Zaterdag 15 1895. Jaai wtefce ij is Nieuws- en Advertentieblad voor se DIELEMAN, AXEL. Ilerijk der malen eu gewichten. De landbouw onder curateele. 37. FEUILLETON. Dit ölad verschijnt olkon Piusdiift- en Vrijdagavond, ABONNEMENTSPRIJS: per Maanden 50 cent; franco por post 80 cent; voor België 80 cont. Afzonder!, numm. ct. DRUKKER UITGEVER Advertentiën van tot regels 25 cent: voor eiken regel meer cent, Groote letters orden naar plaatsruimte berekend, Plaatsing 3/2 maal. Advertentie» worden Jranco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE «ren. Wjj herinneren onzen lezers dat die herijk in dit iaar zal plaats hebben in da hiervolgende gemeenten op do daarbij aangegeven dagen: Hoek. 17 Juli. Terneuzen18, 19, 20 en 21 Juli, Westdorpe22 Juli des voormiddags. Sas van Gentook voor PMlippirte22 Juli des namiddags on 24 Juli. Zuiddorpeook voor Overslag25 Juli des vooi middags. Koewacht'25 Juli des namiddags. Axel. 26 en 27 Juli. Zaamslag28 Juli. Hulst, ook VOOr Clinge en St Jansteen 29, 80 Juli en Augustus. Rapenburg (gemeente Stoppeldijk) voor de gemeenten Stoppeldijk, Hengstdijk en BoschkapelleAugustus. GraauwAugustus. Kloosterzande (gemeente Hontenisse) voor de gemeenten Hontenisse en Osse- nisse en Augustus. Onder dit opschrift bevat de Ct. het volgend ingezonden stuk De strijd voor het bestaan drukt bui tengewoon zwaar op den landbouwer; bij de krachtigste inspanning valt het zelfs dikwerf moeilijk ja soms onmo gelijk om uit de inkomsten de noo- dige uitgaven te dekken. In deze omstandigheden kan alleen door energie, bekwaamheden en uiterste aanwending van alle krachten volkomen ondergang worden voorkomen, en dat is slechts bereikbaar wanneer de meest naar het hoogduitsch van «OLO RAI5IINI» DOOR Voor het gebeuzel der wereld, voor den spot en voor den giftigen nijd was zij dood voor de smart der weinigen, die haar gekend hadden en waarlijk hadden liefgehad, leefde zij onvergeten voort. Werner Lenz,'die na den dood zjiner ouders, zioh vaderlijke plichten ten op zichte van, zij het dan ook geen vader lijke rechten, op het jonge meisje toeken de, had in stilte, gesteund door Rubens raad, met voorzichtigheid en geestkracht de noodige stappen gedaan, om spoor en doel der ontvlodene te vinden. Helaas, deze bemoeiingen waren tevergeefscii, haar spoor verloor zich op bet groote kruis punt van den spoorweg en werd in geen enkele richting wedergeyonden. Zorg, kommer en nachtwaken hebben .hunnen onmiskenbareu stempel gedrukt /op het vroeger zoo bedaarde gelaat van den jongen kandidaat, nu wij bem op- zoeken in zijne bescheidene woning. Hij gevoelde zich niet geheel vrij van mogelijke vrpeid aan het bedrjjf wordt verleend. Ontmoedigend in dezen toestand is het wanneer men kennis neemt van de hier volgende circulaire: S'GravenhageMei 1898. Id. 13 Van verschillende zijden werd gewezen op de wenschelijkheid dat verplichte hengstenkeuring, die in Noord-Brabant, Gelderland, Overijssel en Limburg bij provinciaal reglement is ingevoerd, ook voor. de overige provinciën worde gere geld. Hengsten, in bovengenoemde pro vinciën afgekeurd, worden nu voor de fokkerij gebezigd in provinciën waar niet vanwege het provinciaal bestuur gekeurd wordt. Het komt ons voor, dat, nu de regeering en de provinciale besturen zich, tot cp zekere hoogte, met de verbetering der paardenrassen inlaten, en tot dat- doel jaarlijks aanzienlijke subsidien be schikbaar stellende, de aanwezigheid van goed fokraateriaal trachten te bevorderen, het aanbeveling verdient om het oordeel kundig fokken, althans voor zoover dit mogelijk is in de hand te werken en bepaaldelijk te voorkomen, dat hengston met erfelijke gebreken behept