No. 600.
Zaterdag 16 April 1892.
8e Jaarg.
a m m ©0
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeu wsch -Vlaanderen.
F. DIELEMAN,
AXEL.
Uit de Pers.
s FEUILLETON.
Buitenland.
S Ör°oteMen moet noo't oen
slag als verloren beschouwen wanneer
de garde nog niet in het vuur is gebracht.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag-- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
COURANT.
DRUKKER UITGEVER
Wegens het Paaschfeest zal a.
s. Dinsdag-avond dit blad niet
worden uitgegeven.
De Uitgever.
In het jongste verslag van de Am
sterdamsche vereeniging Liefdadigheid
naar vermogen komt onder de afdeeling
tot wering der bedelarij het volgende
voor
De kamer, waar letterlijk niets is dan
een paar kapotte stoelen en een stroozak,
misleidt onze armbezoekers niet deze
«ontvangkamer", als men het zoo noemen
mag, mee de werkelijke, niet toeganke
lijke, goed voorziene woonkamer daar
naast, is een der vele middelen tot op
wekking van medelijden. Moeilijker is
het, waar zooals bij zeker gezin, de man
gebrekkig is, en dus de mogelijke oor
zaak van armoede, aanwezig.
Bij ons bezoek aldaar op zeer onge
legen tijd, zat de vrouw aan de koffie
tafel de schoonmaakster deed het werk,
doch bevestigde dadelijk de groote ar
moede van haar „juffrouw", ofschoon drie
klokken en eenig Delftsch aardewerk,
benevens voorraad van brandstof voor
den ganscben winter het tegendeel be
wezen. „Een onzer bezoekers vond groote
armoede, de kinderen op bloote voeten,
in zeker gezin toch bleek bij onderzoek
dat het vragen om ondersteuning hiqr
zonder eenige noodzaak geschiedde, aan
gezien er eene verdienste van 30 per
Novelle van
If A U F F.
Uit het Hoogduitsch.
Ge zijt hier vreemd, zeide de hertogin,
ge bevindt u nog geen dag tusschen deze
muren, ge kunt dus nog door niemand
zijn omgekocht. U bevorder ik tot scheids
rechterKunnen er niet in de natuur
geheime krachten bestaan die die, hoe
zal ik me eens uitdrukken, die ons, wan
neer wij ze roekeloos te voorschijn roepen,
onheil kunnen aanbrengen
Ge zijt niet onpartijdig moeder 1 zeide
de prinses levendig, ge hebt reeds door
de wijze, waarop ge uwe vraag doet, het
oordeel van den baron beperkt. Zeg gij
mij eens, wanneer toevallig, na een tijds
verloop van vele jaren, van een huis ach
tereenvolgens zes dakpannen gevallen wa
ren en onderscheidene personen gedood
hadden, zoudt ge dan dit huis niet meer
voorbijgaan
Waarom niet? Het zou moeten zijn,
dat er in deze dakpannen geheime krach
ten lagen, die
Hoe moedwilligviel de hertogin hem
in de rede. Ge wilt me met een geheime
kracht afschepen maar geduld slechts
De gelijkenis, die Sophie maakt past toch
Adverten ien van 1 tot 4 regels 25 cent;
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
week was.
Een ander persoon „los man" zonder
werk, volgens zijn bedelbrief, en de vrouw
verklaart mondeling hetzelfde onze arm-
bezoeker vraagt nog eens wat voor vak
de man dan vroeger geleerd heeft„ja
zoowat meubelmaker"op dit magere
spoor afgaande, vindt hij den man in
verdienste bij een der groote magazijnen
te dezer stede met 12 k f 16 week
loon terecht was ook de patroon ver
ontwaardigd en uitte dit behoorlijk.
Afgeluisterde bedelaarsgesprekken
'sMorgens om 11 uur:
„Heeft uwes een goeie dag, juffrouw
een daarop vertoonde, geopende hand met
eenige kwartjes en dubbeltjesis het
stilzwijgend antwoord.
Bij de Halvemaansbrug„mijn man
is zoo gek op saucysjes met doperwtjes"
„ja, maar dan met peterselie klaar ge
maakt," was het wederantwoord.
