No. 698.
Woensdag April 1895,
9e Jaarg
Mij is
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zewsclaanderen,
DIELEMAN,
Oranje-ka.
Buitenland.
AXEL.
10. FHCILLKTOR.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrij dagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonder!, numrn, ct.
DRUKKER UITGEVER
Adver'tentiën van tot regels 25 cent;
voor. eiken regel meer cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE nren.
Een Utrechtsch student is dezer dagen
kennis gaan maken met vrouw Blom-
mers, alias „Oranje-ka", welbekend door
baar optreden tegen de socialisten, aan
wie zij, uit liefde voor het Koningshuis,
een vurigen haat gezworen heeft. Dat
zij intusschen niet enkel door demon
straties en handtastelijkheden de sociaal
democraten bestrijdt, maar ze ook met
den mond goed aandurft, blijkt uit het
verslag door uen student in de Minerva
gegeven, over een socialistische vergade
ring, door Oranje Ka bijgewoond.
Het was tegen twaalven, aldus schrijft
hij. Zgo terstond zou in het lokaal der
socialisten in de Ridderschapstraat een
juffrouw spreken over „de werkloosheid."
Reeds was een enkele socialist in het
lokaal gekomen, maar verreweg de nieeste
plaatsen waren nog onbezet, en het be
stuur tiok reeds een bedenkelijk gezicht.
Doch daar komen plotseling groepen van
drie de zaal binnen. Voorop twee man
nen, waartusschen vrouw Blommers, en
dan, drie aan drie »d'er jongens", die
allen hun dubbeltje entree betaald heb
ben, maar nu ook vooraan willen zitten,
of voor een deel op de gaanderij een
plaats kiezen, om een becer overzicht
ovei het geheel te hebben. Toen allen
gezeten waren, begon de juffrouw. "Wel
dra toonde zich groote ontevredenheid op
het gezicht van Ka, en het duurde dan
ook niet lang of zij stond op, en ging
tegen de tribune leunen, met haar rug
naar de spreekster.
Eindelijk had de juffrouw uitgesproken,
en de enkele geestverwanten hadden met
banden en voeten te gelijk hun volle
instemming betuigd als wilden ze laten
merken, dat er nog wel socialisten wa
ren. Daar vroeg de president of nog ie
mand het woord verlangde.
„Jawel menheer de socialist", en met
draaide Oranje Ka zich om, en plaatste
zich met haar groot lichaam recht tegen
over de trib.ne, en begon toen:
„Zie je. menheer de socialist, ik begrijp
niet, dat die juffrouw hier nog durft te
komen spreken over werkloosheid, want
het geld voor de reis moet ze verdiend
gestolen hebber., en als er dan toch
/.ooveel werkloosheid is, dan zou ik dat
geld maar liever bewaard hebben voor
slechtere tijden. Maar. menheer de so
cialist, als die juffrouw ons hier wil ko
men vertellen, dat er in Utrecht zooveel
werkloosheid is, dan weet ze niet wat
dal is, en dan liegt ze. Ik zal je ver.
tellen, menheer de socialist, dat menschen
bij de laatste sneeuwopruiming drie gul
den verdienden en dat er nog wel vijftig
zijn die hun geld niet afgehaald hebben
is dar. werkloosheid? Eu de bakkers
kunnen bun brood van den vorigen dag
niet kwijt worden op de brood briefjes,
is dat armoe Nee de juffrouw weet
niet wat armoe of werkloosheid is, en
het was beter dat ze thuis bleef om de
kousen der kinderen te stoppen, dan zou
haai linnenkast er vrij wat beter uitzien."
„Ja, zie je vrouwtje, dat is nu juist
zoo'n treurig voorbeeld bij mij thuis,
mijn man heeft al in geen twee jaar
werk gehad."
»Ja juffrouw, zegt dat wel, dat hij
in geen twee jaar werk heeft gehad, maar
zeg er dan ook bij, dat hij al twee jaar
in de cel zit. Nee, je komt voor niks
anders hier dan om vier soorten van
menschen te makenlaailichters, brand-
brievenschrijvers, dronkelappen en over
spelers. Ik wil ze je wel aanwijzen
ook. Kijk, daar zit er een die hoort bij
jullie en die heeft vier maanden in de
cel gezeten omdat hij een paar laaien
gelicht heeften daar heb je er een die
heeft een paar brandbrieven op zijn ge
weten ik zou hem de adressen nog wel
kunnen noemen. En daar ginds loert
er een die heeft voor een paar jaar zijn
vrouw laten zitten met zes kinderen ze
wonen bij ons in de buurt, de kinderen
krijgen nog wel eens een stuk brood van
me. Zie je menheer de socialist zulke
lui hou'en jullie er op na en dan kom
je nog praten over armoe! Nee, dan zal
ik je eens vertellen wat armoede is; Ka
is tweemaal getrouwd geweest, en met
haar eersten man had ze het wel zoo ar
moedig, dat de buren eten kwamen bren
gen voor de kal, en toch is de kat nog
van honger gestorven want Ka at dat
eten zelf op. Maar nou gaat het geluk
kig beter, en dat heb ik met deze han
den verdiend.
