8e Jaar#.
i\o. 617.
Woensdag 22 Juni 1862.
anici.
Nieuws- en Advertentie I) lad
voor Zeeu wsc b -Vlaanderen.
F. DIELEMAA,
AXEL.
Uit de Pers.
Buitenland.
20. FEUILLETON.
Binnenland.
AXËLSCHE
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent';
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3 2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE wren.
Brussel en Amsterdam.
Onder dit opschrift bevat de Amst. D.
v. K. het volgende stukje-
Een vei kiezing te Amsterdam en
eeno te Brussel. Wat een veischil 1
Ginds de kalmte der noordelijken, hier
de opgewondenheid der zuidelijken. Ginds
de Kalverstraat en de Dam even druk
als altijd, hier de boulevards Anspach en
duNord, één groote, bijna ondoordringbare
menschen massa 1
Wie hedenmiddag tusschen 3 en 4 uur
op de place Brouckère, tusschen het
postkantoor en het hotel Continentalte
genwoordig was, heeft zich een denkbeeld
kunnen vormen van de rampdie
Brussel dreigdewanneer de liberalen
niet hadden getriomfeerdWelk een
opgewondenheidDe eerste verdieping
van het hotel Continental was de verga
derplaats van de Ligue. De drie ramen
die uitzien op den achterkant van het
postkantoor, zijn vervangen door groote
witte borden, waarop het resultaat der
verkiezingen in groote letters wordt me
degedeeld aan de menigte, die met onge
duld naar de berichten uitziet. Bij elk
nieuw gunstig bericht een oorverdoov6nd
geschreeuw. Maar de opgewondenheid
bereikt haar toppunt als om kwart véór
4 de blauwe en de oude vlag fox Ligue
van het middenbalkon worden ontplooid
na de ontvangst van het bericht dei-
enorme overwinning, t6 Brussel behaald.
Uit honderden kelen één juichkreet. De
muziek der socialisten heft een triomflied
aan, maar wordt door de menigte over
stemd. Daar verlaat Féron de vergaderzaal.
De menigte verdringt zich enthousiastisch
om hem: Vive Féron. A bas la calotte 1
Vivenr, les libérauxDe hoeden vlie
gen de lucht in. Aan juichkreten geen
einde. Allen, die op de boulevard zich
bewegen tooien zich met blauwe bloemen,
de kleur der liberalen Allen zijn vroolijk
Gij ziet geen enkel treurig gezicht.
Wat had er dezen avond van Brussel
terecht gekomen, als de liberalen eens
niet gewonnen hadden, dat vraagt ieder
zich met een zucht af en verheugt zich
daarom des te meer in het succes der
overwinnaars.
Amsterdam, Amsterdam, wat zijt gij
koud en onverschillig in vergelijking bij
Brussel, - koul en gevoelloos zonder
vuur.
Jack the Ripper.
De buitenlandsche bladen berichten nog
uitvoerige bijzonderheden over de ver
giftigingen te Londen, waarover wij in
ons nummer van Zaterdag iets hebben
medegedeeld. De moorden van Jack the
Ripper in het Eastend, worden systema
tisch in het Westend voortgezet. De
slachtoffers behooren tot dezelfde klasse
van vrouwen, alleen zijn zij nog niet zoo
laag gezonken als de ongelukkigen van
Whitechapelen haar geheime vijand
doodde haar niet met het mes, maar door
vergif. In het eerst wekten de verschil
lende „verdachte"' sterfgevallen en ver
giftigingen weinig opzien. Wel had de
politie vermoedens, maar zjj hield deze
en hare nasporingen geheim. Evenals
bij Jack bleven ook hier alle pogingen
Novelle van
W. HA F F F.
Uit het Hoogduitsch.
(Slot.)
