No. 091
Zaterdag II Maart 1893.
8e Jaarjg
IJ Is <14 wmto
Nieuws- en Advertentieblad
voor eewse aa re
DIELEMAA,
AXEL.
Werktuigen voor de
vervals cliing van boter.
Buitenland.
Binnenland.
FEUILLETON.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor Bbl&ië 80 cent. Afzonderl. nurarn. ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van tot regels 25 cent;
voor eiken regel meer cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
In het Maandblad tegen de Vervalsehin-
<jen van dr. Van Hamel Roos wordt me
degedeeld, dat men tegenwoordig in En
geland een nieuw uitgevonden werktuig
in den handel brengtThe butler blender'''
genaamd, dienende om boter te „men
gen." Aan bet gebruik ven dit toestel
moet hoofdzakelijk de zoo veelvuldig voor
komende vervalsching van boter worden
toegeschreven. Dit wei ktuig is bestemd
zooleest men in het daarbij gevoegd
bericht „om op de plaats van pro
ductie de gedurende verscheidene dagen
vervaardigde boter, die nooit zoo geheel
gelijkmatig van samenstelling is, zooda
nig met elkander te vermengen, totdat
een gelijkmatig product verkregen wordt."
Zoo lufdthet onschuldige doel van dezen
menger, die bestaat uit een houten tobbe,
een bandvatsel en een rol.
De boterknoeiers zagen natuurlijk apoe
dig in dat toestel zich uitstekend leende
verschillende soorten boter, manga; ine
en water met elkander te vermengen.
Het gevolg was dan ook, dat tegen-
wooidig honderden van die toestellen in
de kelders en achterlokalen van groot-
en kleinhandelaren in werking zijn. In
Londen zijn door slechts een enkele firma
70 dei gelijke machines van de hand ge
zet, binnen het om haar verkooplokaal
gelegen terrein van Eng. mijlen in
doorsnedeAl bestaat er ook in Engeland
een wet tegen dergelijke vervalscbingen,
zoo heeft bedoelde toch firma uitgerekend,
dat van 9836 monsteis boteror per jaar
slechts een enkel onderzocht wordt. De
boterknoeiers werken dus met volkomen
zekerheid.
Door een Engelsch blad, The Morning
wordt er verder op gewezen, dat er in
den legel tot 10 water door mid
del van den „menger" bijgevoegd wordt,
totdat die hoeveelheid 19 water be
draagt deze bewerking biengt den koop
man een extra-winst van pence per
pond op. Maar niet zelden gebeurt het,
dat boterhandelaren onbewr""1" van reeds
aldus vervalschte boter van het buiten
land of ook wel in Engeland en Ierland
koopen, en dat die bewerking door hen
nogmaals geschiedt, zoodat de kooper
nog meer water ontvangt.
Door de Werkliedenpartij en den Voor
uitstrevender! kring van Gent is een ma
nifest geiicbt tot het volk van Gent en
omstreken, om het op te roepen pal te
staan voor het algemeen stemrecht dat
in de constituante bedreigd wordt door
de clericalen en de docirinaii en, broeder
lijk vereenigd in bün haat tegen het
volk.
In het manifest wordt er aan herin
nerd, dat de heer Graux in de kamer
de plattelandsche bevolking, door de gees
telijkheid verstompt, door de doctrinairen
in de onwetendheid gelaten, door de grond
bezitters uitgezogen en door de wet on
beschermd gelaten, barbaien noemde,
terwijl de beer Yanderkinderen den ar
men werklieden der nijverheidsplaatsen,
uitgezogen dooi het groot kapitalisme
en te arm, ora door het kiesstelsel Beer-
naeit kiezer te worden, de bloedige be-
leediging gespuis naar het hoofd slingerde
Beide boeren zijn gematigd liberaal.
Aan het slot van het manifest heet
het
Op Volk van Vlaanderen
Gij hebt tegen geduchter vijanden dan
de verguizers van uw heilig ïecht, ge
streden.
De Leeuwenmaan geschud, en getoond
dat de Leeuw van Vlaanderen niet ont
aard is, al denken de volksvijanden hem
gemuilband
Zijn gebial schudde het Vlaamscbe
volk Een kreet van verontwaardiging
klinke zoo luid over gansch Vlaanderen,
dat bij regeerders en kamerleden met
aDgst vervulle
Vlaanderen den Leeuw Algemeen
stemrecht is in gevaar!
