Ituiteiiland.
Gemengd Nieuws.
Hetgeen de Heer Van Eeghen verder
zeide is hetzelfde wat ik steeds en
ook zeide op de 49e Algemeene verga -
dering te Nijmegen heb beweerd ook
ook in mijne brochure komt dit voor
niemand toch zal beweren - wanneer
hij eene machine of nieuwe constructie
uitvindt den stoom te hebben uitge
vonden dit toch is al te gek
In dezen heerscht eene spraakverwar
ring waarop ik reeds herhaaldelijk heb
gewezen, maar zoo het schijnt, nog te
vergeefsch.
Wanneer er voortaan een woordelijk
Verslag gemaakt kon worden - geheel
overeenkomstig het gesprokene ware
dit zeer zeker gewenscht
Hoogachtend,
UEd. dw. dienaar,
Bertels.
de Biezen, 27 Februari 1894."
In de Apeld. Crt. van 17 Februari ie
zen wij
Gisterenavond, 15 Februari, had de
aangekondigde lezing plaats van den
Rijkslandbouwleeraar, Dr. A. M. Prins
te Deventer.
In het eerste gedeelte zijner voordracht
behandelde hij de groenvoedercultuur
hij beval aan in do plaats waar de om
standigheden zuiks toelieten of andors
bij de gebruikelijke gewassen spurrie,
knollen en snijrogge, de serradella of
zandklaver en de zandwikken, en wel
voornamelijk om de volgende redenen
lo. omdat deze beide laatste gewassen
bepaaldelijk met behulp van kunstmest
kunnen worden geteeld en
2o. omdat zij de eigenaardigheid be
zitten om een krachtieen stoppel na te
laten, d, w. z., de grond door hunne
wortels te verrijken met bestanddelen,
die zij voor een groot gedeelte uit de
lucht hebben opgenomen
Door de groote voedernood in het vo
rige jaar was de prijs van het zanöwik
kezaad tot 120 per 100 kilo gestegen
en ook thans nog te hoog in prijs om
groote oppervlakten mede te bezaaien.
De spreker raadde evenwel aan, thans
met kleine hoeveelheden een proef te
nemen, ten einde ook zelf het noodige
zaaizaad te kunnen winnen.
Bij de cultuur van beide gewassen, de
serradella en zandwikke stond de spre
ker stil en gaf de noodige wenken om
het beste resultaat te verkrijgen.
Het tweede gedeelte der rede was
aan het const>rveeren van groen voer
door persen gewijd.
De conclusie van deze beschouwing
was deze, dat men niet moest persen
als men goed hooien kan en dat men
zich omtrent de voederwaarde van het
geperste groenvoer vooralsnog geen te
groote illusien moet makengoed pers-
voer zal in geen geval, volgens spreker
in voederwaarde het van datzelfde ge
was te maken hooi kunnen overtreffen.
Overigens had dit gedeelte der voordracht
voor hier minder waarde, daar de ge-
heele perskwestie in deze afdoeling, ten
gevolge van de beweging door den Heer
Bertels het vorig jaar in het leven ge
roepen, reeds herhaaldelijk was bespro
ken en het vóór en tegen behandeld.
Ook velen hadden zich persoonlijk bij
den Heer Bertels of door het lezen zij
ner geschriften op de hoogte gesteld.
Uit hetgeen de spreker zeide, bleek
ons, dat ook hij, evenals de meesten
zyner hoorders, goed op de hoogte was
van hetgeen door de in deze genomen
proeven van den heer Bertels te Barne-
veld is aan het licht gebracht, al werd
ook het noemen van den naam zorg
vuldig vermeden.
Al gaat men niet zoo ver door, met
overdreven bewondering van een systeem
Bertels te spreken en al wil men geen
standbeeld voor hem oprichten, zooals
wij dezen zomer uit den mond van een
der bezoekers hoorden, dan kan toch op
de meest bescheiden wijze de vei dienste
erkend worden van den man, die op
zijne wijze het groenvoeder persen in
een jaar meer heeft gepopulariseerd in
ons land dan ooit iemand voor hem heeft
kunnen doen.