Op een morgen, zeer vroeg, bracht een
bediende den majoor een kistje. Een blik
op dit welbekende voorwerp en op de
rouwkleederen van den bediende zeiden
hem, dat de prinses niet meer was. Het
was hem, als ware dit liefelijk wezen hem
en hem alleen ontnomen. Hij had veel
verloren op aarde en toch had geen enkel
verlies hem zoo innig, zoo diep getroffen
als dit. Het was hem, als had hij nog
eene taak op aarde, namelijk het legaat
der gestorvene naar zijne be item min g te
brengen hü zou deze stad, die zoo droeve
herinneringen voor hem had, dadelijk ver
laten hebben, had het verlangen, om haai
stoffelijk overschot te zien wegbrengen hen:
niet weerhouden. Toen de plechtige to
nen van al de klokken, toen de tieurmu
ziek en de lange rijen fakkeldragers ver
kondigden, dat Sophie naar de graven
harer voorvaderen werd heengebracht, toen
verliet hij voor het eerst zijne woning en
sloot zich aan bij der, stoet. Hij luisterde
niet naar het gefluister der menschen, die
spraken van hare ziekte en van haren
dood hij had slechts eene gedachte: slechts
dat oogenblik, waarin haar oog nog een
maal op hem gerust had. waarin zijne
lippen hare handen hadden aangeraakt,
slechts dat oogenblik stond hem voor den
geest. Men nam de teekens harer hooge
geboorte van de baar, men liet haar lang
zaani nederdalen tot het stof harer voor
vaderen. De menigte ging uiteen, de ge
leiders doofden hunne fakkels uit en ver
lieten het voorportaal. De majoor wierp
nog ten blik op de plaats, waar zij ver
dwenen was, en ging heen.
Voor hem ging met onzekeren, sleepen
den tred een oude man, die bitter weende.
Toen de majoor aan zijne zijde was, keek
hjj om het was de regisseur der opera.
De oude naderde hem, zag hem langen
tijd aan, scheen zich op iets te bezinnen
en zeide toen Zoudt ge niet willen, heer
baron, dat we slechts gedroomd hadden
en dat het lieve kind, dat men begraven
heeft, nog in leven was
Waar spreekt ge me over! riep de baron
met afschuw uitja, bij God, het is zoo
als gij droomdet, zij is begraven en wij
beiden gaan naast elkandei var. haar graf'.
Daarom moet de mensch niet spotten
met het lot, zei de cude met droeven ernst.
Is het heden niet elf dager, geleden, dat
wij Othello gaven Den achtsten dag is
zii gestorven.
ToevalToevalriep de majoor uit.
Wilt ge uwe waanzinnige meeningen ook
om den moordenaar te vinden vruchte
loos en de politie was eindelijk vast van
meening, dat de geheimzinnige giftmen
ger en Jack the Ripper dezelfde persoon
was en slechts zijn arbeidsveld en ma
nier van werken had veranderd.
De beide meisjes Emma Shrivell en
Alice Marsh, woonden en leefden te za-
men. Tot hare jongste veroveringen be
hoorde een „zeekapitein", die na een kor
te kennismaking met de beide vriendin
nen een avondje uitging. De beide meis
jes kwamen des avonds zeer vroolijk
thuis en prezen den kapitein tegenover
haar hospita als een zeer net gentleman
Des nachts hoorde de hospita luide
angstkreten in het huis weerklinken. Zij
stond op en vond de meisjes kermende
in den gang op den grond liggen. Toen
een geneesheer kwam, was Alice Marsh
reeds dood, het andere meisje stierf ge
durende het vervoer naar bet hospitaal.
Zij kon nog alleen mededeelen, dat de
„kapitein" baar een gelatine capsule had
overhandigd, die zij voor het naar bed
gaan moest innemen. Ook gaf zij een
nauwkeurige beschrijving van den ka
pitein, die volkomen overeenkwam met
die, welke Ellen Codsworth gaf van ha
ren vermoedelijken moordenaarOok
Mathilda Clever was kort voor haar dood
gezien in gezelschap van een heer die
veel op den „kapitein" geleek. De po
litie deed nu verdere nasporingen en thans
schijnt, dat in nog 6 andere gevallen e-
veneens een vergiftiging met strychnine
en morphine kan worden vastgesteld. De
bekwaamste rechercheurs werden nu uit
gezonden. en eindelijk meende de inspec
teur Tonbridge den gezochte te hebben
gevonden in den persoon van een A me
nu nog doordrijven Weet ik niet maar
al te goed, waaraan zij stierf Wel heeft
een dolk hare ziel doorboord evenals de
borst van Desdemona een ellendeling,
zwarter dan uw Othello, heeft haar hart
gebiokenmaar toch is het bijgeloof,
waanzin, haren dood en uwe opera bij
elkander te brengen
Onze strijd maakt haar niet weer levend,
zei de oude man ontroerd. Gelooft gij wat
ge wilt, geëerde heer! Ik zal het zoo-
als het mij bekend is, in mijne opera
kroniek noteeren. Het heeft zoo moeten
zijn
Neen hernam de baron bijna woedend,
neen, het beeft zoo niet aioeten zijneen
wooid van nnj bad baar misschien kunnen
redden. Breng mij in Godsnaam uwen
Othello niet in het spelhet is toeval
oude ik wil hebben dat het toeval is
Met uw verlof, er bestaat geen toeval
er bestaat slechts beschikking. Doch ik
heb de eer u te groeten, want hier is
mijne woning. Gelooft gij overigens, wat
ge wilt, voegde de oude er bij, terwijl hij
de koude hand van den majoor in de zijne
klemde, het noodlot is daar, zij stierf
acht dagen na Othello.
