No. 576.
Zaterdag 25 Januari 1892.
7e Jaarg.
Op een valsoh spoor.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch- Vlaanderen.
F. DIELEMAN,
AXEL.
Buitenland.
9. FEUILLETON.
M. LI LIE.
AXELSCHE
COIMNT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 cent; franco per post 60 cent;
voor Bilgië 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljjk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Engeland. Algemeen heeft iü Enge
land een gunstigen indruk gemaakt de
waardeerende toon. waarop de Fransche
bladen het treurig verlies, door de Biit-
sche koninklijke familie geleden, hebben
besproken.
De hoog offlcieuse St. James Gazette
zegt daarvan „Alleen een welopgevoed
Franschman kan zich met zooveel tact
van een daad van sympathie kwijten.
Men herkent de traditioneele fraaie Fran
sche manieren weder in de welwillend
heid en trouwhartigheid, waarmede de
voornaamste bladen van Parijs over den
hertog van Clarence en de nationale smart
welke zijn dood veroorzaakt, spreken.
Engelsche journalisten zeiven hadden op
geen gevoelvoller wijze de droefheid van
het land kunnen aan den dag leggen dan
het de Fransche bladen doen."
In een telegram aan president Carnot
verklaarde koningin Victoria zich zeer
gevoelig voor zijne woorden van deelne
ming, haar gezonden naar aanleiding van
den zwaren slag, welke haar familie en
haar land beeft getroffen.
- Velen hadden gewenscht, dat het
lijk van den hertog van Clarence op weg
naar Windsor te Londen in plecbtigen
optocht van station tot station zou wor
den vervoerd. Er is echter besloten
geen lijkstoet te vormen.
Zondag had in de kapel te Sandnng-
ham, waarheen het lijk Vrijdag was ge
bracht, een lijkdienst plaats. Tal van
kransen, bouquetten en lauwertakken be
dekten de kist. De geheele koninklijke
lamiüe, ook prinses May en de prinses
van Wales, beiden hersteld, woonden de
UIT HET HoOGDUITSCH VAN
„Omdat ik geloof, dat de beantwoording
dier vraag voor het verder onderzoek van
zeer veel gewicht wezen kan, en dat ik
den aanklager ken, wanneer de aanklacht
schriftelijk ingekomen is."
De rechter scheen na te denken eene
schaduw lag over zijn anders zoo open,
vrij gelaat, alsof hij eenig onrecht deed,
wanneer by den schout antwoordde en
deze dus in de zaak inwijdde. Eindelijk
antwoordde hij
„Mijnheer Carlsen, ik zal u het ver
trouwen schenken, waarom ge me verzoekt.
Ik geloof, dat ge de vraag niet tot me
zoudt richten, wanneer ge uit hare beant
woording geen licht voor het ondeizoek
verwachttet. Ik moet u dan ten eerste
de buitengewone bekentenis afleggen, dat
de aangifte dezer misdaad nameloos inge
komen is, en de overheid bij uitzondering
daarop ingegaan is, omdat een groot aan
tal bewijzen en bijzonderheden daarin aan
gegeven waren, en daarenboven tegen u
als gerechtspersoon het verwijt uitgespro
ken werd, dat gein strafbare betrekking
stond tot den beschuldigde. Uit de in»
plechtigheid bij.
Frankrijk. Zondag namiddag verza
melde zich te Parijs een aanzienlijke me
nigte op de Place de la République om
een Engelsch anarchist te hooren. die, op
een der candelabres geklommen, een re-
volutionnaire rede hield en de republi-
keinsche regeering verweet dat zij niet
als de Engelsche, samenkomsten in de
open lucht veroorloofde. Daar de me
nigte steeds meer aangroeide, kwam de
politie tusschen beide en noodigde den
man uit van zijn hooge staanplaats ne
der te dalen. Deze weigerde, men ging
toen een ladder halen, doch het kostte
heel wat moeite hem op den vlakken
grond te brengen, daar hij zich aan den
candelabre had vastgebonden. Op bet
bureel van politie gebracht zeide hij
Thomas Hantie te heeten, Engelsch on
derdaan en 25 jaren oud te zijnhij
weigerde zijn domicilie op te geven.