Geloof ons, zegt het verslagvoor de
echte bedelaars is de voist en ijs een
kustelijke tijd dan slaan zij hun slag
liefst met eigen of gehuurde kinderen
om hun medelijden op te wekken.
Die stumperds betalen het gelag des
noods met bun leven, en neemt de dood
hen niet wegdan met het verlies van
hun zedelijk levengeoefend in het vra
gen, is bedelen hun bestemming en daar
na die van hunne kinderen.
Feiten spreken het 8-jarig jongentje,
de oudste uit een gezin, krijgt slaag van
moeder als het niet genoeg bedelcenren
thuis brengt en van den vader als die
dronken thuis komt.
Soms zwerft het kind nachten rond
omdat het niet thuis durft komen dan
geven medelijdende buren hem een stuk
niet geheel
Nu, we zullen dadelijk zipn, wie de ba
ron gelijk geelt, zei de prinses. De zaak
is deze W e hebben hier een zeer goede
opera, meu geeft alles door elkander, wat
men slechts bedenken kan, oud en nieuw,
maar ééne opera, de schoonste, de heer
lijkste die ik ken, geett men niet. In
den vreemde heb ik haar het eerst ge
hoord. Het eerste, wat ik deed toen ik
hier kwam, was te verzoeken, ze hier te
geven en nooit werd mijn wensch vervuld.
En niet omdat ze te moeilijk is, men
geeft zwaardere stukken, neen! de oor
zaak is eigenlijk belachelijk.
En hoe is de naam der opera, vroeg
de vreemde.
Othello
Othello? Gewis, dat is een heerlijk
kunststuk ook mi] grijpt zelden een mu
ziek aan als deze. en ik gevoel mij dagen
lang feesteljjk, ik mag wel zeggen heilig
gestemd, als ik Desdeinona's zwanenzang
op de harp heb hooren zingen.
Hoort ge dat Hij komt van Peters
burg, Warschau, Berlijn, wie weet van
waar ik heb hem nooit gezieD en toch
schat hij Othello zoo hoog. Eens moeten
wij haar weerzien. En waarom zou zij
niet gegeven worden Om een sprookje,
dat niemand meer gelooft
Spot er niet mede, riep de vorstiD uit,
ei zjjn mij daadzaken bekend, die mij doen
huiveren, als ik er maar aan deuk. Maar
brood.
Een meisje van 12 jaar, dat de moe
der des avonds laat bedelen, op wier
thuiskomst of wegblijven niet gelet wordt,
ligt door aanraking met een ellendeling,
lichamelijk verwoest, zedelijk geknakt in
het gasthuis
Duitsclilaiid. Vorst Von Bismarck heeft
aan 't hoofd van het Friedrichruber Amts
blatt een dankbetuiging gericht aan de
ontelbaren, die hem hulde en eer bewe
zen hebben op zijn 77en verjaardag. Hij
betreurt 't zijn dankbaarheid niet zoo te
kunnen uitdrukken als dit passen zou te
genover zooveel hartelijkheid en toege
negenheid. „Aan den avond mijns levens
zoo zegt hij - verheugt 't mij op
den arbeid en den strijd, die voorbjj zijn,
terug te zien, nu ik mij zeggen mag dat
ik wel vele onverzoende tegenstanders
maar in mijn land toch ook zooveel vrien
den verworven heb, onder wie de harte
lijk gezinden weder veel talrijker zijn
dan de lauwen. Aan die allen mijn
warmen dank, die mij op dezen gedenk
dag weer versterkt hebben in dat vrede-
kweekend bewustzijn".
Het gewone verjaargeschenk aan
Bismarck van de „getrouwen van Jever"
is den 6den dezer, nog acht dagen vroe
ger dan het vorige jaaroverhandigd.
Ook thans was bij de 101 kiesvitseie-
ren een gedicht op den grooten staats
man gevoegd.
Ter gelegenheid van de eerste steen
legging voor de kazerne van de lijfgarde
te Potsdam heeft de keizer eene rede ge
houden. Hij bracht daarbij hulde aan de
we spreken voor onzen scheidsrechter in
raadselen. Stel u eens voor, of het Diet
verschrikkelijk zou zijn, als er telkens, als
Othello gegeven was, brand kwam.
Ook weer eene vergelijking, hernam
Sophie, maar het sprookje zelf is nog veel
erger.
