708.
17
Nieuws- ii ti ad
or wse
DIELEMAN,
Bedelarij.
FEÜtLLJETON.
Buitenland.
Svi
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag'- en Vrijdagavond.
ABONNEMENT SP RIJS
per Maanden
50 cent; franco per post 60 cent;
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. ct.
DRUKKER UITGEVER
Ad ver ten tien Van tot regels 25 oent
voor eiken regel meer cent. Gróote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 8/2 maal.
Advertentiën worden' franco ingewacht, uiterlijk*
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Bedelarij is de uitoefening van het be
drijf van bedelaar, voor zoover zulks
eenjbedrijf kan-of mag genoemd worden.
Bedelaar is hij, die, zoowel in hei
penbaar als in het geheim, op onder
scheidene^ wijzen en door verschillende
middelen het medelijden van zijne mede-
inenscheni tracht op te wekken, opdat
deze hem door hunne giften,, aalmoezen;
genaamd, mogen ondersteunen en hem
zoodoende geheel of gedeeltelijk van den.
last om in eigen onderhoud te voorzien,
;te ontheffen.
In vroeger tijden, bij nog minder ont
wikkelden tóestand der volken dan thans
en. onder de heerschappij van minder;
heldere 09comomischebegrippen omtrent,
armoede en. armenzorg, was- de bedelarij;
een soort van heilig bedrijf, dat zijn ei
gen iwykplaatsenof asylen: bezat eu
zich verheugen mocht in do bijzondere
bescherming' van de overheid of van
particuliere, vereenigingen van vrome
broeders.
Aan deze opvatting; hadden de bekende
bedelorden der monniken haar ontstaan
te danken. De nadeelige gevolgen van
de: praktijk, dier lieden deden zich even
wel op den duur sterk gevoelen, dat
er eene omkeering kwam in de openba
re meening en de overheid zich geroepen
•gevoelde, om maatregelen tot wering der
bedelarij te beramen.
•Het moest eindelij wel in bet oog
springen, dat het hóógst nadeelig voor
de weivaart, de veiligheiden de voort
brenging vaD een land werkte, dat een
'aanmerkelijk deel der bevolking leefde
18.
Eerst laat in dep avond keerden wij
terug en reedsvan verre zag ik eene oh
gewone beweging in huis,; want aan
'vensters wei dén lichten been en'weer be
wogen en toei wij naderbij kwamen, on
derscheidden wïj een groep nienscben, die
pratend en gesticuieerehd in den voortuin
stonden?
Tk weet niet, waarom een zoo bang voor
gevoel thij bekroop, zoo zelfs, dat Hét
deiphalen mij moeilijk vielde dokter kon
bij; een zieke gero'é'péh zijn en zich gereed
jhafeëp, lot' eennachtelijken uitgarig en
liet Ttaliaapsché volk spreekt bovendien
''steeds* met',levendigste gebaren. Juist
tóen Wangen afscheid van ons wilde rie
men, kwam knecht van den dokter uit/
de^Öeur gevlogen, maar hield stil, toen
lii}' ons' bemerkte.
béér dokter," beer dokter, welk een
óngeïük, riep hij uifcj koih toch spoedig,
Signora Theresa" stérft, als het bloed niet
ophoudtvloeien.
sclirik sloeg mij hét hart, maar
ik vermande mij en duwde Wangen voort
den armen Warigén, die geheel verstijfd
daar stond. Yan boven ai riep signora
Lorenza's angstige stem, want zij had ons
van gedwongen gaven, aan het nijvere,
arbeidzame deel afgepersthet aantal
bedelaars, vadsige lieden, wien het aan
kracht ontbrak, om door eigen inspan-1
ning eigen brood te verdienen, nam na
tuurlijk zoo erg toe, dat zij doof den
nood gedrongen wercien, om met geweld;
en door allerlei ongeoorloofde middelen
machtig te worden, wat hun goedschiks
niet meer in voldoende mate afgestaan
werd.
Vandaar de eerste bepeiking in de uit
oefening der bedelarij.
overheid moest vergunning geven
tot bet bedelen. Bij de onderscheiding
in validen, dat zijn zij die werken kun
nen, en invalieden, zij die tot werken
ongeschikt zijn, werd aan de laatsten,
onder anderen in Engeland nog onder
koningin Elisabeth, verlof verleend, om
binnen zekere, inden bedelbrief omschre
ven grenzen al bedelende hun levens
onderhoud te zoeken. De geschiedenis
der bedelarij vaD de meeste beschaafde
landenkomt in hoofdtrekken overeen:
met die van Frankrijk, waaruit wij een
paar feiten ter kenschetsing van de op
vatting hier mededeelen.