voor dek king worden gebezigd. Bij de regeering zal het een punt van overweging uitma ken of het geraden zal zijn, op den duur ook voor die provinciënsubsidien vooi de paardenfokkerij te blijven toestaan, waar niet, door de keuring der fokdieten, zooveel mogelijk zekerheid is gegeven, dat van de aanwezigheid van.een degelijk fok materiaal al het nut wordt getrokken, dat het voor de verbetering van het paardenras kan afv/t>rpon. Wij hebben de eer te verzoeken ons schuld ten opzichte van de betrekking, die hij voor Magdalena gekozen had, eene betrekking, die hare gevaarlijke neigingen meer voedde, dan de bedenkingen die er zich tegen verzettenwant hij had, een maatstaf nemend naar zjjn eigen gevoel, het gevaar te gering geacht, dat de nieu we verblindende omgeving met al hare betöovering hebben moest op de verbeel dingskracht van een jong onbeschermd meisje. Zoo zat hjj in gedachten verdiept, het hoofd steunend op de hand, voor zijn schrijftafelhet opengeslagen boek vóór hem was sinds lang niet omgeslagen. Al ieen als af en toe het schel geiluit op de nabjjzijnde spoorbaan hem in de ooren klonk, luisterde hij en keek hij-- naar de klok. Reeds twee avonden had hij doorge bracht half en half in afwachting, want op den brief, waarin hij Richard het on gelooflijke had medegedeeld, kreeg hij als antwoord alleen het korte telegramIk kom. Naar zijne berekening kon zijn broe der alleen van Florence komen en Wer ner dacht neet smart en onrust aan het wederzien. Hoe vele gebeurtenissen had den plaats gehad in dat korte tijd vérloop van drie jaar, waarin zij elkander niet hadden gezien. Het tehuis eenzaam ge worden, de ouders begraven en Magdale na ontvloden, verder verwijderd van Ri- chards liefde, dan door den dood. mode te'deelen, of in hoever uw collega termen vindt, voorstellen hieromtrent aan de Staten uwer provincie te doen. Zoo neen, dan zal het ons aangenaam zjjo de gronden te leeren kennenwaarop uwe bezwaren daartegen mochten rusten. Wfj zullen het op prgs stellen uw ant woord op dit schrijven vóór Juli te mogen ontvangen. De minister van binnenlandsche zaken (get.) Tak van Poortvliet. De minister van oorlog (get.) Seijffardt. Treurig voorwaar! Do Minister Tak, die in zyrie kieswet, alle mannelijke in gezetenen van Nederland de bekwaam heid toekont om omtrent de keuze van lands vertegenwoordigers te beslissen decreteert den landbouwer-kiezer onbe kwaam voor de uitoefening van zjjn bedrijf en wil door provincialen dwang dien onbekwamen boer in zijn bedrjjf op den goeden weg voeren. Met welk recht achten de beoren ministers van en ons onbekwaamkunnen wjj den toets der vergelijking met het buitenland waar de protectie zoo krachtig is, niet weerstaan Dat betwijfel ik niet, ook op grond van adviezen van buitenlandsche autori teiten en uit eigen aanschouwingwaar om ons, die geen protectie voor ons zelf vragen, dan te bemóeielijken in de uit oefening van ons bedrijf in een enkelen tak die nog eeriig voordeel geeft In het landbou weekblad van 17 April 1892 bestreed ik de gedwongen keuring, andeien feden dit ip Hippos en dagen weekbladen mentraentte ons te wederleggen, maar bleet steeds in gebre ke om ons met argumenten te bestrijden anders dan dit, dat keuring in (protec tionistische) landen goed werkt: terwijl men daarbij het feit over het hoofd ziet dat die landen er staatsstoeterijen op na houden en nu de concurrentie trachten te kesren. Een der meest bekwame voorstauders van gedwongen hengsten keuring, de heer Job van dor Have, bracht alleen daarbij een niet nieuw, maar weinig uitgesproken argument, name lijk ^Verplichte hengstenkeuring zal ten goede; komen aan het particulier initiatief