No. 763.
Woensdag 29 November 1895.
9e -Jtaarg.
De Vroolijke Huisvriend.
Hij is wtmto
Nieuws- en Advertentieblad
oor Zeeuwsch-laandereit,
DIELEMAN,
Belangrijk Bericlit!
Buitenland.
Binnenland.
AXEL.
76. FEUILLETON.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag'- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per Maanden
50 cent; franco per post 00 cent;
voor België 80 cent. Afzonder!, numm. ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertent, ien van tot regels 25 oent
voor eiken regel tneer cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsin3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag'- en Vrijdagnamiddag TWEE «ren.
Met Januari stellen wij voor ge-
abonneerden op de Axelsche Courant de
gelegenheid open. als premie daarop te
ontvangen
We twijfelen niet, cf deze bij velen
reeds bekende Vriend, zal ir nog m6nig
Hals een welkome gast zijn, Wa. rnaar
jong en oud wekelijks reikhalzend zal
uitzien, te meer ook, daar de abonne
mentsprijs van 25 cent per drie maan
den, du» kwartje maar per kwartaal
voor niemand te veel is om zich weke
lijks eenige vroolijke oogenblikken le
verschaffen.
Onze geabonneerden worden beleefd
verzocht, vóór 15 Dec. ons te doen
weten, of zij met Januari De
Vroolijke Huisvriend geregbid wekelijks
bij de Axelsche Courant wenscben te ont
vangen.
De Uitgever.
Bij dit nummer gaat een exem
plaar ter kennismaking.
De Italiaanseoe bankschandalen zijn de
oorzaak geweest van den val van ministe
rie Giolitti. Na eene zeer rumoerigezitting
beeft bet kabinet den koning zijn ont
slag aangeboden. De beschuldigingen en
verwijten, den ministers naar bet hoofd
geslingerd, maakten langer aanblijven on
mogelijk.
Bet Fransche ministerie vond ook niet
geheel een gunstig onthaal bij de kamei
Vooral de minister van financiën, Pey-
tra!, werd ongemakkelijk onder handen
geno;i-3n, wat tengevolge bad. dat deze
minister zijne portofeuille ter beschik
king van den president Carnot heeft ge
steld deze heeft hem echter overgehaald
nog eenigen tijd met zijne ontslagaan
vrage te wachten.
In de Belgische kamer heeft liet debat
piaats gehad over de interpellatie van
den afgevaardigde Lemonnier, butiekke
lijk het ontslag van deD postambtenaar
Splingart.
Bi] dit debat kwam men vermakelijke
staaltjes te hooren van het vaderlijk 'oe
stuur van den minister Vanden peere
boom. Het bleek dat hij gebruik
maakte van een telefoonlijn om af te
luistere" of de telefonisten onder elkaar
ook minder fatsoenlijke praatjes hielden.
De minister verklaarde, dat hij die lijn
niet gebruikte om particuliere gesprek
ken te beluisterenOok moest deze
minister menig verwijt hooien over
nonieme brieven, waarvan hij somwijlen
bij het toezicht op zijn beambten ge
bruik maakte. Toch werd de eenvoudige
orde van den dag aangenomen, zoodat
van een motie- van afkeuring niets meer
kon komen.
In den Duitschen rijksdag heeft de heet
Caprivi, de rijkskanselier, zich verdedigd
tegen het verwijt, dat de kanselier niet
genoeg belangstelling toont in den land
bouw en in den boerenstand. Hij noem
de het onrechtvaardig, dat men hem
voortdurend voor de voeten werpt, dat
hij vroeger eens gezegd neeft, tevreden
te zijn geen are grond te bezitten. Men
behoeft echter niet zelf den dorschvlegel
en den ploeg te hanteeren, om zich ern
stig met het wel en wee van den boe
renstand bezig te houden. Zoudt gij
vroeg Caprivi met een ironisch lachje
en tot groote vroolijkheid der linkerzij
de soms liever een kanselier hebben,
die als grondeigenaar zich in schulden
had gestoken
Er loopt een gerucht, dat vele Fran
sche en Spaansche anarchisten naar En
geland gevlucht zijn
De Londensche politie houdt het oog
geopend. Zij slaat scherp alle vreemde
lingen gade, die in betrekking staan tot
bekende anarchisten. Bijzondere voor
zorgen ter bewaking van de openbare
gebouweD zijn niet genomen, wijl men
die nutteloos acht.
