l\o. 712,
Jaar».
IJ is rakel
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zelaanderen.
MELKMAN,
23. feuilleton.
AXEL.
Eene koninklijke receptie.
Buitenland.
Binnenland.
Pinkstermaandag.
Dit Blad versclnut eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per Maanden
50 cent; franco por post 60 cent;
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. ct.
DRUKKER UITGEVER
Ad ver tent van tot regels 25 oent;
voor eiken regel ineer cent. Groote letters wórden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentièn vforden /ranco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag-en VrUdttgnamlddug TWEE uren.
Ik behoorde Woensdag avond tot de
dertig duizend genoodigden van den prins
van Wales, als President van het Be
stuur van het Imperial Institutet en ik
weid later niet door gewetenswroeging
verteerd, dat ik aan zijne uitnoodiging
gevolg gegeven had. Zulk eene receptie
zal ik niet spoedig vergeten. Voorwaar
in vele dingen was alles behalve ko
ninklijk, en als de geïn vit eerden tot de
bloem der upper ten thomand van Lon
den behoorden, dan munt die bloem niot
immer uit door goede manieren. De
bejuweelde hertoginnen en markiezinnen
weton te dringen te duwen op eene
manier, welke kwalijk overeen te bren
gen is met haar stand en geslacht. De
Prins van Wales en de leden van het
koninklijke gezin, die hem op eenen in
spectietocht door de feestelijk verlichte
zalen en tuinen der groote instelling
vergezelden, weiden heen en weer geduwd
op alles behalve kiesche wijze; maar de
ergerlijkste bejegening ondervond Glad-
stone, de grijze premier. Hij werd door
eenen troep adellijke er. met-adellijke
dames zoo uitgejouwd, dat zelfs de Times,
die anders, gelyk men weet, niet op
mans zijde is, hare verontwaardiging er
over te kennen geeft. De aanwezigen
hadden zegt het blad, moeten bedenken,
dat de oude man evengoed de gast was
van den Prins van Wales als zij zei ven
het waren. En dan hadden zij toch te
doen met den eersten minister der ko
ningin. De grootste taktloosheid was het
echter, te vergeten, dat politiek niette
pas kwam op eenen feestavond als deze.
Zulke wanklanken echter waren niet
NAAR HET 'IIOOGDUITSCH VAN
«ULO BAIMIJID
DOOR
Aan doorrjjden viel niet te denken,
Herbert kon zich gelukkig achten, dat hy
er ongedeerd was afgekomen en moest
besluiten, den verderen afstaod te voet
af te leggen en van huis af hulp te zer.
den. 'Het was geen moeilijke wegreeds
na weinige minuten voerde eenvoetpad
van de stoffige lahdstraat af onder de
schaduwrijke boomen, die als uitloopers
van het woud, het meer als een donke
ren gordel omsloten.
Hg ging vltig en mei den veerkracht!-
gen tred der-jeugd wat hem zelden
overkwam, de schoonheid rondom hem
maakte indruk op hem. De zoele zo
merlucht streek zacht en licht door de
hooge toppen dér boomen en witte wolkjes
trokken hoog door de blauwe lucht, zich
Spiegelend in het; heldere meer, dat in
/stille schoonheid zich uitbreidde voor zij-
,ne blikken. Nog baadde zich het meer
in een zee van goud. maar onder de boo
men was zachte, verkwikkende schaduw
bij machte den luistervollen indruk van
den avond uit te wisschen. Alles was
grandioos en niet-alledaagsch de aanblik
van den Exhibition Road omtrent tien of
elf uur,' bedekt met de prachtigste equi
pages, waaruit onverpoosd dames en hoe
ren in 'tenue stapten er. door slikke-
rige plassen het had zwaar geregend!
naar den ingang waadden de aanblik
der moeilijk genaakbare vestibules en
gangen en hoven, opgevuld met eene
norme menigte in feestdos, die boeden,
jassen, sjaals, regenschermen, mantels
ergens in eenen hoek had neergekwakt,
in de hoop dat alles weer te vinden,
want aan eene garderobe viel niet te
denken by zulke drommeneindelijk de
onvergetelijke aanblik der prachtig ver
lichte tuinen, waar de hoogste adel zich
tijdelijk verbroederde met de geldaristo
cratie, waar bisschoppen en Indische prin
sen, poortermeesters, sheriffs en officieren
elkaar in de schitterendste kleedingeti
tegen het lijf liepen, of, gezelschap
van in diamanten stralende dames, neer
zaten op den vochtigen grond, om te
luisteren naar de tonen van Godfrey's
of andermans orkest.