De werkliedenpartij, die reeds zooveel
offers voor de opbeuring der minderen
bracht, zal, wat er ook gebeure, den
strijd niet opgeven.
De vooruitstrevende kring van ar
rondissement Gent, getrouw aan den eed
van St. Gilles, zal aan bare zijde den
strijd voor de politieke gelijkheid zoolang
volhoudeD, tot recht en gelijkheid zege
vieren.
Wij willen Iret algemeen stemrecht,
en wij zullen hot hebben, als gij, volk,
en gy, barbai en en gespuis, toont het
waardig te zijn
Weg met de volksbeleedigers
Leve algemeen stemrecht!
Leve volk, gelijk in echten en plichten!
Deze manifestatie teekent den toestand
van het oogenblik in Belgie, zij geeft ons
een staaltje van wat er bij onze zuide
lijke buren op politiek gebied omgaat.
Men zou van hout of steen moeten zijn
om niet iets te gevoelen voor de man
nen die zoo luid viagen, dat hun recht
zal wedervaren.
Of regeerders en kamerleden evenwel
met angst zullen ven uld worden Zy
geven er tot nog toe weinig blijk van
en houden zich vreeselijk doof aan dat
oor.
Zfl heelt zooveel geleden, de arme Mag-
dalena, zooveel, dat gij die haar hebt lief
gehad, er niet aan denken moogt, welke
last ia opgelegd, maar er aan denken
moet welken last zij heeft afgelegd. En
nu, kom met mij mede, Richard. Het
was meer dan een niededoogend toeval,
dat hierheen leidde op dezen dag en in
deze ure; zij heeft zoo vaak over ge
sproken Zij heeft onder uwe bescherming
niet mogen leven, laat haar ten minste
door behoed, zacht ten gvave dalen.
Richard legde zijn arm om den schou
der van den predikant. Waarheen, waar
been vioeg hij iu halve geestverbijstering
Gij hebt nog een half uur tijd, hernam
Werner. Vóór alles moet ge verklee-
den, want ge zijt doornat.
Richard liet zich heenleiden naar de
katper van zijn broeder, waarin op dien
killen herfstdag een kachel eene welda
dige warmte verspreidde en hij nam dro
ge kleederen aan uit Wem ei hand.
Nauwelijks was hij gereed, of er werd
geklopt. De oude vrouw van daar straks
meldde, dat de buien zich buiten verza
meld hadden en vroegen, of de kist ge
sloten uiocht worden.
droeg
Gisteren namiddag is van de werf der
koninklijke maatschappij De Schelde te
Vlissingen to water gelaten het stoom
schip Arguszijnde een der beide in
aanbouw zijnde vaartuigen bestemd ter
bestrijding van den opium-sluikhandel in
Neerlandsch Indie.
Door bet Engelsclie lagerhuis is
met 186 tegen 151 stemmen eene motie
verworpen van Mc Carthy om alle bui-
tenlanösch vee van de landingsplaats te
slachten, teneinde de longziekte te be
letten. De president van net college van
landbouw, Gardner, bestreed de motie,
omdat het tegenwoordig stelsel gunstig
werkt en naar de behoeften van het land
kan gewijzigd worden.
De Engelsche ïegeering blijft zicb dus
op het gebied van buitenlandschen vee-
invoer nog steeds erg vasthoudend too-
nen. Een lesje voor Nederland, dat er
niet naar de oogen van Engeland be
hoeft gekeken te worden.
Door geheel Nedei land en door zijne
vele viienden en kennissen ook
daarbuiten is met deelnemende be
langstelling het plocseling overlijden ver
nomen van den heer Brouwers,
pastoor te Bovenkerk, Nieuwer Amstel.
De heor Brouwers was een merkwaar*
dige, innemende persoonlijkheid. Hij bad
Een enkelen laatsten blik stond Wer
ner zijn broeder toe, die, nu wedei mees
ter over zichzeiven, den storm beheerschte
welke het diepst van zijn hart had be
roerd toen werd de kist gesloten over
de sehoone stille vrouw en men
haar heen.
