Binnenlandsch nieuws.
Gemengd Nieuws.
gen stijl te behouden.
G. S. B., een jong Transvaler, thans
op reis in Europa, geeft eene schets van
zijne indrukken van Holland, die terecht
zonderling mogen heeten. Hij schrijft
„Holland of een groot deel althans, was
eens bedekt met waternu is het be-
dekt met Hollanders en koeien. Wat vroe
ger een schoone moeras was, is nu een
armoedig land. Rotterdam is een zee
haven van Hollandhet bestaat uit
huizen en grachten, hoof Izakelijk grach
ten in de grachten is water en kroos,
hoofdzakelijk kroos.
De inwoners kunnen hun stad niet
draineeren, dus schrobben ze de stoepen,
de vrouwen schrobben de stoepen de man
nen rooken sigaren. De eersten dragen
mutsen, witte rokken en witte voorscho
ten, de laatsten dragen petten, witte broe
ken en idiootachtige gelaatstrekken. Men
is zeer zindelijk te Rotterdamieder ho
tel met tachtig kamers heeft een bad
voor de gasten. De Hollandsche taal
is zeer zacht. Zij klinkt als vloeken Rot
terdam heeft een museum en een park.
Het museum heeft eenige goede schilder
stukken en vele slechte. Het park bevat
eenige pittoreske poelen stilstaand water,
eenige boomen- en schoone modderwe
gen, die voor rgtoeren gebezigd worden.
De streek rondom Rotterdam schgnt wa
ter met kleine eilandjes. Op het land
zijn koeien, op de koeien zijn regenman
tels, om ze droog te houden bij het ne-
derliggen. De Hollandsche koeien zijn
altijd mager, de Hollandsche vrouwen al
tijd vet. De boeren voeden zich met
zwart brood. Zwart brood is goed, niet
ongelijk aan baksteenen. De hoogere stam
den eten tweemaal daags, het ontbijt be
staat uit brood en bedorven worsthet
middageten uit allerlei. By dezen maal
tijd eet een Hollander zooveel als tien
gewone menschen. Na het middagmaal
zit hy te rookendit is goedwant hy
kan zich dan toch niet bewegen. Kennis
van de Hollandsche taal is niet noodig
indien men een Hollander in het Hol-
laDdsch toespreekt, antwoordt hy in het
Engelsch of Franscb. Men verstaat hem
wel niet, maar dat komt er ook minder
op aan. 'sGravenhage is een stad bij
Rotterdam. Het bevat de parlementsge
bouwen en een museum. De parlements
gebouwen zijn zeer schoonzy zouden
uitstekend voor een schuur kunnen die
nen.
Indien ge ooit van plan mocht zgn om
naar Holland te gaanneem mgn raad
aan - ga niet."
Door den minister van financiën is be
paald dat de aanslag in de diiecte be
lasting, elders verschuldigd dan ten kan
tore waaronder de aangeslagene woon
achtig is, ineens moet worden aangezui
verd, en wel, wat de grondbelasting be
treft, vóór 1 Juni van het dienstjaar.
Indien echter voor een deel van den aan
slag ontheffing te wachten staat, kan met
de aanzuivering van het overige worden
volstaan. De ontvanger is voorts bevoegd
ook in andere gevallen met de betaling
van een gedeelte van het verschuldig
de genoegen te nemen, indien bijzonde
re omstandigheden, naar zijn oordeel, daar
toe grond geven.
- Door het hoofdbestuur der „Vereeni-
ging van landbouwers, die suikerbieten
verbouwen," is aan den minister van
financiën verzocht, ia het eventueel door
den minister in te dienen wetsontwerp
op den suikeraccijns geene bepalingen op
te nemen, die de beetwortelsuikerfabri
kanten, evenals thans, zouden kunnen
beletten hun voordeel te zoeken in eene
zoo groot mogelijke productie van suiker
en, tengevolge daarvan, de vrge ontwik
keling der bietencultuur zouden kunnen
belemmeren.
De voorganger der Oud gerefomeer
de kerk te Goes zoekt - zoo schrijft
men van daar aan de „Middelb. Ct.
zijn kracht in zijn isolementwant
dat het kerkbestuur hem had doen we
ten dat het van zijn optreden niet meer
gediend wilde zijn, heeft bü op het pre
dikbeurtenlijstje doen vei melden, dat hy
Zondag 31 Januari tocb zou optreden.
Twee kerkraadsleden trachtten dit te
voorkomen doch slaagden daarin niet
wijl het lijstje reeds gedrukt was en zij
tegen een contra tijding per omroeper of
circulaire opzagen.
Te 9 uren reeds, een half uur voor
den aanvang, stapte Zondag de voorgan
ger heen, ontsloot het kerkgebouw op de
Johannes Anibonides van der Goeskade
en plaatste zicb op het preekgestoelte.
