X». 546. Woensdag 7 October 1891. 7e Jaarg. Nieuws- en Advertentieblad voor Zee u wsch- Vlaanderen. F. DIELEMAN, AXEL. Buiten land. 3 FEUILLETON. Dc bedelares van de Pont des Arts. AXELSCHE EOllltANT. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: per 3 Maanden 50 centfranco per post 60 cent voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct. DRUKKER - UITGEVER Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. Oostenrijk-Hongarije. Op de spoor- weglijn Praag-Reichenberg heeft eene ontploffing plaats gehad, welke uit den aard in verband wordt gebracht met het bezoek, hetwelk keizer Frans Jozef Vrij dag aan Reichenberg, vergelijkenderwijs wel eens het Boheemsche Manchester genoemd, heeft gebracht. Als dit verband werkelijk bestaat, dan hebben de daders hot gelukkig zeer onhandig aangelegd. Ongeveer 100 schreden van het station Rosenthal, het laatste vóór Reichenberg, zijn bij eene viaduct in de spoorbaan twee afwateringspijpen en daarin schij nen in den nacht van 30 September op 1 October patronen nedergelegd te zijn, waarschijnlijk gevuld met nitroglycerine, welke even na middernacht ontploft zijn, met het gevolg dat in de spoorbaan groote gaten zijn geslagen en de rails verbinding op een paar plaatsen verbro ken is, maar de aangerichte ver nieling is zoo gering, dat reeds vóór den ochtend de verbindingen hersteld waren en de treinen regelmatig verkeeren kon den. De Keizer kwam eerst omstreeks 9 uur 's ochtends over de plek, waar de ontploffing plaats had, zoodat als er een aanslag bedoeld is, deze al zeer ge ringe kans van slagen had. Eenstemmig verklaren de Weener bladen het voor onmogelijk, dat de ni- troglycerine-bommen op den spoorweg bij Rosenthal zijn nedergelegd met het doel, den trein, in welken de Keizer zich bevond, te doen verongelukken. Zij zien er niets anders in dan het werk van eenige kwaadwilligen, wier ware be weegreden nog onbekend zyn. De bladen UIT HET HoOGDUITSCH VAN W. HAUFF. „Zeer veel eer antwoordde Fröben. „Mij bindt geene beloftewant ik ken hier geen dames. Ook is het hier geen gebruik des avonds de luit te bespelen op de straat of zich met de geliefde aan het venster te onderhouden. Met genoe gen zal ik uw gast zijn." „Goedblijf hier dan nog een oogen- blik tot ik met Diego den boel in orde heb gebracht. Ik zal u laten roepen." De oude had deze uitnoodiging gedaan met eene zekere feestelijkheid, die Fröben zonderling voorkwam. Nu eerst dacht hij er aan, dat hij nog nooit op Don Pedro's kamer geweest was, want steeds hadden zij elkander ontmoet in de algemeene eetzaal der herberg. Doch alles te za- men genomen meende hij te moeten be sluiten, dat de Spanjaard hem, door hem bij zich uit te noodigeneene bizondere hoffelijkheid bewijzen wilde. Na een kwar tier verscheen Diego met twee zilveren armblakers, boog eerbiedig voor den jon gen man en noodigde hem uithem te volgen. Fröben volgde hemen bemerkte, toen hij door de zaal ging, dat alle gas- beroepen zich voor hunne zienswijze alle op de haast ongeëvenaarde populariteit van den Keizer. Volgens een Reuter telegram uit Wee- nen laten nadere berichten uit Reichen berg geen twijfel omtrent het anarchis tische karakter van den aanslag, die blijkbaar bestemd was om de feestelijk heden te verstoren en der bevolking schrik aan te jagen. De Keizer, die zeer opgewekt was, maakte te Reichenberg geenerlei gewag van het gebeurde. Te Praag werd Z. M. door de menigte overal met geestdrift toegejuicht. In zijn toespraak, waarbij hij gebruik maakte van de Duitsche taal, verzekerde de burgemeester dat Z. M. zich verlaten kon op