„Ja, juffrouw, ze zijn niet zoo mooi
als de uwe maar ik heb er met eer en
deugd mijn kinderen mee groot gebracht.
„Nee, mijnheer de socialist,je hoeft
ons hier in Utrecht niet te vertellen,
wat armoe of werkeloosheid is, en van
dat gezeur van het socialisme, daar wil
len we niks mee te doen hebben. Nee,
laten we dan maar liever een versje
zingen kom jongens
Daar klonk en daverde het »Wim
Neerlandsch Bloed", en onderwijl haalde
Ka van tusschen de roksbanden een vlag
gestok te voorschijn de Oranjevlag werd
er aangebonden, en hiermede zwaaide
ze de maat, zelf dapper mede zingende.
"Weldra volgde het Wilhelmus, toen het
Oranje boven. En toen dat in het rond
klonk en mede gezongen werd door het
volk dat voor de deur was blijven staan
toen dropen langzamerhand de socialisten
stilletjes door de achterdeur afvoorop
de iaailichter en de brandstichter, en
achter hen de juffrouw. Toen ging het
naar de deur, al dansende op de maat
van Hop, Hop, Hop! En buiten werd
de menigte steeds grooter, het gezang
steeds harder, en vooruit ging het naar
wijk terwijl Oranje Ka aan het hoofd
ging, met haar vlag den weg wijzende.
Bij de Fransche kamer is ingekomen
een voorstel van den afgevaardigde Bar-
triasol, strekkende tot het graven van
een kanaal, dat den Atlantischen Oceaan
met de Middeliandsche zee zal verbinden.
Het zal eene lengte hebben van 525 ki
lometer, dat is zoo te zegg6n 100 uren
gaans en eene diepte van 8.5 meter.
Er zullen 22 sluizen of dubbele sluizen
aangebracht worden ter lengte van 200
en ter breedte van 25 meter.
Aan den kant vau den Oceaan zal het
uitgaan van Bordeaux en in de Middel
iandsche zee uitmonden te Gruissan bij
Narbonne.
Zou dit kanaal soms moeten dienen tot
afvoer van het Panama-vuil?
In plaats van den overleden heer Ferry
is tot voorzitter van den Senaai gekozen
de heer Challemel-Lacour, die met eene
redevoering het ambt heeft aanvaard.
Bij gelegenheid van de zilveren brui
loft van het Italiaanscbe koningspaar, zal
Een sarcastisch lachje vertoonde zich
op het gelaat van haren gemaal. Onze
rechten, lieve Adeiheid, zijn entzachlijk
klein tegenover onze verplichtingen. Hier
in Tannensee daarenboven hebben wij er
in het geheel geene, hier kan alleen spra
ke zijn vau goedheid, om eens het alge
meen spreekwoord te gebruiken en deze
goedheid kan door een luim mjjns broe
ders iederen dag ten einde zijn, zooals
gjj weet.
Dat is onmogelijk Erich, dat ware recht
uit ten hemel schreiendGij bewoont
Tannensee reeds bijna dertig jaar, daar
komt, voor zoover ik weet, verjaring bij
te pas!
De opperjachtmeester lachte luid. Land
goederen verjaren niet, mijn dierbarehet
landgoed is tot verbetering van mijn vroe
ger inkomen, mij tot op betere tijden ter
oppassing overgelaten. Mij dunkt, dat
er sedert den tijd, dat ik als jachtjonker
,naar uw hand dong, tot op heden, wezen
i'lijke verandering is gekomen. Ik heb
den hoogsten trap bereikt, neg beter wor-
den de tijden niet.
Gij zijt in een luim om mij angstig te
maken, zeide zij gekrenkt, maar als de
moed ontbreekt, zal ik voor mijnen zoon
optreden.
