iVMüffif No. 722 Zaterdag Juli 1895. Jaarg. Als premie Het geheimzinnig steenwerpen op Java. iipp Nieuws- en Adverte voor Zeeu wsch- laan de reu. DIELEMAN, AXEL. -,:ÏV7 33. FEUILLETON. jySv Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag;- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: per Maanden 50 cent; franco per post 60 cent; voor België 80 cent. Afzonder!, numoj. ct. DRUKKER UITGEVER Advertentie van tot regels 25 oenl; voor eiken regel rneer cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing maal; Advertentiën worden Jranco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWE1Ë uren. staan wij aar onze lezers, volgens ach terstaande advertentie af een exemplaar van een boeiend fraai boekwerk tegen de zeer geringe vergoeding van slechts 50 cent. DE UITGEVER. De Regent van Soekapoera onderzocht de zaak persoonlijk. Toen hij eens op een avond in het huis te bed lag werd bij het volle licht voor. de oogéc van zijn zoon en eenige bedienden eerst het bed eenige malen bewogen en geschud, daar na eeDige keeren van den grond opge licht. De Regent sprong verschrikt op en verliet dadelijk het huis. Zeer belang rijk is, hier liet volgende., dat naar wij gelooven nog nergens werd gedaan Menigmaal merkte men de steenen met een streep of kruis van witte kalk en wierp ze dan iD den 150 voet lager vloeienden bergstroom, Tjitandoog. Nau welijks een miuuut'-later kwamen de- zeltdè steenen terug'met betzelfde teeken eD nog nat van het watër. Eén dërgelijk. geval deelt de Resident Ament* mede, Hij dëed een dienstreis in de Pfëanger Regentschappen, waar hij inspecteur van de koffiecultuur was. Hij vernam, dat te Bandong in een klein huisje" zich zulk een »Gendaroe" voor deed en besloot de zaak te onderzoeken. Het huisje lag achter de woning van den assistent Nagel ter Bandong en werd be woond door een' oude. Sundaoeesche vrouw. De lieer ment stelde met den assis- tont-Resident en den Regent bet huis onder bewaking der Indische militie zoowel van binnen als van buiten, waar na men de inspectie aanving. De oude vrouw verliet de woning en toen alles behoorlijk 'onderzocht was, begaf men zich gezamenlijk naar binrren. Slechts enkel smal pad leidde naar bet huis je, dat uit éen kamer bestoDd. De Sun daneesche vrouw ging .vooraan, toen de beer Ament, vervolgens de assistent Re sident en eindelijk ;de Regent met zijn gevolg tot sluiting van den trein. Zoo dra de oude vrouw den drempel beirad, werd zij als door onzichtbare banden bij de voeteh'gegrepen, omvergeworpen en bij de voeten een eind voortgesleurd. Zij schreeuwde luidkeels om hulp. Het huisje was,- zooals reeds gezegd is',, ge heel omsingeld, de kamer onder het dak mot linnen bespannen. Toen do lieer Ament als no binnentrad werd bem met groote kracht eeD handvol grof zand fegeD de borst geworpen. Ament anders een zeer onverschrokken man verklaarde nog in 1870 te Batavia'; dat hij zulk een proef nimmer zou willen herhalen. Ook hier leverden de nauwkeurigste naspo- ringen niet het geringste resultaat ter verklaring der „verschijnselen. EeDige jaren later vielte Bandang weder iets dergelijks voor, tijdens het verblijf vau don assistent Resident Vis- scher van Gaasbeek aldaar. De meer beschaafde Iulandsche Regenten en hoof den in 'zijn bepaald overtuigd, dut dergelijke verschijnselen menigvuldiger voorkomen dan men wel denkt, maar dat de inlanders ze dikwerf geheim hou den, uit vrees van bespot te worden NAAIT HET HOOGDIJITSCH VAN /CDLO HIIIIIMI DOOK Door het onverhoopt geluk werd de .'reeds bepaalde afreis der familie opnieuw vertraagd; beraadslagingen en schikkingen omtrent Berberts nieuw levenspad, deden -•op aangename wijze de uren voorbijgaan en in de trotsche zekerheid aan alle ei- schen tot een schitterend winterseizoen dit jaar volop te kunnen voldoen, haastte de gravin