Het geheimzinnig steenwerpen op Java.
.mhHvnmn
voor Zee wsc ti tl
DIÉLEMAN,
Provinciale Staten van Zeeland.
si. FEUILLETON.
'tew;
iamaSS
bmbbbm»hw»«b™
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per Maanden
50 cent; franco per,post 60 cent;
voor Beloi$ 80 cent. Afzonderl. nunim. ct.
DRUKKER UITGEVER
van tot regels 25 cent
voor alken regel meer cent. Groofco letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal,
Advertentiën worden franco ingedacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Iti de aanstaande zomervergadering is
in de eerste plaats aan de orde het on
derzoek der geloofsbrieven van het nieuw-
gèkozen lid, den heer PI. van der
Meer.
Na de gewone mededeelingén en over
leggingen moet worden overgegaan tot de
verkiezing van een lid van de Eerste
kathér der Stat en-generaal, tengevolge
van de periodieke aftreding van den heer
jhr. nor. Six en tot de benoeming
van een lid der staten bedoeld bij art
89 der provinciale wet.
De agenda vermeldt bet adres
van het bestuur der afcbeling Zeeland
van de vereenig Het Nederlandsch Rund
vee Stamboekom een jaarlijksch crediet
van 100 gedurende jaren(.
In behandeling zal komen een voor
stel van Gedeputeerde Staten tot afwij
zing van het verzoek van Staal
om de tolheffing op de wegen in onder
houd de provincie af te schaffen.
In het voorstel betrekkelijk het adres
van Staal en een aantal andere in
gezetenen van het land van Axel, ora
heffing van tol op de wegen in on
derhoud bij de provincie af te schaffen,
welk verzoek wordt ondersteund dooi
de gemeenteraden van Axel, Terneuzeh,
Zaamslag, Hulst en Hontenisse, wijzen
Gedeputeerde Staten erop, dat door de
vergadering reeds meermalen beslist is,
dat de provincie de opbrengst: der tol
heffing niet kon missen, het laatst nog
in de vergadering van Juli 1888, toen
besloten werd tot heffiDg van tol op de
bij de provincie in ondeihoud zijnde we
gen als provinciale belasting, ingevolge
art. 116 der provinciale wet.
het voorstel van Ged. staten van
27 April 1888, waarvan het besluit van
Juli 1888 een gevolg was, hebben
(Ged. staten de gronden uiteengezet, waar
om behoud van tolheffing, naar hun in
zien, wenschelijk is. Zij meenen zich
.thans daarnaar te kunnen gedragen.
De addressanton gronden hun verzoek
pp de plannen der regeering tot afschaf
fing der rijkstollen, doch daardóor wor
den de bezwaren niet opgelost, welke
tegen de afschaffing der provinciale tol
len in Zeeland bestaan. Door die af
schaffing toch, zou de provincie eene
aanzienlijke bron vhn inkomsten missen,
die op andere wijze zou moeten wor
den aangevuld,
Gedeputeerde staten meenen dan ook
de inwilliging van het verzoek te moe
ten ontraden. Wilde men in Zeeuwsch
Vlaanderen, evenals in Zuid-Beveland
en Schouwen, toi afkoop van tolrechten
overgaan, dan zouden vele bezwaren te
gen de heffing vervallen en do druk
aanzienlijk verminderen, door het ver
vallen van de vrij belangrijke kosten
van inning.
NAAR HST HOOGDUITSCH 'AN
60EO EAIMUl^.
DOOR
Magdalena, mijne lieve, mijne sehoone
Ariadne zeide hij eens in teedere be
wondering, terwijl hij haar omvatte met
zijn gezonden arm.
Zij maakte zich los en keek bijna ver
schrikt tot hem. Niet Ariadne, zeide zij,
verlaten moet ik sterven. Het schip, dat
medeneemt voor immerdat neemt mij
niet mede.
Een lichte verlegenheid vertoonde zich
op zijn gelaat. Maar uw Theseiis beeft
huis noch hart zoudt gij met mij in
de wildernis willen leven
Lachend knikte zij. Waar gij zijt, is
geen wildernis, waar gij zijt is het schoon
|ïij trok haar dichter tot zich ook in
st^rm en nood en gevaar mijne klei
ne, bevreesde Magdalena, gij zóadt ten
onder gaan.
