No. 776.
Zaterdag 6 Januari 1894.
9e Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zee u wsch - V I a a 11 d eren.
F. DIELEMAN,
AXEL.
Emigratie naar Zuid-Afrika.
87 FEUILLETON.
Ituitenland.
AXIÏLSIllll!
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent;
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent-
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/o maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterliik
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren
De Volksstem van Pretoria bevat een
artikel waarin ernstig wordt gewaar
schuwd tegen emigratie naar Zuid Afrika.
>Arme verdoolden - roept de Volks
stem den verdoolden toe hoe deerlijk
zult gij u teleurgesteld vinden, en wat
zoudt gij in de meeste gevallen niet wil
len afstaan, indien gij slechts in het
bezit waart der passagegelden, ten einde
de zoo vol hoop verlaten gewesten op
nieuw te kunnen bereiken.
„Want wat toch, staat de meerderheid
dier meestal geheel onbemiddelde perso
nen hier, onder de oogenblikkelijke ge
drukte toestandendoor de lengte en
breedte van Zuid-Afrika te wachten
Niets dan teleurstelling, armoede en el
lende.
„Te kaapstad aangeland, leeren zij al
heel spoedig, dat daar niets te verdie
nen is, dat hun daar zelfs spreekwoor
delijke drai der zwijnen wordt ontzegd en
naar Johannesburg, de goudstad, het el
dorado hunner verbeelding is hunne leus
om in Johannesburg zich aan nog.groo-
tere teleurstellingen te zien prijsgegeven
wegens de dubbele duurte der allernood
zakelijkste levensbehoeften aldaar nog
spoediger inkrimpen, om ten slotte ge
heel te verdwijnen en hen aan den groot
sten jammer en ellende te zien blootge
steld,
Het zoude stellig onze gansche uitga
ve in beslag nemen, wilden wij ook maar
eenigszins getrouw de feiten weergeven
des jammers en der ellende en armoe
de, die thans dag aan dag in de Engel-
sche nieuwsbladen worden vermeld, en
iemand het hart van medelijden en deer
NAAR HET HOOGDUITSCH VAN
«OLO RAinusn
DOOR
A. A. v. W.
Naast zoo bittere vijandige gevoelens,
die mij beheerschen gij ziet vin
den vriendelijke eD onbezorgde herinne
ringen geen plaats meer.
Langzaam trad zij terug en zag hem
eenige seconden treurig en strak aan
maar dan weder straalden hare oogen
opnieuw met levendig vuur, het geloof
aan zichzelve en aan de alles overheer
schende macht harer liefde begaf haar
niet. Gij moogt den band verscheuren,
die ons verbindt, zeide zj] met een op
flikkering van den ouden trots, maar ik
duld het niet De liefde zegt men over
wint zelfs den dood zoude zij niet de
vjjandschap bedwingen, die een menschen
hart opbouwt zonder grond
Een gevoel var. beschaming greep hem
aan, tegenover deze onwankelbare liefde
zoo verklaart gij mi) in allen ernst
deD oorlog, zeide hij, zichzelven met ge
geweld dwiDgend tot scherts.
Maar zjj bleef ernstig. Ja, den oorlog,
nis doen ineenkrimpen.
Uit Kimberley, waar de rijkste schat
ten in den bodem verborgen zijn, beerscht,
zelfs onder een groot gedeelte der oude
bevolking absoluut broodsgebrek. In
Johannesburg loopen honderden gezonde
en krachtige mannen in staat en gewil
lig om te werken, met de bandeD in de
zakken rond, terwijl de meer desperaten
onder hen, door honger en wanhoop tot
het uiterste gedreven, eerlang der sa
menleving een gevaarlijk bestanddeel
dreigen te worden
„Zelfs geen kafferarbeid, kafferver-
dienste, waartoe zij trouwens meestal
ook ongeschikt blijken, is voor hun ver
krijgbaar. Ziedaar de oogenblikkelijke
vooruitzichten hier in Transvaal, in ge
heel Zuid-Afrika voor die nieuwe inko-
melingen, werklieden nog wel, die in de
meeste gevallen hun respectieve am
bachten ter dege verstaan.
