No. 585.
Woensdag 24 Februari 1892.
7e Jaarg.
Op een valsch spoor.
Nieuws- en Advertentieblad
J voor Zeeu wsc h-Vlaanderen.
F. DIELEMAN,
AXEL.
Buitenland.
u. FEUILLETON.
M. LI LIE.
Uit de Pers.
AXELSCHE
COLRANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent;
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 oent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Het Fransche ministerie heeft zijn ont
slag ingediend. Het had den ouderdom
bereikt van 3 jaar, wat voor een Fransch
ministerie al veel is. Dadelijk nadat Con-
stans minister-af was, heeft Laur eene
aanklacht tegen hem ingediend, voor de
oorvijg die hij onlangs in de Kamer ge
kregen heeft.
In Spanje heerscht groote ontevreden
heid onder de plattelandsbevolking. De
meeste schuld daarvan is het bestaan
van de groote grondeigendommen en het
zuiver kapitalistisch beheer daarover.
Deze landerijen worden niet verpacht
maar door do eigenaars op de volgende
wijze beheerd. In den tijd van het zaaien
en den oogst worden telkens gedurende
een paar maanden honderden van ai bei-
ders, braceros, aangeworven om het werk
op het land te verrichten om na afloop
van dien weder te worden ontslagen.
Hun loon ontvangen zij eerst dan dit
wordt hun dus ineens uitbetaald, wat
hen in verzoeking brengt, het spoedig te
verkwisten, waarna zij aan de grootste
ellende zijn prijs gegeven. Meesten tijds
blijft hun dan niets anders over dan
luierend te wachten, tot een nieuw ar
beidstijdperk is aangebroken. In dien
tusscbentijd wordt er op het land volstrekt
niet gearbeidmen stelt zich tevreden
er door enkele opzichters toezicht over te
laten houden.
Ten overvloede worden de armen door
woekeraars op ongeloofelijke wijze ge
ëxploiteerd, waardoor de haat tegen de
rijken nog aanmerkelijk wordt versterkt.
De anarchistische uitbarstingen der laat
ste weken moeten niets anders zijn dan
een poging der armen tot verzet tegen
de rijken want hun bestaan moet zoo
ellendig zijn, dat men het zich niet kan
voorstellen. Met de socialistische ot a-
narchistische leer zou deze beweging oor
spronkelijk niets te maken hebben, maar
dit zal zoo niet blijven onder de geheele
aibeiders bevolking van de provinciën
Andalusië, Estramadura. Valencia, A-
ragon en Castilië heerscht groote gisting,
die des te gevaarlijker schijnt, wijl niets
gedaan wordt om de oorzaken er van
uit den weg te ruimen.
De geestelijkheid, die in Spanie zeer
veel invloed heeft op regeerings personen
en werkgevers, be6ft zich tot heden nog
niet bekommerd om het lijden der arme
bevolking 6n nog niets gedaan, om de ten
hemel schreiende ellende, die zoowel on
der de plattelands arbeiders, als onder de
fabrieks-arbeiders valt waar te nemen,
te lenigen. Zou het Vox populi, vox
Deï in Spanje onbekend zjjn Hoe ge
vaarlijk, om zoo met een uitgehongerd
volk te spelen
Belgie. In de algemeene beraadslagin
gen over zijné begrooting heeft de mi
nister van justitie, de heer Lejeune, eene
wijziging aangekondigd in het regime,
waaraan mannelijke recidivisten boven
13 en beneden 60 jaar in de gevangenis
onderworpen zijn. Sedert geruimen tijd
wordt er eene schrikbarende vermeerde
ring der recidivisten waargenomen, vooral
van de kleinere misdrijven, en de mi
nister is van oordeel dat een strenger
regime voor de verstokte recidivisten
noodig is. Dit strenger regime zal voor-
loopig worden toegepast op de misdadigers
onder welke de recidive het meest voor
UIT HET HoOGDUITSCH VAN
Weinige dagen na Osten's veroordeeling
hadden Carlsen en de president van het
gerechtshot gelijkluidende brieven ontvan
gen, van dezelfde hand als die brieven,
waarin de munten ingesloten waren geweest
en nu verklaarde de schrijver, dat er aan
Osten een gerechtelijke moord begaan was.
en dat men, wanneer Osten niet binnen
acht dagen vrijgelaten werd, sterker mid
delen ter overtuiging zou aanwenden. Het
gerecht had zulks verklaard als eene nieu
we mislukte poging van Osten's geheim
zinnige medeplichtigen, om hem te bevrjj -
den. Hierop waren de acht dagen ver-
loopen en op den morgen van den negen
den dag had Carlsen over de post weer
een brief van dezeltde band ontvangen.
