dat de operatie afgeloupen en ik mijn kind nu in
de ziekenzaal kon brengen. Toen ik het uit de
operatiekamer terugontving, was het kind aan
het oog verwond, hetgeen blijkbaar door eene hard
handigheid was veroorzaakt.
Tot mijn verwondering lemerkte ik dadelijk,
dat het kind, ondanks de operatie, toch spreken
kon, terwijl ik wel eens gezien en gehoord heb,
dat zulks anders niet het geval is, doordien het
pijpje, in de luchtpijp aangebracht, dit verhindert.
Ik ging, nadat hot kind te bed was gebracht, bij
zyn bedje zitten pw voelde instinctmatig de pols,
waarop de hoofdoppasseresse een zonderlinge
Hollandsclie juffer - zich tot mij wendde en zei
„Zeg, jij, man, je moet hier nu niet zooveel ge
leerdheid uitkramen, hoor je?"
„Ik geleerdheid uitkramen, juffrouwzei ik,
„hoe komt u daarbij
„Nou," zei de juffrouw, meen je soms de pols
van je kind te kunnen voelen? je kunt dit je ei
gen pols niet doen wiet zulke geleerdheden moet
je hier niet aankomen, dan is 't maar beter dat
je vertrekt V
Ik vroeg nis„juffrouw zou u ook een beetje
water hebben voor mijn kin1?" waarop sij norsch
antwoordde; „daar is de kraan van de waterlei
ding, bedien je «elf, ik geef jou kind geen water!
Om acht uur kwam de dokter met zijn adsis-
t en ten terug, bekekeo mijn armen lijder en be
valen het opnieuw naai' de operatiekamer te bren
gen.
Dit geschiedde en opnieuw moest het zich aan
eene operatie onderwerpen.
Het kind werd toen opnieuw naar de zieken
zaal gebracht, waar het ©in 9 uren bezoek kreeg
van den professor. Deze onderzocht den kleinen
lijder, bekeek de operatie, fronste de wenkbrau
wen en zeide, dat het opnieuw geopereerd moest
worden, daar het anders zeker zou sterven. Blijk
baar waren dus de beide eerste operaties niet
goed uitgevoerd. Het arme kind onderging toen
voor den derden keer een keeloperatie en be
zweek
Maar dit is nog niet alles, mijnheer de redac
teur. Daar wij van het overleden kind geen pm
tiet hadde®, besloten mijn vrouw en ik alsnog
zijn portret, zij het dan ook nadat het overleden
was, te laten maken, waartoe een photograaf zich
bereid verklaarde. Vóór hiertoe werd overgegaan,
wilde ik eerst mijn kind nog eens zien, of de ge
laatstrekken -ook zoo veranderd waren, dat een
portiet niet meer geweascht werd. Na veel moei
te en velerlei plichtsbetraehtiagenwerd ik einde
lijk ia de snijkamer toegelaten. Hier lag het lijk
van mijn lieven zoon in een wit laken gewikkeld
languit op een mannen tafel. Hoewel de oppas
sers dit wilden beletten, trok ik het laken af en
ontwaarde tot mijn ontzetting, dat men het lijkje
geheel had opengesneden, ja zelfs voelde ik, dat
liorstbeen.deren en ribben gebroken waren. Hoe
ik toera te moede was, kan ik niet beeehrijven,
maar zeker is het, dat ik van ontsteltenis ineen
kromp. En nu vraag ik, mijnheer de redacteur,
is zulk een lijkschennis geoorloofd? Wel wistik,
dat men met de lijken van overleden veroordeel
den naar willekeur handelde, maar dat men dit
zelfs deed met lijken van families, die aanwezig
zijn, en bovendien nog per dag gedurende de op
neming 1,75 betalen, zie, dat noem ik ongehoord
en schandelijk."
Dit verhaal kwam de „M. Ct." zoo ongelooflijk
voorde daarin vermelde feiten schenen haar zoo
overdreven dat zij aarzeide aan de verdere ver
spreiding van dit schrijven mee te werken. Op
bare infoimatie te Groningen, in hoever soms
eene tegenspraak was gevolgd van de daarin ver
vatte beweringen, meldde men haar echter dat
bet verhaal nog niet is tegengesproken, wat haar
aanleiding geeft tot het vermoeden dat do heer
Vos geen onwaarheid schreef; en verdere ver
spreiding van dit ongehoorde schandaal zeker niet
ongewenscht is.
De afdeelingen der Tweede Kamer hebben
benoemd tot rapporteurs over de wetsontwerpen be
treffende: eene dading met de besturen van het
gymnasium te Emmerik en -I stichtingen aldaar,
de heereu: Zijlker, Goekoop, Levyssohn Norman,
Kolkman en Mackay.
