No. 769.
Woensdag 15 December 1895,
9e Jaarg»
Hij ww®k®i
Advertentieblad
voor Ze sc laandere
DIELEMAN,
Loting voor de Rijkskeuring
van Pi ARR EN
ten behoeve van het leger.
Buitenland.
so. FEE iL LET RN.
Binnenland.
EL
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per Maanden
50 cent; franco per post 60 cent;
voor België 80 cent. Afzonderl. humm. ct.
DRUKKER
UITGEVER
Ad ver ten tien van tot regels 25 cent;
voor eiken regel meer cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag-en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Burgemeester; en Wethouders van
AXEL brengen ter kennis der ingezete
nen, dat de loting hierboven gemeld, zal
plaats hebben op Dinsdag 19 December
des voormiddags ure.
De. eigenaar van een in te schrijven
paardis gerechtigd in persoon voor dat
paard te loten is hijeigenaar van meer
daivéén in te schrijven paard; dan loot
hij voor elk paard afzonderlijk. Is de
eigenaarniet bij de loting Tegenwoordig
dan vOOt de burgemeester voor hem.
A:xul, den 12- December 1898.
OGGEL, Burgemeester.
VAN VESSEM, Seeretaris/
Op Dinsdag 19 December
1893, des voormiddags ten
uie, ten raadhuize toelating van KINDE
REN aan: de openbare lagere school te
Axel..
Het men schel ij ver puft heeft reeds
zooveel verleidingsmiddelen uitgevonden,
om pp de meest spoedige wijze, en in
den kortst mogelijken tijd zooveelna-
tuurgenootenals mogelijk is,naar de
andere wereld te helpen, en toch staan de
uitvindingen op dit gebied niet stil.
Door Raoul Piükët, een geleerde te
Genève, is eene ontplofftngsstof uitgevon
den. De naam er van is fulguriet. Het
goedje zal spoedig het dynamiet, het
meiiniet en andere gevaarlijke ontplof
NAAR. HET HÓOGDU1TSCH VAN
«©El'©:SRAlMÜSn»
DOOR
de sota in Magdalena's kamer werd
voor Esther een bed gereedgemaakt en
daarna zonk de nacht neder op die stille
pastorie. Maar hp bracht geen rust. Wer
ner was te ontroerd om te slapen en Mag-
dalena's angstige droomen hielden ook
hare verpleegster wakker Den volgenden
morgen was de. toestand der zieke aan-
merkelijk verergerd, wilde koortsfantasie-
en wisselden af met onrustige, onver-
klikkende sloimerihgen.' Esther verlangde
een dokter en boorde tot haar schrik, dat
er in het dorp niets was dan een oude
badmeester.
afstand van het vasteland was zon
der behulp van een stoomboot te groot,
dan dal men vandaar op andere genees
kundige hnlp kon rekenen, dan voor een
afzonderlijk consult. Even wei greep men
dit middel toch aan, toen na verloop van
twee dagen geen beterschap was geko-
mén en nu verklaarde de dokter dat her
senkoorts was ontstaan,
fiögsstoffen vei re achter zich laten. Een
buitenkansje dus vóór de anarchisten.
Op pe Cid, een nieuw schip dat door
de Braziliaansche regeering is ingericht
als oorlogsbodem, is een dynamietkanon
geplaatst. Hiermede moet admiraal De
Mello kleingemaakt worden.
Dit kanon moet een projectiel van 25
kilo nitroglycerine op een afstand van
4900 tot 5000 kunnen werpen, en
een projectiel van 250 kilo op een af
stand van 2500 De Cid voert 100
projectielen mede, te zamen 16 ton ni
troglycerine.
Door een wordt het sterkste pantser-
schip in stukken geschoten. De uitwer
king van zijne lading is zoo groot, dat
bet projectiel niet eens het schip zelfs
behoeft te raken, om het te doen zinken
of zwaar te beschadigen. In het water
uiteenspringende, wordt de vernielkracht
nog over 100 in den omtrek uitge
strekt. Op 13 of 14 van het schip in
het water valiende. kan het projectiel
het schip nog in de lucht doen gaan.