Geen enkele van allen die verzameld
waren, had haar gekend haar leven,
noch haar gezien, die men ten grave droeg
niemand wist iets van haar en fiet^cnede-
lijden, dat zich hier en daar vertoonde op
de verweerde gezichten, was gemengd met
zekere nieuwsgierigheid, welke nog vei-
hoogd werd door de plotselinge komst van
den vreemdeling, die zoo trotsch en met
,zoo opgerichter. hoofde door het dorp was
gegaan en nu zoo verpletterd aan den
kleinen zandheuvel stond, waarbij de gees
Lelijke een laatste gebed uitsprak.
Toen alles voorbij was, drukte de pre
dikant eenige buren de hand en nam met
zijn broeder den terugtocht aan, waarbij
het de aandacht trok dat lip, de kleinere
en rankere, dm ander ten steun moest
zijn. De eerlijke vibschers keken hen
hoofdschuddend na.
Zoo iets hebben we nog niet beleefd,
meende de oude Klaas. Het is, alsof men
eene geschiedenis uit den almanak leent,
waarvan raeu denkt, dat zijniet waar kan
zijn.
Het kleine dorp, door den vallenden
avond in vochtige schaduwen gehuld, tg
er, toen de broedeis het doorschreden, bij
het schemerachtig licht ontzachlijk treurig
uit. In de hutten brandde nog geen en
kei licht, aan den hemel blonk geen en
kele ster en in Richaids hart was het
glansloos en lichtloos als daar buiten.
De oude Ottrud opende de deur en druk
te beidea de hand. Men sprak geen woord
De indruk van den dood, den onherroepe
lijke, was zoo machtig, dat, hoeveel er
ook tusschen de beide broeders te vragen
en te verklaren viel, beiden toch een tijd
lang zwegen.
Voorbij voorbij, zeide eindelijk Ri
chard opslaande, van die ai bekoorlijkheid
van al die goedheid vaD al dien rijkdom
aan geest niets over, dan een handvol stof
erner hoorde, eer hij antwoordde, een
zacht geritsel en opende stil de deur op
een kier, waai door, onopgemerkt doorRi
chard, die naar het venster getreden was
het hieeke gezichtje van een kind_ heen
keek. Het kleine ding trippelde zachtkens
binnen en zag hem vragend aan, maar
bleef, toen b&.t den vreemden man aan
bet venster zag, zonder iets te zeggen mid
den in de kamer staan.
Ce predikant liet haar staan, ging naar
zijn broeder en nam hem bij de hand. Ei
biipff meer over, Richard, geheel is zij
niet van ons heengegaan een deel van
haa.r leven blijft achter voor en voor
mij
Tiïaar vol bitterheid viel Richard uit;
Geen woordenpraal, Werner, om Godswil
geen woorden. Zij is heen ik wil geen
schoone beloften geen stichtelijke ver
troostingen. Mijn brandend smachtend
hart dorst naar iets tastbaars, naar een
geluid harer stem, naar een blik, een
demtooht des levens. Weg, alles weg
wat blijft er over van alles wat ik heb
liefgehad
Met een heftig gebaar wendde hij zich
van het venster af en zijn voet stiet daar
bij tegen het kind, dat nog schuchter in
het nudaen van de kamer sr.ond en dat
men in de schemering nauwelijks kon zien
Met eene snelle beweging hief de predi
kant het op en legde het in de armt-n
van den verbaasden Riehatd: Dat liet
zij op aarde achter, opdat het zou toe
behooren, en tot het kind zeide hij Zeg
hem, wie-gij zyt
Nu hief het kleine meisje het hoofd op
en, den blik des vreemdelings zoekend,
zeide zij met een helder kinderstemmetje:
Ik ik ben Veronica.
TWEEDE HOOFDSTUK.
Wie was zij, die nu lustre op hotkhn-
ne vredehof in de duinen, wien balhair
mond toegelachen in dit leven, wien had
haar hart toebehoord
„Magdalena"' stond ei op hei eenvou
dige houten kiuis, dat haien grafheuvel
aanwees, maar geen opgave van familie»
naam. ol plaats van geboorte was toege-
AXELSCHE
COURANT
