1
9P Jaarg.
i\ü. 777.
Woensdag 10 Januari 1894.
m
Nieuws- e ii Advertentieblad
voor Zee uw sc h- Vlaanderen.
F. DIELEMAlV,
De vacature te Goes.
FEUILLETON.
Buitenland.
AXELSCHE
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag;- en Vrijdag-avond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent;
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
AXEL;
Advertentie n van 1 tot 4 regels 25 cent-
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
UIT DE PERS.
De Middelburgsche Ctde candidaat-
stelling van den heer Lohman te Goes
besprekende, zegt, „dat op dit oogenblik,
nu de Tweede Kamer staat voor eene
gewichtige beslissing, voor de behande
ling van een vraagstuk, waarin dr. Kuy
per, en met hem tal van aanhangers der
anti-revolutionnaire rfchting, beslist partij
trekt voor den minister Tak, nu het er
op aan zal komen de richting aan te
wgzen, waarin de eerste jaren gestuurd
zal worden, nu meenen wij dat jhr. De
Savornin Lohman goed zou doen nog te
blijven in de Eeiste Kamer.
»Waar zijne antipathie tegen de kies
wetten sterker is dan zijne sympathie,
ware hot, dunkt ons, ook om zijn zelfs
wille beter dat hij in ons Boogerhuis af
wachtte wat do Tweede Kamer met die
ontwerpen doen zal om daarna naar be
wind van zaken te bandelen."
Het blad wijst er op. dat dr. Kuyper
diezelfde meening deelt, en zeis onlangs
zeide, dat hij eigenlek liever had gezien
dat de heer Lohtr.an „niet weer in de
Tweede Kamer had behoeven op te tre
den, alvorens de nieuwe Kamer zetelde
en alzoo nieuwe toestanden geboren wa
ren."
Dat dr. Kuyper thans den heer Loh
man aanbeveelt, noemt de Middelb. Ct.
raadselachtige taktiek
Het blad wijst daarna op het verschil
in opvatting tusschen de Standaarddie
wil streven in »deraocratische" richting
en verschillende anti-ievolutionairen
waaronder de heer Lohman, die liever
zouden spreken van „anti-revolutionaire
stichting" en vraagt dan
»Waar zulk een hemelsbreed verschil
bestaat op een kardinaal punt van staats
beleid, kan daar jhr De Savornin Loh
man wel de man van dr Kuyper wezen?
En wordt er een zonderlinge oomedie
gespeeld, nu deze oud-minister den kie
zers in het district Goes door de Standaard
wordt aanbevolen
Het blad meent, dat men tot deze
conclusie zal moeten komen dat er in
hel district Goes eene nieuwe [goochel
toer met „blijk en schijn" wordt uitge
voerd.
De verkiezing te Goes.
Naar aanleiding van het stellen van
den liberalen candidaat Stigter ook door
de katholieken te Goes, schrijft de Tijd
„Wat de katholieke kiesvereeniging
kan bewog6n hebbenbepaaldelijk bij
deze verkiezing, nu de zaak van het
kiesrecht alles beheerscht, aan den heer
Stigter de voorkeur te geven boven den
heer De Savornin Lohman, van wien
bekend is, dat hij tegenover de kieswet-
Tak een geheel zelfstandig standpunt in
neemt, is ons niet geheel duidelijk. Schijnt
het ons in de tegenwoordige omstandig
heden voor katholieke kiesvereenigingen
een bedenkelijke politiek toeiemand
candidaat te steilen, omdat hij anti-revo
lutionair is, niet minder bedenkelijk zou
den wij het achten, indien het tegeno
vergestelde als beginsel werd aangeno
men, indien het zou heeten nooit ie
mand, die tot de anti-revolutionaire partij
behoort. In verband echter met een
vroeger door ons medegedeeld bericht, ons
NAAR HET HOOODU1TSCH VAN
«OLO BA1MIJHID
DOOR
A. A. v. W.
Twee dagen nog was hi; in Londen
gebleven, twee dagen, nadat hij het on
gehoorde had gewaagd. Hij had zijne
woning niet verlafeD, maar gewacht en
gewacht dag en nacht, of zij niet komen
zoude. Hij was voorbereid op een too
neel, dat wellicht opzien zou baren en
had zich hiertegen gewapend met al de
gruwzame onverbiddelijkheid van zijn ka
rakter, eene onverbiddelijkheid, die zoo
ver ging, dat hij de vrouw zijner liefde
brandmerkte als bedriegster en op het
reine voorhoofd van zijn kind den stem
pel drukte der schande. Hij wachtte koorts
achtig ontroerd, hij telde de uren maar
niemand kwam.
