©imama©,,
No. 611.
Zaterdag 48 Mei 1804.
<S(' ♦faar^-
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAIY,
AXEL.
Uit de Pers.
O FEBILL ETON.
Buitenland.
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag*- en Vrijdagavond
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
Adverten hén van 1 tot i regels 25 cent
voor eiken rege meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Adyertenhen worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag-en Injdagiianiiddag TWEE uren.
De Standaard schrijft
„Er verluiden uit Den Haag geruchten,
alsof Tak toch Van Tienhoven te knap
af zou geweest zijn.
Het was zoo mooi afgesprokeneerst
Pierson met zijn belastingvoorstellen, en
dan pas later Tak met zijn kieswet.
In dat stelsel ware het voor Pierson
dus zaak geweest, om onverwijld met
een volledig systeem van belastingen aan
te komen, en daardoor Tak tegen te
houden.
Maar nu Pierson de onvoorzichtigheid
beging, zijn werk in twee deelen uit te
geven, en dat tweede deel eerst over een
jaar aan te kondigen, zag Tak de kans
schoon, om er met zijn kieswet tusschen
in te schuiven.
Zoo fluistert men.
Er zal wel weer niets van aan wezen.
Maar opmerkelijk is het dan toch, dat
Pierson 's papieren aan het dalen zijn,
en dat Tak reeds bij het station van den
Raad van State is aangekomen.
Door dit enkele feit toch is plotseling
zelfs bij oud-liberalen het besnf ontwaakt,
dat het toch al te mal zou zijn, eerst
Pierson I te behandelen, da i Tak's kies
wet, en dan later met de niouwe Kamer
Pierson II.
Een nuchter leek had dit reeds lang
ingezienmaar dit hielp niet.
Ook de heeren in Den Haag moeten
tot die overtuiging komen.
En dat wagentje schijnt nu metterdaad
aan het rollen te zijn.
Hier althans kan Pierson zeker van
zijnZoodra Tak met zijn kieswet bij
het publiek komt, loopt heel het publiek
Novelle van
HHA IJ F F.
Uit het Hoogduitsch.
Hij beproefde zichzelven te dwingen om
de zaak van eene zachtere zijde te bekij
ken, en den graaf te verontschuldigen
door zijn karakter, door zjjne grenzelooze
lichtzinnigheidmaar de gedachte aan
Sophie, aan de vrouw en die arme kleine
wormen van den ellendeling, bande ieder
zachter gevoel, bruischte als een storm
door zjjne ziel; ja er waren oogenblikken
waarin zijne hand krampachtig naar den
muur greep, om er een pistool af te
rukken en den slechten man op hetzelfde
oogenblik te straffen. Maar de verachting
bewerkte, wat een zachtere stemming niet
in zijn hart had kunnen teweeg brengen. Hjj
moet heen, op dit uur nog, riep hij uit
de ongelukkige die hjj bedroog, mag tot
geen prijs weten, welken ellendeling zij
hare eerste liefde schonk. Ze moet hem
beweenen, vergeten hem te moeten ver
achten, zou haar het leven kunnen kosten.
Snel bracht hij deze gedachten op papier
nam eene groote som gelds, meer dan hij
kon missen, voegde dit bij den ongeluk',
kigen brief en liet alles door zijn bedien
den bij den graaf brengen.
naar de kraam waar Tak zijn poffertjes
bakt, en kan Pierson zijn winkel wel
sluiten."
De Haagsche correspondent van de N.
Uron. Ct. schrijft:
„Het belangrijkste van de afgeloopen
zittingsperiode is natuurlijk, dat nu ge
bleken is lioe de regeering haar werkplan
denkt uit te voeren. De kieswet gaat
voorop; ze is zoo goed als gereed en de
mogelijkheid is geenszins uitgesloten, dat
m de aanstaande zomerbijeenkomst dit
hoogst belangrijke ontwerp re9ds in de
afdeelingen zal kuDnen worden onder
zocht. De regeering wil er spoed bij zet
ten en toonen dat 't baar ernst is met
deze gewichtige hervormingmen wil
het daarheen leiden dat in 't begin van
1893, na de begrootingscampagne van de
Eerste Kamer, dus ongeveer over een
jaar, in Maart of April, de kieswet in
behandeling zal komen. We zouden dan
in 1893 een ontbinding der Kamer krijgen
en algemeene verkiezingen op den nieu
wen grondslag. Dan za] het blijken aan
wie de toekomst is.
