Puike Nieuwe Zoutevisch Openbare Yerkooping. Rechtszaken. Handelsberichten. Advertentien. met gewaai, Maandag nacht was de heer A. S., te Meersen, die aldaar het buitengoed de »Prosdij" bewoont, het slachtoffer van eene brutale aanranding en diefstal. Drie zwait gemaakte personen drongen in zijne slaapkamer en dwongen hem, met de re volver op de borst, aanwijzing te doen van alle door hem bozeten geldswaarden, alsmede van alle andere zaken van waarde, als goud, zilver en edel gesteenten. De kamers der dienstboden waren alle afgesloten. De dieven hebben zich ongehin derd met den buit verwijderd. - Te Maastricht heeft Maandag nacht een bru tale diefstal plaats gehad. Een soldaat had de onbeschaamdheid te 1 ure in een stal te sluipen, waar twee oppassers vernachten, en daaruit een der paarden van den kolonel Michaelis te ontvreem den. Lang echter mocht hij zich in het bezit van het gestoiene niet verheugen. Op den straatweg naar Tongeren werd hij kort na den diefstal door twee mai échapssées aangehouden en aan de mili taire overheid overgeleverd. EEST OUD THKÜA. Eer zal een houtduif orgelspelen. En draagt de zwaan een parasol Eer zal geen echtpaar meer krakeelen Eer wordt een telegraafpaal dol Of gaat uit wand'len langs de straten Eer vliegt een ezel als een raaf; Eer zal men zelfs het lastren laten. Eer ziet men geen jeneverslaaf Zich meer aan Bachus overgeven Eer kleedt een slak zich in satijn Eer zai geen paar naar liefde streven En drooraen in den maneschijn Eer zal een -kip staan te biljarten Eer wordt een haan lid van den raad Eer speelt het noodlot niemand parten, En lust er niemand meer gebraad. Eer zal de zon aan de aarde vriezen Eer springt een kikker uit zijn vel, En zal de zee haar vocht verliezen Eer schuwt het menschdom drank en spel. Eer leert een haring exerceeren, Of spreekt een pieterman latijn Eer zal een zeehond menschen scheren, Of zwemt een bot in wijnazijn Eer zal men 't zonlicht 's nachts genieten, Terwijl de maan daarbij steeds schijnt, Eer zal men dwars de zon doorschieten, Voor 't bijgeloof van de aard verdwijnt. - Te Weenen werd dezer dagen onder zonder linge omstandigheden een jong paar verloofd. Een bekend baryton van de Groote Opera liet zich een nieuw avondcostuum maken. Onder het passen vertelde de kleermaker, een knap beschaafd man, in een goede positie, hem vertrouwelijk, dat hij wel trouwen wilde en gaarne eene vrouw zou vinden, die hem leek, maar weinig in de gelegen heid was, met dames uit den kring dien hij wensch te, iu aanraking te komen. De zanger meende ee ne grap te mogen hebben. „Ik ken eene dame die een huwelijksbureau houdt, alleen voor meisjes uit zeer goede families, en op introductieik zal u een briefje voor haar meegeven." Inderdaad gaf hij hem het adres mede van eene onderwijzeres in den zang, met wien hij een wei nig op den voet van oorlog was. De kleermaker begaf zich er heen en vindt er een aantal mooie, vroolijke jonge meisjes, die op de onderwijzeres wachten. Hij houdt, deze voor de clienten van het huwelijksbureau, kijkt goed-rond, ofschoon be scheiden, en vindt dat ze er fatsoenlijk en bekoor lijk uitzienvooral is een met een stomp neusje blond kroes haar en een zilveren stem, die iets heel aantrekkelijks heeft. Eindelijk komt de