»Gezwijge derhalve thans liever van
dat niet onaanzienlijk gedeelte emigraD
ten, die geen bepaald vak verstaan en
ais klerken enz. hun levensonderhoud
wenschen te vinden. Vaak door ouders
of familiebetrekkingen met ettelijke pon
den van huis gezonden, geheel ongewoon
aan de tegenspoeden en ruwheden des
levens en die zoodra hun beetje geld is
verteerd, zich eenvoudig tot vertwijfe
ling zien gebracht."
De Volksstem betoogt daarna hoe de
al te sterke stroom van landverhuizers
niet alleen nadeelig is voor de betrokken
personen, die tot ellende vervallen, maar
ook voor de samenleving
»Die lieden zonder geregeld werk, met
honger en ellende rondloopend, zegt het
blad, zullen daardoor tot wanhoop ge
hernam zij met schitterenden blik, maar
daarna den vrede schoone, onverstoor
bare vrede
TWINTIGSTE HOOFDSTUK.
De laatste handwerkslieden en décora
teurs hadden het paleis van graaf Wan-
gerloh in de residentie verlaten het sta
tige gebouw was een nieuw schitterend
kleed gegeven en een kostbaren tooi.
Graaf Herbert bereidde zich ter bruiloft.
Een geweldige ommekeer had daar
plaats gegrepen in zijne omstandigheden,
grooter dan de wereld vermoedde en het
kwam er nu op aan de nieuwe toestan
den steun te geven en vastheid.
Tannensee was ontruimd en graaf Wolf
teruggegeven, de schulden des opperjacht-
meesters waren betaald en het prachtige
huis overgegaan in handen van zijn zoon.
Hij had, op verlangen zijner bruid, der,
staatsdienst verlaten hare uitgestrekte
bezittingen hadden behoefte aan een waak
zaam oog en Herbert haastte zich, hare
wenschen te vervullen. Want zij was
eene eigenzinnige, verwende jonge dame
var. kindsheid af gewoon, haar wil als
toongevend in den familiekring te be
schouwen en nu voornemens, haar jong
leven aan de zijde van haren gemaal te
genieten in onbeperkte vrijheid, niet ver
strooid door den arbeid, die beroepsplich
ten met zich brengen. Zij beminde hem
met den hartstocht van een luimig ge
dreven, woldra een hoogst gevaarlijk e
lement blijken in onze samenleving, die
te gereedelijk de zaden van ontevreden
heid en openlijk verzet, door onoordeel
kundige oppositie bladen met kwistige
haod gestrooid, in zich zullen opnemen
en den staat bepaald gevaarlijk zullen
worden. Is van eene geleidelijke ne-
dei zetting van nieuwe inkomelingen voor
een land als déze Republiek veel te ver
wachten, eene oordeelkundige invloed van
emigranten zooals thans, is daarentegen
den lande beslist onheilzaam."
Op grond daarvan verlangt de Volks-
stem dat de regeering tussebenbeide trede
hetzij door waarschuwing tegen onbe
zonnen emigratie van on bemiddelden |of,
zoo dit niet baat door verbodsbepalingen
als in Amerika worden toegepast.
De hertog en de hertogin van York
ontvingen dezer dagen van den Earl of
Hope town, den gouverneur van Victoiia
in Australië een telegram, waarin het
hertogelijk echtpaar wordt uitgenoodigd
de Australaziatische kolor.ien met een
bezoek te vereeren. De onderdanen der
Koningin in Australazie, zegt het tele
gram verder, hebben eene dankbare her
innering behouden aan het bezoek van
wijlen den hertog van Clarense en den
hertog van York, en zouden recht ver
heugd zijn over een bezoek van den
hertog van York en zijne jonge gemalin
de koninklijke hoogheden kunnen in Vic
toria op een hartelijke ontvangst ïekenen.
De gouverneur spreekt verder de mee
ning uit, dat dergelijke bezoeken zoo ge
moed het was meer eigenzinnigheid ge
weest dan trouw, die haar alle aanzoeken
had doen afwijzen, tot Herbert zijne me
nigvuldige, maar dubbelzinnige uitdruk
kingen eindelijk verving door een duide
lijk aanzoek en haar jawooid verkreeg.
