RIJKJES EN PRAATJES.
(jicmengd Nieuws.
fraujciuleuzen invoer van 'eenïge nieuwe vrouwen i
japonnen waarbij kar. paani en japonnen in beslag
zijn genomen, terwijl de bekeurde overgeleverd is
aan de politie te Sas van Gent.
Het begint 9r op Ons marktplein Techt ker
Riisacbtig uit te zien. Een ongewone bedrijvigheid
zegt aan ieder duidelijk wat er op til is. Kramen
en spellen, draaimolen, enz. alles wat den kermis
bezoekers tot vermaak kan strekken, woidt met
bewondereuswaardigeri spoed aangebracht.
Voor veredelende uitspanning is ook gezorgd,
daar de liet hebbers van waar kunstgenot de ker
misavonden genoegljik zullen kunnen doorbretigeu
in het flinke, ruime tbeather Tivoli, onder directie
van den heer De Boer, aan welk theater een uitste
kend personeel is verbonden.
Café chantants en dansmuziek zullen ook buiten
het marktplein menig liefhebber tot zich trekken.
Als het weer nu meewerkt en er komen veel
vreemdelingen, dan twijfelen we niet of de kermis
zal dit jaar, al heeft men haar den staart ontno
men, levendiger zijn, dan hare laatste voorgangsters.
In de gisteren gehouden vergadering van in
gelanden van den Coegorspolder c. a. is herbenoemd
tot gezworene de beer P. Dieleman Wz.
De te Hulst gestationneerde marechaussée
J. van den Hemel is benoemd tot gemeenteveld
wachter te Philippine.
Door het bestuur der waterkeering vin den
calamiteusen Stad-Philippinepolder werden Woens
dag te Philippine, bij enkele inschrijving, in het
•openbaar aanbesteed de gewone jaarlyksche onder
liouds en vernieuwingswerken aan de wateikee
ring van bovengenoemden polder, waarvoor het
minst werd ingeschreven door den heer D. Tholens
te Terneuzen, voor 1988.
In de Woensdag gehouden zitting van den
gemeenteraad van Middelburg is afwijzend besehikt
•op een adres van den kerkeraad der Nederd. her?,
gemeente tot afschafMng van de kermis.
De lezers der Axelsche Courant zeggen ongetwij
feld bij zichzelvon, wanneer zij bovenstaande woor
den onder de oogen krijgen: „Wat is dat nu weer
voor een nieuwe rubriek „Kijkjes en Praatjes
Mijn antwoord op hunne met bevreemding ge
uite vraag kan kort zijn.
Er is ongetwijfeld veel te zien op deze wereld
en er wordt ook ontzaggelijk veel gekeken. Toch
is er tusschen kijken en zien een groot onderscheid;
bovenden kijkt elk mensch op zijne wiize. De
een beschouwt de zaken in het groot, de ander in
het kleindeze schenkt de meeste aandacht aan
de lichtzijde der dingen, gene daarentegen kijkt
naar den donkeren kant en terwijl de eene mensch
bijna alles waarneemt, kijkt de andere over bijna
alles heen. Daar nu bij verschillend waarnemen
ook geheel en al verschillende begrippen moeten
ontstaan en dit weer aanleiding geeft tot het vor
men van zeer uileenloopende gedachten, oordeelen
en besluiten kan het wel niet anders of alle men
schen moeten over eenzelfde zaak velschillend spre
ken. „Zooveel hoofden zooveel zinnen," zegt het
spreekwoord en zoo gebeurt het dan ook wel eens,
dat A wit nnemt, wat door B voor zwart wordt
uitgekreten. Nu is het dikwijls zeer moeilijk, zoo
niet onmogelijk, uit te maken wie van de twee
gelijk heeft, zoo ze het al niet beiden mis hebben.
Tegenover het ja van den een, staat toch het neen
van den ander. Het groote voordeel .lat dit ver
schil van gevoelen echter heeft is, dat het wrijving
doet ontstaan. Hot leidt tot nadenken, grondige
studie, nauwkeurig waai nomen en dikwijls tot eens
gezindheid.
Erger is het. echter wanneer de waarnemende
rnenscher hunne gevoelens onder een masker van
onverschilligheid verbergen, wanneer zij geen uiting
geven aan datgene wat de waarneming in hun
'hoofd en hart doet ontstaan.
Dit nu is bij vele personen het geval.