„Wordt het liberale kabinet door het
Jand onder het nieuwe kiesrecht gehand
haafd, waartoe zeker bij zoo groote werk
kracht en hervormingszin alle reden zal
bestaan, dan zal de voortzetting van het
nu ontwikkelde werkplan des te gemak
kelijker vallen en dan zullen provinciale
en gemeentewetten, eer wij 1895 schrij
ven, herzien kunnen zijn, zonder dat daar
voor andere verbeteringen op wetgevend
gebied behoeven te worden verwaai ioosd.
„Integendeel, mij is verzekerd dat
de regeering op het gebied der soci
ale en oeconornische wetgeving grooie
Het werd tijd om naar de opera te
gaan. Hoe gaarne had de majoor heden
niemand meer gezien, en toch meende bij
het der prinses verschuldigd te zpn, haar
te behoeden voor de gedreigde waarschu-
wing. Hij dacht er over na, hoe dit mo
gelijk was, en hem bleef niets over, dan
haar te bezweeren geen brief aan te nemen
uit vreemde handen. Hjj deed zijn mantel
om en wilde juist de kamer verlaten, toen
zijn bediende terugkwam; hii had het
pakket voor den graaf nog ir. de hand
Zijne excellentie is zooeven vertrokken,
zeide hij en legde het pakket op de tafel!
Vertrokken riep de majoor uit. Dat
is onmogeljjk
Aan de deur staat zijn jager, die heeit
een brief voor umoet ik hem binnen
laten komen
De majoor wenkte en de bediende bracht
den jager binnen die hem weenend een brief
overgaf. Larun scheurde dien open. Vaar
wel voor eeuwig! De brief die, naar ik
zooeven hoorde, voor een uur in uwe han
den viel, zal mijn vertrek zonder afscheid
verontschuldigen. Zal mijn kameraad van
zes veldtochten eene geliefde dame de smart
besparen, dat mijn naam in alle bladen
wordt opgeroepen? Zal hjj de weinige
posten dekken, die ik niet meer betalen
kan
Wanneer is uw heer vertiokken
Voor een kwartier, heer majoor!
Wist ge van deze reis af
dingen voorbereidt, zoowel in 't belang
van de arbeidende klassen als tot ver
betering, langs den weg van de onteige-
nmgswer,geving, van de agrarische toe
standen. Er is derhalve in de laatste
dagen een verblijdend licht opgegaan o-
ver de toekomstplannen op politiek ge
bied het is gebleken dat de stuurlieden
aan boord van het schip van staat we
ten waar zjj ons heen voeren en met
zelfvertrouwen en kennis koers zetten
naar de veilige haven der hervorming.
Zooals men verwachtte hebben de pro
vinciale verkiezingen in België in hoofd
zaak niets aan den toestand veranderd
evenals te voren hebben de ciericalen de
meerderheid in zes, de liberalen de meer
derheid in drie provinciën. Met den
uitslag toonen zich echter de liberalen
zeer tevreden. Ofschoon zij op enkele
plaatsen de nederlaag leden, zoo te Vil
voorden en Menin ofschoon de verkie
zingen te Namen, waar tien katholieken
werden verkozen en de drie aftredende
liberalen ip herstemming komen, en die
te Leuven, waar het stemmental der ka
tholieken aanmerkelijk bleek toegeno
men, hun teleurstelling baarden, zoo werd
dit alles weder opgewogen door het voor
deel, in Vlaanderen, Brabant en Luxem
burg behaald. Ondanks de buitengewo
ne inspanning der katholieken behaalden
de liberalen in de drie voorsteden van
Brussel te Schaerbeek, Anderlecht en Uc
cle de overwinning.
Het stervensuur der beide oude ka
mers heeft zich door geringe stichtelijk
heid en plechtigheid gekenmerkt, On
Neen, heer majoorIk geloot dat zgne
excellentie er hedennamiddag zelve nog
niets van wistwant hij had plan van
avond naar de comedie te gaan. Om vijf
uur ging de graaf te voet uit en liet nip
volgen. Aan de hervormde kerk ontmoet
te hem een gioote magere man, die hevig
schrok, toen hij hem zag. Hjj trad op
mjjnen heer toe en vroeg hem, óf hij graaf
Zroniewskjj was. Mijn heer bevestigde dit.
Daarop vroeg de vreemdeling of hjj een
kwartier geleden eer. briefje ontvangen
had. Mijnheer de graaf ontkende dit.