den onwankelbaren trouw en de gehechtheid van de bevolking der Bo heemsche hoofdstad. Te Weenen werd de Keizer Vrijdag avond terugverwacht. Men bereidde hem aldaar eene schitterende ontvangst. Italië. Uit Catania wordt een tele gram openbaar gemaakt, waarin gemeld wordt dat aldaar eene geduchte mani festatie tegen den heer Crispi op touw gezet was. Een democratisch comité had namelijk op de muren een biljet doen aanslaan, waarin ter openbare ken- Dis werd gebracht, dat de vorige minis ter-president aan boord zou zijn van de Sicilia, die de haver, van Catania zou aandoen om passagiers aan boord te ne men, maar dat de heer Crispi niet aan wal zou stappen. De bevolking werd verder uitgenoodigd zich naar de haven te begeven. Toen nu de Sicilia er aankwam, vond zij zich omringd door een honderdtal bootjes, waaiin de manifesteerenden zich bevonden. Zij maakten eene helsche kattenmuziek en op den wal werd on ophoudelijk gefloten en geschreeuwd „Weg met Crispi Curieus was het, dat Crispi niet aan boord was. Wel was hij voornemens scheep te gaan op de Sicilia, maar hij was van plan veranderd, misschien wel omdat hij vernomen had wat er gaande was. De gezagvoerder van de Sicilia en de passagiers schreeuwden wel uit alle macht, dat Crispi er niet was, maar het baatte niet. De kattenmuziek hield niet op. België. Zooals in ons vorig nummer gemeld is, heeft Bouianger zelfmoord gepleegd. Hij bracht een bezoek aan het graf van madame Bonnemain, waar hij met een revolver ziohzelven een ko gel door het hoofd joeg. Op dit graf had hij een monument doen plaatsen, be staande uit een liggende steen met een afgeknotte zuil. Op den steen staan de woorden Marguérite. 19 Decembre 1855 16 Juillet 1891. A bientöt. De kogel was door den rechterslaap -gedrongen enhad zich door den linkerslaap een uitweg gebaand. De geneneal leefde nogtoen men bij hem kwam. Hij wilde spreken, maar hij had de kracht niet meer eenig geluid voort te brengen. Alleen bewoog hij nog de lippen en ee nige oogenblikken later blies bij den adem uit. Voordat BoulaLger zijne woning ver ten hem nieuwsgierig nakeken en de hoofden bij elkander staken. Op de eerste verdieping ontsloot Diego eene vleugel deur en wenkte den gast, binnen te tre den. Verrast bleef deze op den drempel staan. Zpn oude vriend had den frak at- gelegd een zwart sluitend wambuis met roode poffen aangetrokken en een langen degen met gouden gevest omgedaan. Een donkerroode mantel viel hem om de schou ders. Feestelijk trad hij zijnen gast tegemoet en stak zpne dorre hand uit de rijke manchet om hem te begioeten. „Wees hartelijk welkomDon Fröbenio zeide hij „erger u niet aan dit eenvoudig ver trek. Op reiszooals ge weet, gaat alles niet zooals thuis. In mijne zalen te Lis sabon gaat dit beter. Mijne divans zijn echt Moorsch werk. Maar zet u nu op dit smalle ding, sola genaamd. De wijn van den heer Schwaderer is toch echt en goed zet u Alzoo sprekend leidde hij den jongen man naar eene sofa. De tafel voor deze sofa was bezet met confituren en wijn. Diego schonk in en bracht eene lont en sigaren. „Reeds lang zoo hief Don Pedro aan, „reeds lang zou ik gaarne eens zoo recht vertrouwelijk met u gesproken hebben, Don Fröbenio. Schat anders mijn ver trouwen niet gering zie, toen wij elkan der zoo vaak in de middaguren voor Laura's portret ontmoetten toen heb ik uals gij zoo geheel in beschouwing verzonken waart, opmerkzaam gadegesla gen, en vergeef mij dezen diefstal door mijne oude oogen aan de uwe gedaan ik bemerkte, dat deze schilderij nog groo- ter belang voor u had en dieper betee- kenis, dan gij mij