Reeds in 351 legde koning Jan aan
alle „leegloopers, zwendelaars, vagebon
den en bedelaars" de verplichting op,
om werk by de hand te nemen, of om
binnen drie dagen Parijs te verlaten;
onder bedreiging van strenge straffen.
De recidivisten, dat zijn zij die zich bij
herhaling aan bedelarij enz. schuldig
maaktenbeliepen steeds zwaardere
tuchtigingen. Die maatregelen weiden
telkens herhaald, de straffen herhaalde
lijk verscherpt, doch altijd-zonder de
gewenschte uitwerking. In ,1672 wilde
men alle valide bedelaars, enz. noodza-
ken om dienst te nemen bij iands
marine, ol zich in te schepen naar Iodio.'
In 1688 werd nogmaals afgekondigd, dat'
ieder bedelaar en ieder ..persoon zonder!
beroep (gens sans aveu) vóór den eersten!
vastendag Parijs moest verlaten, of dat
hij anders onmiddellijk naar de galeien
zou gezonden worden. Een geschied-;
schrijver vermeldt, dat een .mde van'
Frankrijke bevolking omstreeks het jaar!
1700' alléén bestond van hét' bédelen.;1
(Slot volgt.)
De belangstelling in de Duitschö legér-
wet noemt meer en meer toe- De kei-;
zer wil van geen vermindering der aan-
gevraagde manschappen weten. Nu eerst
rijzen, dau weder dalen de kansen van;
het wetsontwerp. Men; zi.ejt, in deze da
gen in den Rijksdag afgevaardigden die)
zich hoogst zelden of alleen op gewich
tige momenten laten zien. .De Elzas-i
Lotbaringerss .die zelden verschijnen of
waarvan anders maar een opdraagt,Po?
jen die door ongesteldheid of reizen iangj
afwezig waren, zijn tegen wooi digi Van
alle partijen ontbreken alleen de zwaaf
zieken.. Vrijdag waren S62 van de 39^
leden tegenwooidig.
Keizer Wil Wel die natuurlijk eene le
vendige belangstelling aan den dag leg
voor de legerwet. kwam Woensdagnach
met een extra trein van Potsdam te Ber
lijn aam In het paleis van den ..rijks}
kanselier lag alles ieeds in diepe rust
e9n politieagent moest de bedienden opl
schellen. De keizer had daarna een on;
derhoud van een uur met Caprivi, waarj
in het besluit genomen werd tot ontbin
ding van den rijksdag eh voor goed werd
Afgezien van alle schikkingen,
De tegenstand in den Rijksdag is groot
Bobel verklaarde, dat het tegen.woord
militarisme ten eenenmale met voor-
uitschrijdende beschaving in strijd is Ik
ben overtuigd, zeide hij dat bij,eene nieu
we verkiezing het üuitscbe volk van de
ze beschouwing getuigenis.zap, afleggen.
Door. .hetEngelsche.Iagerhuis is de achfc
uren-wot voor tpöflwerkers aangenomen
Volgens de'ff^iiófeêh^Q'é^or wet, mogen
(je mynbesturen hunne arbeiders niet lan
(ger dan acht urénper dag latéH'* Wérken,
gerekendóvip het (jogénblik' dat'; zij' in
mijn 'afdalen, tot zij weder bóven den
gio^d komen. De. wet bedreigt met'zwa
re straffen élke overtreding'daarvaif; Er
is echter een achterdeurtje opengelaten
voor hen, die van de wet niet wènscbën
gediend, te zijnBjj meerderheid' ;van
stem mén kan nanfiél'ijk doór: de iriijnjcv'ór
kers zél,ven. wórden uitgemaakt, of de
wétop/deititjiièri Vaarin Vij ked/èd
dan niet zal worden' toegepaht?
In November van dit 'jaar zal te:Brüs
sel weder eene muntconferéntie'' wórden
gehouden. Dezelfde .19 staten, welke
verleden jaar Aan de; confefèntie deelna-
men,zijn thans weer uitgenoodigd.
Russisch, dat wil zeggen slecht, nieuws
is ook weer te melden. -Binnen kort'is
namelijk een besluit vao den gouverneur
van Libau te wachten, waarbijbepaald
wordt, dat twee derden dei' in Libau ge
vestigde joden die stad in den loop, van
dit jaar moeten verlaten. Er heerscht
groote ontsteltenis ouder, dór handels
kringen daar veie joden tot den grooten
koopmansstand behooren,
gehoorde Vr'"
Haast haast signor, haar 'léven
vervliegt als een zandlooper Tammasó
is zijne -.zinpen geheel kwijt, red gij hei
kind
Dit.woord gaf hem al zijne beladen
heid terug, hij was reeds bij haar, toen
ik. nog verder vroeg. En toen vernam ik
het' volgende
Signora Lorenza en haar echtgenoot
hadden zich tamelijk laai tep ruste bege?
ven, nadat de oude vrouw in hare moe
derlijke bezorgdheid, Theresa op hare slaap
kamer, gebracht had. daar bare bediende
verlof had. Het echtpaar had reeds vast
gesjapen en werd gewekt door hef onop
houdelijk huilen en jammeren van den hóud
die in schoone nachten huiten blijft. Hét
was, zulk een ongewoon, zoo aanhoudend
geluid, dat de. lieer des huizes reeds was
opgestaan pimte gaan zien, toen ook de
knecht reeds aan de kamer klopte en zei-
de,, dat er eeri ongeluk gebeurd was.
