Binnenlandsch Nieuws.
Bemcngd Nieuws.
moedelijk zal het lijk te Avondale in
het graafschap Wicklow bijgezet worden.
Door een dagbladreporter ontving Par-
nell's moeder het bericht van haars zoons
dood. De oude vrouw verweet Michael
Davitt, de Iersche World en andere lei
ders, dat zii haar kind hadden gedood,
daar' de oneenigheid hem het leven moest
kosten.
- Men schrijft uit 's Beerenhoek dd.
10 Oct. aan de N. R. Ct.
Meer dan eenmaal zijn door het ge
meentebestuur van Borssele pogingen
aangewend tot het verkrijgen van eene
aanlegplaats voor stoombooten aan den
oever der Wester Schelde onder die ge
meente. Doch telkens stuitten die po
gingen af op de groote kosten en de
moeilijkheid daar ter plaatse zulk een
steiger te vestigen. De steeds toenemen
de behoefte echter heeft den gemeente
raad van Borssele nogmaals doen beslui
ten, bij de Prov. Staten van Zeeland een
ntelcos voorschot aan te vragen tot
hol plaatsen van een ponton voor genoemd
<b d. Tevens wil het bestuur den z. g.
Wolfaartsweg tot een doelmatigen kunst
weg maken, in welke kosten do naburige
gemeenteninsgelijks belanghebbenden
ir. eene stoombooten-aanlegplaats, hun
aandeel hebben toegezegd. De gemeente
's Beerenhoek zal o. a. gedurende 20 jaar
eene zekere som daartoe bijdragen.
AXEL, den ld October 1891.
Zaterdag werd alhier eene vergadering
gehouden van de onderwijzers vereeniging
in het arrondissement Axel, welke door
een 33tal leden werd bijgewoond en ge
presideerd door den heer W. Jansen van
Graauw.
In deze vergadering werd verslag uit
gebracht door eene commissie belast ge
weest met liet samenstellen van een
ontwerp-leerpian en hield de heer W.
C. Imandt eene voordracht over het ont
leden op de lagere school.
Voor het sluiten der vergadering werd
breedvoerig besproken het al of niet be
tuigen van instemming met het adres
van den heer Moerman te Oost-Voorne,
welke het daarheen zou willen leiden,
dat de onderwijzers staats ambtenaren
werden. Eene beslissing werd niet ge
nomen, doch op eene weldra te houden
vergadering zal deze zaak nogmaals ter
tafel komen.
De heer M. J. van Doorn, onder
wijzer aan de christelijke school alhier,
was hem van lieverlede een vriend ge
worden. Wel moest hij, als hij over hun
ne vriendschap nadacht, zichzelven be
kennen, dat overeenstemming van karak
ter hen niet bij elkander had gebracht,
maar vaak zag men dat jnist het onge
lijke zich beter vereenigen liet, dan het
gelijke. De baron Von Faldner was ee-
nig'sziiis ruw en ongemanierd Zelfs de
bekoorlijkheid, het woelige leven van twee
hoofdsteden als Paiijs en Londen, hadden
alleen zijn uiterlijk wat kunnen bescha
ven en verzachten. Hij behoorde tot de
genen, die, terwijl ze door anderer of ei
gen schuld uitgezochte lektuur, meerdere,
diepere kennis en de vormende hand der
wetenschappen versmaadden, tot de over
tuiging gekomen waren, praktische rnen-
schen te zijn, dat wil zeggen lieden, die
in zichzelven alles bezitten, wat anderen
moeite kost om te leeren die een na
tuurlijk begrip hebben van landbouw
veeteelt, huishoudkunde en dergelijke die
zichzelven beschouwen als geboren land-
heeren, als praktische huishoudkundigen,
die langs den natuurlijksten weg datgene
meencn te kunnen bereiken, wat de me
nigte in boeken zoekt. Dit egoïsme maak
te hem gelukkig. waDt hij zag niet hoe
z vak de bron was waaruit hij zijne ken-
nis i utte. Nog gelukkiger zou hij even
wei -jeweest zijn, als deze eigenliefde zich
tot de voorwerpen zelve bepaald had.
Maar hij droeg ze met zich, waarheen hij
is als zoodanig benoemd aan het Instituut
Esmeyer te Rotterdam.
