ijMiii'
No. 638.
Zaterdag 5 September 1892.
8e Jaarg.
Be ReeJe Baard
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch -Vlaanderen.
F. DIELEMAN,
AXEL.
Uit de Pers.
20 FEUILLETON.
Huiten land.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag-- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent';
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Uit Menado wordt aan het Handelsblad
\an 18 Juli geschreven
„Het aantal doodeD op Sangir is groo-
ter dan men eerst vermoeddehet be
draagt volgens de laatste or.dei
zoekingen meer dan 2000. De noodi
ge maatregelen werden genomen om de
ljjken zooveel mogelijk te begraven, ton
einde besmetteluke ziekte te voorkomen
Aangrijpend moet die teraardebestel
ling geweest zijn in de negory Baboe,
waar alle bewoners omgekomen waren.
Ingesloten door twee vuurstroomen, was
hun het vluchten onmogelijk, en schijnen
zij door hevige zwaveldampen en andere
gasontwikkelingen gestikt te zijn. Om
ringd door eene vuurzee, van boven be
stookt door een gloeiende asch- en stecnen
regen, moet hun doodstrijd ontzettend
geweest zijn. Van de meeste lijken
waren de vingers kromgetrokken als in
hevige benauwdheid. Eene moeder werd
gevonden, die twee kinderen in haren
arm geklemd hield en ze met haar lichaam
wilde bedekken. In het kerkgebouw,
dat geheel ingestort was, werd een groot
aantal lijken gevonden blijkbaar hadden
zij getracht daar eene schuilplaats te vin
den. Het lijk van den inlandschen voor
ganger vond men nog staande op den
preekstoelwaarschijnlijk had hij de on
gelukkigen in die benauwde uren nog
moed willen inspreken. Overal was het
opsporen en begraven der lijken een diep
aangrijpend werk.
„Het heeft te Sangir hevig geregend
dit heeft veel goed gedaan en de asch en
de modder van de boomen weggespoeld
Toch zal het nog vele maanden duren
eer een nieuwe aanplant van voedings
middelen vruchten opgeleverd zal hebben;
in dien tijd moet in het onderhoud van
talrijke nood lijdenden voorzien worden.
Het Sangir comité heeft daardoor eene
zware taak, en het is daarom te hopen,
dat de bijdragen mild zullen vloeien.
„De Krater werkt nog steeds en braakt
voortdurend rookwolken uit, terwijl af
en toe nog kokende modder langs de
lavabeddings naar beneden stroomt,
In het N. v. d. T>. wordt door X de
vraag gedaan of, met het oog op de cho
lera, het kampeoren van troepen, tegen
woordig in ons land aan de orde van
den dag, wel gewenschl isen of het
niet hoogst noodzakelijk is die herhalings
oefeningen te staken.
Hierop wordt door een bekende auto-
iteit, die zich teekent v. O. M., het vol
gende geantwoord
„Men kan niet toegeven, dat het „in
tijdon van besmettelijke ziekten zeer ge
vaarlijk is en ten sterkste.ontraden moet
worden om groote troepenafdeelingen te
doen reizen en samen te brengen." In
tegendeel. Wanneer gezorgd wordt dat
de manschappen gezonde kampementen
betrekken, op eenigen afsrand van volk
rijke dorpen en steden, zullen zij zon
der eenigen twijfel aldaar eene veiliger
verblijfplaats hebben dan in hun gewo
ne garnizoen, vaak ook veiliger dan in
hunne eigene woonplaats. Immers, men
kan in het kampement nauwkeurig toe
zien op het voedsel en het drinkwater
het verkeer met omliggende gemeenten
kan tijdelijk geschorst worden, en men
kan zorgen dat geen verdachte stoffen
in het kampement worden gebracht; kort
Methlow rezen de haren te berge Hij
kon een der roovers bijna met de band
aanraken en toch moest hp stil aanhoo-
ren, hoe die beide gauwdieven het leven
zijner kameraads onder elkaar verdeelden
Daar hij eenigszins achter eene verheven
heid lag, kon hij zijne makkers met zien
en wist daarom niet, hoever zij nog ver.
wijderd waren.