De een durft niet met zijne gedachten en ge
■voeiens voor den dag komen, daar hij vreest, dat
zijn licht door dat van anderen zal verzwakt
worden de ander moent, dat al dat praten en
schrijven de goede zaak toch niet bevordert enz.
Vergeleken met de laatstbedoelde personen maak
ik een uitzondering. Myn oordeel is. dat elk
mensch verplicht is gebruik te maken van de
vermogens,8 die hem gegeven zijn. De mensch
meet dus altijd door waarnemen en denken. De
gevormde gedachten mag hij echter niet voor zich
houden, hij mag die niet als een teederen schat
koesteren in zijn eigen brein, neen, hij moet ze
ineedeelen aan anderen, deels om zich zelf te
ontwikkelen, deels om anderen, te spijzigen met
de vruchten van zijn eigen denkvermogen.
Welnu, dat is het wat ik vooitaan wekelijks,
-nu eens wat meer dan wat minder, in deze cou
lant doen wil-
Er is in Oostelijk Zeeuwsch Vlaanderen, even
goed als elders, oneindig veel te zien en te be
spreken. Vooral in het Noordoostelijkste deel van
genoemde streek vraagt menig voorval en menige
plek onze aandacht.
De aandacht der lezers wensch ik daarop te
vestigen en ik hoop dat mij dit moge gelukken
zonder te veel van hun geduld te vergen.
Bont zullen de praatjes zeker zijn.
Gemeenteraden, polderbesturen, wegen, middelen
van vervoer, natuurtafereelen vol poëzie, gloed en
leven, alles komt aan de beurt. Wat voor het
grijpen is wordt gretig gegrepen.
Gedachtig aan wat ik hierboven schreef, dat
verschil van gevoelen nuttig is voor het aigemeen
zal ik niet aarzelen daar waar ik met anderen
verschil in meening de mijne stoutweg neer te
schrijven.
En mocht het eene enkele maal een aandachtig
lezer nopen naar de schrijfstift te grijpen, ten einde
tnij te weerspreken, zoo het kan, te weerleggen;
het zal mij slechts een prikkel zijn om nog nauw
keuriger te k ij k e n en juister mijne praatjes
neer te schrijven.
Dit tot inleiding. Een volgenden keer begin ik.
Een 41-jarige zeeman, wonende in do Koe'
straat te Rotterdam, op de bovenste verdieping
met zijn vrouw, terwijl benedenhuis en eerste ver
dieping door andere gezinnen werden bewoond,
was den 18n Maart zoodanig in de war, omdat hij
geld had opgemaakt, hetwelk zijne vrouw dacht
nog aanwezig te zijn, dat hij, geen raad wetende
den boel in brand trachtte te steken. Het
gevaar werd nog tijdig ontdekt, en de man kwair.
nu van den wal in de slootin plaats van een
standje van zijne vrouw, krijgt hij nu, alsdeeisch
van het O. M. bij de rechtbank te Rotterdam wordt
toegewezen, 3 jaren gevangenisstiaf.
In een der buitenwijken van Utrecht werd
dezer dagen, wegens sterfgeval, een kleine inboe
del. waaronder zich ook een oud eikeokastje be
vond, verkocht
Een vischventster, juist voorbijkomende, toen dat
kastje onder den hamer werd gebracht, kocht het
voor weinige guldens en liet het thuis brengen,
weinig vermoedende dat zij zulk een zonderling
koopje had gedaan. Toen zij namelijk een paar
dagen later het kastje schoonmaakte, vond zij in
een der laadjeS ruim ƒ400 aan papierengeid.
Hopw61 zeer verheugd over dit buitenkansje,
begaf de eerlijke vrouw zich met haar vondst da
delijk naar den verkooper, die, niet minder vei-
wonderd dan zij, en het even goed kunnende ge
bruiken, haar een voorstel deed. dat zij dankbaar
aannam en haar met een opgeruimd gelaat huis
waarts deed keeren.
- Dinsdagmiddag voer. op de rivier de Maas te
Bolnes een met steenen geladen schip met zulk
een vaart tegen een voor anker liggend schip, dat
het een groot lek bekwam en onmiddellijk zonk.
Met veel moeite konden de opvarenden worden
gered. Schip en lading zijn, naar men verneemt,
veizekerd, doch de inboedel niet. Het schip ligt
gevaarlijk voor de scheepvaart, midden in het
vaarwater.
- Te Steenwijk is Dinsdagmiddag een meisje
van vier jaar in het Diep verdronken. Zij speelde
bij de ouderlijke woning, wilde aan den kant van
het Diep bloempjes plukken, en raakte daardoor
in het water.
