lïÉlMF HES Üll
No. 550.
Woensdag 2 September 1891.
7e Jaarg.
Nieuws- e 11 Advertentieblad
.1 mi i m t
voor Z e e u w s c li - V7 I a a n d eren.
F. DIELEMAN,
AXEL.
Staatkundig Overzicht.
FEUILLETON.
moritz lilie.
Itiimenlaiidsch Nieuws.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Adtertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Een wets-ODtwerp ter b e s t r ij d i n g van
drankmisbruik is door de Duitsche regeering
uitgewerkt om bij den rijksdag in te dienen. Het
ontwerp is door den Reichs-Anzeiger openbaar ge
maakt. Reeds in 1881 ontving de rijksdag een
dergelijk ontwei p, maar bet is onafgedaan gebleven,
hoewel de rijksdag in al die jaren adressen ont
ving, waarin op maatregelen tot beteugeling van
dronkenschap werd aangedrongen.
Allereerst is het wetsontwerp eene uitbreiding
der bedrijfswet, ten doel hebbende vermindering
van het aantal tapperijen en slyterijen. De ver
gunning om te schenken of kleinhandel in sterken
drank te drijven zal voortaan afhangen van „de
bestaande behoeften" en van den goeden naam des
aanvragerszij wordt verleend door hoogere auto
riteiten, de plaatselijke „gehoord."
De uitoefening van dat bedrijf met een ander
wordt in gemeenten boven 5000 zielen door deze
rijkswet verboden en de landsregeeringen kunnen
dat verbod lot kleinere gemeenten uitstrekken.
Bepalingen zijn opgenomen tot beperking van liet
gebruik van sterken drank. In elke tapperij moeten
ook andere dranken dan sterke drank verkrijgbaar
zijn, benevens eetwarenaan jongelieden beneden
16 jaren mag sterken drank niet verkocht worden
18.
evenmin aan beschonkenen of aan lieden, van wie
de tapper weet dat zij in de laatste 3 jaren wegens
dronkenschap veroordeeld zijn.
Het tweede gedeelte van het wetsontwerp be
vat privaatrechtelijke bepalingen, inhoudende dat
in tapperijen niet op eremiet verkocht mag wo'r
den, zoodat schuldvorderingen, uit dien hoofde Van
nul en geener waarde zijn voorts dat dronkaards,
die hunne familie tot last zijn, onder cürateele,
gesteld kunnen worden, met bevoegdheid aan den
curator hen in een asyl voor dronkaards te plaat
sen. (In Duitschland is zeker geen Ommerschans
Onder strafbepalingen leest mendat boete tot
100 mark of hechtenis tot 4 weken bedreigd
wordt tegen hem, die in het openbaar in kenne-
lijken staat van dronkenschap veikeertterwijl
niet tot boete doch alleen tot hechtenis moet wor
den veroordeeld, wie een bepaalde dronkaard blijkt
te zijn.
Een gedeelte der Berlijnsche pers heefr, het wets
ontwerp geen goede ontvangst bereid, vooral we
gens de scherpe staf bepalingen, daarin vervat.
„Meer brood verlangt het volk in Duitschland
- zegt de Freis.. Ztg. - en de regeering schenkt
het meer politie en nieuwe strafrechtparagrafen."
De Voss. Ztg. gelooft niet dat het wetsontwerp
pieer kans heeft wet te worden dan het eerste in
1881 in de rijksdagcommissie ten grave gebrachte
Novelle van
De naam van den advocaat wekte in haar de
vrees op, dat deze met Tautenberg in de eene of
andere minder aangename betrekking gestaan had,
want zij herinnerde zich den indruk, dien de onver
wachte verschijning van den raadsheer in Ilmenau
op haar vader gemaakt had, nog zeer goed. Zij had
toen in haar opgewonden toestand slechts een vluch-
tigen blik kunnen werpen op den advocaat, dien zij
vroeger nooit gezien haden door naar plotseling
vei trek was zij verhinderd gewordennader kennis
met hem te maken; zij zou hem niet weer herkend
hebben, en eerst het hooren van den naam Stern
bracht haar die gebeurtenis weer te binnen ech
ter te laat, om haar vader nog intijds te kunnen
waarschuwen.
Daar werd do deur geopend en Tautenberg trad,
als gewoonlijk deftig gekleed, de kamer binnen*
Robert ging naar hem toe en leidde hem naar den
raadsheer, die bij het binnenkomen van den ouden
heer opgestaan was. Toen de tooneelspeler den naam
en den stand zijns vaders noemde, hief Tautenberg
plotseling zijn hoofd op en staarde den advocaat
strak in het gelaat. Evenals vroeger in Ilmenau
had er ook nu eene verschrikkelijke verandering
plaats in Tautenberg's gelaatzijne kleur werd als
die van een lijk, en zijne handen uitstrekkend als
om- zich te verdedigen, bleef hij bewegingloos staan.
Ook de advocaat was blijkbaar op het zeerst ver-
Voorstel.
In- Chili nog steeds opstand en vechtenin Eu-
ïopa rust.