De uitvinder van het kanon, de ka
pitein bij het Amerikaansche leger Za-
linski, heeft van zijne regeeiing geene
toestemming Kunnen krijgen, op de Cid
mee te varen. De regeering schijnt te
vreezen, dat bij den minsten schok de
lading nitroglycerine springt en de ge-
heele bemanning dan, verloren is.
Tegen dit vernielerswerktuig zal nu
De Mello op zijne Aquidaban front moe
ten maken
Wat anders Een geneesmiddel tegen
de dynamitards wordt door Indépen
demee aan de hand gedaan. Dit blad wil
dat de fabrikanten van dynamiet worden
genoodzaakt de dynamietpatronen te dom
pélen in een bad, gevuld rriet een vloei
stof' die aan de patronen een doordrin
genden walgelijken reuk geven zou. On
der' de: producten, die de scheikunde kan
samenstellen, schijnt een zout te bestaan
bose de benzine, waarvan de lucht al
leen de dooden in hun graf zou doen
pmkeeren. Zoodra meh die lucht bij
zich heeft, is men er een beelen tijd
mooi mee. Waar men gaat of staat,
overal laat men een onaangenaraen reuk
achter, honderdmaal sterker dan muskus.
Daarbij heeft men dit voor, dat de reuk
geheel onbekend is; de moderne neus
kent hem niet. Komt er dus een bom
menwerper op een goeden dag, dan zal
hij zich ook onderscheiden door een nare
lucht. En dan geen twijfel meer, want
men zal zich dan bevinden in tegen
woordigheid van 6eD der aanhangers der
misdadige leer van de propaganda door
de daad. Voor de politie zou bet wel
gemakkelijk zijn, als men er ten minste
op lette, geen verkoudenpolitieagenten
aan te stellen of die geen reuk hebben.
zen zich tot bet geven van inlichtingen
béreid verklaard. De geloofwaardigheid
der door de verhoorde personen gedane
opgaven is zooveel mogelijk onderzocht
en verscheidene processen verbaal van
verhooren woiden in bun geheel in het
eindrapport, dat zeer omvangrijk belooft
te worden, opgenomen.
Op van wege de Belgische ver-
eeniging Avicultwra te Gent, en
Dec. gehouden tentoonstelling van
pluimgedierte, heeft de WelEd. heer
Polviiet te Den Helder, een zeer bekend
liefhebber, weder verschillende eerste- en
eereprijzen en diploma's behaald voor
sierduiven.
Tevergeefs drong Werner er op aan,
dat Esther hem verlaten zou en de zieke
overlaten aan de verplegingen hoede van
vrouw Oltrud.
Gij moogt u?ij niet zeggen heen te gaan,
zeide zij, Gij hebt geen recht daartoe.
Ik heb mij oen aandeel verworven in Mag
dalena's .ot daardoor, dat ik haar bier-
Keen heb geleid en ik heb aandeel in ba
re smart daardoor, dat ik hare vriendin
ben.
Zoo bleet het. Uit de dagen ^werden
weken en maar zelden had Magdalena
ren van algeheel bewustzijn en flauwe
herinnering, die echter vergezeld waren
vaa-eene zoo hevige uitputting, dat er;
niet te denken viel aan een helder en
samenhangend verhaal harer lotgevallen.
Wat zij ervan mededeeldeDat graaf
Herbert haar echtgenoot was en haar ver
loochende, dat hare trouwakte den
haaui van Qonstantijn droeg, dat klonk
zoo ongelooflijk, dat Werner geneigd was,
de verschrikkelijke waarheid te houden
voor eene der koortsfan tazieën, die bare
zieke hersenen vervulden. Magdalena
had het toch moeten hooren, zoo dacht
jhij, als de geestelijke bij het huwelijk,
andere namen las en hij bedacht daarbij
niet, hoe zij bij de sterke aandoening dier
ure, in de reinste aandacht verzonken,
weinig gelet had op die, namen, welke
zoo gelijkluidend klonken en voor haar
in het haar zoo vreemde taaleigen bjjna
De berichten aangaande de vaststelling
van bet rapport der commissie van en
quête in zake .Neerbosch, die door som
mige bladen verspreid worden, zijn, naar
gemeld wordt, van allen grond ontbloot.
Het eindrapport is in bewerking, en zal in
eena eindvergauering der commissie vast
gesteld worden. Wanneer deze verga
dering gehouden zal worden is echter nog
niet bekend.