Wij hadden deze kleine hulde gaarne
gehoord uit den mond van den Rijks
landbouwleeraar, gedachtig aan het spreek
woord, dat eeist hij groot is, die niet
alleen door eigen oogen ziet, doch ook
de verdienste van een ander naar waar
de weet te erkennen en te waardeeren.
heer den graaf ten goede gekomen is.
Eene herhaling van het geval is vol
doende, om zoowel u als Maurits dadeljjk
te ontslaan.
De graaf wenkte tot heengaan en de
beknorde verliet deemoedig de kamer.
Wie mag dat gezien hebben, zeide de
bediende hoofdschuddend bij zichzelven,
op het groote plein heb ik niemand van
zijns gelijken gezien.
Niemand had het gezien, de verrader
was het voorwerp, dat de graaf zoo zorg
vuldig verborg voor de blikken van zijne
bedienden.
Dadelijk na de opening van het testa
ment, eenige uren geleden, was hij naar
zijne moeder gereden, om haar de bepa
lingen daarvan mede te deelen en terwgl
hg gedurende den rit naar beneden keek,
zag hg, half verscholen in het harige
berenvel, dat onder in het rijtuig lag, iets
schitteren. Hg bukte zich om het op te
rapen, het was een klein eenvoudig me
daillon met een eindje z wait koord eraan,
te onaanzienlijk, dan dat hst kon gedra
gen zijn door een lid zijner familie. Ge
volg gevend aan eene natuurlijke nieuws-
Het aftreden van Gladstone, die aan
grauwe staar ljjdt, is een feit. Zoowel
in Engeland zelf als in het buitenland
maakt dit bericht algemeen diepen in
druk.
In Frankrijk en Rusland ziet men
met leedwezen hem heengaan. Te Pa
rijs heett men Gladstone altjjd als een
vriend van Frankrijk en een kampioen
voor de liberale beginselen gewaardeerd.
Te St Petersburg ziet men lord Rose
berry ongaarne als zijn opvolger komen.
De Russische pers verwacht, aat er voort
aan geen werkelijk verschil zal zijn tus
schen een conservatieve en een liberale
regeering, wgl beide beloven te worden
de incarnatie van Engelsche zelfzucht in
de buitenlandsche politiek.
Te Berlijn en te Weenen daarentegen
nam men met vreugde kennis van het
vooruitzicht, dat lord Roseberry Glad
stone's plaats zal innemen.
De oude heer zal denkelgk nog eene
operatie aan de oogen ondergaan
Tusschen Duitschlar.d en Zwitserland
dreigt een klein incident, tengevolge van
een twist tusschen twee Duitsche koop
lui en vier Zwitsersche officieren. De
Duitschers wilden een klacht indienen
bij het Duitsch gezantschap te Bern.
Het zal natuurlijk wel koelen zonder
blazen.
gierigheid, drukte hij op de veer en ge
troffen door een plotselingen schrik zonk
hij terug in de kussens van het rijtuig.
Magdalena's schoon gelaat was bet, dat
hem toelachte, die trouwe oogen, waaruit
hij zooveel geluk had geput en liefde.
Hij kende de photographie zg had die
eens'in Londen voor zijn verjaardag laten
maken, om zich in zijne herinnering te
roepen, als hij zoo lang van haar ver
wijderd moest zijn. Zij had toen de schuch
tere bede gewaagd, een exemplaar aan
Werner te mogen zenden, in een der brie
ven, welke hem uit Parijs werden toe
gezonden, maar Herbert had dit gewei
gerd. Hoe kwam het portret nu hier, wie
had het bezeten
Het zijne was lang reeds vernietigd, e-
venals ieder briefje, ieder teeken van le
ven, dat toevallig ten verrader had kun
nen worden. Niets herinnerde hem aan
haar, niets, dan somwijlen een droom, een
nare droom, die hem haai toonde, zooals
zg angstig beproefde in zijne oogen te
lezen, zooais zij vertwijfelend zijne knieën
omvatte. Hier zag zij er vriendelijk uit
eu gelukkig, als in de eerste dagen hun-
De Ooctenrijksche keizer bevindt zich in
Frankrijk. President Carnot heette hem
per telegram welkom op Franschen bo
dem en de keizer dankte den president
hoffelijk op dezellde wijze.