In den tuin, aan den achterkant van
het huis, lag Theresa, half. gekleed, leven
loos in een bloedplas. Eene diepe snede
aan het handgewricht liet bij het schijn
sel van de lantaarn dadelijk zien, dat de
polsader gekwetst was en toen men haar
opnam, bemerkte uien ook eene wonde
aan hét achterhoofd. Hoe lang zij 'zoo
gelegen had, was niet te bepalen, Zij
werd oogenschij.olijk levenloos binnenge
dragen en Toinniaso beproefde met beven
de handen de aderen af te hinden. Maai
onzekerheid en ontroering deden zijne po)
gingen schipbreuk lijden en wij vonden
hem, terwijl hij in huipelooze vertwijfeling
alleen krampachtig de vingers op de'Wón
de drukte, oiu het hoog opspuitende „bloed
tegen te houden. Nog een korte tijd eijt
die lieve oogen zouden zich ninjmernj.éer
geopend hebben, wij kwamen pp.^et.Taal,
ste, in het juiste oogenblijr?
Zeldei) heb ik een man bewondercf.'zoor
als ik Wangen bewonderdehoe bedaar^
en beider, hoé beraden bg een zoo' vree,
selgk ongeluk Alleen het .hart heeft beih
gesidderd, nrt de hand. In ongeloofelgJe
koi ten tijd was datgene ypljbracht, waf'den
armen Tommaso npoif gelukt zou zijn "eh
toch werd zijn blik a.1 droever en droe'
ver, toen hij de pols voelde,
En toch is zij nog yérl,oren, zei de, hij
met doffe stem, als niet spoedig pp an;
dere wijze hulp komt het bloed verlies
is te .groot,geweest.' Hoe gelukkig; zou
ik mg., ge.yo.alen, mijn eigen leven voor
haar kunnen geven maar ik zélve inóob
de operatie doen, waarbij ikbovendieè
slephts eene zwakke, hulp aap signor Toinj-
maso' zal Pebben. .Wie wil, wie rnag haar
redder zyn het bloed, dat ik ovei>
bréng, moet gezond zijn en onbedorven
Ik had mijn jas reeds uitgetrokken en
mijn hemdsmouw opgestroopt Wefnei
hué dankbaar was ik op dit. gen blik, dit
ik kon zeggen: Dat may ik, ik .beu
zond naar lichaam en ziel.
Hoe. wonderbaar licht en zeker hy die
gevaarlijke operatie deed, is niet te peg
gen, Geen vrees noclizen js^ing,
geen beweging in het bleehe gelaat," toeli
hij onafgebxoken met het hoi loge in
hand, Theresa's polsslagen telde. "Het eer
ste zwak.ké lachje vloog oyerf;zijne.,,t^pjk-
kenj toen ik bém toefluisterde.Neepi,
neem, wees om Godswil niet bescheiden.
Ik nefm de noodige rzic ti gh e^di
acht, die de plicht van mij vordert, hpr-
nam hij, want Goddank rsfaat^paasei,de
liefde het geweten.' yan dendokter. '(.Tw
leven .behoorjfc. niet meer man, alléén.
Nu eerst dacht, ik aan iijasdaïena.;1 ,by
den vurigen wensch, /dit .jong^ 7ontvlje-
dende leven te behouden, had ikaÜêsj'a!-
lesvergeten, pok haar,!
En hei Tot eischte ook yoistrpki gpen
bloed kunnen, misspn, /^d^^et leyen
te verliezen, De uitslag der operatie was
ongemeen /gunstig, ofschoon .Theiesa stil
.dppdmoé, bijna ppatgebróken sïaiuierd<»
-sprak in het geheel niet? als., zjj'/de
oogen eens opsloeg niaar pp ,vafik'/Jzij
mij .ftên haar bed zag, scljitterde e.r' tel*
kens iets in hare .oogen,"'als éen straal
des levens.!
Hoe hét ongeluk gekomen .was., daar
over lag nog de diepste duhternjs, daar
hét spreken Theresa verboden iyas, Sjpcbts
dit stond, yust, loon wjj de 'pl^U/^jcli
rt
