IN DEI DOOLHOF DES LEVENS.
Zaterdag l i Juli 1891.
7e Jaai'g.
N i e 11 w s- e 11 Advertentiebla d
voor ZecMi wsch - V laandereu.
F. IMELEMAN,
Staatkundig; Overzicht.
FEUILLETON.
üit Blad verschijnt eiken Dinsdag-- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 5 ct.
DRUKKER UITGEVER
AXEL.
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE nren.
De Duitsche Keizer is Zaterdag goed en wel in
Engeland gearriveerd. Alle Engelscbe prinsen, die
zich naai' Port-Victoria hadden begeven ter ontvangst
van keizer Wilhelm, droegen Duitsche uniformen.
De keizer was in Britsche admiraals-uniform met
de insignes der orde van den Kousenband. De
prinsen gingen aan boord van de Hohenzollern.
Hartelijk omhelsde de keizer zijn ooms, de prinsen
van Wales en Connaught.
Te 4 7» uur kwam men te Windsor aan. Op
weg naar het kasteel bracht de keizer een bezoek
aan het raadhuis, waar de mayor hem een wel
komst-adres aanbood. De keizer antwoordde in
het Engelsch„Ik ben u zeer verplicht voor uwe
welwillende ontvangst. Ik gevoel mij zeer geluk
kig mijne grootmoeder te bezoeken, die altoos voor
mij, vóór en na mijne komst op den troon, zoo
goed is geweest.''
Zondag woonde keizer Wilhelm, vergezeld van
den prins van Wales, de hertog van Connaught en
van Clarens, de godsdienstoefening in de garni
zoenskerk te Windsor bij. De kerk leverde een
schilderachtig schouwspel opachter de prinsen
zaten de Engelscbe en Duitsche officieren in hun
schitterende uniformen en de dames in fraaie toi
letten, verder de manschappen en de muziekkorpsen.
Deze speelden allereerst een soldaten hymne, op de
melodie van dal tuo stellato Sogliouit Rossini's
opera Moses in Egyptedoor soldaten en burgers
gezongenwat een diepen indruk maakte. De
predikant Robins deed een krachtig beroep op zijn
toehooiders om hun leven in overeenstemming te
4.)
Novelle van
MOR.ITZ LILIE.
„Ik heb nog een broer," antwoordde Helene
maar hare gezellin ontging de zucht niet, die bij
deze woorden aan hare lippen ontsnapte.
„Houdt g# dat voor een ongeluk zeide Gertru
de schertsend, terwijl zij het meisje onderzoekend
aanzag.
„Zeker niethernam deze, „integendeel, ik houd
onuitsprekelijk veel van Robert. Maar nu, het is
eene treurige geschiedenis
Verbazing en nieuwsgierigheid teekenden zich af
op het gelaat der gezellin doch zij vraagde niets
uit kieschheid hield zjj haar verzoek om ophelde
ring in. Wilde Helene haar tot vertrouwelinge van
het geheim maken, zoo zou zij zulks toch wel doen,
zooals Gertrude terecht vermoedde.
„Mijn broer studeert hij moest het ten minste
doen," vervolgde de dochter van den advocaat Da
eenige oogenblikken zwijgens. „Het was de vurig
ste wensch van vaedr, dat hij zich op de rechtsge
leerdheid zou toeleggen en Robert deed hethoe
wel met tegenzin. Hij hooptedat hij mettertijd
met die drooge studie zou bevriend raken, dat hij
brengen met het verheven voorbeeld van hun Za
ligmaker. Hij wees op de edele figuren vaD Moltke,
op Nelson, generaal Gordon, majoor Grant, mrs
Grimwood en den eenvoudigen vader Damien en
herinnerde zijn gehoor er aan, dat, wanneer hun
leven ten einde was gespoed, er een laatste groote
parade van het leger der losgekochten zou zijn,
waar zij moesten verschijnen voor den koning der
koningen.
De godsdienstoefening werd besloten met Sulli
van's hymne Onward Christian Soldiers, waarna
het publiek onder het spelen van den Tannhauser-
marsch de kerk verliet.
's Avonds had een godsdienstig concert in de
St. George hal plaats, waar mm. Albanials soliste
optrad.
Maandagmorgen bracht de keizer een bezoek aan
Eton. Hij hield een revue over de leerlingen vrij
willigers, liet Tien manoeuvreeren en gaf, hen ge-
lukwenschende, de hoop te kennen, dat zij van
hunne wapenen slechts gebruik zouden behoeven
te maken waar het werkelijk eene goede zaak gold
en dat zij dien moed en die tegenwoordigheid van
geest zouden toonen te bezitten, - welke altijd den
Britschen soldaat heeft onderscheiden.
Daar de keizer den wensch heeft te kennen ge
geven een revue te houden over de vrijwilligers,
heeft de minister van oorlog Stanhope hen op d9n
Hen Juli te wapen geroepen. De minister verzoekt
de werkgevers hun ondergeschiktenden llen dezer
na vier uur vrij te geven, opdat zij deel kunnen
nemen aan de oefeningen bij Wimbledon.