Uit Constantinopel wordt gemeld, dat
onlangs te IJuzgat een politie agent door
een Armenier werd vermoord naar aan
leiding daarvan heeft aldaar een bloedige
vechtpartij plaats gehad, waarbij 100
Armeniërs werden gedood en 50 gewond.
In de Zuid Amerikaansche republieken
schijnen de opstanden wat op den ach
tergrond geschoven te zijn door de pre
sidents-verkiezingen. Mogen deze het
middel zijn om tot de lang ontbeerde
en toch zoo noodige rust te raken.
De politie deed Donderdag te Parijs
zelve en in de voorsteden 20 huiszoe
kingen, waarvan 17 arrestatiën van a
narchisten het resultaat waren.
Tengevolge der veie arrestaties in d6n
laatsten tijd hebben de anarchistische
bladen le Père Peinard en de Révolte bun
uitgaven gestaakt.
De Autonomie-ciub te Londen, waar
van dezer dagen herhaaldelijk sprake
was, zal, naar men bericht, gesloten
worden, iiet schijnt dat de noodige
duiten ontbreken, wat een gevolg is van
verminderde belangstelling.
Uit deze mededeeliDgen zou men lfcht
een achteruitgang van het anarchisme
opmaken, doch al deze manoeuvres zijn
niets anders, dan een uitvloeisel van de
groote omzichtigheid waarmede in het
vervolg de anarchisten zullen tewerk
gaan. Het spreekwoord zegtOnkruid
vergaat niet. En zou dan het anar
chisme verdwijnen?
AXEL, den 6 Maart 1894.
Door den kerkeraad der Gereformeerde
kerk A alhier is ter beroeping van een
predikant het volgende drietal opgemaakt
Ds. j. Gommer te Grijpskerke, ds. A.
den Hartog te Heerjansdam en ds. F.
Staal te GeesterenGelselaar.
Door den heer F. C. van Deinso
te Hulst is aan de Rijks universiteit te
Leiden het candidaatsexamen in de rech
ten afgelegd.
Houtcnisse. Sedert eenige landbou
wers uit het noordelijke deel der gemeen
te benevens enkele uit naburige plaatsen
zich bij de natuurboter fabriek alhier heb
ben aangesloten heeft het aantal koeien,
waarvan de melk dagelijks kan verwerkt
worden het maximum bereikt. Meer dan
400 koeien zijn nu aan de fabriek ver
Waarlijk een verblijdend verschijnsel
voor de ondernemende oprichters, temeer
daar felle tegenstanders in eerste voor
standers zijn veranderd.
Als een gevolg van den bloei der in
richting zijn de salarissen van den direc
teur, diens helper en den secretaris aan
merkeljjk verhoogd.
Het voederen der koeien met knollen
is voor het vervolg verboden. De Bel
gische afnemers konden de bekende »raap
boter" niet verzetten.
Zaterdag hield de afdeeling Hon
tenisse en omstreken van het' Nederlandsch
Onderwijzers Genootschap te Kloosterzande
bij den heer Verbist eene vergadering
Eenigen tijd werd gediscussieerd over een
wijziging in het regelement, de contribu
tie betreffende daarna werd besloten we
gens het gering aantal aanwezige leden
de overige punten tot een volgende ver
gadering aan te houden
Bij eene oude vrouw, Eitje Vegter, te
Enum (Groningen), die met hare meid
ner liefde. Hoe lang, hoe lang was het
geleden, sedert hij deze uitdrukking had
gezien
Op de eerste aandoening volgde de be
zorgdheid, de immer wakende, nimmer
rustende Wie had het er in gelegd, wien
zou hg er naar vragen
(Wordt vervolgd.)
en eene zuster van de meid, even bui
ten het dorp woont, hebben een viertal
mannen in den nacht van Donderdag op
Vrijdag ergerlijk huis gehouden.
