AXEl^uu rr j\o. 645. Woensdag 28 September 1892. 8(' «fnarg. Nieuws- e ii Advertentieblad voor Zeen wsc h - V I a a n d e r e n. Uit de Pers. FEUILLETON. Buitenland. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vlijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: per 3 Maanden 50 centfranco per post 60 cent voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct. DRUKKER - UITGEVER AXEL. Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. Een der Haagsche correspondenten van de AmsterdammerD. v, N. schrijft Naar wij vernemen heeft de pas on langs benoemde referendaris bij de af- deeling onderwijs aan het dept. v. bin- nenlandsche zaken, de heer mr. v. Doorn zijn ontslag gevraagd wegens gezondheids redenen. De gezondheid van den heer v. Doorn moet ernstig zjjn geschokt, doordat hem nog steeds een ontwerp-leerplicbt dwars in de maag zit, wat ook de reden is waarom dit jaar in de troonrede over dit aangelegen onderwerp met geen woord werd gerept, hoewel reeds verleden jaar een ontwerp werd toegezegd. Ziedaar een gevolg van het nepotisme Niet altijd geeft God iemar.d met het ambt het verstand er bij Steeds heeft vooral de afdeeling onderwijs aan het departement van binnenlandsche zaken geleden, door haar te beschouwen als een instelling om vriendjes aan een baantje te helpen of als een soort van passan tenhuis, waarin jongelui van goeden hui ze tijdelijk met een goed tractement on der dak worden gebracht in afwachting dat er later een nog beter of vetter baan tje open kwam. Hoe door zulk onverantwoordelijk han delen de eischen van 's lands dienst wor den behartigd moet, althans hun die op de hoogte zijn van de toestanden, ook opgevallen zijn uit de berichten omtrent dè laksche houding die de regeeiing heeft aangenomen in de eerste dagen van het dreigende choleragevaar. Men was aan het departement eenvoudig de kluts kwijt doordat aan het hoofd der afdeeling ge neeskundige politie niet een geneeskun dige maar eenadvocaat staat die het in weinige jaren van adjunct commies tot referendaris moest brengen Niet één geneeskundige is in die afdeeling werkzaam, maar nög een rechtsgeleerde indertijd aangesteld bij de gratie van minister Six. Wel bestaat er een advi seur, dr. Ruysch, maar de verhouding van een adviseur tot een afdeeling schijnt niet van di6n aard, dat de zaken op den duur en in ernstige spoedoischende ge vallen behoorlijk zijn verzekerd. Boven dien heeft de heer Ruysch het tamelijk volbandig daar hij tevens inspecteur van het geneeskundig staatstoezicht en van het krankzinnigen wezen is. Zou de minister Tak den moed heb ben om aan zulke toestanden nu ein delijk eens een eind te maken De Winschoter Ct. zegt, dat aan de belofte in de Troonrede door de indie ning van het kiesrecht-ontwerp voldaan is op een wijze, die zelfs ver strekken de wenscben zal voldoen. „Werkelijk liberaal in den goeden zin is, onder de bestaande grondwettelijke bepalingen, de opvatting dat aan den grondwettehjken eisch van geschiktheid in casu wordt voldaan als men kan le zen en schrijven en aan den eisch van maatschappelijken welstand, als men kan voorzien in zijn eigen onderhoud en in dat van zijn gezin. Volgens deze op vatting wordt het kiesrecht toegankelijk voor 900,000 van de ruim een millioen mannelijke ingezetenen, zullende alleen de geheel ongeletterden en de bedeelden worden uitgesloten. Het is en blijft nu echter maar de 27. Hoe diep vaak zulk eene sehuldelooze inhechtenisneming in het leven eens men- schen ingrijpt, vaak zoo, dat hij voor zijn geheele leven geruïneerd is, zullen dergelij ke gevallen nooit vermeden kunnen worden. In dit geval waren uwe bekentenissen, mijne heeren, zoo bovenmatig onwaar schijnlijk, dat het eene onverantwoordelij ke lichtzinnigheid van het gerecht zou geweest zijn het onderzoek te vei volgen, terwijl gij op