680.
Woensdag Februari 1895
8e J'aar&
DE ZANGERES.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-laan deren.
MELEÉAIV,
De Grenskwestie.
is- FEUILLETON.
Centrifuges.
Dil Blad verschijnt eiken
ABONNEMENTSPR IJ
per Maanden
50 cent; franco per post 60 cent;
voor België 80 cent. Afzonder!, nuram.
er, Vrijdagavond,
ct.
DRUKKER UITGEVER
Bij onze kritiek op de nieuwe bepa
lingen, waaronder het vergund zal zijn,
vee te mogen weiden en mest in te
voeren op grensianderijen, blijkt bet, dat
we den spijker op den kop hebben ge
slagen. Immers er zijn door de Belgische
regeering reeds wédei bezwaren tegen de
voorwaarden ingebracht en tengevolge
daarvan zijn door den Nederlandschen
minister van binnenlandsche zaken weer
cieuwe voorwaarden vastgesteld, waar
onder ontheffing der bepalingen zal wor
den verleend.
Wat onder die voorwaarden wel het
meest onze aandacht trok is, .dat de in
voer van mest niet met rundvee mag
geschieden.
vindingrijk vernuftIeder, die een
beetje met onze grensboeren bekend is,
weet ook, dat daaronder velen zijn, die
alleen ossen, anderen ook koeien, als
trekdieren gebruiken, Hoe moeten die
menschen nu den mest vervoeren Zeker
per kruiwagen of in mandjes; in allen
gevalle zal net hun wegens de hooge
kosten welke het huren van paarden met
zich brengt, als ware onmogelijk zijn
hunne, aan de andere zijde der grens
gelegen landerijen, te bemesten.
Waarom raadpleegt men toch niet de
de veeartsen aan onze grenzen, want
blijkbaar is dit niet gedaan, anders zou
den er zulke onmogelijke, van onbekend-
beid met de toestanden blijk gevende be
palingen niet gemaakt worden.
De polderboer, die ir. de. Gazette van
Eecloo open brieven aan den Belgischen
minister De Bi aijri schrijft, oordeelt over
de bepalingen in denzolfden geest als wij.
Ad.yertentiën van tot regels 25 cent-
voor eiken regel meer cent. Groote létters worden'
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/9 mn£)i
Advertentiën worden franco ingewacht, uiferliik
tot Dinsdag-en Vrijdagnamiddag TTVPi; «ren.
NOVELLE UIT HET DUITSCH.
Dedokter rilde, het was klaardag en
toch was hij huiverig, zooals men dit we
zen kan, als er in het donker over spoken ge
sproken woidt. Hij meende den heeschen
lach van dien duivel te hooren, het was
hem als zag hij achter de bedgordijnen
de grauwe valsche oogen van het monster
schitteren. Gij gelooft dus, zeide hij -na
een poos, dat de chevalier niet dood is,
dat het dezelfde peisoon is die wilde
vermoorden
Zijne stem, zyn oog overtuigden' mij,
de doek dien ik gisteren gaf, schonk
mij zekerheid. De beginletters van zijn
uaam zijn daarop geborduurd.
En geeft ge mij volmacht, voor te
handelen? Mag ik alles, wat ge mij ge
zegd hebt, zelfs voor het gerecht herha
len
IR'heb geen keuze, alles! Maar niet
Waar dokter, gij gaat naar Bolani en zegt
hem alles, wat ik verteld heb? Hij zal
uAgelooven, hij kent ook Seraphine.
En raag ik ook weten, ging de dokter
voort, hoe de gezant heet, in wiens huis
gij verborgen hebt
Waarom niet? Het was een zeker©
baron Martenow.
Hij raadt den minister aan eene verga
dering te beleggen van de leden der in.
de grenskantons bestaande landbouw-
veraenigingen. Kom die vergadering bij
wonen, zegt hij, kom met onze boeren
spreken, gij zult hen, zij zullen ver
staan, en daar zullen de zaken, die
gij volkomen mis opvat, duidelijk uit een
gedaan worden.
Kom, heer minister, zegt bij ten slotte,
nooit zal een hoog-ambtenaar dien
wij toch zoo zelden zien, zooals gij zelf
op 18 Mei 1891 te Watervliet gezegd
hebt nooit zal eeD prins zoo welkom
bij onze boeren zijn geweest.
Dat is het middel van ons te redden;
wilt gij dit middel niet probeeren, dan
zijn /wij allen verloren.