De heeren P. C. Maat van Ter
Neuzen en J. Gorissen van Sluis slaagden
to Middelburg voor de acte in de "vrije-
on ordeoefeningen der gymnastiek.
De heer H. G. A. Verkaavt, te
Hontenisse, staat als no. 3 op de voor
dracht voor derden onderwijzer aan de
school der 1ste klasse no. 66 te Am
sterdam
Te Zuiddorpe overleed de vorige
week eene vrouw, welke reeds lang lij
dende was en verpleegd werd door eene
vriendin. Een zoogenaamde kermiswagen
had zij tot belooning aan die vriendin
„bemaakt." Op een morgen was echter
de wagen verdwenen en bij onderzoek
bleek, dat de familie den wagen had weg
gehaald. De politie werd met het geval
in kennis gesteld en in triomf werd de
wagen weer op zijn oud plaatsje ge
bracht. Tegen de familie werd proces
verbaal opgemaakt wegens diefstal.
Uit Biervliet schrijft men aan de
M. Ct.
Nauwelijks was de tramlijn Breskens -
Maldeghem geopend, ot men was er op
uit ons vierde district langs andere zijde
met Belgie te verbinden. De samenstel
ling van IJzendijke's comité sproot hieruit
voort. Oorspronkelijk had men het oog
op de lijn Schoondijke Caprycke geves
tigd, totdat eindelijk, zij 't dan ook na
vele wederwaardigheden, de uitnemende
verbinding Schoondijke - Eecloo tot stand
zou komen. Nog vóór de opening van lijn
no. 2 werd onze aandacht weer geves
tigd op het grootsche plan van den heer
Gerritsen een locaalspoorweg Breskens-
Tei Neuzen.
Van andere zijden wordt dit echter een
onmogelijk plan genoemd, dat op onover
komelijke bezwaren afstuiten brengt
men ter sprake de verbinding via Phi
lippine, d. i. zonder afdamming of over
brugging van den Braakman, eene ver
binding die ik indertijd onzinnig heette,
wijl dan eene streek zou doorsneden wor
den met geringe bevolking en daardoor
geen plaatsen van beteekenis zouden ver
bonden worden.
Toch denkt men ernstig over zulk een
plan.
Donderdag jl. kwamen aan de Isabel-
lasluis, tusschen Biervliet en Philippine,
samen de burgemeesters, wethouders en
secretarissen dier gemeenten, met den
heer Chr. Verhaak, uitgever te Sas van
Gent, op wiens initiatief de samenstel
ling plaats vond, om zoodanige verbin
ding met tram- of spoorweglijn te be-
ook ging, gaf raad, zonder dien zelve ooit
aan te nemen, hield zichzelven waarin
niemand echter met hem overeenkwam
voor een slimmen kop en was door dit
alles onaangenaam in gezelschap en thuis
wellicht een kleine tiran, omdat hij zoo
knap was en altijd gelijk had,
„Of hij dat onafscheidelijk spreekwoord
nog heeftDat heb ik immers wel ge
zegd vroeg Fröben zichzelven lachend
af. Hoe vaak, als hij er in het geheel
niet aan gedacht had, dat iets zoo zou
gebeuren, hoe vaak nam hij me dan bij
de hand en zeide „Vriend Fröbenzeg
mg, heb ik niet reeds nu vier weken ge
leden gezegd, dat het zoo gebeuren zou
En als ik hem dan zonneklaar bewees,
dat hij toevallig juist het tegendeel ge
dacht- had, dan liet hij zich volstrekt niet
van zijne meening afbrengen en bromde
drie, vier dagen lang.
Fröben hoopte dat de ondervinding en
de schoone natuur zijnen vriend wijzer
zonden gemaakt hebben. Zijn landgoed
lag in een der bekoorlijkste oorden van
het rijndal in de nabijheid van Oaub, en
hoe meer de reiziger naderde, des te snel
ler deed de schoonheid der bergen en de
majesteit der rivier zijn hart kloppen en
menigmaal zeide hij tot zichzelven „Neen,
hij moet veranderd zijn. In deze omge
ving kan men slechts toegevend, vriende
lijk en deelnemend zijn, en bij het genot
van dit vergezicht moet men toegeven al
spreken.
