IN DE! DOOLHOF DES LEKEIS.
\o. 523.
Zaterdag 48 Juli 189!.
7e Jaar#.
Nieuws- en Advertentieblad
oor Z e o u w sc li - V I aa ii d e ren.
F. DIELEMAN,
Staatkundig Overzicht.
FEUILLETON.
Binnciilaiidsch Nienws.
axelschë
tlOlIlïAIMT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
AXEL.
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
De werkstaking in het bekken van Charleroi is
thans geëindigd. Vele lezers zullen misschien met
bevreemding dit bericht vernemen, daar niemand
wellicht er meer aan dacht, dat in het genoemde
Belgische kolendistrict nog steeds door een groot
deel der mijnwerkers niet gewerkt werd.
Op de vergadering der Ridders van den arbeid,
welke Woensdag eenstemmig besloten heeft tot
hervatting van den arbeid, waren 29 vereenigingen
van mijnwerkers vertegenwoordigd. Van de be
raadslagingen is in de arbeidsbladen het volgende
proces-verbaal opgemaakt
„Daar alle vreedzame en minnelijke middelen
zijn aangewend door het uitvoerend centraal co
mité en de voorzitters van vereenigingen om recht
te verkrijgen voor de billijke wenschen der arbeiders;
„na bij do patroons de vertegenwoordigers der eige
naars en de burgemeesters alle mogelijke stappen
gedaante hebben om tot eene oplossing te geraken;
„na volstrekte kalmte te hebben aan den dag
gelegd en bewijs te hebben gegeven van de mo-
reele opvoeding, welke de arbeiders hebben ver
kregen door hun toetreden tot de orde der ridders
van den arbeid;
„hebben de gedelegeerden der plaatselijke ver
gaderingen, dragers van een imperatief mandaat
hunner vereeniging naar de vergadering van den
raad des staats nagenoeg eenstemmig tot de her
vatting van den arbeid besloten.
„De leden van de vereenigingen der ridders van
den arbeid protesteeren tegen elke daad van geweld,
welke gepleegd is of nog zou kunnen gepleegd
6.)
Novelle van
MORITZ LILIE.
Een vragende blik uit Geertjes oogen trof hem'
in plaats van te antwoorden haalde hij het ontvan
gen schrijven te voorschijn en reikte het aan 't meisje
over. Haie handen heelden een weinig, toen zij het
schrijven opende, en een paar heldere tranen rolden
langs hare wangen, toen zij gelezen had. Zwijgend
reikte zij hem de hand.
„Ik hooptedat ge u over mijne tijding zoudt
verheugen, en in plaats daarvan zie ik tranen
fluisterde Robert haar toe. „Ik meende dat ge hnijn
sterk schrander meisje waart
Snikkend vlijde Geertje haar blond hopje tegen
Roberts borst, terwijl de moeder het schrijven even
eens las.
„Daarmee kan men u geluk wenschen," uieenu
zij' terwijl zij den brief weer toevouwde, „maar ge
moet het Geertje niet kwalijk nemen, mijnheer Stern
als zij over de naderende scheiding eenigszins aan
gedaan is. Mocht ge het kind maar niet vergeten
in het woelige leven van uw nieuw beroep
„Tk hoop dat ge in den tijd, gedurende welken
ik uw huis in- en uitga, eene betere meeaiing van
worden tegen personen en eigendommen. Zij spo
ren daarom alle mijnwerkers dringend aan, den
arbeid te hervatten en de kalmie te bewaren, welke
de eer is van de orde der ridders van den arbeid.
Deze wekenlange werkstaking is volkomen nut
teloos geweest. De mijnwerkers hebben geen en
kele hunner eischen ingewilligd gezien en boven
dien, nu zij tot hervatting van den arbeid genood
zaakt zijn, hunne krachten niet weinig vei zwakt.
Daarbij 'komt nog dat deze werkstaking, door den
leider van de ridders van den arbeid den bekenden
mijnwerker, Callewaert volgehouden in strijd met
de meening van het hoofdbestuur der Belgische
arbeiderspartij, blijkens het orgaan dezer laatste,
Ze Peupletot oneenigheid tusschen de leiders heeft
aanleiding gegeven. De slotsom is dan ook, dat door
deze nuttelooze en te lang volgehouden werksta
king de arbeiderspartij zeer verzwakt is, terwijl zij
juist nu tegenover het talmen der regeering met
'de grondwetsherziening hare krachten zoozeer noo
dig heeft.
De arbeiderspartij zorgt in deze slapte van po
litiek nieuws altijd voor eenigen voorraad. De be
schouwingen over de triplo—alliantie beginnen zoo
wat ten einde te loopen, zoodat de bladen daaro
ver ook spoedig zullen zijn uitgepraat De Duitsche
keizer heeft Engeland verlaten. De verslagen van
de feestelijkheden, gewoonlijk voor een groot deel
op hetzelfde neerkomende, zijn dus ook van zelf
geëindigd. Het reislustige Keizerspaar heeft zich
thans naar Zweden begeven alwaar het verblijf
vermoedelijk vijf weken zal duren.