Een herhaald „st 1" deed hem begrij
pen, dat de twee ter dood gewijden bin
nen het bereik van het schot gekomen,
waren, en langzamerhand zag hij de buks
van den naast bij hem staande zich ver
heffen
Nu kwam het er op aanHoewel
zijn lichaam door eene koortsachtige aan
doening rilde, preste hij zijne tanden ste
vig op elkaar, hief zijn bovenlichaam zoo
ver op, dat hij op zpne ellebogen kon
steunen en legde zijn geweer aan.
Het zou hem nu gemakkelijk gevallen
zijn. den struikroover op de jdaats zelf
neer te schieten, en volgens het mijnrecht
kon hij zulks ongestraft doen, maar hp
wilde hem slechts onschadelijk maken, om
hem later tot den strop te laten veroor-
deelen, daar hem den eerlijken dood door
een kogel voor zulk een wezen te goed
om, men kan eene troepenafdeeling op
die wijze geheel afzonderen van de be
smette omgeving eu daardoor het best
behoeden tegen besmetting. Juist om
die redenen heeft de Engelsche regeenng
voorgeschreven, dat hare manschappen
in de Oost Indische bezittingen elk gar-
nizoen, waarin de Aziatische cholera uit
breekt oogeublikkelijk verlaten moeten
en naar een gezond kampement moeten
marcheeren. De schaduwzijde van den
maatregel is alleen, dat de manschappen
uit het kampement niet teruggezonden
mogen worden naar hunne vroegere gar
nizoei splaats of naar het eigen domici
lie, zoolang deze door cholera nog be
smet zpn.
X heeft veimoedelijk te vee' gedacht
aan hetgeen in oorlogstijd is waargeno
men. Men kan de legerplaatsen alsdan
niet vrijelijk kiezen, de manschappen
niet behoorlrjk verplegen, enz. Maar ook
zelfs onder die ongunstige omstandighe
den heeft men schitterende uitkomsten
gezien van het legeren der manschappen
in tenten of tentbarakken op het vrije
veld. Getuigen de ervaringen van Bell
en Heunen in Spanje (1812), van het
Nederlandsche leger in en om Brussel
na den veldlsag bij Wateiloo (1815), de
toepassingen in den tweeden winter van
den Klim oorlog (1855 1856), in den
buiger-oorlog binnen de Vereenigde Sta
ten van Noord Amerika (1863—65), in
den oorlog tusschen Pruisen en Oosten
rijk (1866/ en laatstelijk in den Fransch-
Duitschen oorlog (1870- 71).
De manschappen, die onder tenten ver
blijf hielden, waren er veel beter aan
toe dan zij, die in hospitalen, kazernes
en andere gebouwen binnen steden ver
pleegd werden."
toescheen.
Een werd er zeer zacht gefluisterd
twee pofdonderde een schot in den
stillen nacht en met een pijnlijken kreet
liet de getroffene zijn geweer vallen, dat
bij deze gelegenheid ontbrandde, zoodat
de kogel tegen de naastbijzijnde rots te
rugsloeg.
Opspringen, den revolver uit den zak
halen, afdrukken en den tweeden gauw
dief drie kogels in het lijf jagen, was het
werk van een oogenblik.
Eer de roover nog tijd gehad had om
te zien, uit welken löop het schot op zijn
makker gevallen was, wentelde hij zich
reeds van pijn huilend, met twee kogels
in het onderlij!, op den grond, en nu riep
Methlow uit volle borst zijne verschrikte
kameraads toe, die volkomen onbekwaam
waren iets te ondernemen en verbluft ston
den te kijken.
Voorwaarts Haast u watAnders ont
snapt me nog een van die schurken
Hier heen Ik ben het, Methlow 1
Nu tot bezinning gekomen, kwamen zjj
met de buksen in de vuist aanstormen,
terwijl de beladen ezel, door het schieten
wild geworden, naar de tegenovergestel
de zijde op de vlucht ging.