leerares zij vraagt den heer wat zijn verlangen is, hij stottert verlegen, dat hij haar wel alleen zou willen spreken. Aan zijn wensch wordt voldaan na een poosje opent zich de deur weerde dame kan een spotachtig lachj niet onderdrukken, de kleermaker is purperrood en vindt den weg naar buiten niet. Alles giebelt eene kleine opmerking van de onderwijzeres tot een der meisjes doet het gichelen in een alge meen zenuwachtig maar onderdrukt lachen om slaan de kleermaker zou in den grond willen zin ken en zuekt de deur. Daar treedt een der meis jes, juist de blonde, op hem toezij wijst hem de deur en gaat mee om hem uit te laten, zegt hem dat er zeker een misverstand is, vraagt wie hem daarheen heeft gezonden, babbelt wat over den baryton en weet den kleermaker, voordat deze de straatdeur uit is, zijne verlegenheid te doen ver geten. Zóózeer vergat hij zijne verlegenheid, dat hij haar naam en adres vroeg, en verlof om hare ouders te bezoeken. Het meisje was praktisch zangeres is een onzekere toekomst, men raadt het overige. De kleermaker en het blonde meisje zijn reeds verloofd, zeer tot spijt van den baryton, die juist deze blondine het minst aan den kleer maker gegund had. - Te Rixdorf, in Duitschland, stierf onlangs een weduwe, die voor vrij bemiddeld doorging en groot was dan ook de teleurstelling der erfgenamen toen 't bleek, dat wel een zeer goede en fraaie inboe del, maar heel weinig geldswaarde voorhanden was. Een deel der meubelen werd dezer dezer dagen in veiling verkocht en de rest onder de erfgenamen verloot. Een dier erven, de herbergier B., trok, tot groote pret van de overige erven, een stokoude rustbank, die hij, niettegenstaande alle spotternijen van zijn vrienden, naar zijn huis liet brengen, waai hij die eens netjes schoonmaakte. De man keek heel gek óp toen hij tusschen voering en houtwerk een klein pakje vond, aan goud en papieren van waarde, voor een bedrag van vijf-en-dertig honderd gulden bevatte. Een van de mede erfgenamen, die bij de vondst tegenwoordig was, kreeg dadelijk drie honderd gul den van den gelukkigen vinder uitbetaald. Nau welijks echter hadden de overige erfgenamen van het geval gehoord of zij kwamen opdagen en eisch- ten hun deel in het gevondene. B. verklaarde ech ter van geen deelen te weten, daar de rustbank, die der overledene tot spaarpot diende, hem door het lot was ten deel gevallen. Men verwacht thans dat de zaak aanleiding tot een proces zal geven. - Het „Wiener Illustr. Extrablatt" vertelt een kleine comedie, die te Weenen en te Berlijn is afgespeeld. Een jong, voornaam Rus, van Duit- sche afkomst, de heer Yon Unverhofft, kwam on verhoopt naar Weenen, nu drie jaar geleden, en richtte zich er een prachtig appartement de gar- qon in. Eenige meubelen voor negen honderd gulden - kocht hij bij de firma Heuschneiders Nachfolger in de Siebensternstraat. De chef dei- firma had er niets tegen, aan den Russischen heer, die hem door een gezantschaps-attaché was aan bevolen, drie maanden crediet te verleenen voor de rneubelrekeningde Rus wachtte geld uit zijn vaderland. Sedert dien tijd echter liet zich de koo per in strijd met het spreekwoord: Unverhofft kommt oft, in 'i geheel niet meer zien. Na eeni- gen tijd was hij uit Weenen vertrokken, en men wist