No. 707. Woensdag 21 Maart I80 9e Jaarg. Nieuws- e ii Advertentieblad 1 1 M voor Z e e ii w sc h - V I a a n d e r e n. drukker - Uitgever F. D1ELEMAN, Buitenland. FEUIIiliETON. Binnenland. (jemengd Nieuws. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: per 3 Maanden 50 cent; franco per post 60 cent; voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct. AXEL. Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlpk tot Dinsdag;- en Vrijdagnamiddag; TWEE uren. Weder heeft te Parijs eene ontploffing plaats gehad en wel in de Madeleine kerk. De man van de born is het eeni- ge slachtoffer, evenals dat in het park 7an Greenwich gebeurde Het schijnt, dat de man, Pauwels ge beeten en Belg van geboorte, de bom in den binnenzak van zijn jas had zitten, dat, toen hij de kerk wilde binnengaan de deur van het portaal tegen het voor werp aansloeg, waardoor dit ontplofte. Men snelde toe en vond een vreeselijk verminkt lijknaast het lijk lag een zakboekje met het portret van Ravachol Dat de boosdoener anarchist was, behoeft niet gezegd te woiden. Hij is ongeveer 20 jaar oud. De schade aan de kerk is van weinig beteekenis. Op het oogen blik der ontploffing was de kerk bijna ledig, Een jonge blonde man nam de vlucht en trok daardoor de aandacht dei politie, waarom hij werd opgepakt. Men vermoedt, dat hij de makeer is van Pauwels. Deze laatste, die door de öpaansche politie gezocht wordt, was vroeger weik zaam in eene fabriek van chemische stoffen van Paul Reclus. Bij de vrouw van Pauwels is eene huiszoeking gedaan waarbij beslag gelegd werd op een pak brieven. De vrouw van Pauwels was zoo bang voor haar man, dat zij sedert geruimen tijd niet meer by hem woonde. Hoe lief toch Koningin Victoria werd onlangs uitge noodigd een collier, oorringen en een broche van Maria Stuart te koopen zij weigerde daar de ongelukkige Scholsche koningin niet lot hare lievelingen behoort. Later werd een mooi portret van koning Karei II ter veiling aangeboden en men drong bij de koningin er op aan, het voor de collectie koningen op het kasteel te Windsor aan te schaffen. Wederom wei gerde de koningin. Toen baar later uit voerig de redenen werden uiteengezet, waarom Karei II ook een plaats te Windsor toekwam, besloot zij het poitret te koopen en schreefIk stem toe maar na lang aarzelen, want ik houd met van Karei II. Een onoverwinnelijken afkeer moet koningin Victoria gevoelen voor haar oom, George IV. Dit gevoelen is ont sproten tijdens den twist, die ontstond toen de koningin een kind was en Geor ge IV het voornemen opvatte haar te ontirekken aan de zorg van de hertogin Van Kent, haar moeder. Alleen aan den invloed van lady Conyngham was het te danken dat hij hot niet deed. Ko ning Leopold I van Belgie bovendien, die zijn schoonvader verafschuwde, uitte zijne gevoelens vrij tegenover de herto gin Van Kent en de koningin. Toen prins Albert stierf was het eenige bevel, dat de koningin voor de begrafenis gaf, dat de kist in geen geval in den kon ink lijken grafkelder mocht worden bijge zet, waai George IV was begraven zelfs wilde de koningin niet, dat het lijk ook slechts voor korten tijd daar werd bij gezet. Na de begrafenis in de St George kapel werd de kist van prins Albert van onder het koor in een onderaardschen gang juist buiten de hekKen van den koninklijken grafkelder gebracht, waar zij bijna een jaar bleef, tot zij naar het mausoleum van Frogmore werd getrans porteerd. Omtrent de overgave van het eskader der Braziliaansche opstandelingen voor Rio de Janeiro verneemt men nader dat de insuigenten zich daartoe genoopt zagen, wijl zij geen