8e Jaar#. i\o. 617. Woensdag 22 Juni 1862. anici. Nieuws- en Advertentie I) lad voor Zeeu wsc b -Vlaanderen. F. DIELEMAA, AXEL. Uit de Pers. Buitenland. 20. FEUILLETON. Binnenland. AXËLSCHE COURANT. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: per 3 Maanden 50 centfranco per post 60 cent voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct. DRUKKER - UITGEVER Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent'; voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3 2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE wren. Brussel en Amsterdam. Onder dit opschrift bevat de Amst. D. v. K. het volgende stukje- Een vei kiezing te Amsterdam en eeno te Brussel. Wat een veischil 1 Ginds de kalmte der noordelijken, hier de opgewondenheid der zuidelijken. Ginds de Kalverstraat en de Dam even druk als altijd, hier de boulevards Anspach en duNord, één groote, bijna ondoordringbare menschen massa 1 Wie hedenmiddag tusschen 3 en 4 uur op de place Brouckère, tusschen het postkantoor en het hotel Continentalte genwoordig was, heeft zich een denkbeeld kunnen vormen van de rampdie Brussel dreigdewanneer de liberalen niet hadden getriomfeerdWelk een opgewondenheidDe eerste verdieping van het hotel Continental was de verga derplaats van de Ligue. De drie ramen die uitzien op den achterkant van het postkantoor, zijn vervangen door groote witte borden, waarop het resultaat der verkiezingen in groote letters wordt me degedeeld aan de menigte, die met onge duld naar de berichten uitziet. Bij elk nieuw gunstig bericht een oorverdoov6nd geschreeuw. Maar de opgewondenheid bereikt haar toppunt als om kwart véór 4 de blauwe en de oude vlag fox Ligue van het middenbalkon worden ontplooid na de ontvangst van het bericht dei- enorme overwinning, t6 Brussel behaald. Uit honderden kelen één juichkreet. De muziek der socialisten heft een triomflied aan, maar wordt door de menigte over stemd. Daar verlaat Féron de vergaderzaal. De menigte verdringt zich enthousiastisch om hem: Vive Féron. A bas la calotte 1 Vivenr, les libérauxDe hoeden vlie gen de lucht in. Aan juichkreten geen einde. Allen, die op de boulevard zich bewegen tooien zich met blauwe bloemen, de kleur der liberalen Allen zijn vroolijk Gij ziet geen enkel treurig gezicht. Wat had er dezen avond van Brussel terecht gekomen, als de liberalen eens niet gewonnen hadden, dat vraagt ieder zich met een zucht af en verheugt zich daarom des te meer in het succes der overwinnaars. Amsterdam, Amsterdam, wat zijt gij koud en onverschillig in vergelijking bij Brussel, - koul en gevoelloos zonder vuur. Jack the Ripper. De buitenlandsche bladen berichten nog uitvoerige bijzonderheden over de ver giftigingen te Londen, waarover wij in ons nummer van Zaterdag iets hebben medegedeeld. De moorden van Jack the Ripper in het Eastend, worden systema tisch in het Westend voortgezet. De slachtoffers behooren tot dezelfde klasse van vrouwen, alleen zijn zij nog niet zoo laag gezonken als de ongelukkigen van Whitechapelen haar geheime vijand doodde haar niet met het mes, maar door vergif. In het eerst wekten de verschil lende „verdachte"' sterfgevallen en ver giftigingen weinig opzien. Wel had de politie vermoedens, maar zjj hield deze en hare nasporingen geheim. Evenals bij Jack bleven ook hier alle pogingen Novelle van W. HA F F F. Uit het Hoogduitsch. (Slot.) Op een morgen, zeer vroeg, bracht een bediende den majoor een kistje. Een blik op dit welbekende voorwerp en op de rouwkleederen van den bediende zeiden hem, dat de prinses niet meer was. Het was hem, als ware dit liefelijk wezen hem en hem alleen ontnomen. Hij had veel verloren op aarde en toch had geen enkel verlies hem zoo innig, zoo diep getroffen