omdat de moeilijke coneur- lentie daardoor zal verval len,Zeer juist geeft de heer Yan der Have hier aan wat vele paardenfokkers die tevens hengstenhouders zybeweegt om voor gedwongen keuring te ijveren zij hopen eene piötectie voor hun dier, achten daarbij natuurlijk »hun wil voor een volk" en zoeken geldelijk voordeel voor hun met den besten wil opga* zetten, doch slecht uitgevalten koop en zien daarbij over het hoofd, dat het landbouwbedrijf niet dóór den boer voor liefhebberij maai voor broodwinning wordt gedreven, en deze dus het voordeel van z$n bedrijf,; boven het voldoen aan de ijdelbeid van, dikwerf buiten het vak staande, boeren stelt. In 1862 vestigde ik de eerste vereöni- ging toi aankoop van hengsten tot ver betering van het paardenrasals grootste paardenfokker in Nederland hield ik bet oog op de paardenfokkerij. Sedert een 20 jaar ben ik hoofdbestuurder, of voor zitter vau de Hollandsche Maatschappij van /Landbouw en sprak met vele paar denfokkers. Welnu, het is mij nog nooit voorgekomen dat een boer de ged won gen regleraenteering voor zich zeiven Waar hg ongeduldig de aankruist van zijnen broeder tegemoet zag, daar werd ditmaal zijne verwachting met goedèr? bit slag bekroond een vaste haastige stap, hem nog zoo wel bekend, zelfs na den langen tijd, waarin hij dien niet had ge hoord, kwam de smalle trap opJ en in deur, welke de voorlichtend® dienstbode openstiet, vertoonde zich een hobge man nelijke gestalte. Zwijgend, in de diepste ontroering, hiel den do beide broeders elkander eeltige oogenblikkeD omvat de oudste nam het eerst het woord. Gij vraagt rekenschap, Richard, reken schap van toevertrouwd, van heilig goed? riep hij smartelijk uit. Ik heb het nooit ontrouw bewaard, maar ëen laffe diefont stal het mg bij nacht! De schilder streek langzaam met de hand over het door de zon gebruinde ge laatIk spreek vrij, zeide hij uiefc zijne diepe, klankvolle stem, de schuldige ben ik zelve, want ik zag het gevaai Het vijfde gebod bevat een belofte, ze.de va der steedsmij is die belofte ten vloek geworden. Ik heb den kortzichtigen wil onzer, moeder geëerbiedigd, tot die mij geworden is tot een verlammende keten voor ttijju wil en voor mijne betere over tuiging. Ik heb aan dit gebod mijn ge luk opgeofferd en Magdalena's eerdaar in bestaat mijne schuld. Gij handeldet in goed verbouwen Zeg niet hare eer, hernam do kandi daat, zeg dat niet Richard. Kunt gij haar voorstellen in haren zielenadel, in hare jonkvrouwelijke reinheid en zoudt gij dit beeld besmet gelooven, omdat een vréémde hand het heeft ontvoerd Wel geloof ik haar in staat tot een onover- legden stap nooit tot een val van hare hoogte De schilder zuchtte diep, maar toch lag er'een dankbare toestemming in den toon waarop hij zeide: Ik bedoel hare eer voor de wereld; hief hare eer voor óns hart. Zwaar liet. hjj zich neder vallen op de kleine sofa, maar hjj wees iedere erf ris sehing af en ieder gemak, dat hij zoo noodig had tfa de inspanning der lange reis. Er bestaat geen verkwikking, geen lafenis voor rijpe* dorsten de ziel, zeide hij dan alles te weten zonder dat iets ver bórgen blijft.Alles, het begin en het einde, opdat er licht korne in deze duis ternis en-Opdat ik den weg vinden kau, om haar te redden of te wreken. Werner zette zich ranst hem neder. Yan baar zielsleven weet ik weinig meer dan gijzelt, zoo begon hij, rij werd terughoó^f dand en schreef zelden. Maar hare brie ven ademden geluk en redenheid met hare betrekking, spraken verrukt over den glans en de vroolijkheid barer nieuwe om geving. Een bittere lach vloog over het gebaat No. 726.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1893 | | pagina 1