Het geheimzinnig steenwerpen op Java. .mhHvnmn voor Zee wsc ti tl DIÉLEMAN, Provinciale Staten van Zeeland. si. FEUILLETON. 'tew; iamaSS bmbbbm»hw»«b™ Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: per Maanden 50 cent; franco per,post 60 cent; voor Beloi$ 80 cent. Afzonderl. nunim. ct. DRUKKER UITGEVER van tot regels 25 cent voor alken regel meer cent. Groofco letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal, Advertentiën worden franco ingedacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. Iti de aanstaande zomervergadering is in de eerste plaats aan de orde het on derzoek der geloofsbrieven van het nieuw- gèkozen lid, den heer PI. van der Meer. Na de gewone mededeelingén en over leggingen moet worden overgegaan tot de verkiezing van een lid van de Eerste kathér der Stat en-generaal, tengevolge van de periodieke aftreding van den heer jhr. nor. Six en tot de benoeming van een lid der staten bedoeld bij art 89 der provinciale wet. De agenda vermeldt bet adres van het bestuur der afcbeling Zeeland van de vereenig Het Nederlandsch Rund vee Stamboekom een jaarlijksch crediet van 100 gedurende jaren(. In behandeling zal komen een voor stel van Gedeputeerde Staten tot afwij zing van het verzoek van Staal om de tolheffing op de wegen in onder houd de provincie af te schaffen. In het voorstel betrekkelijk het adres van Staal en een aantal andere in gezetenen van het land van Axel, ora heffing van tol op de wegen in on derhoud bij de provincie af te schaffen, welk verzoek wordt ondersteund dooi de gemeenteraden van Axel, Terneuzeh, Zaamslag, Hulst en Hontenisse, wijzen Gedeputeerde Staten erop, dat door de vergadering reeds meermalen beslist is, dat de provincie de opbrengst: der tol heffing niet kon missen, het laatst nog in de vergadering van Juli 1888, toen besloten werd tot heffiDg van tol op de bij de provincie in ondeihoud zijnde we gen als provinciale belasting, ingevolge art. 116 der provinciale wet. het voorstel van Ged. staten van 27 April 1888, waarvan het besluit van Juli 1888 een gevolg was, hebben (Ged. staten de gronden uiteengezet, waar om behoud van tolheffing, naar hun in zien, wenschelijk is. Zij meenen zich .thans daarnaar te kunnen gedragen. De addressanton gronden hun verzoek pp de plannen der regeering tot afschaf fing der rijkstollen, doch daardóor wor den de bezwaren niet opgelost, welke tegen de afschaffing der provinciale tol len in Zeeland bestaan. Door die af schaffing toch, zou de provincie eene aanzienlijke bron vhn inkomsten missen, die op andere wijze zou moeten wor den aangevuld, Gedeputeerde staten meenen dan ook de inwilliging van het verzoek te moe ten ontraden. Wilde men in Zeeuwsch Vlaanderen, evenals in Zuid-Beveland en Schouwen, toi afkoop van tolrechten overgaan, dan zouden vele bezwaren te gen de heffing vervallen en do druk aanzienlijk verminderen, door het ver vallen van de vrij belangrijke kosten van inning. NAAR HST HOOGDUITSCH 'AN 60EO EAIMUl^. DOOR Magdalena, mijne lieve, mijne sehoone Ariadne zeide hij eens in teedere be wondering, terwijl hij haar omvatte met zijn gezonden arm. Zij maakte zich los en keek bijna ver schrikt tot hem. Niet Ariadne, zeide zij, verlaten moet ik sterven. Het schip, dat medeneemt voor immerdat neemt mij niet mede. Een lichte verlegenheid vertoonde zich op zijn gelaat. Maar uw Theseiis beeft huis noch hart zoudt gij met mij in de wildernis willen leven Lachend knikte zij. Waar gij zijt, is geen wildernis, waar gij zijt is het schoon |ïij trok haar dichter tot zich ook in st^rm en nood en gevaar mijne klei ne, bevreesde Magdalena, gij zóadt ten onder gaan. Als gij mij vasthieldt vraagde zij ver ••trouwend. Daor uwen arm