Met de 'liefdesgeschiedenis van den Roemeen-
schen troonsopvolger is het toch niet uit, volgens
latere berichten. Nu heet het weer, dat de prins
liever zijn kroon dan zijne geliefde Helène Vaca-
resco zal laten varen. Deze hofdame der koningin
moet het hof reeds hebben verlaten Het jeugdige
paar mag waarachtig wel zingenDe liefde heeft
ons zoover gebracht.
Dinsdag te ongeveer 1 uur is op het paleis het
Loo aangekomen de heer Van Tienhoven, burge
meester van Amsterdam, die een langdurig onder
houd had met H. M. de koningin-regentes, en te
5 uur weder vertrok.
Zoo deze wat wel wa arschijnlijk is over de
ministerieele crisis is geraadpleegd, dan zal hij ze
ker H. M. wel in goeden zin hebben geadviseerd.
De heer W. M Houwing heeft de benoeming
tot lid voor de Tweede Kamer voor het district
Wolvega aangenomen, maar zal als predikant te
Havelte fa ij ven fungeeren.
- Het' getal oude weduwen, die in aanmerking
komen voo.' weduwenpensioen, is tot ongeveer 2700
geklommen.
Het getal der weduwen, die weduwen zijn ge
worden voor de in werking treding dier wet, maar
na 10 December 1888, en die daarom in dezelfde
gunstige omstandigheden verkeeren, als zij die na
1 Januari 1891 hun echtgenooten door den dood
verliezen, bedraagt ongeveer 400, terwijl de sta
tistiek tot heden leert, dat om den anderen dag
een ambtenaar sterft, die weduwen en weezen
nalaat.
rue gekregen hebt, mevrouw riep de nieuweling
in de kunst, eene kus drukkend op het voorhoofd
van het jonge meisje; „mijne eerste gedachte na le
zing van dit schrijven was Geertje, en de zekerheid,
dat°we door deze betrekking ons doel eene aanmer
kelijke schrede naderbij gekomen zijn, deed me eerst
de rechte vreugde van deze tijding ondervinden."
„Ik vertrouw u, Robert," antwoordde mevrouw
Siebert, „ik heb u toch als een braaf en rechtscha
pen mensch leeren kennen. En gij, Geertje, zult u
in het onvermijdelijke moeten schikken, en de, naar
we hopen, korte scheiding leeren dragen."
Ook ik zal de leegte, die onze vriend achterlaat,
smartelijk ondervinden," mengde zich Lassendorf in
het gesprek, „maar ik verheug me toch'in zijn ge
luk. waardoor hij het gewenschte doel snel nader
gebracht wordt."
„Ge zult me niet meer zwak zien, Robert zei-
de'Geertje, terwijl zij hare tranen afdroogde. „Al
zal me het leven'zonder u eenzaam en verlaten zijn,
ik wil het verdragen en op de toekomst en uwe
liefde tot ir.ij vertrouwen."
Zoo is 't goedriep de jonge kunstenaar ver
heugd uit, »nu zijt ge weer mjjn goed standvastig
meisje. En nu vaarwel tot van avond ik ga nu
mijn leermeester Molirman opzoeken, wien ik inni
gen dank verschuldigd ben."
De jonge mannen verwijderden zich, tot aan de
huisdeur door Geertje vergezeld.
„Dus tot van avond, maar niet zoo laat, hoor
riep zij de vertrekkenden na. met haren vinger drei
gend
IV.
„Heeren en dames, het spel is afgeloopen riep
de beambte der bank niettegenstaande bet vroege
uur het was pas 's morgens elt uur reeds tame
lijk talrijke gezelschap toe, dat zich in de speelzaal
van een der voorname badplaatsen aan den Taunus,
waar ten tijde van ons verhaal het spel nog in vol
len bloei stond, om de tafel geschaard had.
In de stapels goud en hoopjes bankbiljetten, die
voor de spelenden opgehoopt lagen, kwam beweging
de kleine sierlijke harkjes gingen over de speeltafel
heen en weer, om de winst bijeen te halen of nieu
we inzetten op de bepaalde plaats te brengen, zoo
dat zij op eenigen afstand er uitzagen als reusach
tige pooten van spinnekoppen koelbloedig haalden
de beambten de verlorene goud- en zilverrollen weg,
en de hand van den bankhelper wierp met sierljjke
zekere beweging den gelukkigen winner de som toe,
die de tortuin hem in den schoot wierp.
Het waren bijna allen Oudere dames, die om de
tafel zaten, terwijl de heeren, die achter haar ston
den een dichten lering vormden.
Onder de weinige heeren, die nog tijdig genoeg
gekomen waren om zich van een stoel meester te
maken, viel vooral in 't oog een oud man naast
wien eene jonge schoone dame plaats genomen had.
Een sierlijke witte knevelbaard hing van de bovenlip
op het spierwitte boordje aan den vinger schitter*