De heffing van invoerrecht naar de waaide en
de handelsovereenkomst met Groot-Brittannie de
heeren: Dobbelman, Gleichraan, Hintzen, Glinder
man en Bahlmann.
De overeenkomsten nopens de afschaffing der ka
naal en havengelden op het Noordzeekanaal en de
overdracht van het Entrepotdok te Amsterdam, de
heereu. Bevers, Cremer, Hartogb, Van Löben-Sels
en Huber en
de spoorwegovereenkomsten, de heeren: Heems
kerk, Tak, Rutgeis, G W. van Dedem en A. van
Dedem.
De minister van binnenlandsche zaken heeft
bepaald, <tai de verkiezing van een lid der Twee
de Kamer van de Staten Generaal in het hoofd-
kiesdistrict Goes, ter vervanging van den heer
De Savornin Lohmar., zal plaats hebben op Dins
dag 18 Maart e.k.. en dat herstemming, is die
nrodig, zal geschieden op Dinsdag 1 April daar
aanvolgende.
De Provinciale Staten van Zuid-Holland heb
ben in hunue veigadering van jl. Dinsdag tot lid
van de Eerste Kamer gekozen dec heer F. A. P
van Alphen, (1.) schout bp nacht, met 41 van de
70 stemmen. Op den heer baron Van Haersolte wa
ren 24 stemmen uitgebracht.
x e L, 3 8 F c b r o a r i iss o.
Hedenavond laatste muziekuitoefening
won „Concordia" an de maand Februari.
Gisterenavond trad in het lokaal der Bijz. School
alhier, voor het eerst, de zangveieeniging „Oefe
ning kweekt kunst" in het openbaar op. De ruime
zaal was geed bezet, vermoedelijk wel, deels uit
nieuwsgierigheid, deels uit belangstelling voor het
goede doel. waartoe deze uitvoering, nl. ten voor-
deele der armen, georganiseerd was.
Te ruim 7 ure, weid het concert geopend door
don heer A. 3. Pieterse vice piesident dei vereeni-
ging, met een welkomstwoord aan de aanwezigen
en een woord van dank aan het bestuur van de
Bijz. School, en aan dat van de vereeniging, voor
namelijk aan de heere* H. Lampen als voorzit
ter eri J. E. Blansaart als directeur. „(4e moét
van deze uitvoering niet verwachten, wat men
dat doen kan van die, van meer oudeie in jaren
bestaande vereenigingen," aldus sprak de lieer
Pieterse, „toch zullen we niets onbeproefd laten,
om u een .genotvollen avond te verschaffen."
De laatste woorden waren nauwelijks uitgespro
ken, of we hoorden de schoons melodie van „Go
de lot'«en eer," het eerste nummer van het pro
gramma.
Het gedeelte „zang"' liep vlug van stapel we
waren daarover ten hoogste voldaan. Voorzeker
waren de langdurige en herhaalde toejuichingen
van de zijde van het publiek als bewijzen van
goedkeuring, een spoorslag voor do leden om „hun
beste beentje voor te zetten."
De zangstukkee werden afgewisseld door een
vijftal voordrachten door 2 dames en 3 heeren
van het gezelschap. Het eerst werd voorgedragen
„De gevangenwagen" door den heer Blansaart.
Zoodra we hoorden dat dit stuk aan hom was
toevertrouwdverwachtten we iets goeds. En
waarlijk, onze verwachting werd niet beschaamd.
•Gp de meest gevoelvolle wijze boeide hij zijne
hoorderessen en hoorders. „De zieke jongeling"
door mej. D. Provoost, werd aandachtig toegehoord
terwijl een langdurig applaus het loon voor bare
moeilijke taak was. De heer Pieteise die ons ver
gastte op „de dood eens spelers" bracht het moei
lijke stuk niet alleen zeer natuurlijk, maar ook
onberispelijk ten gehoore. Een kort scheidens
woord in poësy werd den aftredenden voorzitter,
den heer Lampen toegesproken door den heer G.
den Deurwaarder terwijl tevens bij deze gelegen
heid d<m heer Lampen als souvenir aan deze
vereeniging door den waarnemenden voorzitter een
album, bevattende al de namen van de leden der
vereeniging, aangeboden werd.
Ten laatste werd door mej. F. M. de Jonge nog
„ce redding" voorgedragen.
Het laatste c mum er van het programma „het
Volkslied" sloot dit eerste concert, van deze jeug
dige vereeniging.