vrije voeten waart, zoodat zelf de zeer strenge maatregel van eenzame opsluiting voor noodig werd gehouden. En nu, na dit schrijven ontvangen te hebben van den Duitsehen consul te New- York, welks inhoud ik u zal mededeelen, ben ik in de gelegenheid gesteld, u te kunnen mededeelen, dat ge van af dit oo- genblik volkomen vrij zijt en het slechts van u afhangt of ge den inhoud van dit schrijven mede wilt aanhooren of later een afschrift wilt ontvangen. De President zag de beide vrienden aan en nadat Beier geantwoord had: We verzoeken de voorlezing van het schrijven te mogen bijwonen, nam hij plaats en las met krachtige heldere stem het volgende: „Ik werd in het jaar 18 geboren te Frankfort aan dun Oder en werd door vraag, wat de Kamer zal doen en het blijft te betreuren, dat de Regeering ook thans haar gewicht weer niet in de schaal heeft geworpen om aan het kiesrecht- ontwerp de prioriteit te bezorgen. Meer toch nog dan verleden jaar treedt thans deze quaestie op d6n voorgrond nu het kiesrecht niet meer in staat van voor- beieiding verkeert maar het ontwerp zelfs bij de Kamer is ingekomen en daar uit blijkt, dat ook volgens de Regeering, het overgroote deel des volks ten onrech te van zijn staatsburgerschap is versto ken. Gaat het nu werkelijk aan om in de ze omstandigheden willens en wetens buiten de uitgestotenen om de beroeps- en bedrijfsbelasting ter hand te nemen Ot voorstellen in behandeling te nemen tot organisatie der landmacht en versterking van het marine- materieel Of wel den beschikbaren tijd te wijden aan maatre gelen betreffende het leger, de financiën de koffiecultuur, het inlandsch onderwijs en het mijnwezen in Nederlandsch-Indiê? Entoch worden in de troonrede wets voorstellen omtrent al deze zaken toe gezegd, de eerste »binnenkort," de laatste zeer spoedigWaarlijk wij kunnen niet inzien hoe ter wereld het te verdedigen is het kiesrecht nog langer dan hoog noodig is uit te stellen en met een mo reel incompetente vertegenwoordiging za ken te regelen van zóo aangelegen be lang als de bovengenoemde. Meer dan ooit is dan ook thans voor de vooruit strevende leden in de Kamer het oogen blik gekomen om sterker en consequen ter dan verleden jaar op te komen voor den voorrang van het kiesrechtontworp." mijne onnatuurlijke moeder te vondeling gelegd, rin eene kleir.e, nauwe steeg. „Deae steeg heette „Hahnewald" en de eerwaardige vaderen der stad doopten me dientengevolge „Leopold Hahnewald." In 't begin werd ik bij aime menschen ver pleegden door mijne krachtige natuur over won ik niet alleen alle lijden van kinderziek ten, maar groeide niettegenstaande alle verwaarloozing en ontoereikend voedsel voortreffelijk op. Later kwam ik in het stadsweeshuis en vandaar bij een metselaar in de leer. Soldaat werd ik niet eu ging daarom in den vreeitfde om land en volk te leeren kennen. Toen ik na jaren te rugkwam, kreeg ik werk in Berlijn, was vlijtig en wilde een klein vermogen bijeen brengen om daarmee een winkel te be ginnen. Ik had kennis gemaakt met een lief meisje, dat mij ook beloofde mjjne vrouw te willen worden, mij echter bedroog en met een tamboer van het X regiment, na afloop van zyn diensttijd, er van door ging. Ik trok me de zaak zeer aan, zocht mijne ergernis weg te drinken en gaf me over aau den drank. Ik ging nu snel achteruit, en daar ik slechts werkte om geld voor brandewiin te vei krijgen, zoo kwam ik ook ooit vooruit. In dien tijd had ik eenige dagen te werken in het huis B. straat Nr. 5 en wel uitslui tend in de vertrekken der weduwe V.. De oude vrouw was zeer vriendeli|k, oil derhield zich met me eu daar ze wel zag, Het eeuwfeest der republiek is te Pa rijs met groote opgewektheid gevierd. Des morgens te 10 ure werd het geo pend met eene rede van president Car- not in het Pantheon, dat van binnen en van buiten prachtig met