toenmaals zeidet." Fröben kleurde. De oude zag hem zoo scherp en doordringend aanals wilde hij lezen in het diepste diep zijner ziel. „Ge hebt gelijk antwoordde hij„dit portret heelt groote waarde voor mij, en ge hebt juist gezien als ge denktdat niet het kunstwerk der schilderij mij be lang inboezemt, maar wel het onderwerp daarvan. Ach, het herinnert mij aan het zonderlingste, maar gelukkigste oogenblik mijns levens Ge zult lachen als ik u zeg, dat ik eens een meisje zagdat dit portret bizonder gelijkt. Eens zag ik haar slechts. Nooit zag ik haar weder. En daarom maakt het me zoo gelukkig, ten minste hare schoone trekken op deze schilderij weder te vinden." „O God dat is ook bij mij het geval riep Don Pedro. „Doch ge zult lachen ging Fröben voort„als ik u zeg, dat ik slechts spre ken kan over een gedeelte van het ge laat dezer dame. Ik weet niet of ze blond is of bruinof haar voorhoofd hoog of laag, haar oog blauw of donker is. Ik weet het nietMaar die mooie liet, had hij een brief geschreven aan zijne moeder, die bij hem inwoont, en daarin gezet dat hij voor acht dagen op reis ging. Onmiddellijk na het vernemen van oen dood van haar echtgenoot nam me vrouw Bouianger het rouwgewaad aan en liet een lijkdienst houden in de kerk Nótre Dame te Versailles. Zaterdag middag heeft de begrafenis plaats ge had op het kerkhof te Ixelles. Mevrouw Bouianger was er bij tegenwoordig. Het verdriet over den dood van mad. De Bonnemain heeft den Generaal tot den stap gebracht. Het leven was hem een last geworden. In zijn politiek testament doet Bou ianger een beroep op zijne aanhangers om den worstelstrijd voort te zetten te gen hen, die hem in ballingschap heb ben doen sterven. Hij eindigt zijn testament aldus: „Op het oogenblik dat ik tot het niet terug keer, zal mijn vaderland mij wel ver oorloven de kreten leve Frankrijk le ve de republiekaan te heffen." Spanje. Dit land zou volgens geruch ten een geheim verdrag gesloten hebben met de mogendheden van het drievou dig verbond tegen Frankrijk. De voor naamste bepaling van het verdrag zou zijn de ontscheping van 200.000 man op de kust van Cantabrie om het Spaan- sche leger te helpen in het bezetten van het zuidwesteu van Frankrijk. Duitschland zou daarbij 100.000 Mauser geweren aan Spanje geven. Voorts zijn in Spanje een paar sa menzweringen ontdekt en spreekt men van eene ministerieele crisis. neus die lieve mond, die teedere wangen, die zachte kin ik vind ze terug bij het geliefde portretzooals ik die in het le ven heb aanschouwd." „ZonderlingEn die deelen van het gelaat, welke gewoonlijk minder indruk plegen te maken dan oogen, voorhoofd en haar, die zondennadat ge ze slechts ééns gezien hebt, zoo levendig in uw hart staan „ODon Pedrosprak de jongeling bewogen „een mond, dien men eens ge kust heeftzulk een mond vergeet men zoo licht niet. Maar ik zal u vertellen, hoe het is toegegaan „Houd op geen woord viel hem de Spanjaard in de reden. „Ge zoudt me voor zeer slecht opgevoed moeten houden, als ik een ridder zijn geheim wilde ont stelen zonder hem eerst het mijne als pand gegeven te hebben. Ik zal u ver. halen van de dame, die ik in dit zonder ling portret herkende, en als gij mjj dan uw vertrouwen waardig keurt, zoo moogt ge mij uwe geschiedenis vertellen. Doch, ge driukt niet. Het is echte Spaansche wijn en ge moet dien drinkenals ge met mjj Valencia bezoeken wilt." Ze dronken van den vurigen Pietro Xiraenes, en de oude begon 6. „Sennorik ben te Granada geboren. Mijn vader kommandeerde een regiment,

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1891 | | pagina 1