Als gij mij vasthieldt vraagde zij ver
••trouwend. Daor uwen arm gesteund,
zoude ik alleen met knnnen ondergaan
en dat zou niet het ergste zijn. Neen,
Ten slotte meenen Ged. staten er nog
op te moeten wijzen, dat de bewering
in het adres, als zoude noch door ge
meente, noch door polderbesturen tol
worden geheven, onjuist is. Zelts de
zich adresseerende gemeente Hulst heft
tol.
Het, voorstel tot heffing wan opceDten
op de grond- en de personeele belasting
ten behoeve der provincie strekt om te
besluiten
aan de koningin-weduwe, regentes,
voor te dragende heffing van respec-
tievelijk acht en twintig en twee en
dertig opcenten op de gebouwde en op
,de ongebouwde eigendommen over het
jaar 1894, en van achttien opcenten op
de hoofdsom der personeele belasting,
dienst 1894/95 tot dekking der geraam
de uitgaven en behoeften van enkel pro
vincialen en huishoudelijken aard voor
het dienstjaar 1894.
de laatste weken heeft het bericht
eener «geheimzinnige geschiedenis, waar
van wi) zooveel mogen gelooven als wij
willen" volgens het Handelsblad veel
sensatie in de dag- en weekbladen ver
oorzaakt. Naar aanleiding van het om
hakken van een heiligen waringinboom
door een ambtenaarergens in den Oost
hoek van Java, zouden in diens woniug
allerlei onaangename, geheimzinnige ver
schijnselen plaats hebben. Zonder in
minst aan de waarheidsheld© van den
correspondent van het Handelsblad te
willen twijfelen of iets aan dit verhaal
af- of toedoen, stellen wij ons toch voor
meer authentieke berichten, omtrent deze
geschiedenis «ergens in den oosthoek",
voorgevallen, af te wachten voor wij;
kunnen bepalen hoeveel wij daarvan
«mogen gelooven." Liever brengen wij
ter, vergelijking een soortgelijk feit, ;ook:
op Java voorgevallen, in herinnering, dat
officieel is onderzocht.Wij bedoelen de
steenwerping die in. 831 plaats bad in
de woning van den assistent-resident
von Kessinger te Soemedang in de Pre
anger Regentschappen.
Den bekenden auteur en. reizigers
Gerstacker, die veel van dit geval ge-
gij kent mi] niet, Herbert, .ik kan jer
dan in nood en gevaar leven met ik
kan in eenzaamheid volharden zonder
Gij kunt volharden? tot wanneer,
Magdalena
Totdat gij komt en spreektDe tijd
is daartot gij het aan de wereld zult
zeggen, zij was niet alleen, noch verlaten,
noch vergeten, zij was immer, immer de
mijne
Zij sleepte hem onwillekeurig mede in
eene voorstelling van de zaak, waaraan
hij tot dusverre r.og niet had gedacht
als een tooverbeeld verscheen het voor
zijne oogen, zoo kleurenrijk, zoo verlok
kend.
Zij was immer, immer de mijne, her
baalde hij vleiend en zoo zal het blijven!
geliefde, hoe zal ik leiden en dragen
en aaD mijn hart drukken, hoe omge
ven met de goederen dezer aarde, als
slechts het lot ons gunstig zij.
Niet meer des predikants dochtertje zult
gij zijn, getooid met een krans van mei
klokjes, parelen en juweelen zal ,ik-
vlechten in de gouden lokken en al Wat
schoon is en groot, zal zich buigen voor
Eén oogenblik, een kort oogenblik
slechts verwarden die vleiende woorden
hare zinnen en kleurden hare wangen met
een purpergloed, het was de dwaze droom
harer kindsheid, dien hy voor haren geest
te voorschijn riep. Maar toen gevoelde
zij, dat dezè schitterende uiterlijkheden
alleen de lijst konden zijn van haar ge
luk, niet het geluk zelve en daarom zei
de zij^ na kort stilzwijgen De graven
kroon, die gij mij schenkt en die mij bljjft,
is wel kostbaar, maar de mirtenkrans, die!
jk slechts eenmaal draag en voor alleen,
is toch schooner
Die voorstelling sleepte hem medé. tot'
geestvervoeringhij drukte Haar aan hét
hart, als moest hij haar vast houden voor
immer. Welke beelden zijne smachtende
fantasie hem ook voorgetooverd had, nooit
had Magdalena hem voor oogen gestaan
in de schitterende schoonheid der bruid
het spel, dat hij zoo lichtvaardig was
begonnen, had hij geen ernstig einde toe
gedacht. Maar nu haar reine, ongekun
stelde zin hem dit voorstelde als het al
leen mogelijke, ais het alléén natuurlijke
scheen het ook hem bet alleen schoone.