De heer White, die door baron Hirsch naar Rus
land is gezonden om een onderzoek naai' de
er belang in zou gaan stellenmaar hij misleidde
zichzelven. Eene onbedwingbare neiging voor het
tooneel maakt hem zijne studie enmogelpk hij kent
maar een doel, naar het tooneel over te gaan."
„En uw vader verzet er zich tegen
„Met alle beslistheid hoewel Robert reeds bijna
een jaar de roerendste brieven schrijft en om de
vaderlijke toestemming bidt van studie te mogen
veranderen. Reeds sedert maanden beantwoordt va
der zulke brieven niet meer, nadat hij hem gedreigd
heeft zijne hand geheel van hem af te trekken, als
hij zijn ongelijk niet erkentmaar Robert is on
wrikbaar de liefde tot de kunst is sterker in hem
dan de kinderlijke gehoorzaamheid."
„Bezit hij talent tot het beroep van tooneelspe-
ler
„Ik geloot het welhij heeft ten minste met goed
gevolg er reeds eenige bewijzen van gegeven en
wat hem nog ontbreekt zoekt hij door ijverige stu
die onder leiding van een flink onderwijzer te ver
krijgen. Wel is waar heeft hij nog niets andeis
dan de geringe ondersteuning die moeder hem toe
zendt, daar vadei hem niet eerder geld wil overstu
ren, voor hij zekerheid heeft, dat Robert voor altijd
zijne kuren, zooals vader zegt, aflegt, maar dat is,
naar het schijntvergeetsche hoop en eene volko
men verwijdering tusschen vader en zoon schijnt on
vermij delijk."
Gedurende haar gesprek waren zij bij de drie
voorsten tameljjk ver achtergebleven op een open
Joden-kwestie in te stellen en bij de Russische
regeering stappen te doen ter bevordering van de
landverhuizing der Joden, heeft een reis in de
zuidelijke provinciën gemaakt. Hij is thans te St.
Petersburg teruggekeerd, en schetst den toestand
daar zeer zorgwekkend. Tengevolge van den voor
een groot deel mislukten oogst, heerscht op som
mige plaatsen letterlijk hongersnood, en daar sinds
lang het landbouwende volk de Joden aansprakelijk
stelt voor allen tegenspoed, wordt door dien toe
stand de Jodenhaat opnieuw gevoerd.
En met zulk een barbaarsch land als Rusland
zou Frankrijk, dat aan de spits der beschaving
staat, een verbond sluiten Dat zou al te dwaas
zijn, zegt de heer Bartbélemy St. Hilaire.
Aan het hof van Rumenie is een liefdesdrama
afgespeeld. De kroonprins is verliefd geraakt op
eene hofdame en deze wederkeerig op hem. De
koningin (Carmen Sylva) werkte het zaakje in de
hand. en toen er sprake kwam van een huwelijk
kwamen do ministers er tusschen en de liefde
is uit op commando van het ministerie. De kroon
prins liet liever zijne liefde, dan zijne kroon varen.
Met alle geur en kleur is dit verhaal Europa door
gereisd en nu komt de officieuse Agence Roumaine
met de inderdaad verrassende mededeeling, dat er
bij den kroonprins geenerlei plan heeft bestaan
om eene hofdame der koningin te huwen en alle
desbetreffende geruchten verzinsels zijn
Op zoo'n manier gaat de aardigheid overal af.
plek van het bosch gekomen bemerkten zjj eerst
dat de advocaat, met degenen die bij hem waren,
eenige honderden schreden van haar was blijven
stilstaan om haar op te wachten. Heienes vader
had zijn hoed afgezet en veegde het zweet van zijn
voorhoofd, het ongewone bergklimmen en de warmte
hadden den gezetten man het loopen zeer bemoeiljjkt.
Plotseling trad een armoedig gekleed jong mensch
uit het bosch te voorschjjn een oogenblik aarzelde
hij, zag naar alle zjjden rond en begaf zich toen
naar het groepje, waarna hjj aan de beide heeren
een briefje overhandigde, waarop met ongeoefende
hand de woorden geschreven waren„Een arme
doofstomme smeekt om een aalmoes." De bedelaar
nam het hem aangeboden geldstuk met een dank
baar knikje aan en verdween met haastigen tred
weer tusschen de boomen in dezelfde richtiug, van
waar hij gekomen was. Zjjn verschijnen en ver
dwijnen had iets zoo buitengewoons, zoo geheimzin
nigs, dat beide mannen elkaar verrast en vragend
aankeken, als verwachtte de een van den ander uit
sluitsel over dit zonderlinge bejoek.
„Dat 's inderdaad eene vreemde manier om de
liefdadigheid in te roepen," meende de advocaat.
„Of het jonge mensch bezit een sterk ontwikkeld
eeigevoel, of do veldwachters zijn hier zeer streng,"
zeide de leeraar„de bedelaar haa buitengewone
haast."
„Misschien was het hem slechts hierom te doen
riep mevrouw Stern, terwijl zjj naar den hoed greep,