Hij waagde het niet, inlichtingen in
te winnen, de vrees verdubbelde zijne
voorzichtigheid van voorheen, waarmede
hij zelfs ook de minste nalatigheid ver-
mijdde, welke hem had kunnen compro
mitteeren. Maar in de duisternis van den
nacht sloop hij om hare woning, steeds
uit Goes toegezonden, gelooven wij dat
hier een persoonlijke quaestie in het spel
is, en dat de katholieke kiesvereeniging
wel bereid zou geweest ziin een anti
revolutionair te steunen, als men daar
de zaak had willen kennen, en men het
over den persoon van den candidaat had
kunnen eens worden, lr.tusschbn blijven
wij nader bericht afwachten."
De Telegraaf voegt hieraan toe
Dat het standpunt der Goesche ka
tholieken De Tijd, die nu eenmaal met
de kieswet-Tak niet zeer ingenomen is,
„niet geheel duidelijk'' schijnt, kan men
begrijpen. Maar vreemd komt het ons
voor, dat Het Centrum, welk blad e9n
voorstander der kieswet uitbreiding is,
thans openlijk mr De Savornin Lohman
aanbeveelt, (wat De Tijd zelfs niet deed)
in een artikel, waarin wel „beginselen",
„dankbaarheid" en »eer" ter sprake ko
men, maar waarin met geen enkel woord
over de aanhangige kieswet ontwerpen
wordt gerept.
En dat is hetzelfde blad, hetwelk een
paar dagen te voren de beslissing der
katholieke kiesvereeniging te Goes „een
waarlijk curieus symptoom"namelijk
omdat het vermoedde, dat de katholie
ken, die 's heeren Stigter's candidatuur
steunen, in de verkiezing van jhr De
Savornin Lohman geen voldoenden waar
borg zien voor de aanneming der kies
wet."
Om haar eigen woorden te gebruiken:
de houding van Het Centrum „geeft te
denken."
in de verwachting, dat er iets zou voor
vallen. Het matte licht der nachtlamp
scheen door de neergelaten gordijnen, maar
geen geluid drong door tot hem, geen
beweging werd zichtbaar, overal zwijgen,
overal slaap.
Eeuwige slaap Herbert huiverde
dat wilde hij niet. Hg keerde terug,
meer verslagen en vermoeid naar den
geest, dan ooit Da een dier woeste gela
gen, die hij had bijgewoond, terwijl zij
vol geduld tevergeefs wachtte op zijne
wederkomst. Hjj wierp zich op zijn leger
neder en overdacht zijne plannen opnieuw
in alle bijzonderheden, in alle mogelijke
gevallen, die zouden kunnen dienen tot
zijne verdediging. Hij bekende het zich
zelve, dat zijne hoofdberekening gegrond
was op Magdalena's karakter, op de hoop,
dat zij hulpeloos en radeloos, overweldigd
door de grootte van haar ongeluk, het
hooti zoude buigen en zijne wenschen
vervullen. Haar hart was als kneedbaar
was in zijne hand, haar wilskracht luttel.
Zij was een hulpelooze vrouw, welke de
wereld niet kende, alleen, iD een vreemd
land, zonder raadgever. Hem stond alles
ter zijde, wat de zege beloofdemacht
en aanzien, mer.schenkenuis, overleg en
bewijzen. Hij had daarop gerekend
dat zij het schandaal schuwen zal,
dat hare eer verdacht maken en den naam
van haar kind besmetten zou, terwijl hij
haar toch het middel had aan de hand
gedaan tot een vreedzaam eervol bestaan;
maar hij had niet bedacht, dat zijn ver
langen een bedrog bevatte, waarvan zij in
hare reinheid geen besef had. Bij haar
zelfbewustzijn stiet hij op een tegenstand
waarop hij niet had gerekend. Slechts
vluchtig was de mogelijkheid bij hem op
gekomen, tegenover haar te zullen staan
man tegen man nu ging het verder,
als Magdalena's lichamelijke kracht hpt
volhield en hij overzag toornig en met
een angstig hart de nieuwe dreigende ge
varen Hij schuwde dit uiterste tneer,
dan hij zichzelven bekende want al ble
ven de moeilijkheden, welke daaruit voor
hemzelve voortsproten, ook het gewich
tigst voor hem, toch schaamde bij zich
de vrouw, uie verlieden aan zijne voeten
lag, door laffe beschuldigingen nog die
per in het stof te doen zinkeu. Dit raid
del zoude hij slechts aanwenden in den
uitersten nood zeide hij verschoouend tot
zichzelven en hij overwoog nog eenmaal,
of hij door verstandige toespraak zou
trachten invloed op haar uit te oefenen.