bloemen ver sierd was. Onder den koepel was eene estrade opgericht voor den president en andere hooge staatsdienaars, daarachter verborg een geweldig scherm de orkes ten, die bij zijne binnenkomst de Mar seillaise speelden en de koren, die hem het Amour Sacré de la Patrie toezongen; ook werden nog verschillende nationale liederen uitgevoerd. Drie redevoeringen werden nog gehou den, waarna zich de beide, geheel aan elkaar gelijke optochten in beweging zet ten en die ieder aan één kant van de Seine bleven. Elk bestonden uit 2000 gecostumeerde personen en 6 wagens. Zij werden voorafgegaan door eene af deeling ruiters in 18-éfeuwsch costuura dan kwam de wagen van de helden der revolutie Danton, Robespierre en anderen, negentig in getal op eene verhooging staande, die omringd werd door mannen en vrouwen uit het volk, de carmagno le dansend. Door figuranten werden rond om op denzelfden wagen verscheidene tableaux vivants vertoond een tafej-eel Uit den Barbier de Sévillede Dood van den ridder iV Assas, enz., ook een groep, voorstellende Lafayette en Washington hand in hand, alles afgewisseld door het nanheffen van vaderlandsche koren. De ze wagen werd getrokken dooi' twaalf paarden aan de hand geleid. Verder had men den wagen van de Marseillaisevan de Volontaires de la dat ik gaarne een slokje dronk, zoo maan de zij me aan, deze ondeugd te laten va- reu. In 't eeist volgde ik hare raadge vingen en aanmaningen op, later echter, toen de winter kwam en er weinig werk was, begon ik het oude leventje van nieuws at. Ik leerde bij toeval in eene restaura tie, waar ik des middags at, een bediende der bank kennen, hjj was een landsman v^n me en we gingen 's Zondags vaak samen uit. De bediende was een fatsoen lijk spaarzaam jongmensch, kon echter toch niet vooruitkomen, en klaagde me vaak zijn nood. Als men zoo ziet hoe andere menschen geld bij hoopen hebben en het niet ge bruiken kunnen, dan ergert men zich eerst goed, zeide hij op zekeren Zaterdagavond in Mei, toen we nog laat in de Diergaarde gingen wandelen, daar is me b. v. vandaag eene oude vrouw bij ons aan het kantooi- geweest, en heeft al hare papieren in klinkende munt omgezet, om het eene nicht bij wie ze de overige dagen van haar leven wil doorbrengen als eeu geschenk aan te bieden ik meen, dat het ongeveer zes tig duizend gulden was We spraken nog lang en breed over Je ongelijke verdeeling der aardsclie goede) en, en toen we scheidden, wist ik, dat de weduwe Vde gelukkige eigenares was van al dat geld, en voornemens was den volgenden Maandag te vertrekken. Hetgeen ik gehoord had) liet me geeue rust ik wandelde den ganschen nacht in de Diergaarde en 's Zondags morgeus vroeg stond het bij me vast, dat ik me in elk geval in het bezit van het geld zou stellen. In den namiddag van denzelfden dag kleedde ik me zoo goed mogeljjk aan en ging tusscheu vijf en zes uur, wanneer de meeste menschen afwezig zijn, bijna zonder dat ik gezien werd, naar de weduwe V Ze opende zelf de deur eu ontving me zeer vriendelijk. Ik begon een gesprek met haar en vraagde onder anderen, of zij me wel bjj voldoende zekerheid zooveel geld zou kun nen vooischieten, om daarmede een klei nen handel te beginnen. Het speet haar dat zij aan mijn verzoek geen gevolg kon geven, daar zij reeds den volgenden morgen naar den Rijn vertrok en dan van Berlijn geheel los wilde zjjn. Ik stelde mij aau als iemand die zeer bedroefd is, verontschuldigde mij en reikte haar tot afscheid de hand. De volstrekt niets kwaads vermoedende vrouw ïeikte mij insgelijks de hand en eer zij de mijne nog aangeraakt had, had ik haar reeds met de rechterhand aan de keel, en met de linker in den nek gegre pen en sleepte haar, terwijl zij zich man moedig verdedigde, naar de sofa. Slot volgt.)

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1892 | | pagina 1