Daarin schreef de onbekende, dat hij ge
hoord had, dat Osten nog steeds niet vrjj
was. Hjj zou nu het duidelijkst bewjjs
geven voor Osten's onschuld. Carlsen moest
maar eens op den hooizolder gaan daar
zou hjj zien, dat de ware dief door het
venster alle munU.n en goudstukken, die
hem ontstolen waren, geworpen had, be
nevens de valsche sleutels, waarvan hjj zich
komt, nl. de veroordeelden tot straffen
van 1 dag tot 6 maanden gevangenis.
Het zal in hoofdzaak bestaan in het vol
gende
Gedurende de eerste maand wordt het
gewone beddegoed vervangen door een
brits met peluw en 's winters een de
ken de voeding zal bestaan in water
en brood gedurende de eerste week, en
om den anderen dag de gewoue voediug
oi water en brood gedurende de volgen
de drie wekengedurende de volgende
twee maanden de voeding der bedelaars
gestichten, welke minder is dan die der
gevangenisseneindelijk gedurende de
laatste 3 maanden het thans gevolgde
regime, daar de geraadpleegde genees
kundige adviseurs van oordeel zijn dat
toepassing van het strenger regime ge
durende langer dan 8 maanden voor de
gezondheid der gedetineerden nadeelig
zou zijn.
Italië. Niettegenstaande de bedreiging
der socialisten en anarchisten is het
Vrijdag te Rome rustig gebleven. De
winkels, die zij getracht hebben te doen
sluiten, zijn allen opengebleven. Aan
de goede voorzorgsmaatregelen der re-
geenng heeft men dat zeker te danken.
bediend had. Hij had zulks gedaan, om
eindelgk ook „de blinde justitie" te be
wijzen, dat de ware dader vrij was, en
Osten vooi de schuld van een ander ver
oordeeld was geworden. Hierop had Carlsen
twee getuigen meegenomen en was op den
hooizolder geklommen. Hij vond hier al
les zoo, als in den brief stond, en alles
wat hem ontstolen was geworden, benevens
de valsche sleutels. Hij had alles ten aan
schouwe der getuigen verzegeld en was
toen met het pak en de getuigen naar den
rechter gegaan, om bij dezen van deze ge
wichtige gebeurtenis aangifte te doen. Di
rechter had zeer lang met den president
van het gerechtshof en met de raadsheeren
gesproken. Ten slotte waren zij het allen
eens om Osten niet vrij te laten. Nu was
het recht duidelijk, dat Osten schuldig
was. Hjj zou anders den roof wel voor
zjjne veroordeeling teruggezonden hebben.
Nu, nu alle hoop verdwenen was. om een
maal van de vruchten zjjner misdaad te
genieten, dacht hij er eerst aan er zich
van te scheiden. „Dan moeten de heeren
me toch toegeven, dat deze zoogenaamde
medeplichtige van Osten dezelfde grootte
en vlugheid bezit, die Osten zoo noodlot
tig geworden is, zoodat men hem voor
den dader zelf zou kunnen houden," had
Carlsen bjj deze onverwachte verklaring
den schout toegeroepen. Daarop haalde
de rechter glimlachend zijne schouders op,
zoodat het Carlsen toescheen, dat het ge-
In ons vorig nummer baalden we aan,
dat volgens eender Haagscbe correspon
denten van De Amsterdammer met. onze
constitutioneele instellingen weinig reke
ning wordt gehouden.
Hieronder laten wij het voornaamste
volgen van wat genoemde correspondent
daaromtrent schreef.
Dikwijls zal het moeielijk zijn uit te
maken op welke gronden de regentes wei
gert aan het verlaDgen van de verant
woordelijke ministers te voldoen. In dit
geval is *t duidelijk. Daar de regentes
persoonlijk de hoofdofficieren van het le
ger niet kent, zoo weet men zeker, dat
als zij zich in deze verzet tegen een be
noeming, dit geschiedt onder invloed van
andere dan de verantwoordelijke perso
nen.