De heer Lampen sprak hierop nog een kort af
scheidswoord tot de aanwezigen en bedankte te
vens de vereeniging voor de toewijdingen de sym
pathie hem steeds betoond, en voor de aangena
me herinnering hem dezen avond bereid.
Ten slotte richtte de heer D. J. Oggel namens
het bestuur van de Bijz. Scbool en ongetwijfeld
ook als tolk der gansche vergadering een woord
van dank tot. de heeren bestuurs en werkende
Dden der vereeniging, die dezen avond ten volle
getoond hebben, bet aangename met het nuttige te
kunnen paren. Het motto „Oefening kweekt kunst"
js niet beschaamd geworden en hoopte dat de ver
eeniging steeds in bloei moge toenemen.
Met deze woorden sluiten wij ons geheel aan
wij dragen elke nuttige en aangename veroeniging
een warm hart toe, en spieken rmd uit, dat
we ons dergelijke avondjes niet beklagen, intrf.en-
deel dat zulk een uitvoering opwekt en een oud
spi eek woord „deze perzik smaakt naar meer" ten
volle bewaarheid heeft.
Hoogst voldaan over het genotene keerden al
len huiswaarts.
Bij Kon. besluit is eervol ontslag verleend
aan de Da te melden officieren bij de rustei.de
schutterjj in Zeeland: 3e bat. H. J. de Raad en
5e bat. J. A. van Vessem, beiden als kapt.
HONTENISSE. Met ingenomenheid namen wij
kennis met het schrijven uit HansweerJ, opge
nomen in het vorige n<>. dezer courant, handelen
de over de post gemeenschap tusscheu Zuid Beve
land en het oostelijk gedeelte van OostelijkZeeuwsch
Vlaanderen (Land van Hulst).
Beter dan de verzending door Belgie via Roo
sendaal of die over Tei neuzen Vlissingen zou ouk
voor onze gemeente die over Walsoorden en Vla-
ke voldoen. Zooals het thans geregeld is ve;trekt
er twee maal per dag een postbode van Walsoor
den naar Hulst. De brieven, met de laatste post
verzonden kunnen het ecihter denzelfden dag niet
verder brengen dan tot Teineu/en en moeten dus
daar overnachten, maar ook brieven, die reeds vroeg
in den morgen van Walsoorden gaan, komen langs
dien weg eersL na den middag te Middelburg er
toe Goes, wat op sommige ckgen voor Goes zelfs
avond worden kan. Bestond er nu echter gelegen
heid over Walsoorden dan konden de brieven che
achtereenvolgens te 6 uur, 9 uur en 3 uur (Win-
terdienst!) van Walsoorden verzonden worden ies
pectievelijk te 8,51 uur, 1.17 uur en 5,27 uur te
Goes eoB te 9,20 uur, 1,46 uur en 6.91 uur te
Middelburg aankomen dus drie maal per dag.
Ook naar de zijde van Rilland-Bath was er drie
maal verzending, achtereenvolgens om 7,16 uur,
10,34 uur en 6.46 uur van Vlake.
Mocht ook in dezen toestand met den eventu-
eelen aanleg van onze stoomtram verandering ko
men dan hopen wij, dat onze klagende stemmen
niet langer zullen zijn, als die eens roependen in
de woestijn.
HONTENISSE.
Eene lang hangende quaestie.
o
De lezers der Axe'.sche Courant hebben het
ïecht mij er een verwijt van te maken, dat ik
mijne pen wat al te lang rust gegund heb. Het
is waar, ik hebhen in den laatsten lijd niet trouw
op de hoogte gehouden van het nieuws, dat er in
mijne gemeente was en dit dan nu ook al vrij
oud geworden is. Toch meen ik echter ook iets
ter mijner verdediging te mogen inbrengen. Eene
quaestie. een conflict, waarover ik tof. nu toe het
stilzwijgen t*ewaard heb, meen ik hun eerst nu
te mogen mededeeien.
De zaak toch wordt zoo verschillend besproken
en beoordeeld; liet punt in quaestie geelt zoo licht
aanstoot of ergernis elk mensch heeft zijn eigen
oordeel en toch de correspondent van een
onpartijdig blad moet een neutraal artikel sclmj
ven, moet enkel feiten vermelden. Welnu, dit
hoop ik dan in de volgende regelen ook zoo kort
mogelijk te doen en het heeft wellicht zijn voor
deel om eene crambe repetita te vermijden
dat ik daaitoe wat lang gewacht heb.
Lainswaarde, een dorpje, da t vroeger door niets
de bijzondere aandacht kwam vragen en wellicht
bij velen in den lande onbekend was, Lamswaar-