levensmiddelen meer hadden. Admiraal Da Gama heeft plan van naar Europa te snappen, maar de Bra ziliaansche ïegeering zal elke regeering om zijne Uitlevering vragen. Men vermoedde dat ook admiraal De Melio alle hoop heeft opgegeven en zyne aanhangers in den steek liet. Volgens een ander bericht is De Mello weer terecht gekomen en bevindt hij zich te Curitiba, waar hij de troepen te land organiseert. Mèn zegt, dat hij de Aquidaban bevel heeft gegeven Rio van liet noorden uit aar. te vallen. De Republica is te Pa- ranagua om hersteld te worden. Men verzekert dat er torpedo's gelegd zijn aan den ingang van de havpn van Santos. 108. NAAR HET HOOGDIUTSCH VAN ttOI.O RAHUISD DOOR A. A. v. W. Kwam Zaterdag eerst de tijding, dat het vrij stellig was. dat de Tweede ka mer zou worden ontbonden, den avond van dien dag wisten wij dat het besluit tot ontbinding der Tweede karper door de koningin-regentes was geteekend. De kiezeis zijn dus thans in de gele genheid gesteld af te rekenen met die mannen, welke bij de verkiezingen uit breiding van stemrecht beloofd hebben en door aanneming van een amendement dat het aantal kiezers zou doen vermin dei en, juist, die uitbreiding hebben trach len tegen te houden. Nu echter het mi nisterie is aangebleven op den heer Van TieDhoven na, die de portefeuille van buitenlandsche zaken had, nu de onwil lige kamer uaar huis is gestuurd, nu kan de minister Tak zijne ontwerpen weder indienen en, naar wij hopen, voor een honderdtal mannen, die beter den toe stand van het oogenblik beseffen, dan de meerderheid der thans ontbonden kamer. AXEL, den 30 Maart 1804. Zaterdag vergaderde alhier ten huize van J. J. Lauwens de vereeniging De IJsclub, tot het doen der rekeuiug. De ontvangsten bedroegen het afgeloo- pen jaar 34,50 en de uitgaven ƒ44,73*. Het goed slot is ondanks dit nog ƒ14,62. Aan de wedstiijden op het ijs werd door 47 personen deelgenomen, die allen een prijs wonnen. Bij beschikking van den minister van financiën is de kommies der 3e klas se bij 's rijks belastingen L. Enninga, met ingang van den len Mei a. sver plaatst van Terneuzen naar Grouw (Fr.) - Te Oostburg is ter beroeping van een predikant bij de ger. kerk B aldaar, het volgende tweetal opgemaaktde heeren Out en Bteijlink, candidaten aan de Vrije Universiteit. Zondagochtend is te Middelburg zekere vrouw N. in de Schuitvlotstraat van drielingen, meisjes, bevallen, - Volgens de Duitsche bladen heeft de politie te Berlijn proever, genomen met een fotografisch toestel, dat den vorm heett van een tooneelkijker en waarmede men iemand kan fotografe# De secondanten en graaf Wolf spron gen toe de dokter onderzocht met ang stige spanning, alleen Herbert stond be- wegingloos, als versteend op zijn plaats, het pistool nog in de slap neerhangende hand. Hij is dood zeide de dokter zacht en toch zoo duidelijk, dat het weerklonk aan Herberts oor als bazuingeschal, de kogel is door het hart gegaan. Toen kreeg Herbert leven. Hij snelde toe en stortte voorover naast zijn vnend in de sneeuw, die rood gekleurd werd door de eerste bloeddroppelen. Het is logen, logen om mij te bedrie gen, riep hij uit. Hij is niet dood, dok ter, ik weet het beter, doe uw plicht Hi] boog zich voorover en luisterde aan het hart, dat zoo trouw voor hem ge klopt had. Alles stil - het woud, de menschen om hem heen, de hemel boven hem, alleen niet het geweeklaag in zijn eigen hart. Hij bedekte het gelaat met de handen en wat hem niet gebeurd was sedert zijne kinderjaren, hij weende, weende en lang. Eenige minuten lang stonden de man tien daar, diep aangedaan om hem heen, toen