Het kerkbestuur was gebeel afv\ ezig, en
van de overige gemeenteleden waren er
slechts enkelen maar daarentegen veel
nieuwsgierigen die achter in de kerk
plaats namen. Doch spoedig bleek dat
de predikant geen hulp noodig had bij
las zelf, deed dienst als voorzanger en
koos voor zijn positie toepasselijke psal
men. Hij koos zgn tekst uit Ps. 23 vis.
en 5.
Naar aanleiding hiervan zette hij uit
een dat hij de verdrukte paitij was en
men bet er op bad toegelegd hem ten
val te brengen. Hij deelde verder mede
niet uit zijn ambt ontzet te zijn, wijl de
kerkeraad daartoe geen recht had
les middags waren minder nieuwsgie
rigen opgekomen, doch meer aanhangers
dan des morgens. Des avonds was de
opkomst zeer gering. De meeste nieuws
gierigen namen een kijkje en gingen weer
heen.
- Te Goes zijn in de deelen van een
varken trichinen gevonden.
AXEL, ilen a Februari 1893.
Hoek. Ons dorp heeft Dinsdag feest
6evierd. Sedert jaren was aan onze ge
meente niet de eer te beurt gevallen een
eigen burgemeester in haar midden te
hebben. Met gioote ingenomenheid was
dan ook het besluit ontvangen van H. M
de Koningin-Regentes, waarbij de heer H.
Wolfert Sr., landbouwer en wethouder
alhier, in de plaats van den heer J. A.
van Boven, tot hoofd onzer gemeente
benoemd was.
Spoedig toog ieder aan het werk om
den nieuwen burgervader eene feestelij
ke ontvangst te bereiden op den dag
waarop Z.E.d. Achtbare, na te Middel
burg den ambtseed te hebben afgelegd,
alhier zou worden geinstalleerd en men
slaagde daarin zoo goed dat ons nederig
dorpje een recht feestelijk aanzien kreeg,
nog vergroot door tal van vrooüjke ge
zichten, zoo van onze gemeentenaren als
van vele opgekomen vreemdelingen uit
omliggende plaatsen.
Eerepoorten, vlaggen, een muziektem-
pel, kortom, alles wat bij een feest ba-
hoort, was ook hier aanwezig.
In den namiddag werd de nieuwe bur
gemeester aan de grens de; gemeents
opgewacht door den gemeenteraad, feest-
commissie, eerewacht, kroonsters en het
muziek gezelschap Appollo van Ter Neu
zen. Aan hartelijke toespraken ontbrak
het niet en ir. feestelijke stemming, op
gewekt door een vroolijken marsch van
Apollo, trok de stoet naai het dorp. Op
het gemeentehuis had hierop de insta!
latie plaats met de gebruikelijke toespra
ken. Daarna werd een rondgang door
het dorp gedaan. Aan de school zon
gen de jeugdige Hoekenaartjes een toe
passelijk lied, terwijl nog in een paar
buurten door daartoe aangewezen perso-
neu toespraken weiden gehouden, welke
op zeer welwillende wijze door den bur
gemeester werden beantwoord. On noodig
te zeggen, dat de feestvreugde tot laat
in den avond voortduurde. Het weder
werkte ongelukkigerwijze niet erg mee,
Hontenisse. In den nacht van j. 1. Dins
dag op Woensdag (Licbtmisavond) ont
stond door eene tot nog toe onbekende
oorzaak brand in de schuur van dee
kleinlandbouwer A. van Damme nabij
Kloosterzande. Door den vrij sterken
wind aangewakkerd brandde alles spoe
dig tot den grond af. Daar het hofsteed-
je deel uitmaakt van bet Kroondomein
is alles verzekerd.
Een socialististische geboorte aankon-
digings advertentie
„Heden kwam bij mij en mgn vrouw
met veel bombarie en groot geschreeuw
een dochter het vrge Nederland ini
rollen.
Uit Amsterdam meldt men
Dezer dagen kwam een matroos bj
zijn meisje zijn gewone avondbezoek bren
gen. De eerste begroeting had in dl
keuken plaats gehadtoen de deurschel
overging en zg zich even verwgderde, om
te zien wat er was. Janmaat zag eet
groote platte doos staanopende evet
Torquemada zijn slachtoffers deed ondergaan, eenvoudig kinderspel
zgnIk vraag het ukunt ge u duivelachtiger misbruik van den
sterkere over den zwakkere denken
Zagen wjj dns, hoe de curare alleen de beweging der dieren ver
lamt, maar het gevoel als 't ware nog verdubbelt,
m. a. w. hoe het den dieren onder de vreeselijk-
ste martelingen elke beweging onmogelijk maaktzjj wordt
nochtans, zooals ons uit de reeksen van proeven, in de geneeskun
dige tijdschriften vermeld, blijkt, veelvuldig toegepast. Een Cl. Ber
nard, die ons mededeelt, dut de curare het ontzettendst ljjden ver
oorzaakt, dat de mensch zich denken kan, zegt rond uitde curare
wordt tegenwoordig in vele gevallen gebruikt, om de dieren elke
beweging te ontnemen.