Aan een journalist verzekerde echter
een dei voornaamste officieren van po
litie van Scotland Yard dat men op al
les voorbereid en besloten was krach
tig op te treden, zoodat er vieren twin
tig uur na een dynamiet aanslag geen
enkel anarchist meer in Engeland zou
zijn.
Yolgens een van Londen afkomstig
manifest, onderteekend: Een groep van
anarchisten," is thans Rgssel aan de
beurt Verscheidene inwoners dier stad,
ook de refect, ontvingen dit papier met
het bericht, dat ae piefectuur, het paleis
van -Schoone kunsten en het Stadhuis
in de lucht zouden springen. Deze ge
bouwen worden thans streng bewaakt.
Bij kon. besluit is bepaald, dat het
door de provincie Zeeland te dragen aan
deel in de lichting dor nationale militie
van 1894 is 514 man.
Ais een bewijs hoe de liefhebberij
in het verzamelen van postzegels toe
neemt, kan dienen, Jat .te Amsterdam
een tweede wereeniging ,is opgericht, on
der den naam van *Nederlandsche Pkila
lelisten Club".
Deze club stelt zich ten doel, het be
vorderen der Postzegelkunde eu het
sa&inbrengen van Lief hebbers .vorzame
laars.
De bedoeling van de oprichters yan
deze club is tevens, om bij voldoende
deelneming, te trachten een vast veree-
nigingslokaal te verkrijgen, dat voor le
den dagelijks geopend is, en ook gele
genheid geeft tot het rhouden van kleine
tentoonstellingen enz.
Officieel is thans door den rainist
van financiën, in zijn antwoord op het
Vooiloopig Verslag van bet Eerste Hoofd
stuk der Staatsbegrooting, toedegedeel
dat de opbrengst der vermogens belasting
op 8.6 millioen geraamd, ruim 1.7 milli-
oen beneden deze raming <is gebleven.
Beschouwingen over de oorzaken van dit
feit zouden voorbarig zijn, daar de mi
nister zelf zegt, dat daarover eerst eenig
licht zal kunnen opgaan, wanneer de
noodige statistieken zijn verzameld. Te
betreuren is deze tegenvaller intusschen
zeerniet het minst met het oog op de
herziening der personeele belasting. Wei
zegt de minister, dat blijkens zijne Me
morie van Antwoord, reeds stappen ge
daan zijn tot belangrijke versterking der
inkomsten en dat het te verwachten is,
dat daardoor, zij het niet onmiddellijk,
het financieel evenwicht zal verzekerd
worden. En waar de nieuwe regeling van
den suikeraccijns, indien zij in de jaren
1890 1893 ware toegepast, ton raöer
NAAR HET HOOGDU1TSCH VAN
©OXiO ItASMTO»
DOOR
Een oogenblik stond zij in gepeins ver
zonken en toen kwam er leven in hare
trokken, hare schoone oogen schitterden
met wondervollen glans.
Heb erbarmingriep zij uit, op hare
knieën nederzinkend, ik bid voor ïïerbert
en het is ten laatsten male. Maak mij
alleen ellendig,maar voeg daarbij gc«n an
dere schuld. Zooals ik vroeger de eeni
ge wensebte te zijn, welke gy lieihadt,
zoo laat mg nu de eenige zyn, aan wie
gy zondigt en Ik zal een zacht rechter
zijn
Ruw hiet hij haar op. Laat die ioo-
neelen, breng mg niet tot razernij. Hier
zijn ordeiyke papieren, hier is een klein
verpiogen voor ons kind, overeenkomstig
Copstantijn's vermogen, hier zijn getuigen,
die jarenlang genoemd hebben bij den
naam, dien gij zult dragen ook ik
vraag ten ïaatsien malewilt gij met
deze getuigenis terugkeer en in de wereld
als Coustantyns vrouw of niet?
Neen, neen, riop de ongelukkige vrouw-
handenwringend uit, neen, dat kan ik
niet. Zijn mond is stom, hij kan zich niet
verdedigeB tegen den hoon, dien, ik hem
zou moeten aandoen en is zou lafhartig
zijn grat beschimpen Hij kan mij niet
aanklagen, maar mgn eigen hart zou dat
doen, telken ure.