Tot de pikantste onderdeeien dezer
groote receptiq behoordb het departement
der ververscbingen. Deze werden koste
loos verstrekt en omvatten een koud
souper, in veertien of vijftien kamers
.van elf tot balf-twee in den ochtend op
gedischt, en eene reeks van lichte ver
snaperingen, uitgereikt aan een negen
honderd voet lang „buffet in eene der
gallerijen. De verbeelding duizelt bij de
gedachte aan betgeen hier den ganschen
avond door moet zijn genuttigd. Ik hoor
de van drie ton aardbeziën, 40,000 gla-
en de geur der woudbloemen en ruiden
vervulde de lucht.
De herinnering aan de laatste onaan
genaamheden die hij in de hoofdstad met
zijne schuideischers had gehad, de-veel
vuldige gedachten over zijne naaste toe
komst, die in hem waren opgekomen en
zija geest verduisterd hadden, dit ailes viel
at van zijne ziel als een grauw, leelijk
gewaad hij gevoelde zich licht en vrij
Zoo wandelde hij onbekommerd voort,
steeds in de schaduw der hooge boomen,
waaronder hij cuet Constantjjn gespeeld
had en die bij ook later nog had opge
zocht, als de landelijke verveling hem een
boek ter hand deed nemen.
Maar ook op anderen oefeoden zij hun
ne aantrekkingskracht uit, die prachtige
stammen in den met mos begroeiden grond
want een licht gewaad schemerde door
het kreupelhout en toen hij naderbij kwam
zag bij een jong meisje, dat lezend onder
een eik zat. Hg maakte eené lichte be
weging zijwaarts, om hare trekken goed
te kunnen zien en bleet toen staan, spra
keloos van veibazing. Hij kerfde dit, ken
de het maar al te goed, dat zachte, reine
ovaal met die kinderlijke trekken en die
uitdrukking van zielenadel en-goedheid
Maar er lag geen smart op dit schoone
aangezicht, de roode lippen glimlachten
en het. heldere voorhoofd was onbewolkt
Hij had gemeend, dat dit beeld ontstaan
was in de aan schoonheidszin rijke fan-
zen wyn van alle soorten, 30,000 kop
pen thee, koffie en chocolade, 16,000
\js, 35,000 paar sandwiches. Laat ik
ophouden Ik zou anders gaan verval
len in eene statistiek der mijlen, welke
die belegde broodjes zouden innemen,
den omvang van den ijsberg, door die
porties ijs gevormd, enz. enz.
Men berekent, dat duizendpersonen
elke minuut bediend werden, maar de
dienst was uitstekend, en men behoefde
slechts even te wachten. Ook liet de
qualitiet der ververschingen niets te wen
schen over.
Kortom, was bet geheele feest eene
advertentie voor het Imperial Institute
dan zijn er wel annonces geweest, min
der goed ineengezet dan deze.
Te Hawarden hield Gladstone Maandag
eene rede, waarin hij zijne voldoening
uitsprak over het feit, dat er altijd.meer
arbeiders in het parlement worden ver
kozenwaar men hen gaarne welkom
heet en waar zy zich door hun voorbeel
dig gedrag onderscheiden. Zij staan met
de meest beschaafde mannen op den bes
ten voet en zijn gebleken bij vele wete
ontwerpen vertrouwbare raadslieden te
zijn. Ook den arbeiders, die tot regee
riogs iuspecteurs en vrederechters wenfèn
benoemd, evenals zoovelen in andere be
trekkingen bracht de heer Gladstone
hulde wegens hun uitstekende houding.
Op een meeting van unionisten, ten
getale van 5000, te Belfast, betuigde lord
Salisbury zijn dank voor de hartelijke
ontvangst, hem te Ulster bereid. Hij
taaie eens kunstenaars en nu stond het
voor hem, in vleesch en bloed, als oen
jónge, aardsche, begeerenswaardige vrouw,
Gedurende eenige seconden bleef hij be
wegingloos staan, de verrassing benam heni
bijna den adem maar opeens sloeg ëen
hond aan, een groote Newfoundlander
vloog door het kreupelhout met groote
sprongen op hem toe. Het volgende oo-
genblik weerklonk ook een jubelkreet der
kleine Hortense, die het dier gevolgd was
en nu wendde ook het jonge meisje het
gelaat naar hem toe.