Vang den ezel, Richterriep Methlow
den Sileziër toe, we zullen het hier met
ons beiden wel klaar spelen
Terwijl nu Richter den vluchtenden e
zei, die vreeseljjk balkte, achtervolgde,
De berichten uit Belgie en Frankrijk
zijn niet bepaald ongunstig, al verklaart
een maritiem ambtenaar ook dat te Ant
werpen de ziekte zich eenigszins in de
richting van de stad schijnt uit te brei
den. Sedert Maandag kwamen er 22 ge
vallen voor, waarvan 4 met doodelijken
afloop. Ook uit Brussel worden een paar
gevallen gemeld, waarvan een met doo
delijken afloop. Met de Fransche tijdin
gen is omzichtigheid noodig, daar de Pa-
rijsche pers zich beijvert den toestand
te verbloemen. De chef van 't Hópital
Neckerdr. Peter, verklaart althans trots
alle courantenberichten, dat hij wel de
gelijk gevallen van cholera asiatica gelijk
tijdig met inlandsche cholera onder be
handeling heeft gehad. In Montmartre
zijn enkele nieuwe lijders voorgekomen,
waarvan 2 stierven. Van een toene
ming blijkt intusschen nietste Havre
is mede geen booger sterftecijfer dan 25
op den 27en dezer voorgekomen.
Overal worden natuurlijk quarantaine
en andere maatregelen genomen. Vooral
wordt 't land verhuizers verkeer beperkt.
Onder reserve maken wij nog melding
van een Hamburgsch telegram, dat van
het uitbreken der „zwarte" pokken al
daar spreekt. Het kan zeer wel slechts
een sensatieberieht wezen.
De laatste berichten melden dat te
Hamburg Maandag 447 personen zijn
aangetast en 173 oveileden. In het gast
huis-Moabit te Berlijn zijn drie gevallen
van cholera behandeld. Twee der aan
getasten kwamen uit Hamburg, de derde
(een werkman) woonde te Berlijn. Te
kwam de Pommeraan bij den eersten ge
wonde.
Deze was niemand anders, dan de in
het geheele district gevreesde roodbaard,
die in Santa Clara met beide Duitschers
gedronken had, en na dezen slag zijn
schaapjes op het droge wilde brengen.
Drommelsriep de Pommeraan, toen
hij in dengeen, die met gekwetsten schou
der, zich met het mes iu de linkerhand
wanhopend tegen Methlow verdedigde, den
man, herkende, met wien hij in de her
berg gedronken had, dat is me een nette
vriendschap Wacht eens, landsman, ik zal
u uw leugenachtigen schedel inslaan, honds
voten hij hief de kolf zijner buks op.
Halt 1 riep Methlow, als ik het gewill
had, had ik hem mijn lood door zpne
hersenen gejaagd, we willen den schurk
levend hebben.
Ge hebt gelijk, autwoordde de Pom
meraan en wierp zpne buks op den grond;
in het volgend oogenblik had hij den roo
ver van achteren omvat en wierp hem
met zulk een geweld op den grond, dat
deze het uitschreeuwde van pijn en be
wegingloos voor dood bleef liggen.
Bind hem handen en voeten en help
dan dien anderen schelm zoeken het
schijnt, dat hij reeds weggekropen is.
Deze had dan ook met inspanning al
zijner krachten getracht zich te redden,
eii was op handen en voeten het bosch
I ingekropen. I'oen hij zag, dat Methlow
hem ontdekt had, en hij niet meer ont
vluchten kon, maakte hjj zich gereed om
zich met den moed der vertwijfeling te
verdedigen.
Met zijn rug tegen den breeden stam
van een boom geleund, de knieën opge
trokken, om de pijn in zijn lijt te onder
drukken, wachtte hij. met beide handen
op den grond steunende, zijn aanvaller at.
Op het oogenblik, dat Methlow zich
bukte om hem te binden, hief hjj den
revolver, dien hij in het gras verborgen
had, op en met een spotachtigen lach riep
hij hem toe, terwijl bij afdrukte
Vaar ter helle! Hond!
Nog juist tijdig genoeg bad de aange-
valle zieh gebukt, zoodat de kogel slechts
zijn hoed doorboorde.
Een krachtige vuistslag van Methlow
op de spier van den bovenarm, ontwapen
de den lafaard kermend liet hij zijn arm
zakken, toen bij zag, dat hij misgeschoten
had en macht doos in de handen van zjjn
tegenstander was.
Terwijl Methlow en de Pommeraan het
op deze wjjze met de roovers klaar speel
den, was het Richter gelukt den ezel op
te vangen, hem de veilorene zakken weer
op te laden en met behulp van een flin
ken stok kwam bjj weldra op de plaar.s
van den strijd.
Wordt vervolgd).