Hg was doodsbleek geworden, zijne
neusvleugels beefden en zijne hand was
ijskoud, toen hg de hare greep. Ik wil,
ik wil leven, zeide hg knarsetandend, wat
niet buigen wil moet breken. Drijf de
dwaasheid niet zoo ver, getuigen tegen
mij op te roepen, die over ons leven kan
nen medespreken, gy zoudt uw eigen oor
deel vellen. Het is tot geen nut, dat
men het weet, dat wij als eehtgenooten
geleefd hebben, wij moeten het ook zijn.
Zij begreep hem niet, zij keek hem
slechts aan met doffen blik Wy waren
het toch, hernam zij
En ik houd staande, wij waren het niet,
hernam hij mei gruwzamen hoon. De
weield zal er mg niet al te streng voor
richten, dat ik de schoone verlatene vrouw
mijns vriends een tijdlang aan mgn eigen
teeder hart drukte, om haar te troosten
zy zal het hoogstens kwalijk nemen,
dat gg zulk een troost zocht.
Nu, nu had zij hem begrepen. Hare
schoone zachte oogen werden stiak, ont
steld sloeg zij de hoog opgeheven handen
boven haar hoold te zaïnen en met een
baitverscheurecden gil, die als een doods
la eet klonk door het stille vertrek, viel
zij neder.
Een oogenblik stond hij zelf ontsteld
over de vreeselyke werking van zgne
schandelijke daad, verschrikt keek bij op
haar neder. Gij wilt het zoo, stamelde
hg onzeker, staat nog altijd de lichtere
en meer eervolle weg open.
Maar toen hij haar wilde aanraken,
verhief zij zich met de kracht en de vlug
heid eener waanzinnige.
Terug, terug kreet zij buiten zichzalve,
raak mij niet aan, ik ben bang, want gij
zijt geen mensch
Verschrikt en sussend wilde hij baar
naderenmaar zij vluchtte achter de tafel
hare teedere gestalte begon zoo kramp
achtig te sidderen, dat by op het uiterste
bedacht moest zijn. Zoo keken zij, elk
ander gedurende eenige minuten 'strak
aan zij gedachtenloos, zich alleen over
gevend aan haar gevoel van afschuw, hg
overleggend.
Kom tot uzelveo, Magdalena, en over
weeg, als gij bedaarder zult zyn, wat ik
gevorderd heb en eeuwig vorderen zal.
Wat fcusschen ons bestaan heeft, moet
worden uitgewischt, het mag alleen be
staan in ons beider gedachtenis, niet eens
ic die van oc_« kind, dat ik nooll en ner
gens wil erkennen. Ik wil het beste voor
doen en heb de wegen geëffend,
oyerièg, of uwe moederliefde een vlek of
een twgtel dulden kan op den naam van
het kind, of gij het recht hebt, bet uit
eigenzinnigheid le beladen met een smet,
het te maken tot de heldin eener schan
delijke geschiedenis. Ik strijd om mijn
bestaan, zonder het uwe nadeel toe te
brengengg wilt uit vitterij het mijne
vernietigen en dat van het kind bevlekken.
Zg hief hare oogen, welke schitterden
in bovenaardschen glans, omhoog en vouw
de de handenEn leid mij niet ija ver
zoeking, klonk het sidderend van h&re
verbleekte lippen, maar verlos mg van
het booze.
Langzaam week hg terug entrad naar
het venster. Zgn zending was hier vol
bracht, er was niets te doen, dan goed
toegerust de toekomst tegemoet te gaan.
Hg begreep het, dat zich verwijderen nu
het eenig goede was, dat hg kon doen.
Nog eenmaal dwaalden zgne blikken door
de kamer, hij ontdeed de rollen goud,
welke hg had medegebracht, van de ze
gels en omhulsels, opdat ze hem niet zou
der kunnen verraden en sloot ze in Mag-
dalena's kleine schrgftafel, waarop hg een
sleutel zag zitten.
Toen ging hg naar de tafel, waarach
tig zg gevlucht was en zeideVaarwel,
Magdalena, het is uwe schuld, dat ons
scheiden geen getrooster scheiden is. Mo
ge het en het kind welgaan in het le
ven en mocht gg leeren dit leven op te
vatteiij zooals het alleen verstandig is
AXELSCHE
COURANT.
