht. In minder dan
een minuut lagen er vijf en dertig dui
zend dood op het slagveld. De rest van
het leger trok terug naar veiliger oord,
en de vijf en dertig duizend lijken lagen
verlaten. Zij hadden allen mooie staarten,
zoodat de Chineesche Engel des Doods
ze gemakkelijk kon opnemen en naar
de andere, betere wereld brengen. Maar
de Chineesche Engel des Doods haastte
zich niet, en Harvey, Jim en Co, koop-
liedeu in haar te Shanghai, die een flink
stel bedienden medebrachten en eenige
sleepers wagens, waren hem voor. Zij
sneden rustig de staarten af der vijf en
dertig duizend gesneuvelde Chineezen
Plezierignederlagen lijden, en dan
nog te worden uitgelachen op den koop
toe
De volgende kleine, veelzeggende be
schrijving van het Chineesche leger, is
aan de Köln Ztg. toegezonden uit Shan
ghai
de Chineesche soldaten zijn het
grootste gespuis, dat op Gods aardbodem
rondloopt, en zelfs hunno eigen landge-
nooten zijn doodsbang voor hen. Vooral
geldt dit bij plotselinge en dringende t roe
pen lichtingen. Dan komt alles toestroo-
men wat anders op de eene of andere
onrechtmatige wijze in zijn levensonder
houd voorzag roovers, dieven on ander
licht schuwend volk, dat door de beloof
de soldij uit zijne schuilhoeken woidt
gelokt. Het is bijvoorbeeld een meer
malen bewezen feit, dat de straatroof,
deze booze plaag in het noorden des
lands, na zulke lichtingen regelmatig
afneemt 1
Gaat met zoo'n rommel eens uit vech
ten.
Uit Shaughai wordt gemeld, dat vol
gens een daar loopend gerucht China
vredesonderhandelingen geopend heeft.
Het zou hebben aangeboden de onaf
hankelijkheid van Korea te erkennen en
eene oorlogsschatting aan Japan te be
talen.
H. M. de Koningin Wilhelmina
maakt in de laatste dagen geregeld voor
twaalf uur 's morgens een rijtoer door
het dorp Apeldoorn, in een met 2 paar
den bespannen break, welke zij zelve,
onder leiding van den opperstalmeester
baion Bentinck, bestuurt, en waarbij zij
door H. M. de Koningin regentes en eene
hofdame vergezeld wordt.
Ook is H. M. een groote liefhebster
van het lawntennis spel, waarbij een jon-
rug in zijn stoel en vroeg: Van waar
komt gij
Uit Óberwesel bij Frankfort, antwoord
de het meisje in echt Zuid-Duitsch dia
lect en bleet aarzelend staan.
Melbach kniktedit was een stom be
vel tot heengaan en zü verliet de kamer.
Van nu af aan gingen de dagen voor
bij in rustige eentonigheid, niets veran
derde meer in Melbachs omgeving- Maar
hij gevoelde een zekere behagelijkheid,
genoot van een gemak en van zekere
oplettendheden, die Geertruida hem nooit
verschaft had, hoe trouw zij het ook meen
de. Kleine genietingen en gewoonten uit
vroeger dagen werden hem geschonken
als door onzichtbare hand, het was alsof
Anna de behoeften en wenschen van ha
ren heer ried en wel op die wyze, vraarop
hij ze liefhad. Daarbij oefende hare stem
een wonderbare betoovering op hem uit,
die hem toeklonk als een schoon lied uit
zijn jongelingsjaren, en niet zelden voer
den deze tonm hem terug naar een ver
ren gelukkigen tijd. Somwijlen evenwel
lachte hij om zijn vergelijkinghet oor
is bedriegelijk, de betoovering zou wijken,
meende hij, als hij de roodwangige boe
rendeern zien kon, die hem toesprak mot
zoo'n zacht geluid. En toch ook zij was
schoon, en in weerwil harer nederige be
trekking onderscheidde zjj zich van de
overigen uit haren stand. Langzamerhand
nam zij zelfs menige kleine verrichting
van Jakob op zich, en de jaloezie, die
bij hem opkwam, wist zij tot zwijgen te
brengen door een vriendelijk woord. En
wie zou haar niet hebben liefgehad, de
schoone stille Aona, die steeds werkte
onvermoeid, die steeds tevreden was, vroeg
en laat.