Wij zijn benieuwd, of de minister De
Bruijn die vergadering zal beleggen, maar
met nog meer verlangen zien wij uit
naar een nieuw, stel bepalingen, dat een
einde zal maken aan de thans aangehe
ven rechtmatige klachten.
Dat men hen raadplege, die met de
grenstoestanden vertrouwd zijn, dat men
alles doe wat mogelijk is om het den
grensboeren gemakkelijk te maken dan zal
men toonen het goede voor te hebben
met een deel der bevolking, dat, al woont
hei aan de uiterste landpalen, evengoed
recht heeit op eene billijue behandeling
als zij, die in het hart des lands wonen.
Kunnen zij het helpen, dat ze aan de
grens wonen.
In de maand September 11. werd eene
tentoonstelling met wedstrijd voor zui
velgercedschappen gehouden te Braine
Wat nep Lange uit, aangenaam ver
rast. Baron Martenow? Is hij niet in
schen dienst
Ja, kent gij hem? Hij was gezant van
het sche hof, eerst te Parijs en na
derhand te Petersburg.
dan is het goed, zeer goed, zeide de
dokter en wreef zich verheugd de handen.
Dien ken ik, hij is gisteren hier aange
komen, heeft mij laten roepen en ver
blijft in bet hotel de Portugal.
Een traan blonk in het oog der zange-
res en haar hart was diep bewogen, Zoo
moet dan een man, zeide zij, dien'ik vele
honderd© mijlen verwijderd meende te zijn
hierheen komen, om de waarheid van mijn
verhaal te bekrachtigen. Ga tot hem
ach, dat ook Carlo het hoeren kon, als
bij verzekert, dat ik de waarheid sprak!
Dat zal hij, hy moet met mij mede, ik
zal alles in orde maken. Vaarwel goed
kind, houd vooial rustig, het zal nog
goed gaan op deze wereld en neem toch
vlijtig uwe medicijnen in, ieder uur twee
lepels volZoo sprak de dokter,., en ging
heen. De zangeres dankte hem met baar
vriendelijksten blik. Zij was rustig en
vroolijkhet was als ware haar met haar
geheim een groote last van het hart ge
wenteld. Vol vertrouwen zag zij de toe
komst te gemoet, want het lot scheen zich
goedgunstig over het arme meisje te ont
fermen.
le-Comte (België). Dezer dagen werd
daarover een uitvoerig en beredeneerd
verslag bekend, opgemaakt door den beer
Basègue, Ieeraar aan de zuivelschool
en boterfabriek van Ecaussines en rap
porteur der jury.
De heer Basègue herinnert in zijn ver
slag dat de melkcentrifuges voor de eer
ste maal in Belgie werden tentoongesteld
in 1883 te Namen (Ie prijs en gouden
medaille Burmeister Mains) en ie Luik
(dito prijs en medaille De La val).
Beiden werden door stoom gedreven
eene kostbare inrichting, en zij ontroom
den hoogsten 200 tot 400 liter in het
uur, verrichtten dus kostbaar werk. Na
tuurlijk dacht er toen geen mensch aan
dat de centrifuge ooit dienst zou doen
op boerderijen van maligen omvang,, zoo
als demeeste in België, en zelfs voor
de kleinste landbouwers, zoodra het hun
gelegen komt zich te associeeren. De
wensch dat het daartoe eens komen mocht
werd nochtans, na die tentoonstellingen,
reeds en herhaaldelijk uitgesproken door
Chevron, den bekwamen Ieeraar van
Gemblouxhet .zou, meende hij, voor
bet „volk" der veehouders ori bereken baar
nuttig wezen, indien deze keurige arbeid
eens.verricht konde worden door centri
fuges, die genoeg werk afdeden met veel
geringer krachtsaanwendingdoor een
rosmolen gedreven want aan han
denarbeid dacht de heei Chevron waar
schijnlijk toen zelf niet. Zoo ja, dan
werd zijn wensch al spoedig vervuld,
want een paai: jaren later verschenen de
tiandeentrifuges. Ook deze lieten in den
beginne veel te wenschen over, zij voer
den te weinig uit en het was een cor
vee er een uur mee om te gaan. Maar
VIII.