Vervolgens sprak de vreemde man een
poos met mijnen heer hij moet hem geen
goede tijding gebracht hebben, want mijn-
ïeer de graaf werd bleek en sidderde;
hjj keerde naar huis terug, zond den koet-'
sier om postpaarden, beval mjj snel twee
koffers te pakken en liet den reiswagen
voorkomen. Mijnheer de graaf verwees
mjj met de rekeningen en met al het an
dere naar u en reed de straat uit in de
richting van de Zuiderpoort. Voor dien
tijd had hij afscheid van mij genomen en
ik geloof vooi immer.
De majoor had zwijgend het bericht van
den jager aangehoordbeval hem den
volgenden morgen terug te komen en
ging naar het theater. De ouverture was
reeds begonnen, toen hjj de loge binnen
tradhjj wierp zich neder op een stoel,
vanwaar hjj het oog had op de vorstelijke
loge. In deu vollen tooi barer schoonheid
kfml ,g-,°°tSte venvarrinS zijn senaat en
kamer uiteengegaan. Zoodra de senaat
vernam dat de kamer zijn besluit tot
ÏSÏÏÏÏFS van art- 27 der grondwet, het
initiatief der eerste kamer in zake de
nnancieele wetgeving betreffende, had ver-
SR hom hÜ f°°™ig "iteen zonc,er
zelfs de hem opgelegde taak af te doen.
„„f00 bl®ef a* een wetsontwerp onaf
gedaan, dat eenige wijziging brengt iu
het vergunmngrecht dei* herbergiers een
ontwerp waardoor de regeeiing hoopte
maken hnVT l Kverkiezir*ë™ Remind te
vanGent herberfïiers, vooral bij die
Zneer,laafc verscheen de minister van
binneniandsche zaken, komende uit de
kamei, in de vergaderzaal van den se-
KS °T !r00t bIad PaPiei' in de hand
houdend hij wilde bet koninklijk besluit
vooi lezen, waarbij de kamers, krachtens
1 fntlw6t' ontbonden werden
vtogenT de vogels waren ge-
In de kamer was het der regeering
nog gelukt het besluit voor te lezen, maar
ïei waien slechts tien algevaardigden
aanwezig en de tribunen waren scE
geveegd. Intusschên heeft ook de kamer
nog vele wetsontwerpen onafgedaan la
ten liggenwat niet te verwonderen is
van een volksvertegenwoordiging, die zich
r0em had ve,'woi ven door
haar luiheid en onverschilligheid.
De menschenvriend Ravachol.- Vol-
KïLS heeft, Ravachol een
tTi i f bekentenis afgelegd over de hem
ten laste gelegde schending van het graf
van mevr. de Rochetaillée en luidde zijn
vei haal als volgt. Het was llyf uur
en lieftalligheid zat prinses Sophie naast
hare moeder. Haar oog scheen van vreugde
te stralen, een kalme rust lag op haar
gelaat, en om den fijnbesneden mond
speelde een vriendelijk lachje, wellicht
tengevolge van een vroolijke scherts -
zp had nu haren zin doorgezet, het was O
thello, die zaal en loges vulde. Zij bracht
de lorgnet voor het oog, evenals laat,t
scheen zp pveng in de zaal rond te zoe
ken argeloos hart, tevergeefs klopt
8« den .gfhefde te ffemoet; uwe liefde,
volle blikken zullen hem niet meer vin
den, uw oor luistert tevergeefsch of niet
zijn stap in den gang weerklinkt, gij buiH
vruchteloos den schoonen hals, de deur
zal niet opengaan, zijn hooge, gebiedende
gestalte zal u niet meer naderen.
Zij nam de lorgnet van haar oog we»
een wolkje van belogen verwachting "n
droefheid zetelde zich onder de blonde
lokken, de schoone wenkbrauwbogen trok
ken zich tezamen en vertoonden een naaw
merkbaar teeken van misnoegdheid >)e
fijne zijden wimpers vielen nóder als een
doorzichtig gordijn; zjj scheen te peinzen
ze maakte met haar lorgnet figuren op
de balustrade der loge. - Zijn het wel
licht zijne letters, die gij i„ gedachten
vei zon ken voor uzelven zit neer te schrij
den Hoe spoedig zult gjj wellicht deu
naam vloeken, aio uwe ziel vervult!
Wordt, vervolgd.j
