(jemengd Nieuws.
begreep de ongelukkige. da* bij met den Koning
zeiven te doen had, en was zichtbaar verlegen
over de vrijmoedigheid, waarmede hij tot tem ge
broken had; doch de Koning greep zijn hand, sprak
hem moed in, overhandigde hem eene som gelds
en aeide niet te willen, dat hij weder te voet met
ziin iongen naar Deventer zou terugkeeren.
De blinde Ossewald is reeds veel jaren dood, maar
de zoon meende in den geest zijns vaders te han
delen door ook deze edelmoedige handeling van
Willem de Goede aan de vergetelheid te ontrukken.
En die daad van pieëteiten dankbaarheid sti ekt
hem tot eerel
AXEL deu 12 December 1*90.
Morgennamiddag ongeveer te 2 ure. zullen van
wege de vereeniging „de IJsclub" alhier, op het
ijs eenige wedstrijden ten bate van behoeftige
ingezetenen, plaats hebben.
Tot onderwijzer aan de Rijks Normaallessen
te Axel is benoemd de heer H. R Karstel, hoofd
der school te Zuiddorpe, en aan die te Oost buig,
tot leeraar in het teekenen de heer M. M. Blanken
hoofd der school te Zuidzande en tot leeraar in de
gymnastiek de hear G. Wit, hoofd der school te Sluis.
HONTEN1SSE. De Hnrfst, die bijna ten einde
is. heeft zich, zooais algemeen bekend is, geken
merkt door veel regen. Nauwelijks was evenwel
December in aantocht of daar kwam de vorst en
hoe die zich bij ons amuseert kunnen we nog da
gelijks aan onze tintelende vingers en teenen voe
len. De Wintermaand is met streng weder be
gonnen en, mogen we de voorspelling gelooven,
Jan zal zij niets anders dan streng weder hebben
meegebracht. Trouwens de Datuur voorspelt ons
zelf' een harden winter. In Zuid-Limburg hebben
zich volgens de nieuwsbladen wilde zwanen vei-
toont, die daar hoogst zelden te zien zijn en, naai
het zeggen van oudeD van dagen, daar alleen ver
schijnen in buitengewoon strenge winters. Y\i*
weet staat met het voortdurend vriezend weder
ook bet groot aantal vriesganzen in onze streken
niet in verband Want iu jaren zijn er van die
coort van vogels niet zooveel herwaarts gekomen
als thans. Dagelijks kom ik voorbij een akker
die met knollen bezet is, maar het is ongelooflijk
hoe snel het groen daarvan verdwijnt. Nader ik
den akker dan vliegt er eene vlucht ganzen op,
.-die soms uit honderden exemplaren bestaat Het
behoeft niet gezegd te worden, welke schade deze
dieren den lanbbouwers aanbrengen.
Op een anderen akker met ver van den vongeu
gelegen -stenden in het afgeloopen najaar paarden-
neeën Ook hier was veel schade aangebracht, met
door de ganzen, maar door hazen. Aan een der
de deel der wortels was geknaagd; sommige waien
tot bii den grond afgegeten.
In den polder, waar genoemde akkers gelegen
zijn is dan ook overvloed van wild. In de aatste
iaren is er namelijk weinig gejaagd, zoodat het
'wild zieh ongestoord snel kon vermenigvuldigen.
De boeren, die vroeger wel eens een hoos ge
•zicht zetten, omdat de jagers bier en daar een
oeè" vertrapten, zonder dat daarvoor ooit een haas
•als vergoeding werd gegeven, wenschen dan nu
oök van harte, dat er het volgend jaar eens flink
iaebt op bet schadelijk wild moge gemaakt worden.
Dat bier en daar nog al eens een haasje in
stilte gestropt wordt, is bij zoo 'n uitstekende ge-
legwiheid te^ (ms gericllt verzoek dee-
len wij mede, dat de aan den rijks-veldwachter
Koene te Zaamslag toegekende gratificatie heeft
nlaats gehad op voorstel van den heer Van Vessem.
Blijkens gisteren bij den Raad van State, af
deeling voor de geschillen van bestuur ingekomen
koninklijke besluiten, is o. m. gehandhaafd het be
sluit van Ged. Staten van Zeeland van 18 Juli jl.
betreffende de benoeming van een ontvanger-gnff.
van den 'Van Alsteinpoldermet
verklaring van het daartegen door F.C.O.M, Hom-
bach te Hulst ingestelde beroep.
Den BOscen Nov. jl. was bet 25 jaar geleden
dat de heer J. A. van Boven optrad als burgemees
ter van Ter Neuzen en Hoek. Zoo die dag met
een dag van rouw was geweest voor gansch Ne
derland, dan zou die heugelijke dag niet ®n°Pë®"
merkt voorbii zijn gegaan. Tbans is dit feest jl.