Het was zijne immer slager.de overredings
kunst gelukt, haar de overtuiging te
schenken, dat zij het geweest was, die
door hare luimen de vervulling zijner
wenschen zoo lang had verhinderd en zij
vond daaiin geen geringe prikkel voor
hare ijdelheid. De verdenking, dat haar
verloofde eens eene neiging gevoeld had
voor de schoone gouvernante zijner zuster
had hij gezorgd, dat bij niemand opkwam
en het gerucht, dat hjj aanzoek aan The
resa gedaan had, had nauwelijks hpt oor
bereikt zijner tegenwoordige bruid, toen
zijne liefdesverklaring dit reeds tegensprak.
Het was een groot voordeel voor hem
geweest, dat hij haar iawoord gekregen
had, nog vóór dat zijns vaders dood be
kend was, dat hij in het kritieke oogen-
blik, onder voorwendsel van zijne moeder
eenigen troost te verschaffen, openlijk
met deze verloving voor den dag kon
komen en hiermede den dreigenden va!
kon verhoeden. Het was een wilde jacht
geweest, om het driDgen der schuldei-
schers te ontkomen naam en stand lie
pen gevaar, zooveel had hij verloren op
de vertwijfelde vlucht, wat kostbare schat
ten zijn voor de eer van den man en zij-
schikt zijn om den band, die de ver van
elkander verwijderde deelen des Rijks
verbindt, vaster te knoopen.
Uit Consiantinopel wordt aan de Dat
ly News gemeld, dat daar niets bekend
is van de mogelijkheid, dat Rusland po
gingen in het werk zal stellen om de
straat der Dardanellen voor zijn oorlogs
vloot geopend te krijgen. In wel on
derrichte kringen gelooft men ook niet
dat Rusland dit zal beproeven. Boven
dien is het onmogelijk voor de vloot in
den winter de Russische Zwaite Zee
havens te verlaten.
Koning Umberto van Italië heeft het
ontslag aangenomen van den heer Rat-
tazzi, minister van het Huis des Ko-
nings. Dit besluit zal in Italië alge-
meene iustemming verwekken. Rattaz-
zi was al sinds jaren de ziel van iedere
intrige, en het is onbegrijpelijk dat hij
al niet lang genoodzaakt geworden is
deze betrekking neer te leggen.
Uit Rome ontvangt de Daily News het
bericht, dat de Italiaansche Regeeiing
voornemens is het tabaksmonopolie aan
een groep bankiers te verpachten, waar-
door de inkomsten zeer zouden toene
men.
Indien deze operatie niet gelukt zal
de Regeering - daar zij niet voorne
mens is de militaire uitgaven te ver
minderen de belasting op de rente
der obligation moeten verhoogen. Over
het algemeen is men op zulk een maat
regel voorbereid. De belasting zou dan
tot 18 pCt. verhoogd worden.
In het Engelsche Lagerhuis verklaarde
Dinsdag de heei Gladstone, dat de on
zekere toestand te Rio Janeiro zoo lang
uen vader had het den dood gebracht.
Maar hij zelf, hp wilde niet sterven,
nog niet, daarvoor was het nog tijd ge
noeg. Hij sloot de oogen en waagde een
koenen sprong over den steilen, ontzet
den afgrond - die sprong gelukte, en
zijne vervolgers stonden aan de andere
zijde en keken verbaasd hem na. Eén
oogeublik zette zijne borst zich uit in het
gevoel der verkregene vrijheid, die éene
gewaarwording beheerschte hem geheel,
de gewaarwording, dat hij grond gevoel'
de onder zjjne voeten. Maar toen zag
hij rond zich. Huiverend bemerkte hij,
dat een nieuw gevaar hem dreigde - de
vertwjjfelde sprong had hem gebracht op
een duizelingwekkenden rotswand, van
waar nauwelijks ontvluchten mogelijk was.
Struikelde hier zjjn voet dan was hjj
verpletterd iedere wankeling, iedere sid
dering kon hem den dood brengen -
daarom koen en voorzichtig naar bene
den, naar benedeD.
Evenals die waaghalzen van jagers,
wier haren in het aangezicht van eeD
gruwzamen dood in korte uren vergrijsd
zijn, zoo ook was zijne ziel een tijdlang
als verstjjfd. Geestelijk eu lichamelijk
was hjj een geheel ander mensch gewor
den en toch was het in hem zoo helder,
zoo onveibiddeljjk helder Een van bei
den moest onderliggen, óf de vrouw, die
hem gevolgd was in teedere trouwe, öf
de glans zjjner positie, de schjjn zjjner
openae, reikte haar de hand en v