zich niet, om gevolg te gaven aan de eerste oproeping. Maar ook van Herberts huwelijk was geen sprake meer, men kon hem nu daiir- 3i van ontslaan de gravin wenschte hem \geluk daarmede, niet als had hij eeu ge- Tuk opgegevenj maar er een gewonnen. Goed geeft moed,. eide de trotsche gra yin triomfeerend tot baien echtgenoot, I^erbert mag nu kiezen, waar en wanneer Rij wil; Zij liet hat zich om zijnentwille wel- /'gevallen, dat het oponthoud op Tannen- see van den eeoen dag tot den anderen verlengd werd, waut bij' bleef tot den uitersten termijn en de opperjachtmeester moest hem ten laatste dringen,- om het onvermijdelijk noodzakelijk oponthoud in de residentie niet al te zeer te békorten. Ieder had hierbij zijne eigen uieening. Waar de opperwachtmeester deze plotse linge zucht tot het tamieleven hield voor eene ernstige bekeering van tallooze dwaas beden, waar de gravin dezelve beschouw de als kinderliefde, daar kwam Constan tijn de waarheid veel nader en Magdale na alleen had volkomen zekerheid. Het viel Hcrbert onlzaehlijk zwaar ,vah 'baar te scheiden, want de onverwachte wen ding van zijn lot had zijne plannen een nieuwe richting gegeven. Hij-.beschikte •door zijn verdubbeld crediet en door zijne verwachtingen voor de toekomst, die, naar hy veronderstelde, nu gegrond warén, ver aanzienlijke middelen en vroeg zich ernstig af, wat daardoor te herstellen viel. Een huwelijk niet eene arme, burger lijke gouvernante Herbertzelve, in de volheid zijner dagelijks aangroeiende liefde, bij don gloeienden rvensch haar te bezitten, zóu op dit oogenblik niet tertig gedeinsd zijn, om het oordeel der wereld het hóófd te bieden en den tuist' geëin digde!) strijd met zijne ouders, te vernieu wen maar de noodlottige bepaling in den briet, door den heer Nathan Ruben over gebracht, en op welke bepaling deze noo- (lig achtte uogeens mondeling terug te komen, namelijk, dat het jaargeld van door de sceptische Hollanders en andere Europeanen. In 1825 werd te Amboina onder het bestuur van den Gouverneur der Molukken Mérkus een dergelijk feit waargenomen. Tegen het vallen vaD den avond werd in het fort Victoria onophouae.-ijk met steenen geworpen. Het fort lag van alle kanten vrij en open, en was door een ruime esplanade van de naburige buizen ot bewoonde wijken gescheiden. Het was volkomen ondoenlijk van uit de huizen of wijken het fort met steenwor pen te bereiken. Het plar, werf afgezet, boom voor boom onderzocht en niemand in de nabijheid toegelatenen toch werd voortdurend metsteenen geworpen. Zoodra zulks begoD liet de commandant de geheele bezetting op do binnenplaats aantreden. Gebroken baksteenec, stukken ,kalk en puin vlogen rechts en links tusschen de manschappen. Men zag ze van oen kleinen afstand boven den grond neerkomen Van waar ze kwamen bleef een geheim. Het ver schijnsel herhaalde zich gedurende ver scheidene middagen, nimmer werd: ie mand gèkwetst Ook op Banda kwamen, in 1842 stéenregens onder soortgelijke omstandigheden voor. Msd ziet in grondtrekken komen de verschijnselen overeen. Wat zuilen wij nu van al deze feiten zeggen Evenals de correspondent van het Han delsblad te Batavia, „men geloove ervan zooveel als men wil Wij raeenen, dat het antwoord daarop ontkennend moet luiden. In het lichtgeloovig aannemeD is zoowel bijgeloof verscholen ais in het óDgeloof. Ons antwoord kan, niet ander» zijn dan ODderzwXen jep: jvergelijken met dergelijke feiten 'tót Welk resultaat dit ook moge leiden. Maar heeft de weten schap dan geen voor baar voldoende ver klaring gegeven van dergelijke verschijn selen Zeker, maar of zjj voldoet Men leze daartoe de conclusie van Prof. Veth in het derde deel van „Java" (bl. 241'.)' „In'.het geheel schijnt dit onzichtbaar steenen "werpen, „otscboon bét ookin Europa (lét ^rel weieens is vporgekomen geené andere