Deze invloed, die, wat enkele personen
betreft, reeds zeer groot is, zou voortaan
onbepaald heerschen als het ministerie
in dit geval toegaf. Nog meer dan thans
zou men het begunstigen van vrienden
van het hof lot een blijvenden toestand
maken.
Menigeendie met de hoftoestanden
niet goed bekend is, zal met verwonde
ring vernemen, dat het stelsel van begun
stiging thans reeds een hoogen trap be
reikt heeft.
Nu eenige tijd verloopen is sedert den
dood van Z. M. den koning, wordt men
van alle zijden minder streng in het ge
heim gehouden van hetgeen voorviel ge
durende het laatste jaar van hetgeen in
den laatsten tijd zijner regeering gebeurd
is.
Door dan eens van den een iets [te
hoorendan weder van een anderen
door deze mededeelingen bij derden en
vierden te controleeren, is het mij mogen
gelukkenmij een vrij zuiver beeld te
vormen van het laatste regeeringsjaar van
onzen koning.
Ik zal trachten dit beeld weder te ge
ven, om te doen zien, hoe weinig consti
tutioneel gehandeld is en hoe een zacht
oordeel past jegens een regentes, die in
recht eigenlijk van zijn gevoelen was, dat
wil zeggen, daarvan overtuigd, dat inder
daad de ware dief dezen nacht geld, mun
ten en valsche sleutels door het venster
van den hooizolder had geworpen. Maar
men kon Osten niet vrijlaten, voor men
den waren dief zelf in handen had. Carlsen
moest zulks zelf erkennen. „Maar ach
zoo eindigde de lange brief van juffrouw
Osten, „de ware dader zal zich niet vrij
willig in handen van het gerechtstellen;
zijn root en de werktuigen tot zjjne mis
daad geeft hij terug. Maar zijn persoon
en zijne vrjjheid zal hjj nooit wagen, om
miin armen, braven, Gustaaf uit de ge
vangenis te verlossen en zich in zijne plaats
te stellen. Drie weken zijn er nu reeds
sedert dien tjjd verloopen. Moge God ons
nabij zjjn 1 Bid voor ons, eerwaarde heer,
en groet mijn man duizendmaal van zjjne
trouwe
Hettt Osten.
Met dezen brief begaf de predikant
zich terstond naar den directeur der
gevangenis. „Flink wjjfzeide deze
zacht in ziehzelven, toen hjj den brief las.
Die zou ons oude jongens met haar ge
schrijf nog het hoofd op hol kunnen bren
gen.' Ge denkt er toch niet aan, mjjnheer,
mijn gevangene al dien onzin mede te
deelen? Hjj mag van al die bluf niets
vernemen, anders moogt gjj in het vervolg
directeur worden en dan zal ik wel voor
die lui preeken. Ge zegt hem niets, dan
dat zijn jongen twaalf tanden heeft, en 's
nacht alleen nog maar schoone luiers aan
krijgt, hoort ge En dat dat flinke wjjf,
zijne vrouw die voor dien kerel veel
te goed is nog zoo zielsvergenoegd is,
als eene vrouw maar zjjn kan. die haar
man voor zes jaar in het tuchthuis weet 1
Dus alleen maar wat gebabbel over de
familie, lieve mjjnheer, van al het overige
niets. Ik laat Osten krom sluiten, als hjj
een enkel woord verneemt."
Ook het weinige, dat Osten nu over de
ontwikkeling van zijn kind, over het ver
trouwen van zjjne vrouw op zjjne onschuld
en op de toekomst van den waardigen
grjjsaard vernam, maakte een dieperen in
druk op hem dan eenig gesprek tevoren.
Reeds meende de predikant, dat hij het
juiste middel gevonden had, om langza
merhand deze ziel weer met vreugde en
hoop op de toekomst te vervullen, en deelde
Osten daarom mede, dat hjj van den direc
teur der vegunning verkregen had, om met
Pinksteren vrouw en kind bjj hem te bren
gen, toen Osten uitriep:
„Ge weet niet, hoezeer ge mjj pjjnigt
door deze tijding 1 Ik had met alle
kracht, die me nog overgebleven was, me
zelf gedwongen tot de gedachte, dat vrouw
en kind in deze wereld voor me dood
moesten zjjn. En nu rijt ge de nauwelijks
gesloten wonde weder open. O, mynheer,
moet ik opnieuw die smart doorstaan, op
nieuw die marteling van het afecheid, dat