De baron Martenow, wien Lange eens
een gewichtigen dienst had bewezen, ont
ving hem vriendelijk en gaf hem omtrent
de zangeres Fiarnetti de meest voldoende
inlichtingen. Niet alleen bevestigde hij
bijna woordelijk haa; verhaal, maar hij
sprak ook den hoogsten lof uit over haar
karakterja hij beloofde, waar hij ook in
de stad zou komen, overal ten haren gunste
te zullen spreken en de geruchten te we
derleggen, die over haar in omloop waren
Hij hield woord, want hoofdzakelijk aan
het aanzien, waarin hij stond, en aan de
edelmoedige wijze, waarop hij zich het lot
der Italiaansche aantrok, schreven hare
vrienden het toe, dal de gezindheid van
het publiek jegens haar in weiuige dagèTi
als door een tooverslag veranderd was.
Dokter Lange echter klom, toen bij van
den gezant kwam, van de eerste verdie
ping van het hotel de Portugal eenige
trappen hoogerop naar de vliering. Op
numero 54 moe.it de kapelmeester wonen
Hij stond stil voor de deur oth adem te
halen, want het beklimmen der steile trap
pen had hem vermoeid. Zonderlinge ge
luiden klonken uit dit veitrek in (zijn oor.
Daar binnen scheen zich een erge zieke
te bevinden, want de dokter hoorde een
diep .steunen en zuchten, dat scheen voort
te komen uit eene holle borst. Dan we
der klonken daar Fransche en Italiaansche
gaandeweg werd een en ander beter en
voor 88 waren de handcentn'iuges, door
genoemde constructeurs en anderen in
-an handel gebracht reeds dermate ge-
perfectionneerd, dat men haast meende
er voortaan weinig meer aan te kunnen
doen in 1888 echter leverde de firma
Melottey van Remicourt, bij Luik, het
bewijs dat dit wel kon, op de interna
tionale tentoonstelling te Brussel. De
begiftigde den uitvinder met een
eerlijk verdienden prex de proh. De
Mekkte sche centi 'uge week in meer dan
een opzicht zeer van de andere toen be-
kende machinale meikontroomers af,
muntte uit door eenvoudige constructie'
gemakkelijke beweging en dit laatste
vooral ten gevolge van haar onderschei
dend keninei la turbine suspensionhaar
vrij en loodrecht opgehangen turbine.
Koi na dien tijd kwam er een ander,
eenmerkwaardig denkbeeld bij den uit
vinder dezer centrifuge op, dat naderhand
net uitgangspu' van belangrijke vorde
ringen op dit gebied is gewor den.
Wanneer nJ. de melk met duizeling-,
wekkende snelheid gecentrifugeerd woidt
scheiden zich, zooals men weet, de vet-
deelljes of de room spoedig van de serum
massavan de magere melk af en vol
gens den heer Basègue was Melotte de
eerste bij wien bet vermoeden rees, dat
uit veel gemakkelijker zoude gaan, in
dien de vet- en de serumdeeltjes bij dat
scheidingsproces ieder hun eigen weg
konden gaan, de eeneri naar het nfidden
dei di aaiende meikkolom de anderen
naar de periferie en de wanden der tur
bine. zonder elkaar in die omgekeerde
lichtingen te hinderen. beproefde dit
door middel eener in de turbine aange-
vloeken tusschendoor, als wilde het onge
duld den jammer verlichten en een hee-
sche lach van vertwijfeling vormde weer.
den overgang tot de diepe zuchten. De
dokter huiverde. Heb ik niet reeds
eenigen aanleg tot waanzin aaD den ka
pelmeester bespeurd, dacht hij, zou bij nu
heelenmal gek geworden zijn, of is hij
ziek geworden van verdriet Hij hield den
vinger gekromd om aan te kloppen, toen
zijn blik nog een< op het nummer der
deur viel. Het was numero 53. Hoe had
hij zich zoo kunnen vergissen Bijna was
hij bij een geheel ander mensch binnen
getreden. Verstomd op ziehzelven ging
hij eene deur verder, hier pas was nume
ro 54 en hier klonken geheel andere to
nen. Eene diepe schoone mannenstem zong
een lied, begeleid door de piano ioriu.
dukter trad binuen. Het. was dezelfde jonge
man, dien hij gisteren bij de zangeres
ontmoet had.
In de kamer lagen muziekstukken, gui
tars, violen, .-naien en andere muziekbe-
uoodigdheden verspreid en fce midden vau
dezen -chaos stond de kapelmeester in een
wijden zwarten kamerjapon met eene roo-
de muts op het hoofd en een muziekblad
in de hand. Naderhand zei de dokter,
dat hij bij zijne aanschouwing gedacht
had aan Marius op de puinhoopen van
,Carthago.
(Wordtvervolgd.)
„..u-u—in:,;