.Door den minister van 'oifirtenlandsche zaken is
$aD Ged. Staten der provinciën* het volgend schrij
ven verzonden.:
Voo: ziening in den ünancieelen toestand der
gemeenten, waarop sedert lang en terecht is aan
gedrongen, schijnt eerst op afdoende wijze te kun
nen worden verkregen^ nadat eene herziening der
gemeentewet den geldelijken last dér uitvoering
van de rijkswetten, voor zoover deze aan de plaat-
gelijke huishouding der gemeente vreemd is, in den
een of anderen vorm zal hebben teruggebracht op
de schouders van den staat, en nadat tevens het
belastingstelsel op betere grondslagen, zal zijn ge
vestigd.
„Deze ingrijpende maatregelen kunnen ook bij de
meest mogelijke inspanning eerst na eenig tijds
verloop door den wetgevpr worden tot stand ge
bracht. Zie ik wel, dan' zal het voor sommige ge
meenten moeilijk vallen, om nog gedurende ,dit
tijdsverloop aan de lasfcpn, welke thans,op haar
drukken, het hoofd te bieden.
rast met eene uitdrukking van de hoogste verwon
dering zag hij den ouden heer aan, en de woorden,
waarmede hij hem wilde begroetenbestieiven op
zijne lippen.
Er ontstond eene langdurige, pijnlijke stilte.
„Victor Liebenstein 1" riep de raadsheer eindelijk,
„gij hier en in deze omgeving
„Drommels!" zeide Tautenberg, op de tanden
knarsend„gunt ge me daa nooit rust, advocaat
Stern Reeds tweemaal hebt ge mijn levensweg
gekruist en me gedwongen den stand, dien ik met
moeite verworven had, prijs te geven, en nu vërnie'
tigt ge ten derden male mijn bestaan,!!'
De raadsheer had intusscben zijne kalmte en zelf-
beheersching teruggekregen.
»Niet ik ben het die uwen weg kruist. Lieben
stein," antwoordde de raadsheer ernstig„gij zelf
drongt u steeds in in kringen die voor u gesloten
waren, en bediendet uzelven daartoe van strafbare
middelen. Ge kent de aanleiding, die ons voor de
eerste maal tezamen brachthet was eene ernstige
botsing, waarin ge met het strafwetboek geraakt
waart en die u vijf jaren tuchthuisstraf kostte.
Toen ik u later in een door de voorname wereld
bezocht avondgezelschap wedervond onder den naam
van een zekeren baron Holle, was ik natuurlijk niet
weinig verrast en hield het voor mjjn, plicht den
mij bevrienden gastheer te waarschuweu. Ge waart
echter zoo wijs te verdwijnen. Onze derde ontmoe
ting had plaats in Kopenhagen, waar ge onderden
naam van Raboullain uw geheimzinnig, maar weinig
eervol bestaan Vöerdetdat het toeval ons ook daar
tezamen bracht, mag voor u niet aangenaam geweest
zijn, doch mijne schuld was het niet."
„Wat geeft u het recht bier in mijn eigen huis
op zulk eene onbarmhartige en leugenachtige wijze
mijn verleden te gedenken riep Tautenberg, met
krampachtig gebalde vuisten eene schrede nader
tredend.
„Vooreerst de plicht tegenover mijn zoon, dien ik
wensch in te lichten wie gij zijt en wat hg van u
te wachten heeft. Of mijne inlichtingen leugenach
tig zijn, zal het gerecht beslissen. Uwe brave en
onschuldige dochter beklaag ik echter, de kwade
naaun haars vaders zal op haar overgaan."
Hij nam zijn hoèd en reikte ook Robert den zijnen.
„Vergeel me, mejuffrouw," zeide hij toen tot de
zangeres, dat ik gedwongen was u van zulk een
onaangenaam tooneel getuige te doen zijn, maar de
uitdagingen en de verwijten uws vaders dragen
daarvan °alieen de schuld, en uujne maatschappelijke
betrekking gebiedt me helaasaan de zaak nog
verder gevolg te moeten geveD."
Hij maakte eene buiging voor het meisje en be
gaf zich naar de deur. Robert, die zonder iets te
zeggen doodsbleek toegeluisterd had, volgde hem.
Blijf, Robeit," riep zij opspringend, „verlaatme
dm"'s hemels wil niet. Deze man is mijn vader
niet we ziju door geer.e banden des bloeds ver
bonden hij echter heeft mijn leven vergiftigd en
zich aan mijn bestaar geketend als een walgelijke
tafelschuimer, dien ik niet van me kan afschudden."
Een boosaardige, vernietigende blik uit Tauten
berg's oogen trof het meisje.
Als een walgelijke tafelschuimer, zegt ge sis
te "hij tusschen zijne vast op elkaar geklemde tan
den,'terwijl Op zijne verwrongëu gelaatstrekkeu haat
en woede zich afspiegelden„is dat de dank voor
ïjrijne diensten, die ik u in tijden van angst en nood
verleendeheb ik u niet aan den kerker ontrukt en
u van de knoetslagen van Russische gevangenbe
waarders bevrijd* gij - gij giftmengster!"
(Wordt vervolgd.)