gesteund, zoude ik alleen met knnnen ondergaan en dat zou niet het ergste zijn. Neen, Ten slotte meenen Ged. staten er nog op te moeten wijzen, dat de bewering in het adres, als zoude noch door ge meente, noch door polderbesturen tol worden geheven, onjuist is. Zelts de zich adresseerende gemeente Hulst heft tol. Het, voorstel tot heffing wan opceDten op de grond- en de personeele belasting ten behoeve der provincie strekt om te besluiten aan de koningin-weduwe, regentes, voor te dragende heffing van respec- tievelijk acht en twintig en twee en dertig opcenten op de gebouwde en op ,de ongebouwde eigendommen over het jaar 1894, en van achttien opcenten op de hoofdsom der personeele belasting, dienst 1894/95 tot dekking der geraam de uitgaven en behoeften van enkel pro vincialen en huishoudelijken aard voor het dienstjaar 1894. de laatste weken heeft het bericht eener «geheimzinnige geschiedenis, waar van wi) zooveel mogen gelooven als wij willen" volgens het Handelsblad veel sensatie in de dag- en weekbladen ver oorzaakt. Naar aanleiding van het om hakken van een heiligen waringinboom door een ambtenaarergens in den Oost hoek van Java, zouden in diens woniug allerlei onaangename, geheimzinnige ver schijnselen plaats hebben. Zonder in minst aan de waarheidsheld© van den correspondent van het Handelsblad te willen twijfelen of iets aan dit verhaal af- of toedoen, stellen wij ons toch voor meer authentieke berichten, omtrent deze geschiedenis «ergens in den oosthoek", voorgevallen, af te wachten voor wij; kunnen bepalen hoeveel wij daarvan «mogen gelooven." Liever brengen wij ter, vergelijking een soortgelijk feit, ;ook: op Java voorgevallen, in herinnering, dat officieel is onderzocht.Wij bedoelen de steenwerping die in. 831 plaats bad in de woning van den assistent-resident von Kessinger te Soemedang in de Pre anger Regentschappen. Den bekenden auteur en. reizigers Gerstacker, die veel van dit geval ge- gij kent mi] niet, Herbert, .ik kan jer dan in nood en gevaar leven met ik kan in eenzaamheid volharden zonder Gij kunt volharden? tot wanneer, Magdalena Totdat gij komt en spreektDe tijd is daartot gij het aan de wereld zult zeggen, zij was niet alleen, noch verlaten, noch vergeten, zij was immer, immer de mijne Zij sleepte hem onwillekeurig mede in eene voorstelling van de zaak, waaraan hij tot dusverre r.og niet had gedacht als een tooverbeeld verscheen het voor zijne oogen, zoo kleurenrijk, zoo verlok kend. Zij was immer, immer de mijne, her baalde hij vleiend en zoo zal het blijven! geliefde, hoe zal ik leiden en dragen en aaD mijn hart drukken, hoe omge ven met de goederen dezer aarde, als slechts het lot ons gunstig zij. Niet meer des predikants dochtertje zult gij zijn, getooid met een krans van mei klokjes, parelen en juweelen zal ,ik- vlechten in de gouden lokken en al Wat schoon is en groot, zal zich buigen voor Eén oogenblik, een kort oogenblik slechts verwarden die vleiende woorden hare zinnen en kleurden hare wangen met een purpergloed, het was de dwaze droom harer kindsheid, dien hy voor haren geest te voorschijn riep. Maar toen gevoelde zij, dat dezè schitterende uiterlijkheden alleen de lijst konden zijn van haar ge luk, niet het geluk zelve en daarom zei de zij^ na kort stilzwijgen De graven kroon, die gij mij schenkt en die mij bljjft, is wel kostbaar, maar de mirtenkrans, die! jk slechts eenmaal draag en voor alleen, is toch schooner Die voorstelling sleepte hem medé. tot' geestvervoeringhij drukte Haar aan hét hart, als moest hij haar vast houden voor immer. Welke beelden zijne smachtende fantasie hem ook voorgetooverd had, nooit had Magdalena hem voor oogen gestaan in de schitterende schoonheid der bruid