Zijn hart klopte van verrukking Ari
adneriep hij luid, alles vergetend.
Mugdalena bloosde en het kind, dat
reeds aan zyn hals hing, legde waarschu
wend den vinger op den mond.
Stil Herbert, zeide zij angstig, mama
heeft hét verboden, 'streng, zeer streng,
het mag volstrekt niet gezegd worden en
de schilderij is afgenomen en naar Kat-
tenstein gebracht. Maar hoe schoon is
het, Herbert, dat gy nu de wereld" niet
behoeft te doorkruisen wellicht moei;
ge zélfs niét naar. Logden en blijft ge hier
Alleenheet ze geen Ariadne, maar ine
juffrouw Göri$|j en ik noem baar Mag-
dalena, mijne lieve Magdalena
Zij had deze laatste woorden terwylzij
Herbert naar zich toe trok, op vleienden
toon gesproken en legde teéderfgk haren
arm om de schoone gouvernante, die was
zeide, dat. de amendementen op het Mo»
me .Meeontwerp, waarbij de sempreraatie
van het parlement en het veto der kroon
worden omschrevengeen afdoendèn
waarborg van bescherming opleveren
Aan het slot zjjner rede gaf hij allen
den raad ora gematigdheid te betrachten
en zich van alle geweldpleging te ont
houden.
Door de rechtbank te Middelburg is
tot lid van den raad van beroep in Zee
land. inzake de vermogensbelasting be
noemd de heer tnr. Snouck Huv-
gronje en tot plaatsvervangend lid de heer
mr. Lucasse.
XXEL, den 36 Mei 1893.
In geen jaien is de tweede Pinkster
dag hier zoo druk geweest, als thans bet
geval was. En hiertoe bestond gereede
aanleiding.
Door het bestuür van het fanfaren-
gezelschap Concordia was deze dag be
stemd tot inwyding van de muziektent
welke op het marktplein is verrezen. Om
aan die inwijding meer luister bij te zet
ten, had genoemd bestuur de gezelschap
pen uit de naaste omgeving uitgenoodigd
aan die feestelijkheid een werkzaam aan
deel te nemen. Verschillende omstan
digheden waren oorzaak, dat niet aan
alle uitnoodigingen kon worden voldaan.
Het muziekgezelschap van Zuiddorpe
heeft in de laatste dagen enkelen der
werkende leden naar Amerika zien ver
trekken, Zaamslags korps had ook een
Gedurende hét gesnap van het kiDd wai
ook Herberta zelfbéheergching wederge*
keërd, die hjj sedert vele jaren ten eer
sten male verloren had. Hij legde zijne
zuster de hand op den mond, om haar te
doen zwijgen en begroette met een uit
drukking van eerbiedige bewondering het
ïonge meisje, dat verlegen voor hem stond
Vergeef mij, zeide bij eerbiedig, de ver
bazing bracht mij buiten mijzei ven, ik
heb mij zeer onbehoorlijk gedragen. Maar
hét beeld waarop gij gelijkt, heeft zulk
een diépen indruk op mij gemaakt, dat
het mij was, als stond ik er tegenover
bet heeft zoo vaak mijn hart getroffen,
dat ik ëen oogenblik meende, dat wij elk
ander niet vreemd konden zijn en ik noem
de bet met den naam en op den toon,
waarmede en waarop ik het duizendmaal
in stille uren heb aangesproken.
Magdalena boog stilzwygend. Ggkomt
langs een pnvërwachten weg, heer graaf,
zeide, zg, zgne opmerking voorbijgaande,
Aaarzij ier geen antwoord op wist te ge
ven. Mevrouw de gravin ziet ongeduldig
naaf het rijtuig uit.
Dit antwpord klonk als een hoffelijk
afscheid en als zoodanig werd het ook op
genomen. Ik heb een klein ongeval ge
had met het rijtuig, zeide hij, en zal mij
haasten, een bericht te voorkomeu, dat
mijne moeder wellicht onnoodig zou doen
Schrikken. Hij groette eerbiedig, liet foè
dat liet kleine meisje, liem aan den arm
,'it
'MaUnoaM
garff mj
Bal w9