verbrak graaf Wolf het zwijgen. Ver man u, Herbert, het is onherroepelijk draag het ongeluk als een man. Laat aan mij de zorg ovei voor den doode, ging hij voort op teederen toon, ik weet wat hij waard was, hij was een zeldzaam mensch. Herbert stond op en keek wezenloos rond. Waar wilt gij heen, graaf Wangerloh vraagde de cavalerie-officier welke hem als secoudant gediend had. Hebt gij iets besloten voor zoodanig geval Neen, hernam hij toonloos, daar heb ik niet aan gedacht. Laat mij blijven, waar hij bluft. De mannen zagen elkander aaner klonk een beslist vreemde klanij in Her berts stem, de vreeselijke macht dezer ure, welke hem volkomen overweldigde, had de diepste diep'en van zjjn gemoed aan gegrepen en zachte stemmen uit zijn jengd deden zich hooren. Dat ware verkeerd, Herbert, want het gaat uwe krachten te boven en doet hem geen goed meer, zeide graat Wolf. De anders zoo koude man van de we reld viel den officier om den hals en ween de als een kind, breng mij weg, Geier- stein, waarheen ge wilt. Naar Buchendorf, fluisterde de oude heer. blijf gij bij hem. Dat is helaas onmogelijk, heer graaf, ik moet heden eene dienstreis maken. Maar wellicht is het betei, dat wjj naar de stad terugrijden, waar hij toch ten miuste de toespraak van een ot ander vriend, of van zijne moeder vindt. De oude graaf knikte. Zoo ga, heer ritmeester, en als het u mogelijk is, zorg voor uw vertrek voor het noodige. Een toestemmende blik volgde als ant woord, maar toen Herbert weggeleid zou worden, maakte hij zich los en ging nog eens naar den doode, wiens gelaat een bedaarde en vreedzame uitdrukking ver toonde. Gij zorgt voor alles, oom, voor aj]es niet waar Waardig, eenvoudig en groot, zooals hij heeft geleefd. Voor alles, als ware hij mijn zoon, zei de graaf Wolf diepbewogen. Herbert liet zich door zijn vriend weg leiden en eenige minuten later, toen men er op rekenen kon dat bij weg was, maak te men toebereidselen om Constanten weg te voeren naar Tannensee. Richard deed het rijtuig zoo dicht mo gelijk bij de plaats des ongeluks komen, de doode werd er in gelegd en de dok ter en Richard plaatsten zich bij hem, terwijl graaf Wolf alleen vooruitreed naar Tannense.e Op het landgoed, dat nu weder aan zijn rechtmatigen heer toebehoorde, be vonden zich nog verscheidene lieden, wel ke den opperwachtmeester gediend en Con stantijn gekend hadden. Toen voor lan gen tijd het bericht van zijn dood uit Afrika overkwam, had men hiervoor le vendige deelneming gevoeld, niet alleen in de kringen, waarin hij door zjjne be trekking tot de grafelijke familie bijna als evenboortig werd beschouwd, maar ook bij de bedienden, welke hjj steeds een bemiddelaar, een goedig rechtvaardig beschermer geweest was. Van zijn onver wachta terugkomst uit het verre land wist hier niemand, want eer nog het te huiszijn zijne rechtbn deed gelden, hieven reeds verraad eu trouweloosheid het hoofd op en blusebtim het warme gevoel uit, dat hij had medegebracht var. over de zee. Na dé verpletterende ontdekking ontbra ken hem moed en lust, het leven aan te nemen, zooals het zich aanbood hij kon niet verschijnen in de kringen, welke hem als Herberts broeder beschouwden, zonder te vroeg het doodeljjk geheim te verra den. dat hen scheidde voor imradr. De mededeelingen van den predikant Lenz, die zich met zijne vrouw -m de kleine Veronica bjj zijn landheer bevond, yulden de gapingen aan in de aanduidin gen, welke graat Wolf den eersten avond had gegeven en toen riep een telegram Richard ijlings uit Weenen ten strijd-

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1894 | | pagina 1