Perzië. Ontvangen berichten uit Tehe
ran melden dat de toestand der Christe
nen in Perzie als zeer bedenkelijk be
schouwd wordt. De verbittering tegen
de Engelschen breidt zich over alle Euro
peanen uit Er zijn opruiende plakkaten
te Teheran aangeplakt. Eene samenzwe
ring om den grootvizier ten val te bren
gen is ontdekt.
Rusland. Tot heden heeft de Russi
sche regeering 90 millioen roebels uit
gegeven ter leniging van den nood der
hongerlijdenden.
Het comité tot het verstrekken van
hulp aan de slachtoffers van den hon
gersnood, onder presidium van den groot
vorst-troonopvolger, heeft besloten 10.000
paarden te koopen, die in het voorjaar
naar de noodlijdende districten zullen ge
zonden worden om de boeren in staat te
te stellen het werk op het land te her
vatten.
De kwakersvereeniging in Engeland
zond twee gedelegeerden naar Rusland
om zich van den toestand op de hoogte
te stellen. Na een reis van twee maan
den zijn die afgevaardigden teruggekeerd
en schilderen den toestand als allertreu
rigst. De vereeniging zamelt giften voor
de hongerlijdende Russen aan.
Een onmensch. - In het Rus
sisch gouvernement Tula nam een koop
man een afschuwelijke wraak op een
concurrent. Hij stak diens woning
's nachts in brand, terwijl de geheele fa
milie sliep. Te voren had hij de deuren
en vensters dicht gespijkerd en de muren
met petroleum bestreken. Drie vrouwen
en zeven kinderen kwamen in de vlam
men om. De bedrijver van deze gruwel
daad was van een welgesteld man een
bedelaar geworden. Eenige dagen voor
dat hij den brand stichtte, had hij zijn
gegoeden buurman om een onderstand
verzocht doch niets gekregen.
Egypte. De Khedive heeft eene talrijk
bezochte receptie gehouden. De heer Or
tega, vertegenwoordiger van Spanje, be
groette den Khedive uit naam zijner ambt-
genooten. De Khedive antwoordde kort.
Na gezinspeeld te hebben op den zoo
treffenden dood zijns vaders, betuigde hij
aan het corps diplomatique zijn dank
voor diens welwillende verklaringen. Hij
zeide voortshet voorbeeld zijns vaders
te zullen volgen en met toewijding werk
zaam te zullen zjjn voor bet geluk des
lands. Voorts drukte hij de hoop uit
dat hij zal kunnen rekenen op de mede
werking van de vertegenwoordigers der
mogendheden.
Australië. De „Shipping Gazette" stelt
een te Melbourne verschijnend blad ver
antwoordelijk voor het volgende ongeloof
lijke, Amerikaansche verhaal
In Februari 1891 bevond zich het schip
„Star of the East" ter walvischvangst in
de nabijheid van de Falkland eilanden.
Bij het harpoeneeren van een grooten
walvisch, uit twee booten, werd een der
booten door den kop van het dier omver
en de bemanning te water geworpen
en voordat de andere boot de drenkelin
gen kon redden was een hunnerge
naamd James Bartley, spoorloos verdwe
nen.
De walvisch werd afgemaakt en langs
zijde van bet schip gebracht, waar spoe
dig alles in de weer was om het spek
van het dier aan boord te hijschen, waar
mede men eerst den volgenden dag ge
reed kwam, toen ook de maag van den
kolossus aan dek werd geheschen, waar
in men bij b6t opensnijden tot aller ver
bazing den verdronken gowaanden James
Bartley vond, die alhoewel bewuste
loos - toch nog teekenen van leven
gaf.
Onmiddellijk werd natuurlijk bet lichaam
op dek uitgestrekt en alle pogingen in
het werk gesteld om de levensgeesten
bij den man weder op te wekken, waar
in men dan ook slaagde. Zijn verstand
was echter verbijsterd, en gedurende 14
dagen was de man volslagen krankzin
nig, nam echter daarna in beterschap toe
den gesproken
„Neen," zeide Carlsen beslist. „Behal
ve zijn verhljjf in Amerika
„Daarvan weten we tamelijk genoeg,"
hernam de rechter. „Dan dank ik u,
mjjnheer Carlsen." Deze ging daarop
heen.