Hoe verkeerd ge toch de zaak beschouwt
Adeiheid, hernam hij ongeduldig. Ik ge
loof zelfs met dat Wolt mij plotseling en
zonder aanleiding het genot van de op
brengst van het landgoed zal onttrekken,
maar men moet zeer, zeer voorzichtig te
genover hem optreden en ik verzoek
in ernst, ja, in geval van nood verlang ik,
dat gij onvoorwaardelijk aan mijne lei
ding zult overgeven want gij kent hem
niet en zoudt bet spel ontegenzeggelijk
verliezen. zie door zijne terugkomst
niet bedreigd het tijdelijk bezit vau Tan
nensee, maar wel de erfenis voor Herbert,
Erich riep zij uit, de handen in elkan
der slaande, dat is geen ernst, dat wa
re een gewetenlooze roof, een schandaal,
dat liem der verachting ten prijs zou ge*
zelfs met uwe verachting beladen, zijn tes
tament ten gunste van een ander te ma
ken, als hij Herbert zoo geheel anders be
vindt, dan hij zou moeten zijn, om den
eigenzinnigen pedant te bevallen? Neen
neen, zijne nabijheid is ongewenscht, zelfs
voor en voor mij, want het zou zeer
verkeerd zijn, als hem ter oore kwam, met
welke moeilijkheden ook ik te kampen heb.
ven.
Vrouwen, vrouwen! riep de opper
jachtmeester uit, toornig het hoofd schud
dend, met kan men niets bespreken,
dan klap en beuzeliugen, waarbij noch re
deneering. noch vernuft behoort. Waar
om zou men hem verachten, omdat wij
ons hebben overgegeven aan eene dwaze
hoop, die hij nimmer, zelfs met geen en
kei woord gevoed heeft Wjö zou hem
durven berispen, als hij, het zwerven moe
de, smachtte naar huiselijkheid, en, pas
vierenvijftig jaar oud, zich eene vrouw
nam? Wie eindelijk zal hem verhinderen,
Dat kenteekenl hem het beste, hernam
zij vol bitterheid, dat zijn broeder hem
zijn nood verbergen moet als een schande.
Ieder ander zou helpen in zoo bitteren
strijd; Wolf daarentegen zou het hinde
ren, dat wij het slechts beproefd hadden
moedig weerstand te bieden
Wij hebben veel gebruikt, Adelbeid,
zeide haar gemaal peinzend in plaats van
hare tegenwerping te beantwoorden, te veel.
De laatste jaren, onze reizen en vooral
Herbaria schulden hebben ontzachlijke
sommen verslonden. Dat moet verande
ren, anders houd ik het niet uit tqt Wolfs
dood. 41
Herbert, immer Herbert, antwoordde
zij gekrenkt en in bare stem weerklonken
teruggehouden tranen. Gij vergeet welke
vorderingen jeugd, temperament en stand
eischen en zijt in dit opzicht steeds veel
inschikkelijker jegens uzelven, dan jegens
uwen eenigen zoon. Voor Herbert wordt
iedere uitgave nagerekendzelf is geen
rijtuig, geen paard, geen schilderij te duur
Wij zullen elkander geene verwjjteu
maken, Adeiheid, zeide hij bedaard, we
zulleu overleggen, hoe het rollende rad
tot staan te brengen is. De aankoop der
schilderij, waarop ge zinspeelt, is van ee
ne dwaasheid een wijsheid geworden. Daar
mede bewijs ik Wolf een teedere en broe
derlijke opmerkzaamheid en het opent mij
zonder opzien te baren, de deuren van
Katteustein, om daar met eigen oogen eens
te gaan zien, hoeveel en voor hoe langen
tijd daar alles wordt opgeknapt. Of het
is om te voldoen aan de luimen van een
eenzamen ouden vrijer, dan wel aan de
elpgante behoeften eener vrouwof Wolf
tot weelde is overgegaan en daardoor een
toegevender oordeel ook over onze levens
behoefteu zal vellen, of dat hij nog de
spaarzame pedant is van vroeger. Het
zou mij eindeloos verheugen, als over de
tallooze dwaasheden en liefdesavonturen
van Herbert een dichte sluier te spreiden
was, en als bij het zoover kon brengen,
met Wolfs genegenheid ook eene bedui
dende toelage te verkrijgen. Maar in ie
der geval moeten wij op het tegendeel
voorbereid zijnHerbert moet de moge
lijkheid in het oog houden, dat eene na
dere kennismaking met mijn bloeder voor
de hoop op zijne erfenis volstrekt ongun
stig is en daarnaar handelen.
Ik weet, wat gij bedoelt, hernam zjj,
maar Herbert is nog zoo jong, nog zoo
onwillig om zijne vrijheid op te geven
het ware gruwzaam dit te verlangen.
nï.w«iTt«af
AXELSCHE
COURANT.
ft