Neen, er moet brand komeD, ging de
moeder voort. Othello werd eerst als
drama naar Shakespeare gegeven, reeds
voor vijftig jaar. De sage zegt, men weet
niet waardoor en waarom dat zoo vaak
Othello gegeven werdzekere gebeurte
nis volgde. Alzoo ons branden, er kwam
na de opvoering van Othello, telkens
brand. Men nam er de proef mede, iu lan
gen tjjd gaf men Othello niet.
Er kwam een nieuwe geestvolle vertaling
ze werd gegeven het ongelukkig toe
val kwam terug. Ik weet het nog als
of het gisteren gebeurd is, dat Othello,
in opera veranderd, ten eersten male ge
geven werd. Lang vooruit lachten we er
om, dat we den ongelukkigen Moor van
zijn offer beroofd hadden, omdat hjj nu
muzikaal geworden was Desdemona was
gevallen, weinige dagen daarna eischte de
Moor ook zijn tweede offer. Naderhand
gebeurde het nog eens en daarom heeft
men Othello nooit weer gegeven het is
dwaas, maar waar. Wat zegt gij er van,
Baron Maar spreek oprecht, wat denkt
gij van onzen strijd.
Uwe doorluchtigheid heeft volkomen
welbckond0 gevoelens van gehoorzaam-
beid en trouw, die de lijfwacht steeds
aan den souverein betoonden en berrin-
rwn? h6t beken<3e woord van Fre
Engeland. Te Bradford is Donderdag
avond eene openbare bijeenkomst beleid
door voorstanders van fair trade (handel
en bedrijf zonder benadeelende buiten-
landsche concurrentie). Tusschen de twee
en drie duizend personen waren tegen
woordig Het gehoor was zeer woelig
en maakte op allerlei wyze zooveel leven,
dat verder dan de tafel der verslaggevers
niet veel van hetgeen de sprekers betoog
den, kon worden verstaan.
Lord Masbam beweerde, dat het goed-
koope brood in Engeland eigenlijk bet
RrffSh«nT IkD Eui0pa* Het had den
Britscben landbouw en de Britscbe markt
in eigen land voor altijd vernietigd. Het
was oorzaak dat millioenen boeren-ar-
beiders van het land naar de steden waren
getrokken en daar de arbeidsmarkt be
dierven. Vrijhandel zou in de toekomst
de ontbinding van het Britsche rijk ten
gevolge hebben, tenzij dan dat men ko
loniaal in plaats van buitenlandsch koren
invoerde.
Eene poging, door het Parlementslid
Byron Reed gedaan om eene motie ten
gunste van fair trade in stemming te
brengen, had slechts een oproerig geweld
in de zaal tengevolge.
Toen eenige personen, om de orde te
herstellen, het volkslied aanhieven, werd
ook dit door de galerij uitgejouwd. In
de grootste verwarring ging de vergade
ring uiteen.
gelijk antwoordde Larun op halt ernstigen
half ironischen toon. Als gij het goed'
vindt, zal ik door een voorbeeld uit mijn ei
gen leven uwe bewering staven. Ik had
een ongehuwde tante, eene onaangename
geheimzinnige persoon; wp kinderen noem
den haar de vedertante, omdat zij gewoon
was, groote, zwarte veeren op haren hoed
te dragen. - Evenals, bjj uw Othello, was
ook bjj ons de sage, dat zoo dikwijls ds
vedertante kwam, de een of ander ziek
zou worden. Daarover werd gelachenen
geschertstmaar de ziekte vertoonde zich
steeds en wij waren het spook al zoo ge
wend, dat, zoo vaak de vedertante op be
zoek kwam, reeds alle toebereidselen wer
den gemaakt voor de ziekte, die komen
moest, en zelfs de dokter gehaald werd.
Een prachtige figuur, uwe vedertante!
zeide de prinses lachend, ik kan mh haar
voorstellen, zooals zij het hoofd met een
vederhoed uit den wagen steekt, hoe de
kinderen loopen, als kwam de pest, om
dat er geen een lust had, om ziek te wor-
den, en hoe een knecht te paard naar de
stad moest ïennen, om den dokter te ha
len, omdat de vedertante verschenen wa^.
Dan badt ge waarlijk een levende witte
vrouw in uwe familie
(Wordt vervolgd