Al heeft deze conferentie niet tot een
bepaald besluit geleid, toch kunnen der
gelijke besprekingen dit nut hebben dat
het vraagpunt aan de orde blijft. Waar
particuliere krachten, zelfs met hulp van
gemeenten en provincie, steeds te kort
zullen schieten tot uitvoering vaneen der
gelijk plan kan wellicht eenmaal 't rijk be
wogen worden de taak op zich te nemen
om door den Braakman gescheiden deel en
van het kiesdistrict Oostburg te verbinden
Met een kunstweg zouden wij al heel
veel gnbaat zijn, en zoo komen wij tot
een meer bescheiden plan, een plan, dat
tot uitvoering kan komen, mits hot rijk
hulp biedt.
Bij de vele honderden hectaren puike
iugepolderde landerijen in den Braakman,
is nu besloten tot bedijking van 285 hec
taren, en deed het rijk nu een steenweg
aanleggen door den nieuwen polder, dan
waren er voor Biervliet aan dezen kant
en voor de overige belanghebbenden aan
gene zijde der inpoldering met geringe
kosten verbindingswegen aan te leggen.
Dit zou van bet rijk geene te gioote
opoffering vorderen, want bij het bezit
van een steenweg zouden de ingepolder
de landerijen voorzeker een honderd gul
den hoogere koopsom per hectare op
brengen met het oog op de vele Belgische
koopers van gewassen uit onze polders,
die nu zich steeds genoodzaakt zien hunne
veldvruchten langs een grooten omweg,
nl. via IJzendijke en Watervliet, thuis
te halen. Dit plan, van weinig grootsche
afmetingen en toch in een groot gemis
voorziende, zal men tot uitvoering trach
ten te brengen.
Naar wij vernemen, zullende volgen
de nieuwe werken binnenkort bij den
Uitgever L. J. Veen te Amsterdam ver-
nen van Johanna van Woude, Een ver
laten post, versierd met twee teekenin-
gen van den heer Wm, Stenlink en het
portret van de schrijfstervan R. C.
Oudhuis, een oorspronkelijke novelle: ge
titeld Zijne erfgename van Piet Vluch
tig Mijnwerkers, een delversnovelle uit
het Nieuw-Patagonischvan de beken
de Johanna Spyrij. Uit de Zwitser-
sche Bergen. De Elf van Instra. De
Vroolijke Heribli, De onderwijzers van
Hinstei wald. Twee prentenboeken. Ver
tellingen van Moedei- de Gans door F.
H. v. Lennepen Winterpret door Anth.
L. De Rop. Verder de tweede druk van
Carmen Sylva. Een Gebed, door F. Smit
Kleine en van Louisa M. Alcott. Lisa's
heelt men werkelijk gelijk, wat bij hem
zelden het geval is."
10.
Tegen den avond kwam hij op het
landgoed aan. Hjj gaf zijn paard voor de
deur aan een knecht en vioeg naar zijnen
heer. Hij werd naar deD tuin verwezen.
Daar herkende hij reeds van verre de ge
stalte en de stem van zijnen vriend. Het
scheen, dat hij hevig twistte met een
ander man, die dicht bp een boom aan
het graven was. „En al hadt gij het ook
honderd jaar in plaats van vijftig op die
manier gedaan, toch moet de boom er
uitgehaald worden zooals ik het zeg. Dus
Irisch op, oudeHet komt slechts daar
op aan, goed na te denken." De arbei
der zette zuchtend zijn muts op, beschouw-
de nog eeDS met weemoedigen blik den
schoonen appelboom en stiet toen snel,
naar het scheen misnoegdde spade in
den grond om te graven. De baron ech
ter floot een deuntje, wendde zich om en
daar stond iemand voor hem, die hem
vriendelijk toelachte en de hand toestak.
Verwonderd zag hij hem aan. „Wat is
er van uw dienst?" vroeg hij kortaf en
driftig. i-Kent ge me niet meer, Fald
ner vroeg de vreemde. „Zpt ge bij
uwe boomkweekerp Londen en Parijs ge
heel vergeten
„Is het mogelijk, mijn Fröben riep
de baron en haastte zich om den vriend
Keuze. Eene Kerstvertelling. Dit ajar
komt ook compleet de 2e vermeerder
de en verbeterde druk van het Biogra-
phisch Woordenboek der Noord-en Zuid-
Nederlandsche Letterkunde door J. G,
Frederiks en F. Joh. van den Branden.