Maandag te Ter Neuzen gevierd.
In eene opzettelijk daartoe belegde vergadering
van den gemeenteraad werd den jubilaris Damens
de gemeente door den oudsten wethouder, den heei
Jac. de Feijter een prachtig geschenk aangeboden.
Dinsdag is te Hoek hetjubileum des burgemees
ters met veel opgewektheid gevierd. Des namid
dags te ruim 2 ure werd de burgemeester met de
zijnen door de jongelingschap opgewacht en by mon
de van den heer M. Kaan verwelkomd.
In de net versierde raadzaal werd door ds. Van
't Hoff eene hartelijke rede gehouden, die op even
hartelijke wijze door Z.E.A. werd beantwoord.
Ook werd hem namens de gemeente een traai
cadeau als blijk van erkentelijkheid aangeboden.
Des avonds werd een vuurwerk ontstoken, waar
na men nog geruimen tijd in feestelijke stemming
bijeenbleef.
Eergisteren namiddag zakte op de Streng, een
water in de nabijheid van Lobit, een jongmensch
uit Herwen onder het schaatsemijden door het ijs
en verdronk.
Op de Kralingsche plas is zekeren A. S. van
Rotterdam door het ijs gezakt en verdronken
Ook zelfs bij de treurigste plechtigheden kun
nen comische voorvallen plaats hebhen. Voor de
distilleerderij der firma van Meerten te Delft ston
den 11. Donderdag aan den walkant eemge tonnen
die natuurlijk door enkelen uit het kijkend publiek
bii gelegen beid der begrafenis werden in beslag ge
nomen. Een kort dik ventje was de eerste die
zich boven op een ledige ton posteerde. Ongeluk
kig brak de bodem en zakte de man in de ton*
Hij was te klein om er alleen uit te komen en het
gedrang liet het niet toe hem de behulpzame hand
te bieden. Er bleef dus niets anders over dan hem
te laten waar bij was en hem er u:t te halen a s
de stoet voorbij en de drukte over zou zijn. Al
dus geschiedde. Onze reiziger was echter te ver
geefs naar Delft gekomen, en had letterlijk mets
van den stoet gezien.
Dezer dagen was een jongmensch, de heer
Werdmuller von Elgg in de omstreken van Trawas
(Passaroean. Java) jagende en rustte een weinig uit
bij een bron toen onverwachtteen groote konings
tijger op 3 meter voor hem verscheen en hem zoo
vlug besprong, dat hij nauwelijks den tijd had op te
staan. Zich verwerende met zijn jachtmes, bracht
hij den tijger een ïorschen stoot toe, doch deze be
sprong hem terstond weer en kreeg toen een twee
den stoot, waarna hij zich met een hevig gebiul
ten derden male op hem wierp en hem met een
klauwslag het been openreet.
De koene jager, hierdoor op den grond gewoi-
pen stiet hem nu het jachtmes zoo diep in de
borst, dat het monster zich verwijderde. Dien dag
kon men het dier niet terug vinden Eenige da^
gen later evenwel vond de bevolking het dier dood
op bijna een uur afstand van de plaats waai de
bloedige strijd gevoerd was. Zij kwamen van vei
om dien moedigen Blanda te aien die alleen een
tiiger wist te weerstaan want zij zyn zeer gevoe
lig voor daden van moed en hebben zelf groote
vrees voor tygevs. Weinige dagen later werd een
paard uit de dessa door de tijgers gedood en me-
Zaterdag werd te Berlijn het concours der
zwaariijvigen gehouden. Er waren 5u liefhebbers
opgekomen, die allen meer dan 200 pd. wogen. De
orbs een halve ton Beiersch bier, werd toegekend
aan zekeren Berg, een employe in een bierbrouwe
rij te Stralnu, die 399 pond woog,
Men maakt de opmerking' dat de dikke mannen
te Berlijn niet in de schaduw kunnen staan van
die der Vereenigde Staten. Men kan daar geen
lid van de club der zwaariijvigen te New York wor
den als men geen 500 pond weegt en de New-
York Herald bevatte onlangs de levensbeschryving
en het portret van een gentleman, die het kollos
sale gewicht van 912 pond bereikt had.