Menige lente had de hoornen gesierd
met fiisch loof sinds zij hier vertoefde.
Toen werd de generaal ziek. De ver
moeienissen der veldtochten, vele wonden,
meer nog het verdriet, zwijgend door hem
gedragen en het ongeluk zijner blindheid,
hadden dit sterke lichaam uitgeputde
dokter schudde bedenkelijk het hoofd reeds
bij het begin. Op snelle gevaarlijke wijze
nam de ziekte toe en nu eerst toonde
zich al de opofferi ïg der trouwe dienst
bode. Zij week niet van zijn bed, schikte
het verband, legde de kussens goed, reikte
hem zijne geneesmiddelen toe. Geen slaap
kwam haar in de oogen, die onvermoeid
hingen aan de matte treKken van den
generaal, en niemand zag de bittere stille
tranen, die zij weende in de bange nach
ten van zorg. De crisis der ziekte na
derde, en 's avonds van te voren scheen
Melbach eensklaps beter te worden. De
ramen waren geopendeen zoete ver
kwikkende koelte stroomde binnen, geen
vogel zong meer in de twijgen, geen zon
nestraal drong meer door het loof der
hoornen, alleen de krekels zongen eento
nig en zacht ib de schemerende avond
getje, in een lichtblauw en wit pakje
gekleed, dienst doet om de op den grond
gevallen ballen voor H. M. op te rapen.
Door bet depaitement van water
staat, handel en nijveiheid wordt nog
maals in herinnering gebracht dat de
provincie Zeeland, met ingang van 1
November e. k., deel zal uitmaken van
het eerste districtdat de standplaats
van dat district, met ingang van dien
datum, wordt verlegd van 's Hertogen
bosch naar Breda en dat alle belangheb
benden bij bet rijkstoezicht op stoom-
toestelien in de provinciën Noord Brabant,
Limburg en Zeeland zich, te rekenen
van 1 November e. k., zullen hebben te
wenden tot den ingenieur voor het stoom
W9zen in het eerste district Breda.
Niet mindei dan 77 verzoekschrif
ten zijn bij do Tweede Kamer ingediend
om aan te dringen op maatregelen in
het belang van den landbouw. Twee
daarvan verzoeken verlichting van las
ten door wijziging in de grondbelasting
en het personeel. De 75 overigen vragen
of „flinke", öf „matige" invoerrechten
op granen, öf invoering van »schaalrech-
ten", nog dit jaar. Dit laatste wordt o.a.
in 46 adressen van gemeentebesturen
gevraagd.
Naar wij vernemen, zal de Twee
de Kamer tegen Dinsdag 13 November
tot hervatting harer werkzaamheden wor
den bijeengeroepen. (Yad.)
Blijkens een min. beschikking, voor
komende in den Belgischen Moniteur van
9 dezer, is de invoer in België van scha
pen, herkomstig uit Nederland met
stilte, verder rustte alles. Melbach richtte
zich op in zijn bed
Anna riep hij met heldere stem.
Heer generaal, antwoordde zij, waak
zaam en gereed als altijd, wat beveelt ge
Ik geloof, dat het nu spoedig gedaan
zal zijn, zeide hij bedaard, Ga naar mijn
schrjjftafel eD open rechts de lade. Daar
in zult ge een kistje vinden en in dat
kistje het portret eener schoone jonge
vrouw, breng my dat. Ik heb geleefd
zonder haar, fluisterde hij, ik heb voldaan
aan alle vorderingen der eer, en nu kan
ik niet sterven zonder haar. Ik weet het
wel, dit is een zwakheid maar de dood
verzoent alles.
De dienstbode keerde terug met het
portret. De generaal sloeg het deksel
terug, als kon hjj zien. Maar het bleef
nacht, en een diepe zucht ontsnapte zijn
borst. Die schitterende oogen zouden hem
de duisternis des doods helder gemaakt
hebben. In het kistje hing aan een zij
den bandje zijn tiouwring. Zoekend greep
zjjn hand daarnaar, maakte hem los en
deed hem aan zijn vinger. Toen drukte
hij het portret aan zijn hart, lang en in
nig, en een wonderbare glans verlichtte
zijne trekken. - Was de liefde terugge
keerd in dit stille hart? Wierp zij hare
gouden stralen op zijn vermoeid aange
zicht Verhelderde zij den dood met he-
melsch licht Ademloos en bleek had
Anna iedere beweging van haren heer ge-