Donderdag voormiddag keerden de
marechaussóes te Gulpen terug van een
inspectiereis te Hoogcruis.
Toen zij in het genucht Del aankwa
men. heeisclite daar groote opschudding
en werden zij gerequireerd door de vrouw
Karbausen, welke verklaarde dat, tijdens
dat zij naar het bosch was geweest, die
ven baar man hadden vermoord en het
aanwezige geld hadden meegenomen.'
In bet buis was alles in wanorde. De
kleeren dei- vrouw bevonden zich in het
woonvertrek en schenen blijkbaar bijeen
gebracht om ze mee te nemen, terwijl
het lijk van Karhausen zich in den kei-
der bevond.
De vrouw wees de politie de plaats
aan in den tuin, waar een gat in de heg
was gebroken en langs welken weg de
dieven gevlucht waren. Het kwam den
wachtmeester verdacht voordat de
brandnetels, welke voor-het gat waren
uitge-wassen, hoegenaamd niet nederge
trapt waren. Hij begaf zich daarop naar
Gulpen en liet den hem vergezellende»]
marechaussee ter bewaking achter, zoo
wel van 't lijk als van de vrouw van
den vermoordewier verklaring hem
verdacht voorkwam, te meer daar het
van algemeene bekendheid was, dat zij
met haar man in onmin leefde.
Na der justitie te Maastricht bericht
te hebben gezonden, begaf de wacht
meester zich weder naar de plaats dei-
misdaad.
Hij doorzocht nogmaals het huis en
ontdekte een vrouwenrok, welke met
bloed was bevlekt. Hij nam toen de
vrouw nogmaals in verhoor en sprak
rondborstig zijn gevoelen uit, dat zij de
moordenares was. De vrouw raakte in
verwarring en legde daarop volledige
bekentenis af.
Volgens bare verklaring heeft zich het
feit als volgt toegedragen
Tegen 8 uur voormiddag kreeg ze
woordenwisseling met haai man, welke
haar verweet te veel brood mee naar 't
veld te hebben genomen en haar met
een mes bedreigde. Op zelfverdediging
bedacht, nam zij het hout, waarmede zij
het varkensvoeder klein stoot, en sloeg
hem daarmede op 't hootd nog niet
terstond dood zijnde, bracht zij hem tot
geheele afmaking nog eenige slagen toe
en wierp het lijk daarna de keldertrap
af. Zij deed daarna haar voorschoot af
en begaf zich naar den put om water te
halen tot schoonmaking van den bloed
plas, welken zij met de gevonden rok
opveegde. Zij maakte toen de noodige
toebereidselen, welke aan diefstal met
moord moesten doen denken en begaf
zich daarna naar ljet bosch, waaruit zij
tegen circa 11 uur terugkeerde.
De moordenares, Anna Maria Thewis-
te omarmen. „Maarmijn God, wat zpt
ge veranderdWat zijt ge bleek en ma
ger Dat komt van het vele zitten en
werken. Dat ge ook in het geheel niet
naar raad luistert Ik heb u immers altijd
gezegd, dat het niet goed voor a is,"
iMijn vriendantwoordde Fröben, door
deze ontvangst onwillekeurig herinnerd
aaD hetgeen hij onderweg gedacht had,
„mijn vriend, denk toch eens na Hebt
ge mij niet altijd gezegd, dat ik niet
deugde voor landman, houtvester of iets
dergelijks, maar dat ik eene rechterlijke
of staatkundige loopbaan moest volgen
„Ach, mijn goede Fröben zeide Fald-
der, dubbelzinnig lachende, „hebt ge daar
nog altijd zoo'n slecht geheugen, zeide
ik u toen reeds
„Ochge hebt gelijklaat ons niet
fwisten viol zijn gast hem in de reden,
„laten wij liever wat verstandiger praten
hoe of het er ging sedert we elkander
zagen, hoe ge leeft."
(Wordt vervolgd.)