conclusie toé te iatop,dan die waartoe; ons ook góocheltoereri'tlér Javanen brengen dat de inlanders kunst grepen kennén een soolvingerigheid (sicbezitten, dié het? beprip der Europe anen verre.ie boven gaat." Mogelijk komen bij sómmige lezers, evenals bij, ons volgende vragen ha^ die lectuur op. Hoe kómt het toch dat Iulandsche hoofden dit dan niet weten Of behoort de geheele Indische bevolking tot een geheim genootschap, dat tot voorwaarde en verplichting stelt, de Europeanen van dergelijke feiten onkundig te laten,niet tegenstaande de uitgeloofde somraén Hoe komt het toch dat het Indische gou vernement zulke onnoozele mannen naar de piaats van het ondërzoek zeDdt als Generaal Michiels,'of zulke onbekwame ambtenaren als von Kessingér enz. aan stelt', die dagen achtereen onderzoeken de plaats waar delèitehvoorvallen zonder de oorzaak ontdekken, terwijl een Lëidsch Hoogleeraar in zijn studeer- kamer met pebnestreek die mét groote scherpzinnigheid aanwijst.en doopt met den naam van »Javaanscbo snel- 3000 thalerin geval van een huwelijk werd ingetrokken, stelde zijne wenschen paal en perk. Nochtans durfde bij Magdalona niet zor geloos van zich vervreemden, haar niet aan vijandelijken invloed overlaten: Hij wist, dat Richard binnen korten tijd te--, rugkwam, bij doorzag beter diens wenschen en verlangeD dan Magdalena. welke bij zoo verstandig en zoo welsprekend wist te misleiden, niet betrekking tot den aard der gevoelens, die de vriend harer jeugd, voor baar koesterde,. Hij wist ook, dat Constantijn een trouw en eerlijk wachter was voor haar goluk en vreesde, haar te zullen verliezen, als de geheime band werd verbroken, door zijne persoonlijke nabij heid om haar heen geslingerd. Tot nog. tot was het hem gelukt, de offervaardigheid, welke Richard der jon ge Italiaansche had betoond, voor stel len als een daad uit liefde geschied eri Magdalena te doen gelooven, dat hij'"-ge lukkig was. Maar Herbert wist, dat dit bedriegelijk beeld in nevel rnoest opgaan, als- Richard tegenover haar'zciu staan, als waarheid uit zijne oogeu, de liefdé uit' zijne wóórden sprekeu zou als hij alles' haar zou bieden, wat Herbert niet te ge ven had huis, bescherming eso naam. Daarbij was bet hem zeer onaangenaam dat ook Constantijn tot dén laatsten dag op Tannensee. bleef, want hij gevoelde zich door hein bewaakt, wat hém heiinu- ljjk vertoornde. Hijondervond het dui-, delijk, hoé zijn', vriend hein op alle ma- nieten hinderpalen in den weg legde, zoo- dra hjj alleen met Magdalena zocht te spréken zijn scherpe blik 'en zijne on verbiddelijke bewgsgronden bereidden Her bert gevoelige nederlagén, als hg beproef de, bet juiste gevoel"van hét jonge meisje een dwaalspoor te brengen of haar helder bordeel verduiètèrën'. Voor hem hing alles daérvan af,' dén" forten tijd daartoe' .te "'benuttigen, om liaar vast aan zich te bihdè'ii, haar loste' maken van het Verlé'déne eri'' Haar onge-'?; voelig te maken voor vrëehide indrukken; Hoe volkomen hij 'eén mééster was in'* deze kunst, daarvan gaf 'hg' eerst later'dp?;' bewjjzén, want niémand'beinérkte "het Tn deze dagënj'hoëzëër hij 'hét verstond, omk invloed' uit 'te oefenen de besluiten van'/; het 'ónéifvarén" meisje. Of hef hemgelukteüobder ëenigen; strijd Als zij 'dés avonds alleen' was op hare,.' kauier, ontrukt aan de '-werking'zjjner be- 'toóvérénde nabijheid," als dekilte1 san den nacht Baar 'omgaf,- dan boofdé'zii andérë'1' stemmen in' zich 'opgaan,' dan'die' 'èëriijjo;'' liefdestem, die'haar b'etópverdè; Wat h'aifr hart geliefd bad bij' dag,' 'dat'.doemde fcgf' de duisternis, van den; nacht'1?vöbr 'haar'fjijv op als een spooksel; 'Alia'gëwëènl''iloWk"!f baar dan het klateren van Klèine'fóf^'V/ fcein in "oórénV' van die fontein, -Ai. /Ó.V'.-l

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1893 | | pagina 1