niet waarheen, tot de firma Heuschneiders bericht ontving, dat de heer Yon Unverhofft, on der zijn eigen naam, al een jaar te Berlijn geves tigd was. Hij was daar getrouwd. De chef, de beer Volmann, besloot nu, den cliënt onverhoopt te Ber lijn te gaan opzoeken en reisde naar de Duitsche rijkshoofdstad. Tot zijne verbazing werd hij er met open ar men ontvangen. „Beste vriend," zei mijnheer Von Unverhofft, „uw bezoek is mij zeer gewenscht.wij gaan nu naar een paar bloedverwanten, aan deze moet gij uw zaak als heel belangrijk schilderen en met het gerecht dreigen." Men liet een rijtuig voorkomen en de heer Vollmann reed met zijn debiteur naar iwee oude tantes, een oom en eene zuster, allen blbedverwanten van de vrouw van den Rus, en aan deze allen moest de crediteur verklaren, dat het met den heer Von Unverhofft slecht zou afloopen wanneer de schuld niet betaald werd, De bloedverwanten deden den heer Von IJnver hofft heftige verwijten, maar gaven hem ten slotte geld; de chef der' firma Heuschneiders zag niet, hoeveel. Eindelijk waren al de bezoeken gedaan, en nu overhandigde de heer Von Unverhofft aan zijn cliënt de gansche som in baukbiljettente vens echter liet hij hem zien, dat hij nog twee maal zooveel over had. „Ziet ge, dezen dienst ben ik aan uw bezoek verschuldigdwant de vrekkige bloedverwanten van mijne vrouw hadden zich er nooit voor laten vinden, zooveel te geven, als u niet als spreker gefungeerd had." Nu begreep de chef, waarom hij de geheele familie had moeten afreizen hij was er eerst boos om, maar de vol doening, met de gansche som naar huis te keeren, was een goede troost. Arrondisseinents-Reelitfoank te Middelburg. Vrijdag 26 Juni zijn veroordeeld G. G., oud 31 j., molenaar te Sint Jan Steen, wegens smaad tot 7 dagen gevangenisstraf. A. de B., oud 35 j., schipper te Graauw. we gens vernieling vrijgesproken. AXEL, 27 Juni. Oude Tarwe 0,00 a 0,00 Nieuwe Tarwe 12,50 12,50 Rogge 8,10 8,25 Wintergerst 9,00 9.25 Zomergerst 8,50 8,75 Haver f 8,75 9,00 Erwten 9,50 9,75 Paardeboonen 9,50 10,00 Koolzaad 10,00 11,50 HULST, 29 Juni. Oude Tarwe 9,75 a 10,00 Nieuwe Tarwe 12,25 12,50 Rogge 7,65 7,75 Gerst 10,25 a 10,50 Kookerwten 10,00 10,50 aardeboonen 8,50 9,00 Koolzaad 0,00 a 0,00 Eieren 3.20 per 100 stuks. ROTTERDAM, 29 Juni. Tarwe 7,75 a 10,30 Rogge 7,25 8,30 Wintergerst 4,50 5,60 Zomergerst a,25 5,50 Haver 3,00 4,80 Paardeboonen 7,00 7,50 Bruineboonen ƒ11,25 ƒ11,50 BRUSSEL, 25 Juni. Ter veemarkt waren aangevoerd 429 Ossen, 365 Stieren, 465 Koeien en Vaarzen- Ossen fr 0.82 a fr. 1.06, Stieren ti. 0.66 a ff. 0.90, Koeien en Vaarzen fr. 0.68 a fr. 0.92. Koers van bet Belgisch geld. 100 francs47,65 a 47.70. De ondergeteekenden betuigen bij deze yy hunnen hartelijken dank voor de vele blijken van belangstelling bij hun 3o-jarig huwe lijksfeest ondervonden. Axel, 30 Juni 1891. J. v. d. BROEKE en Vrouw. TE KOOP: bij J. H. VAN DIXHOORN, winkelier te Axel. o - De Notaris P. DREGMANS, te Axel, zal ten verzoeke van het Bestuur van den polder COE- GORS c. a., op Zaterdag 4 Juli 18»1, des namid dags 3 ure, verknopen EENE GROOTE PARTIJ staande langs den berm weg van den Piers- senspolder tegen Sluiskil, verdeeld iu koopen.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1891 | | pagina 3