Zaterdag 15 1895.
Jaai
wtefce
ij is
Nieuws- en Advertentieblad
voor se
DIELEMAN,
AXEL.
Ilerijk der malen eu gewichten.
De landbouw onder curateele.
37. FEUILLETON.
Dit ölad verschijnt olkon Piusdiift- en Vrijdagavond,
ABONNEMENTSPRIJS:
per Maanden
50 cent; franco por post 80 cent;
voor België 80 cont. Afzonder!, numm. ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van tot regels 25 cent:
voor eiken regel meer cent, Groote letters orden
naar plaatsruimte berekend, Plaatsing 3/2 maal.
Advertentie» worden Jranco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE «ren.
Wjj herinneren onzen lezers dat die
herijk in dit iaar zal plaats hebben in
da hiervolgende gemeenten op do daarbij
aangegeven dagen:
Hoek. 17 Juli.
Terneuzen18, 19, 20 en 21 Juli,
Westdorpe22 Juli des voormiddags.
Sas van Gentook voor PMlippirte22
Juli des namiddags on 24 Juli.
Zuiddorpeook voor Overslag25 Juli
des vooi middags.
Koewacht'25 Juli des namiddags.
Axel. 26 en 27 Juli.
Zaamslag28 Juli.
Hulst, ook VOOr Clinge en St Jansteen
29, 80 Juli en Augustus.
Rapenburg (gemeente Stoppeldijk) voor
de gemeenten Stoppeldijk, Hengstdijk en
BoschkapelleAugustus.
GraauwAugustus.
Kloosterzande (gemeente Hontenisse)
voor de gemeenten Hontenisse en Osse-
nisse en Augustus.
Onder dit opschrift bevat de Ct.
het volgend ingezonden stuk
De strijd voor het bestaan drukt bui
tengewoon zwaar op den landbouwer;
bij de krachtigste inspanning valt het
zelfs dikwerf moeilijk ja soms onmo
gelijk om uit de inkomsten de noo-
dige uitgaven te dekken.
In deze omstandigheden kan alleen
door energie, bekwaamheden en uiterste
aanwending van alle krachten volkomen
ondergang worden voorkomen, en dat is
slechts bereikbaar wanneer de meest
naar het hoogduitsch van
«OLO RAI5IINI»
DOOR
Voor het gebeuzel der wereld, voor den
spot en voor den giftigen nijd was zij
dood voor de smart der weinigen, die
haar gekend hadden en waarlijk hadden
liefgehad, leefde zij onvergeten voort.
Werner Lenz,'die na den dood zjiner
ouders, zioh vaderlijke plichten ten op
zichte van, zij het dan ook geen vader
lijke rechten, op het jonge meisje toeken
de, had in stilte, gesteund door Rubens
raad, met voorzichtigheid en geestkracht
de noodige stappen gedaan, om spoor en
doel der ontvlodene te vinden. Helaas,
deze bemoeiingen waren tevergeefscii, haar
spoor verloor zich op bet groote kruis
punt van den spoorweg en werd in geen
enkele richting wedergeyonden.
Zorg, kommer en nachtwaken hebben
.hunnen onmiskenbareu stempel gedrukt
/op het vroeger zoo bedaarde gelaat van
den jongen kandidaat, nu wij bem op-
zoeken in zijne bescheidene woning.
Hij gevoelde zich niet geheel vrij van
mogelijke vrpeid aan het bedrjjf wordt
verleend.
Ontmoedigend in dezen toestand is het
wanneer men kennis neemt van de hier
volgende circulaire:
S'GravenhageMei 1898.
Id. 13
Van verschillende zijden werd gewezen
op de wenschelijkheid dat verplichte
hengstenkeuring, die in Noord-Brabant,
Gelderland, Overijssel en Limburg bij
provinciaal reglement is ingevoerd, ook
voor. de overige provinciën worde gere
geld. Hengsten, in bovengenoemde pro
vinciën afgekeurd, worden nu voor de
fokkerij gebezigd in provinciën waar niet
vanwege het provinciaal bestuur gekeurd
wordt. Het komt ons voor, dat, nu de
regeering en de provinciale besturen zich,
tot cp zekere hoogte, met de verbetering
der paardenrassen inlaten, en tot dat-
doel jaarlijks aanzienlijke subsidien be
schikbaar stellende, de aanwezigheid van
goed fokraateriaal trachten te bevorderen,
het aanbeveling verdient om het oordeel
kundig fokken, althans voor zoover dit
mogelijk is in de hand te werken en
bepaaldelijk te voorkomen, dat hengston
met erfelijke gebreken behept voor dek
king worden gebezigd. Bij de regeering
zal het een punt van overweging uitma
ken of het geraden zal zijn, op den duur
ook voor die provinciënsubsidien vooi
de paardenfokkerij te blijven toestaan,
waar niet, door de keuring der fokdieten,
zooveel mogelijk zekerheid is gegeven,
dat van de aanwezigheid van.een degelijk
fok materiaal al het nut wordt getrokken,
dat het voor de verbetering van het
paardenras kan afv/t>rpon.