E I D E.
rikaan, dr. Neill. Deze rook echter lout
en liet zich niet vangeD.
Intusschen echter gebeurde er iets merk
waardigs. Dr Harpen te Barnstaple ont
ving een brief, onderteekend W. H. Mur
ray, waarin van hem 1500 pond werd
geöischt, onder bedreiging dat by wei
gering, zijn zoon, medisch student te Lon
den, zou worden beschuldigd van moord
op Alice Marsh en Emma Shrivel. Dr,
Harper stelde dezen brief in haQden der j
politie, die bemerkte dat het schrift ge
lijk was aan dat van den „zeekapitein",
Murray had vergeten eer. plaats op te
geven waar het geld moest worden be
taald, de politie kon hem zoo dus niet
vangen. Maar gelukkig werd de man
boos over bet uitblijven van het geld en
hij schreef nu aan den Coroner dat Har
per de moordenaar der beide meisjes was.
Hij zou hiervoor bewijzen overleggen
tegen voldoende beloon ingDe rech
ter had zich slechts in verbinding te stel
len met het particuliere recherchebureau
van Clarke. Murray schreef nu aan dit
bureau, hij droeg Clarke op een groote
som te eischen en werd deze toegestaan,
in de Dailg Chronicle onder letters W.
H. M. te adverteeren het woord „Belo
ven". Murray zou dan bij hem komen.
Het schrift was gelijk aan dat der vo
rige brieven Eenige dagen wachtte men
en plaatste toen de ad vertentie in de cou
rant. Murray kwam bij Clarke en werd
hier gearresteerd. In zijn woning vond
men glycerine-capsules, een brief in het
schrift van Murray en een door Alice
Marsh geschreven adres.
Dr. Neill beweert de meisjes niet te
hebben gekend, niets te weten van de
brieven van Murray eo slechts toevallig
voor een andere zaak bij Clarke te zijn
gekomen. Het bleek echter dat hij ge
woond had in hetzelfde huis als de jon
ge Harper.
De aanklacht tegen Neill betreft alleen
de afpersing, maar het openbaar minis
terie heelt reeds in het vooruitzicht ge
steld, dat hij ook voor zwaardere mis
daden ter verantwoording zal worden ge
roepen. Vrijdag werden de aanwezige
verslaggevers door d9n politie-rechter ver
zocht zich op het gevungenisplein op te
stellen, Neill zou onder hen plaats ne
men en een drietal getuigen zouden zien
of zij in hem den „zeekapitein" konden
hei kennen. Neill kreeg verlof zijn bril
af te zetten. De eerste getuige vond den
kapitein niet, eveneens was dit het ge
val met de hospita der vermoorde meis
jes. Toen kwam de derde getuige, een
„vriend" der beide meisjes.
De jonge man zag de rij langs en liep op
Neill toe, zeggende„Dat is de man".
Weet gij dat wel zeker vroeg de in
specteur. „Zeer zeker, ofschoon hij toen
een bril droeg, die hij nu heeft afgedaan".
Hierdoor is thans weer een bewijs ge
vonden legen den „Westend-Jack", in
wien de polilie ook den „Easten 1-Jack"
meent to hebben gevonden.
De voorzitter van de Tweede Kamer
heeft aan de leden zijn voornemen te ken
ben gegeven om heden het voorstel te doen