- Het bericht der ontdekking van een levend
diermenseb" in een oer-woud, 't welk zich in de
nabijheid van het stadje La Grimilla in i» Argen
lijnsche Republiek, over eene oppervlakte van ee
nige honderden vierk. mijlen uitstrekt, heeft in
wetenschappelijke kringen in Buenos-Ayres groot
opzien verwekt. Naar hetgeen een Argentijnsch
clad mededeelt, kan het gevonden wezen alleen
wegens zijn uitwendigen vorm tot het menschelyk
geslacht gerekend worden te behooren. Duitsche
kolonisten vonden hem in een hol in een boom
stam, waarin hij zich een leger van mos had ge
maakt. 't Kostte groote moeite, zich van dit oer-
mensch, naar schatting circa 12 jaar oud, meester
tö niskftn
Uit zijné rust opgeschrikt, wilde hij vluchten en
toen hem dit werd belet, trachtte hij. zich met
alle kracht tegen de mannen, die hem wilden me
devoeren, te verweren. Met zijne lange kromme
nagels sloeg en krabde hij uit alle macht van zich
af en toen krachtige vuisten hem einde yk stevig
vasthielden en bonden, beet hij een der kolomsten
zóó hevig in de hand, dat het bloed er langs
stroomde. Met groote moeite werd men hem ein
delijk meester en voerde hem mede naar La Gia-
milla waar hij voorloopig in het politiebuieau
werd' gehuisvest. Het onderzoek, daarop naar het
diermensch" ingesteld, was zoowel voor natuur-
vorschers als philosophen hoogst interessant. Na
een vetblijf van eene week in het politiebureau
moest hij, zooals men had kunnen verwachten,
neer het ziekenhuis worden overgebracht. Het
gemis der vrijheid en de veranderde levenswijze,
vooral wat het gebruik van voedsel betreft, sche
nen sterken invloed op zijn gestel uit te oefenen.
Men trachtte hem langzamerhand aan het gebiuik
van kleedingstukken te gewennen en slaagde ei
eindelijk, hoewel met groote moeite, in, hem vleesch
en andere gekookte spijzen te doen eten. Brood
wilde hij niet eten, welke pogingen men ook aan
wendde, daarentegen viel hij, toen men hem na
zijn herstel weder eenige meerdere vrijheid liet,
met gretigheid op allerlei rauwe groenten aan.
Het liefst loopt hij op handen en voeten en laat
zich met moeite bewegen, eene rechtopgaande hou
ding aan te nemen. Zijn geluid heeft mets men-
scheiijks; slechts onverstaanbare, bij niets te ver
gelijken kreten stoot hij uit. Het hoofd naar hangt
hem over de schouders; de huid is mede geheel
behaard; de nagels gelijken veel op scherpe klau
wen. De huidkleur is zwart met witte vlekken,
de gelaatstrekken zijn grot. Heeft men hier wer
kelijk met een geval van atavisme te
zou men wellicht mogen aannemen, dat het
wijs is geleverd, dat de mensch uitternature gee a
„vleeschetar" maar een „vegetarier is.
Miss Louisa Repsdorpd, een jonge dame van
Hostonia, in North Carolina, bleef onlangs op een
morgen wat langer te bed dan gewoonlijk, waarop
haar moeder de kamer eens binnentrad om te zien
wat daarvan de reden was. Toen de moeder de
deur opengedaan had, zag zy dat haar dochter nog
te bed lag, en tot haar vreesehjke ontsteltenis-
bemerkte zij, dat een reusachtige ratelslang opge
kruld op haar borst lag,
In het eerst dacht men, dat het meisje dood
was daar haar blik, waarmede zij bet monster dat
op haar boist lag, aanstaarde, de blik was vaneen
lijk Toch bemerkte men, dat zij nog ademde en
niet dood was. en op 't oogenblik rees nn de vraag,
hoe men de ratelslang van haar borst kon krijgen,
daar zij zekerlijk het meisje zou bijten, indien men
haar in den toestand waarin zij toen lag, trachtte
meester te worden. Na verschillende pogingey te
hebben aangewend, zette men eindelijk een scho
tel met melk, in het gezicht der slang, op den
vloer en binnen weinige minuten zag men de
slang' van 't bed kruipen naar den met melk ge-
vulden schotel, waar zij toen onmiddellijk door den
vader gedood werd. Na de slang afgemaakt te
hebben, beproefde men het meisje weer tot oewust-
zijn te brengen, maar uit alles bleek duidelijk, dat
zij krankzinnig was geworden. Spreekt men haar
toe dan geeft zij niet alleen geen antwoord, maar
toont zelfs dat zij er in 't geheel niets van bemerkt
en verontrust men haar, door ze eens oveiemd in
het bed te doen zitten, dan uit zij een scherp sis
send geluid, hetwelk veel overeenkomst heeft met
het sissen van de ratelslang en naar alle waar
schijnlijkheid veroorzaakt werd door het geluid, het
welk de slang maakte, indien zij zich in haar angst
om van het monster verlost te worden, iets in