Wij hebben de eer te verzoeken ons
schuld ten opzichte van de betrekking,
die hij voor Magdalena gekozen had, eene
betrekking, die hare gevaarlijke neigingen
meer voedde, dan de bedenkingen die er
zich tegen verzettenwant hij had, een
maatstaf nemend naar zjjn eigen gevoel,
het gevaar te gering geacht, dat de nieu
we verblindende omgeving met al hare
betöovering hebben moest op de verbeel
dingskracht van een jong onbeschermd
meisje.
Zoo zat hjj in gedachten verdiept, het
hoofd steunend op de hand, voor zijn
schrijftafelhet opengeslagen boek vóór
hem was sinds lang niet omgeslagen. Al
ieen als af en toe het schel geiluit op de
nabjjzijnde spoorbaan hem in de ooren
klonk, luisterde hij en keek hij-- naar de
klok.
Reeds twee avonden had hij doorge
bracht half en half in afwachting, want
op den brief, waarin hij Richard het on
gelooflijke had medegedeeld, kreeg hij als
antwoord alleen het korte telegramIk
kom. Naar zijne berekening kon zijn broe
der alleen van Florence komen en Wer
ner dacht neet smart en onrust aan het
wederzien. Hoe vele gebeurtenissen had
den plaats gehad in dat korte tijd vérloop
van drie jaar, waarin zij elkander niet
hadden gezien. Het tehuis eenzaam ge
worden, de ouders begraven en Magdale
na ontvloden, verder verwijderd van Ri-
chards liefde, dan door den dood.
mode te'deelen, of in hoever uw collega
termen vindt, voorstellen hieromtrent aan
de Staten uwer provincie te doen. Zoo
neen, dan zal het ons aangenaam zjjo
de gronden te leeren kennenwaarop
uwe bezwaren daartegen mochten rusten.
Wfj zullen het op prgs stellen uw ant
woord op dit schrijven vóór Juli
te mogen ontvangen.
De minister van binnenlandsche zaken
(get.) Tak van Poortvliet.
De minister van oorlog
(get.) Seijffardt.
Treurig voorwaar! Do Minister Tak,
die in zyrie kieswet, alle mannelijke in
gezetenen van Nederland de bekwaam
heid toekont om omtrent de keuze van
lands vertegenwoordigers te beslissen
decreteert den landbouwer-kiezer onbe
kwaam voor de uitoefening van zjjn
bedrijf en wil door provincialen dwang
dien onbekwamen boer in zijn bedrjjf op
den goeden weg voeren. Met welk recht
achten de beoren ministers van
en ons onbekwaamkunnen wjj den
toets der vergelijking met het buitenland
waar de protectie zoo krachtig is, niet
weerstaan
Dat betwijfel ik niet, ook op grond
van adviezen van buitenlandsche autori
teiten en uit eigen aanschouwingwaar
om ons, die geen protectie voor ons zelf
vragen, dan te bemóeielijken in de uit
oefening van ons bedrijf in een enkelen
tak die nog eeriig voordeel geeft
In het landbou weekblad van 17
April 1892 bestreed ik de gedwongen
keuring, andeien feden dit ip Hippos en
dagen weekbladen mentraentte ons te
wederleggen, maar bleet steeds in gebre
ke om ons met argumenten te bestrijden
anders dan dit, dat keuring in (protec
tionistische) landen goed werkt: terwijl
men daarbij het feit over het hoofd ziet
dat die landen er staatsstoeterijen op
na houden en nu de concurrentie trachten
te kesren. Een der meest bekwame
voorstauders van gedwongen hengsten
keuring, de heer Job van dor Have, bracht
alleen daarbij een niet nieuw, maar
weinig uitgesproken argument, name
lijk ^Verplichte hengstenkeuring zal ten
goede; komen aan het particulier initiatief
omdat de moeilijke coneur-
lentie daardoor zal verval
len,Zeer juist geeft de heer Yan der
Have hier aan wat vele paardenfokkers
die tevens hengstenhouders zybeweegt
om voor gedwongen keuring te ijveren
zij hopen eene piötectie voor hun dier,
achten daarbij natuurlijk »hun wil voor
een volk" en zoeken geldelijk voordeel
voor hun met den besten wil opga*
zetten, doch slecht uitgevalten koop
en zien daarbij over het hoofd, dat het
landbouwbedrijf niet dóór den boer voor
liefhebberij maai voor broodwinning wordt
gedreven, en deze dus het voordeel van
z$n bedrijf,; boven het voldoen aan de
ijdelbeid van, dikwerf buiten het vak
staande, boeren stelt.