Wat beteekenen derhalve de zoogenaamde verdoovingsmiddelen, die
de geleerden voorgeven, aan te wenden? De chloroformzooals wg
zagen, werkt doorgaans slechts kort, terwjjl bovendien de juiste graad
der bedwelming moeilijk te bepalen is. De morphine verdooft met,
maar verzwakt slechts de pjjn. De curare eindelijk heeft in t ge
heel geen pijnverdoovende kracht, maar wordt het dier alleen toe
gediend, opdat het zich gedurende de vivisectie niet bewegen en de
vivisector zoodoende gemakkelijk zgn schandelijk martelwerk ver
richten kan. Het dier moet dus de ontzettendste folteringen door
staan, zonder tot verzachting daarvan ook slechts een lid te kunnen
bewegen of een smartkreet te kunnen uitenBovendien zijn bg de
meeste physiol. experimenten de verdoovingsmiddelen meer of min
onbruikbaar, zooals b.v. hg alle proeven op de hersenen, het rugge-
merg en de zenuwen, daar zjj de functies dier organen benadeelen
en verlammen Onbruikbaar voorts bij alle toxicologische (vergifti-
gings)proeven, daar de verdoovingsmiddelen zelve uit giftstoffen be
staan, en als zoodanig de uitkomst der proeven zouden benadeelen.
Onbruikbaar verder bij alle proeven aangaande de klopping van het
hart, de temperatuur 'en afscheidingen, daar de verdoovingsmiddelen
ook hier te storend zouden werken.
Verder is het duidelijk, dat de oogenblikkelgke ongevoeligheid, zelfs
al bestond zij, bij langdurige proefnemingen weer moet verdwijnen,
en van geen nut kan zgn bg dieren, die men dagen, weken, ja
maanden lang observeert, om den voortgang eener kunstmatig ver
oorzaakte stoornis weg te nemen. Ook is in vele gevallen de pijn,
die het dier bg de operatie ondervindt, hoe ontzettend ook, niet de
ergste; de nakomende en blijvende smarten, tengevolge van in-
wendige verwondingen, zijn dikwerf veel zwaarder, en deze kunnen
natuurlijk door bedwelming niet weggenomen worden.
Nadat wij nu gezien hebben, dat de dieren te midden van de ont-
zettendste operaties zoo goed als niet bedwelmd worden, zal ik
trachten, al is het met weerzin en walging, U nader met de gren-
zenlooze wreedheden, die er geschieden, bekend te maken, terwglik
intusschen aan u de beantwoording der vraag zal overlaten, of zg,
die zich aan dergelijke ergerlijke schanddaden schuldig maken, nog
op den eerenaam van mensch aanspraak hebben
Eenige voorbeelden mogen hier dus volgen. Allereerst vestig ik
uw aandacht op zekere proefneming van Dr. Brachet, hoogleeraar te
Pargs, waardoor hij de grenzen der toegenegenheid van den hond wilde
bepalen. Eerst stak hij het dier de oogen uit, opdat het hem met
zou kennen en toen dit nog niet voldoende bleek,doorboorde hg het
trommelvlies der ooren en vulde ze met gesmolten was, waarna hg,
zooals hij zich niet schaamt te zeggen, het arme dier nog maanden
lang op allerlei wijze martelde. Het resultaat er van was, dat de
hond, ofschoon hij zijn meester niet meer zien noch hooren kon, hem
nochtans de handen likte. Diezelfde man van eer, neendiezelfde
gevleeschde duivel, die niet minder dan 200 honden aan dergelijke
^belangrijke" proefnemingen opofferde, sneed een hond, die weldra
jongen zou werpen, levend den buik open, om het gewichtig feit te
constateeren, dat de stervende moeder hare op zoo gruwzame wijze
ter wereld gebrachte jongen nog lekte.
Vervolgens wijs ik u op zekere proef van Prof. Bouillaird, waarbg
hij den kop van een levenden hond op 2 plaatsen met een dikke
ijzeren boor doorboorde en een rood gloeiend ijzer in de hersens
stak. Het dier huilde en kermde bijna zonder ophouden 6 dagen
lang niettegenstaande men bet gedurig door slagen
tot rust trachte te brengen, maar het huilde nog des te meer, zoo
dat men het eindelijk uit vrees voor burengerucht moest dooden
Daarna herhaalde hij diezelfde proef op een levendigen, zeer leer-
zamen jongen hond dien hij met doorboorde hersenpan in het water
wierp, om te zien, of hij in dien toestand nog zou kunnen zwem
men, terwijl het ongelukkige dier eerst na 16 dagen van het smar-
Igkst lijden bezweek. Mg dunkt, zulke zonder eemg menschelgk ge-