Nog denzelfden avond had men Osten
met de oorzaak zijner inhechtenisneming
bekend gemaakt en had men hem vluch
tig verhoord. Hij had natuurlek de daad
beslist geloochend en over zijne afkomst
en vroegere woonplaats elke inlichting
geweigeid. Slapeloos had hij den nacht
doorgebracht. In de diepe duisternis van
den kerker trad hem het verleden voor
den geestdat hij voor den rechter ver
borgen wenschte te houden. En hjj zucht
te diep. Er moesten dus wel bladen zjjn
in het opengeslagen boek zyn9 levens, die
hij liever niet las, en die bij gaarne voor
altijd voor den aardscben rechter zou ver
bergen. Maar met onuitsprekelijke smart
rustte zjjn oog voornamelijk op de laat
ste bladzijde van dit boek. Hij zag zij
ne echtgenoote voor zich slapeloos en
gepijnigdevenals zichzelf, onder het
schrikkelijke lot, dat hem getroffen had,
en dat nog duizendmaal erger zou wor
den, als hjj veroordeeld werd. Hij zag
in den vroegen morgen zijn kindje ont
waken en tevergeefs zijne oogjes naar
vaders bed richten en de handjes daar
heen uitstrekken. Hij dacht aan de vreug-
hechtenisneming van den beschuldigde en
uit uw verhoor moet nu blijken, of de
namelooze aanklager maar in de lucht
gegrepen heeft of zaken aanvoerde, die op
feiten berustten."
„Ik had reeds alles overdacht wat ge
me nu zegt, mynheer," hernam Carlsen,
„ik weet dat ik geen recht heb om de
aanklacht in te zien, te meer daar ik er
in betrokken ben. Maar mijnheer, dat
moogt ge me toch wel zeggen, oi het
schrift van de aanklacht hetzelfde is als
dat van dit briefje
„Ja," zeide de rechter terstond, „juist
hetzelfde. Hce komt ge aan dit briefje,
en welk besluit trekt ge er uit dat het
hetzelfde schrift is
Carlsen vertelde nu, dat er meer derge
lijke briefjes in het dorp door de post
rondgebracht waren, en deelde den rechter
mede, dat het zijn en Osten's vermoeden
was, dat ze van den werkelyken dader af
komstig waren. De rechter liet ook van
deze verklaring proces-verbaal opmaken,
hoewel hij Carlsen verklaarde, dat bij het
niet voor waarschijnlijk hield. De dader
kon er geen belang bij hebben, dat de
misdaad bekend en onderzocht werd, daar
hij, zoolang het gerecht zich met den
diefstal bezig hield, van het gestolene geen
gebruik maken kan, Carlsen was ook
van die meening. Hij had slechts een ant
woord op zyne vraag verzocht, om zijne
verdenking tegen Brame wederlegd of
versterkt te zien. Hij had nu de vaste
overtuiging verkregen, dat Brame Engelsch
verstond, zijn meester en diens vrouw be
luisterd en nu den inhoud van het gesprek
aan de overheid meegedeeld had. Het
briefje en de aanklacht had hg vermoede
lijk met zijn linkerhand geschreven, daar
Osten het schrift niet herkend had. Dat
Brame ook de dader was, geloofde Carl
sen echter niet, daar hij zich in den be-
wusten nacht eerst tegen een uur en dan
Dog wel in gezelschap uit de danszaal ver
wijderd had. Hg was daarenboven veel
te klein, om van het stalraam uit het
venster van den hooizolder te kunnen grij
pen. Toch scheer, hem de ontdekking voor
het lot van Osten, voor diens echtgenoo
te, de vriendin zijner eigene dochter, voor
het welslagen der smederg gedurende Os
ten's gevangenschap van het grootste ge
wicht. En indien de knecht slecht ge
noeg was om zijn meester te bespieden
en te verraden, ter wille zyner verbodene
liefde wat was dan in de toekomst
van de boosheid en de valschheid van
dien mensch nog te verwachten Dezt
overdenkingen vervulden den braven man
met de somberste gevoelens voor de toe
komst, terwijl de rechter hem de laatste
inlichtingen gaf. Toen werd Carlsen het
proces-verbaal voorgelezen, waarna hij het
onderteekende en zich verwijderde. Nog
op den drempel riep de rechter hem terug
Heeft Osten u nooit over ayu verle