't Was ongeveer 11 uur 's avonds,
toen er bij genoemde vrouw aan het
raam werd getikt. Op het roepen van
de meid werd van buiten geantwoord
»Is dat de stem van den man of van de
vrouw De meid, reeds eenig kwaad
vermoedende, antwoorde »De stem van
denman." IJiings verlieten de beide zus
ters het bed en vluchtten om bulp te
roepen. Tot hun schrik ontdekten zij,
dat al de deuren van buiten vastgemaakt
waren
De inbrekeis gingen daarop hun werk
voortzetten. Door tiet raam konden zij
geen toegang verkrijgen, daar de blinden
met ijzeren pinnen waren vastgemaakt.
Zij gingen nu langs den gewonen weg,
de voordeur, die opengebroken werd, en
alzoo toegang vei schafte.
In de gang gekomen, losten de dieven
een pistoolschot, zekei om de inwonen-
den schrik aan te jagen.
Met de grootste brutaliteit werd nu
het geheele huis doorzocht, alles ging
door hunne handen. De beide voorka
mers, de achterkamer en de kelder wer
den geheel onderstboven gekeerd. Geen
stuk bleef op zijne plaats. Niets was
onaangeroerd gebleven hoeden, portret
ten flesschen, kleeren, alles lag in de
grootste wanorde op en door elkaar.
Trouwens, de inbrekers hebben van on
geveer H-8V2 uur, (dus een grootdeel
van den nacht) zich daar opgehouden
De oude, 85 jarige vrouw lag in de
kamer te bed en moest alles aanzien
zonder er iets tegen te kunnen doen.
Met de grootste kalmte ledigden de on
genoode gasten nog een karaf met ster
ken drank tot aandenken lieten zij de
glaasjes, waarin nog suiker was, staan.
Geldswaarde konden zij echter niet veel
bemachtigen, slechts 15 gulden aan spe
cie was aanwezig, wat ze dan ook mee
namen. Wel zijn ze vertrokken met
bijna al het goud en zilver der bewoon
ster en ook van de meideen en ander
was nog al van vrij aanzienlijke waarde.
Toen de meid en bare zuster, die ge
durende het bezoek der dieven op het
hooi hadden gezeten, na hun vertrek
naai buiten wilden, vonden zij alle deu
ren nog gesloten, zoodat op hun geroep
de buren hen moesten bevrijden.
Tegen een handigen oplichter is
onlangs te Londen een vervolgine inge
steld. Het echtpaar Julien te Parijs, zeer
vermogende lieden, maakte voor eenige
jaren kennis met een edelman, die zich
prins de Looz de Coswaren noemde. De
prins was spoedig zoo vertrouwelijk met
mevrouw Julien, dat hij haar verzocht
hem uit een kleine financieele verlegen
heid te helpen. Hij zon spoedig in het
huwelijk treden met vorstin Demidoff
de San Donato, die hem een huwelijks
gift van twee millioen aan geld en drie
millioen aan landerijen in Rusland zon
medebrengen. Mevrouw Julien was zeer
vereerd met dit bewijs van prinselijk
vertrouwen en stelde haar kas voor hem
open. Zij ontving uitnoodigingen in het
hotel van den prins en was verbluft door
al den rijkdom, dien zij daar zag. De
prins beloofde haar de »kleinigheden"
die zij hem voorgeschoten had, dadelij
na het huwelijk terug te zullen geven.
Haar ijdelheid vleide hij met de belofte,
dat haar man. de heer Julien, getuige
bij het huwelijk van den prins zou zijn.
Mevrouw Julien liet vier costumes ma
ken voor het huwelijkfeest, bet eene nog
prachtiger dan het andere. Te Nizzazou
17 Juli 1893 bet huwelijk voltrokken
worden. Toen de familie Julien daar aan
kwam, was de bruid nog niet versche
nen de prins wisselde dagelijks tele
grammen met zijn verloofde, die nog te
Genua verblijf hield. Mevrouw Julien
mocht de rekeningen in het hotel Beau
Rivage betalen. Dat duurde zoo een poos
je voorttoen bleek het, dat de Fransche
wet zich tegen het huwelijk verzette,
omdat bruid en bruidegom vreemdelin
gen waren. De prins vertrok naar Lon
den, en nam zijn bedienden en gasten
mede. Doch te Londen werd de prins