In 1862 vestigde ik de eerste vereöni-
ging toi aankoop van hengsten tot ver
betering van het paardenrasals grootste
paardenfokker in Nederland hield ik bet
oog op de paardenfokkerij. Sedert een
20 jaar ben ik hoofdbestuurder, of voor
zitter vau de Hollandsche Maatschappij
van /Landbouw en sprak met vele paar
denfokkers. Welnu, het is mij nog nooit
voorgekomen dat een boer de ged won
gen regleraenteering voor zich zeiven
Waar hg ongeduldig de aankruist van
zijnen broeder tegemoet zag, daar werd
ditmaal zijne verwachting met goedèr? bit
slag bekroond een vaste haastige stap,
hem nog zoo wel bekend, zelfs na den
langen tijd, waarin hij dien niet had ge
hoord, kwam de smalle trap opJ en in
deur, welke de voorlichtend® dienstbode
openstiet, vertoonde zich een hobge man
nelijke gestalte.
Zwijgend, in de diepste ontroering, hiel
den do beide broeders elkander eeltige
oogenblikkeD omvat de oudste nam het
eerst het woord.
Gij vraagt rekenschap, Richard, reken
schap van toevertrouwd, van heilig goed?
riep hij smartelijk uit. Ik heb het nooit
ontrouw bewaard, maar ëen laffe diefont
stal het mg bij nacht!
De schilder streek langzaam met de
hand over het door de zon gebruinde ge
laatIk spreek vrij, zeide hij uiefc zijne
diepe, klankvolle stem, de schuldige ben
ik zelve, want ik zag het gevaai Het
vijfde gebod bevat een belofte, ze.de va
der steedsmij is die belofte ten vloek
geworden. Ik heb den kortzichtigen wil
onzer, moeder geëerbiedigd, tot die mij
geworden is tot een verlammende keten
voor ttijju wil en voor mijne betere over
tuiging. Ik heb aan dit gebod mijn ge
luk opgeofferd en Magdalena's eerdaar
in bestaat mijne schuld. Gij handeldet in
goed verbouwen
Zeg niet hare eer, hernam do kandi
daat, zeg dat niet Richard. Kunt gij
haar voorstellen in haren zielenadel, in
hare jonkvrouwelijke reinheid en zoudt
gij dit beeld besmet gelooven, omdat een
vréémde hand het heeft ontvoerd Wel
geloof ik haar in staat tot een onover-
legden stap nooit tot een val van hare
hoogte
De schilder zuchtte diep, maar toch lag
er'een dankbare toestemming in den toon
waarop hij zeide:
Ik bedoel hare eer voor de wereld;
hief hare eer voor óns hart.
Zwaar liet. hjj zich neder vallen op de
kleine sofa, maar hjj wees iedere erf ris
sehing af en ieder gemak, dat hij zoo
noodig had tfa de inspanning der lange
reis. Er bestaat geen verkwikking, geen
lafenis voor rijpe* dorsten de ziel, zeide hij
dan alles te weten zonder dat iets ver
bórgen blijft.Alles, het begin en het
einde, opdat er licht korne in deze duis
ternis en-Opdat ik den weg vinden kau,
om haar te redden of te wreken.
Werner zette zich ranst hem neder. Yan
baar zielsleven weet ik weinig meer dan
gijzelt, zoo begon hij, rij werd terughoó^f
dand en schreef zelden. Maar hare brie
ven ademden geluk en redenheid met
hare betrekking, spraken verrukt over den
glans en de vroolijkheid barer nieuwe om
geving.
Een bittere lach vloog over het gebaat
No. 726.