als dit. Het was hem, als had hij nog eene taak op aarde, namelijk het legaat der gestorvene naar zijne be item min g te brengen hü zou deze stad, die zoo droeve herinneringen voor hem had, dadelijk ver laten hebben, had het verlangen, om haai stoffelijk overschot te zien wegbrengen hen: niet weerhouden. Toen de plechtige to nen van al de klokken, toen de tieurmu ziek en de lange rijen fakkeldragers ver kondigden, dat Sophie naar de graven harer voorvaderen werd heengebracht, toen verliet hij voor het eerst zijne woning en sloot zich aan bij der, stoet. Hij luisterde niet naar het gefluister der menschen, die spraken van hare ziekte en van haren dood hij had slechts eene gedachte: slechts dat oogenblik, waarin haar oog nog een maal op hem gerust had. waarin zijne lippen hare handen hadden aangeraakt, slechts dat oogenblik stond hem voor den geest. Men nam de teekens harer hooge geboorte van de baar, men liet haar lang zaani nederdalen tot het stof harer voor vaderen. De menigte ging uiteen, de ge leiders doofden hunne fakkels uit en ver lieten het voorportaal. De majoor wierp nog ten blik op de plaats, waar zij ver dwenen was, en ging heen. Voor hem ging met onzekeren, sleepen den tred een oude man, die bitter weende. Toen de majoor aan zijne zijde was, keek hjj om het was de regisseur der opera. De oude naderde hem, zag hem langen tijd aan, scheen zich op iets te bezinnen en zeide toen Zoudt ge niet willen, heer baron, dat we slechts gedroomd hadden en dat het lieve kind, dat men begraven heeft, nog in leven was Waar spreekt ge me over! riep de baron met afschuw uitja, bij God, het is zoo als gij droomdet, zij is begraven en wij beiden gaan naast elkandei var. haar graf'. Daarom moet de mensch niet spotten met het lot, zei de cude met droeven ernst. Is het heden niet elf dager, geleden, dat wij Othello gaven Den achtsten dag is zii gestorven. ToevalToevalriep de majoor uit. Wilt ge uwe waanzinnige meeningen ook om den moordenaar te vinden vruchte loos en de politie was eindelijk vast van meening, dat de geheimzinnige giftmen ger en Jack the Ripper dezelfde persoon was en slechts zijn arbeidsveld en ma nier van werken had veranderd. De beide meisjes Emma Shrivell en Alice Marsh, woonden en leefden te za- men. Tot hare jongste veroveringen be hoorde een „zeekapitein", die na een kor te kennismaking met de beide vriendin nen een avondje uitging. De beide meis jes kwamen des avonds zeer vroolijk thuis en prezen den kapitein tegenover haar hospita als een zeer net gentleman Des nachts hoorde de hospita luide angstkreten in het huis weerklinken. Zij stond op en vond de meisjes kermende in den gang op den grond liggen. Toen een geneesheer kwam, was Alice Marsh reeds dood, het andere meisje stierf ge durende het vervoer naar bet hospitaal. Zij kon nog alleen mededeelen, dat de „kapitein" baar een gelatine capsule had overhandigd, die zij voor het naar bed gaan moest innemen. Ook gaf zij een nauwkeurige beschrijving van den ka pitein, die volkomen overeenkwam met die, welke Ellen Codsworth gaf van ha ren vermoedelijken moordenaarOok Mathilda Clever was kort voor haar dood gezien in gezelschap van een heer die veel op den „kapitein" geleek. De po litie deed nu verdere nasporingen en thans schijnt, dat in nog 6 andere gevallen e- veneens een vergiftiging met strychnine en morphine kan worden vastgesteld. De bekwaamste rechercheurs werden nu uit gezonden. en eindelijk meende de inspec teur Tonbridge den gezochte te hebben gevonden in den persoon van een A me nu nog doordrijven Weet ik niet maar al te goed, waaraan zij stierf Wel heeft een dolk hare ziel doorboord evenals de borst van Desdemona een ellendeling, zwarter dan uw Othello, heeft haar hart