Maar hij was bang tot haar weder te
keeren, evenals de moordenaar de plaats
ontvliedt waar hij zjjn offer heeft gedood
hij durfde niet onncodig zgne krach
ten uitputten. Nu had hij ten minste
tijd om over zichzelven te waken, alles
te berekenen en te overwegen, wat óf
bevorderend öf verdei f brengend hem in
den weg treden kon. Die jacht, die da
De nieuwjaars-receptiën, door de hoof
den der verschillende Europeesche sta
ten gehouden, hebben dezen keer wei
nig merkwaardigs opgeleverd. Keizer
Wilhelm heeft velen eene kleine teleur
stelling bereid, door geen otficioele toe
spraak te houden. Wel had de gebrui
kelijke Gratulations Courplaats, maar
deze bestond in een zwijgend dedleeren
van de hooge autoriteiten en andere uit
verkorenen langs den keizerlijken troon
in de witte zaal van het slot te Berlijn.
Toch trok bij deze zwijgende plechtig
heid éene handeling van den keizer al
gemeen de aandacht. Toen de rijkskan
selier, graaf Caprivi naderde, stond de
keizer op van zijn zetel, ging op den
graaf toe en schudde deze hartelijk de
hand Dat was alles, maar het was
genoeg om te doen uitkomen, dat in den
verbitterden strijd, dien de agrariërs te
gen den rijkskanselier voeren, de keizer
de partij van den laatsten heeft geko
zen. Indien er dus, zooals beweerd is,
onder de ministers zijn, die naar aan
leiding var, de bij den rijksdag ingedien
de of nog in te dienen handelstraktaten
eene crisis zouden willen uitlokken, dan
weten zij nu, dat zulk een crisis te hun
nen Dadeele zou worden beslist.
Uiterst vredelievend liet president Car-
not zich uit. Internationale vrede en
internationale vriendschap waren sche
ring en inslag van zijne toespraak. Hij
wees er op, dat het nieuwe jaar geroe
pen was om de groote familie der vol-
keren nader te brengen aan het doe) van
zedelijke welvaart en van verbetering
van stoffelijke omstandighedendat
gelgksch wisselende of zich vernieuwende
zorgen om zijn maatschappelijk bestaan,
de strijd om zijn zelfbehoud, van den
eenen dag op den anderen, had opgehou
den. Nu genoot hij rust, volslagen rust
en nu kon hij al zijne gedachteu bepalen
tot die eene groote vraag, hoe Magdale-
na zjjne ei&chen te doen inwilligen.
Waarom toch wilde zij den naam niet
behouden, dien zjj tot dusverre geleend
had, wien deed zjj daarmede te kort, was
die naam geen onbeheerd goed Was de
eed voor Gods aangezicht, waaraan zij
zoo groote waarde hechtte, niet lang reeds
opgeheven door haar eigen wil, was de
ze naamverandeiing dan werkelijk eene
vervalschiDg, terwjjl voor Magdalena daar
mede geen voordeelen te behalen waren
Niet zij was te kort, gedaan door Her
berts eisch, maar hem had hare aanklacht
vernietigd. Hjj had met zijn weten een
valsch document laten maken en dat ge
bruikt moedig wilde hjj een tweede hu
welijk aacgaan, zonder het «prste te ont
binden - hij kon zich door Magdalena
niet op de bank van beschuldiging doen
brengen en had hij zich moeten redden
door een meineed.
Had hg het einde zijner dwaasheid pro
tetisch vooruitgezien, had de gedachte aan
de ongehoorde daad, die hjj wilde vol
brengen, van het begin afaan stil en duis
ter in een verborgen hoekje zijns harten,
gewoond, omdat de voorzichtigheid hein
openae, reikte haar de hand en