Uit Venloo wordt aan de N. R. Ct. gemeld
Zondag hebben een aantal personen buiten de
gemeente de glasruiten van een bierhuis ingewor
pen. en Dinsdagmiddag eer, dusdanig bombarde
ment met steenen herhaald bij een bierhuis, aan
de Maas gelegen. Alle ruiter, werden verbrijzeld,
en alles wat onder het bereik dier projectielen
kwam, onderging hetzelfde lot. De bewoners, die
naar boven vluchtten, losten later een schot, waar
van de kogel door de deur ging, doch niemand
trof. Een koffiehuis, naast de R. H. B. school
was daarna aan de beurt, en ook daar is menig
voorwerp vernield. Laat in den avond gelukte
het den marechaussees, de daders in handen te'
krijgen.
De beide eerstgenoemde bierhuizen worden on
der de verdachte huizen van ontucht gerangschikt.
Ife houders zijn beiden Duitscbers.
Zaterdag morgen zijn te Roermond, ten na--
deele van den koopman J. E», ruim /TOGO uit een
gesloten kasr. ontvreemd. De dader is bekend,
doch nog niet aangehouden.
In een bosch te Rueit hij Parijs, werden bij
het graven elf lijken gevonden met soldatenklee-
deren en een bronzen kruis. Het bleken de lij
ken te zijn van in 1870 gevallen Duitschers. De
geraamten werden op het kerkhof ter aarde be
steld eti op T graf' is een steen geplaatst met de
woorden „Anti de Duitsche soldaten.''
Deze kleine beleefdheid zal niet nalaten in Duitsch-
land een gunstigen indruk geven.
Vijf beien voor het kantongerecht.
De New.Vorkor courant verhaalt de bijzonder
heid van eene niet onaardige terechtzitiing te
Yorkvillo (New York). Toon de heer Ford, presi
dent, zitting nam op zijn voorzittersstoel, over
zag zijn ernstige blik een curieus tafereeltje. Voor
de balie stonden op hunne achterpooten gegroe
peerd vjjf groote beren en achter deze stonden
zes heeien niet minder knokig met lange zwarte
haren en bruine gezichten, als gentlemen zagen zij
er nu juist niet uit Deze schilderachtige groep stond
onder bewaking van den politie inspecteur Deves
ên van tien agenten uit het 21ste arrondissement
van New-York.
De inspecteur gaf terstond de noodige inlichtin
gen omtrent de tegenwoordigheid van deze mena
gerie in de audiëntiezaal van Themis. Met behulp
van zijne agenten had hij des nachts de geheele
bende gearresteerd in de 31sto straat, omdat de
personen niet voorzien waren van den verlofpas,
om 's nachts met hun wilde beesten door de stra
ten van New-York te trekken. Dit was eene gro
ve inbreuk op het politiereglement en verdiende
natuurlijk straf.
De rechter ondervroeg den chef der bende, die
zrch zoo goed en kwaad mogelijk ir. het Engelscip
uitdrukte en vertelde, dat hij en zijn gezelschap
uit de Spaansche Pyreneeën afkomstig waren en
dat zij met hun kunsten makende beren een groot!
gedeelte van Amerike waren doorgetrokken.
Waarom hij ter terechtzitting verschijnen moest
begreep hij niet.
De rechter veroordeelde ieder, d. w. z. ue zes
mannen, tot een dollar boete en toen zij verklaar
den niet te kunnen betalen, werd deze invorder
baar bij lijfsdwang gesteld en werd de boete verg
anderd in een dag gevangenisstraf.
Doch nu begon de moeilijkheid. Op het oogen-j
blik, toen de politieagenten de hand op de gevan-1
genen legden, volgden de beren hunne meestere.
De rechter die zich bijtijds herinnerde, dat in de
Amerikaansche gevangenissen toevallig geen cellenj
voor heren gebouwd zijn, riep den oppersten be
renleider terug. Voordat de achtbare magistraat
een woord gesproken had, begonnen de vijf be
ren op een teeken van hun chef ts dansen en wel
zoo gracieus, dat de balie en banken en stoelen
omvlogen. Het was een onbetaalbare scène ea
daar er geen ander middel was om de orde op
deze plaats te herstellen, dan vrijspraik - zooi
verlieten menschen en beren, onder streng verj
maan, maar zeer voldaan, de gerechtszaal.