Na de verschijning van de 2e brochure
van den heer Van Deth hebben ver
scheidene sociaal-democratische oud wee-
verloren gingen.
Werner geloofde het nietdat zou een
bedrog geweest zijn, waarvan zijn recht
schapen hart geen begrip had, bet was
veel waarschijnlijkerdat Magdalena's
verward denkvermogen de beide personen,
die tegelijk In baar leven waren opge
treden en steeds zoo nauw met elkander
verbonden, nu eens verwisselde, dan we
der willekeurig met elkander vereenigde.
Daarbij kwam de stem der openbare mee
ning, welke eenparig Constantijn als een
begunstigd minnaar had genoemd en de
bezwarende omstandigheid, dat hij, waar
schijnlijk, toen hjj haar moede geworden
was, Europa verlaten had.; De staat van
vertwijfeling waarin de bedrogene vrouw
verkeerde en hare terugkomst, die nauw
keurig samenviel met. het bericht van zijn
dood, waren daardoor genoegzaam ver
klaard.
Een brief aan Riehard, dat Magdalena,
teruggekomen was en doodziek in de klei*
ne pastorie lag, bleef onbeantwoordde
schilder scheen zich te bevinden op eene
zijner reizen in het gebergte, welke hij
gewoon was in den nazomer te maken.
De hartelijkheid, welke de broeders voor
elkander gevoelden, was niet verminderd,
maar sedert de rusteloosheid van het zoe
ken en vei langen naar de geliefde bjj
Riehard had plaats gemaakt voor een be
daarder stemming en ernstiger werkzaam
heid, sedert h\j de smartelijke gebeurt©-
AXEL, den 12 December 1893
Zaterdag hield de Afd. VI.
van den Bond van Nederlandsche Onder
wijzers alhier eene vergadering toe het
behandelen van eenige huishoudelijke
zaken.
werd lot afgevaardigde ter Alg.
vergadering benoemd de heer Ch. van de
Bilt te Koewacht en lot diens plaats
vervanger de heer Th. Plasschaert te
Overslag.
Werd ten opzichte van de meeste pun
ten van den beschrijvingsbrief aan dec
afgevaardigde volkomen vrijheid gelaten
in het uitbrengen van zijne stem. Naar
aanleiding van een voorstel der afdeeling
Sliedrecht werd met algemeene stemmen
besloten, dat hij zich zou scharen aan
de zijde vac de afdeeling Meeden-Wes-
terlee, die als hare meening te kennen
gat, dat bij onderwijzers nimmer van
werkstaking mag sprake zijn.
Tevens werd besloten aan den Ge
meenteraad van Ter Neuzen eëne motie
nis beschouwde als afgesloten, sedert dien
tijd gingen vaak vele weken voorbij, zon
der dat zij bericht van elkander kregen.
Het was heel goed mogelijk, dat hij zijue
zomerreis had uitgebreid en Werner dacht
met smart aan de mogelijkheid, dat de
laatste gelegenheid tot een wederzien on-
benuttigd voorbij zou kunnen gaan.
fWant Magdalena's toestand werd ge
vaarlijker van dag tót dag, hare jeugdige
kracht was niet meer bestand tegen de
vernietigende krankheid en de dokter, die
in weerwil van het ongunstiger wordend
weder, een keer ot wat gekomen was,
gaf weinig hoop. Bij hare fan tazieën
zweefden beide namen op hare lippen, de
naam van den graaf en die van Constan
tijo, maar in de korte heldere oogenblik-
ken, waarin hare stervende oogen lang
zaam door de kleine kamer dwaalden,
om dan met een uitdrukking van zalig-
heid op hare vrienden of op haar kind
te bljjven rusten; dan dacht zjj aan een
anderen tijd, eeD tijd, dio inet geen mislei
ding en geen afschrik was vervuld. De
zoete droomen harer kindsheid, vol glans
en vrede, zweefden haar voorbij en hare
lippen fluisterden vol verlangen mocht
ik eens nog Richards handen kunnen
kussen en hem bidden, om mij te ver
geven. Welk een smart moet ik hens
hebben aangedaan
Maar zulke oogenblikken waren zeld
zaam kort, ze verschenen alfeen nog
4X1