het spel, dat hij zoo lichtvaardig was begonnen, had hij geen ernstig einde toe gedacht. Maar nu haar reine, ongekun stelde zin hem dit voorstelde als het al leen mogelijke, ais het alléén natuurlijke scheen het ook hem bet alleen schoone. Het korte gesprek werd afgebroken door het binnentreden- deUgiJvib, maar dein druk ervan had langen tijd nog uitwer king Herbert en deed Hem duizende plannen ontwerpen in de ledige uren waarin hij Magdalena niet zag, als zij in de leerkamer vertoefde. Nog had, hij zijne ouders niet gezegd dat hij alle huwelijksplannen met een rij meisje, ten minste voor! het oogenblik,; had opgegeven; men dacht, dal; de zaak! slechts Was uitgesteld ten gevolge zijneï; verwonding en tevergeefs zocht Herbert naar, een uitweg. De beslissing moest hoord bad, gelukte het niet dan na lang" navorschen de óoggetuigen op te sporen' en door tu&schenkomst van een oud vriend, die zijn halve leven op Java ge- sleten had, met het officieele verslag, op1 jast der regeering door bevoegde perso enen opgè maakt, in kennis te komen (zie Gartonlaube 1871). De heer Koopmans* van Boekeren nam dit verslag gedeelte-5 .lijk over in. zijn tijdschrift «Kennis en5 :Kunst" (1872). Ook in het tijdschrift' van Nea. Indie is dit te vinden (1872 II 495). Terwijl Buddingh 104 en Ida Pfeifer in nare reis om wereld (II. 278/ hetzelfde feit ©enigszins gewijzigd vermelden. Prof. Yeth'noemt dit een »zeer merkwaardig geval van dien aard." (Ja va III 239). Deze steenregen/ die op Java zooveel gerucht maakte, viel in en pij de woning van den assistent-resident von Kessinger gedurende 16 dagen van morgens tot avonds 11 uur. Het* was vooral een elfjarig inlandsch meisje dat door deze plagerij vervolgd wend. Veertien om en in het huis gestelde1 inlandsche wakers hadden dagen lang* te vergeefs beproefd de oorzaak van het aanhoudend steenen werpen te ontdek ken, tot eindelijk eb sedert zoo bekend geworden generaal, toen luitenaDt-kolonel aide-de camp;Micbiels; die toevallig t®b iSoemedang kwam en bij den controleur* afstapte, zich in persoon met een onder hoek belastte. De Generaal sprak niet* gaarne over dit feit; onder vertrouwde4' vrienden evenwel liet hij zich soms bij-* •zonderheden ontvallen, die toonden, hoe diepen indr'ük het gebeurde op hem ge maakt had. Eens had hij zich met het' 'genoemde kind, dat steeds door steenen vervolgd werd in een kamer opgesloten, terwijl niemand of daar binnen zelfs de nabijheid werd toegelaten. Met weldra vallen, want op de brieven zijner*, schuldeischers waren hunne persoonlijke bezoeken gevolgd, daar zij een geheime afreis naar Engeland vreesden. Daar ver scheen op zekeren dag de heer Nathan Ruben op (Tannensee en verzocht om een* (onderhoud met den graaf de uitslag* was vrijheid, levensgenot en geluk, Als ooit een gevoel van dankbaarheid* Herberhs zelfzuchtig gemoed vervuld had,« jdan. was het ditmaal, nude hulp juists bij tijds kwam,om hem te behoeden voor* de ketenen ;vaq een ongewenscht huwe-v (lijk. Geen eerzuchtige plannen, alleen* ■plannen in verband met zijne liefde, ver dulden hems nu over de gouden ber% (gen, die .Ruben voor zijne verrukte blik- (kgjp .iooverde, vlood zijn hart heen naar (een stil, gelukkig eiland, waar hij wonen zou met de geliefde. Hoelang voor de liefde bestaat geen* tijd en voor den hartstocht geen duur! Ditmaal mocht de procureur zich ver blijden, in eene uistekende ontvangst op Tapnenseede heer opperwachtmeester noemdehem mijn waarde Ruben" en mevrouw de gravin, gal toe, op aandrin gen haars zoons, hem aan. tafel te noo- figen, jjvat de oude ma,nintu^chen, met hoffelijke beslistheid afwees. (Wordt vervol

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1893 | | pagina 1