gebiokenmaar toch is het bijgeloof, waanzin, haren dood en uwe opera bij elkander te brengen Onze strijd maakt haar niet weer levend, zei de oude man ontroerd. Gelooft gij wat ge wilt, geëerde heer! Ik zal het zoo- als het mij bekend is, in mijne opera kroniek noteeren. Het heeft zoo moeten zijn Neen hernam de baron bijna woedend, neen, het beeft zoo niet aioeten zijneen wooid van nnj bad baar misschien kunnen redden. Breng mij in Godsnaam uwen Othello niet in het spelhet is toeval oude ik wil hebben dat het toeval is Met uw verlof, er bestaat geen toeval er bestaat slechts beschikking. Doch ik heb de eer u te groeten, want hier is mijne woning. Gelooft gij overigens, wat ge wilt, voegde de oude er bij, terwijl hij de koude hand van den majoor in de zijne klemde, het noodlot is daar, zij stierf acht dagen na Othello. E I D E. rikaan, dr. Neill. Deze rook echter lout en liet zich niet vangeD. Intusschen echter gebeurde er iets merk waardigs. Dr Harpen te Barnstaple ont ving een brief, onderteekend W. H. Mur ray, waarin van hem 1500 pond werd geöischt, onder bedreiging dat by wei gering, zijn zoon, medisch student te Lon den, zou worden beschuldigd van moord op Alice Marsh en Emma Shrivel. Dr, Harper stelde dezen brief in haQden der j politie, die bemerkte dat het schrift ge lijk was aan dat van den „zeekapitein", Murray had vergeten eer. plaats op te geven waar het geld moest worden be taald, de politie kon hem zoo dus niet vangen. Maar gelukkig werd de man boos over bet uitblijven van het geld en hij schreef nu aan den Coroner dat Har per de moordenaar der beide meisjes was. Hij zou hiervoor bewijzen overleggen tegen voldoende beloon ingDe rech ter had zich slechts in verbinding te stel len met het particuliere recherchebureau van Clarke. Murray schreef nu aan dit bureau, hij droeg Clarke op een groote som te eischen en werd deze toegestaan, in de Dailg Chronicle onder letters W. H. M. te adverteeren het woord „Belo ven". Murray zou dan bij hem komen. Het schrift was gelijk aan dat der vo rige brieven Eenige dagen wachtte men en plaatste toen de ad vertentie in de cou rant. Murray kwam bij Clarke en werd hier gearresteerd. In zijn woning vond men glycerine-capsules, een brief in het schrift van Murray en een door Alice Marsh geschreven adres. Dr. Neill beweert de meisjes niet te hebben gekend, niets te weten van de brieven van Murray eo slechts toevallig voor een andere zaak bij Clarke te zijn gekomen. Het bleek echter dat hij ge woond had in hetzelfde huis als de jon ge Harper. De aanklacht tegen Neill betreft alleen de afpersing, maar het openbaar minis terie heelt reeds in het vooruitzicht ge steld, dat hij ook voor zwaardere mis daden ter verantwoording zal worden ge roepen. Vrijdag werden de aanwezige verslaggevers door d9n politie-rechter ver zocht zich op het gevungenisplein op te stellen, Neill zou onder hen plaats ne men en een drietal getuigen zouden zien of zij in hem den „zeekapitein" konden hei kennen. Neill kreeg verlof zijn bril af te zetten. De eerste getuige vond den kapitein niet, eveneens was dit het ge val met de hospita der vermoorde meis jes. Toen kwam de derde getuige, een „vriend" der beide meisjes. De jonge man zag de rij langs en liep op Neill toe, zeggende„Dat is de man". Weet gij dat wel zeker vroeg de in specteur. „Zeer zeker, ofschoon hij toen een bril droeg, die hij nu heeft afgedaan". Hierdoor is thans weer een bewijs ge vonden legen den „Westend-Jack", in wien de polilie ook den „Easten 1-Jack" meent to hebben gevonden. De voorzitter van de Tweede Kamer heeft aan de leden zijn voornemen te ken ben gegeven om heden het voorstel te doen

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1892 | | pagina 1