Het korte gesprek werd afgebroken door
het binnentreden- deUgiJvib, maar dein
druk ervan had langen tijd nog uitwer
king Herbert en deed Hem duizende
plannen ontwerpen in de ledige uren
waarin hij Magdalena niet zag, als zij in
de leerkamer vertoefde.
Nog had, hij zijne ouders niet gezegd
dat hij alle huwelijksplannen met een rij
meisje, ten minste voor! het oogenblik,;
had opgegeven; men dacht, dal; de zaak!
slechts Was uitgesteld ten gevolge zijneï;
verwonding en tevergeefs zocht Herbert
naar, een uitweg. De beslissing moest
hoord bad, gelukte het niet dan na lang"
navorschen de óoggetuigen op te sporen'
en door tu&schenkomst van een oud
vriend, die zijn halve leven op Java ge-
sleten had, met het officieele verslag, op1
jast der regeering door bevoegde perso
enen opgè maakt, in kennis te komen (zie
Gartonlaube 1871). De heer Koopmans*
van Boekeren nam dit verslag gedeelte-5
.lijk over in. zijn tijdschrift «Kennis en5
:Kunst" (1872). Ook in het tijdschrift'
van Nea. Indie is dit te vinden (1872
II 495). Terwijl Buddingh
104 en Ida Pfeifer in nare reis om
wereld (II. 278/ hetzelfde feit ©enigszins
gewijzigd vermelden.
Prof. Yeth'noemt dit een »zeer
merkwaardig geval van dien aard." (Ja
va III 239). Deze steenregen/ die op
Java zooveel gerucht maakte, viel in en
pij de woning van den assistent-resident
von Kessinger gedurende 16 dagen van
morgens tot avonds 11 uur. Het*
was vooral een elfjarig inlandsch meisje
dat door deze plagerij vervolgd wend.
Veertien om en in het huis gestelde1
inlandsche wakers hadden dagen lang*
te vergeefs beproefd de oorzaak van het
aanhoudend steenen werpen te ontdek
ken, tot eindelijk eb sedert zoo bekend
geworden generaal, toen luitenaDt-kolonel
aide-de camp;Micbiels; die toevallig t®b
iSoemedang kwam en bij den controleur*
afstapte, zich in persoon met een onder
hoek belastte. De Generaal sprak niet*
gaarne over dit feit; onder vertrouwde4'
vrienden evenwel liet hij zich soms bij-*
•zonderheden ontvallen, die toonden, hoe
diepen indr'ük het gebeurde op hem ge
maakt had. Eens had hij zich met het'
'genoemde kind, dat steeds door steenen
vervolgd werd in een kamer opgesloten,
terwijl niemand of daar binnen zelfs
de nabijheid werd toegelaten. Met
weldra vallen, want op de brieven zijner*,
schuldeischers waren hunne persoonlijke
bezoeken gevolgd, daar zij een geheime
afreis naar Engeland vreesden. Daar ver
scheen op zekeren dag de heer Nathan
Ruben op (Tannensee en verzocht om een*
(onderhoud met den graaf de uitslag*
was vrijheid, levensgenot en geluk,
Als ooit een gevoel van dankbaarheid*
Herberhs zelfzuchtig gemoed vervuld had,«
jdan. was het ditmaal, nude hulp juists
bij tijds kwam,om hem te behoeden voor*
de ketenen ;vaq een ongewenscht huwe-v
(lijk. Geen eerzuchtige plannen, alleen*
■plannen in verband met zijne liefde, ver
dulden hems nu over de gouden ber%
(gen, die .Ruben voor zijne verrukte blik-
(kgjp .iooverde, vlood zijn hart heen naar
(een stil, gelukkig eiland, waar hij wonen
zou met de geliefde.
Hoelang voor de liefde bestaat geen*
tijd en voor den hartstocht geen duur!
Ditmaal mocht de procureur zich ver
blijden, in eene uistekende ontvangst op
Tapnenseede heer opperwachtmeester
noemdehem mijn waarde Ruben" en
mevrouw de gravin, gal toe, op aandrin
gen haars zoons, hem aan. tafel te noo-
figen, jjvat de oude ma,nintu^chen, met
hoffelijke beslistheid afwees.
(Wordt vervol