I\o. 577. Woensdag 19 Februari 1899. 5' Jaarg.
©IP ix&abb
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAN,
AXEL.
Staatkundig Overzicht.
FEUILLETON.
lininuiilaiidscli Nieuws.
AXELSC
m\m.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 3 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Advertentie n van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
F De hertog van Orleans, wiens liefhebberij om
zich tot dienstneming in het Fransche leger naar j
Parijs te begeven, op tweejarige gevangenschap is
komen te staan, heeft volgens de wet tien dagen
tijd, om van zijn vonnis in hooger beroep te komen.
De jongeling heeft geen advocaat willen hebben om
zich te laten verdedigen Gn volgens zijne verkla
ring aan zijne vrienden, wil hij ook van genoemd
recht geen gebruik maken.
Volgens gebruik wordt hij na verloop der tien
dagen naar eene der centrale gevangenissen in de
provincie vervoerd.
De rechtszaal der correctioneele rechtbank van
het achtste arrondissement van Parijs, die om
streeks een 120 personen kan bevatten, moet in
de zitting van 12 dezer wel 500 personen binnen
bare muren gehuisvest hebben.
De „Figaro" vraagt hoe dat mogelijk is. De ge
leerden, die het sameupersend vermogen van het
menschelijk lichaam bestudeerd hebben, kunnen
misschien dit raadsel wel oplossen.
Van wel 5000 personen had de voorzitter der
rechtbank aanvraag ontvangen voor eene toegangs
kaart. Eene dame was zelfs zoo dwaas aan een
ambtenaar van het paleis van justitie 1500 francs
voor eeno plaats te bieden.
Wegens oproerige kreten werden aanvankelijk
negentien personen ingerekend, terwijl in en bij
de rechtszaal een aantal camelots werden gevat,
die op dat oogepblik al te sterke blijken van ge
hechtheid aan den hertog van Orleans hebben ge
geven. Er waren onder hen, die zich hadden doen
voorkomen als recruten, en als zoodanig in het
VERTELLING VAN
FRIEDRICH FRIEDRICH.
XXI.
£-«—
Zij hadden in vele dingen overeengestemd; ge
meenschappelijk hadden zij, door hebzucht gedre
ven, zich meer en meer verrijkt, maar waarlijk
gelukkig waren ze hiet geweest.
Uren lang bevonden de broeden zich reeds in
de bedompte kajuit.
Jan zat zwiigend, het hoofd in de handen ge
leund, strak voor zich uit te staren. Was hij niet
even schuldig als zijn broeder?
Wat moeten wij doen vroeg hij eindelijk.
Ik weet het niet, antwoordde de strandvon
der. Zijn hoofd was zoo zwaar en dof, dat het
hem onmogelijk was te denken.
Zij mag het nooit weten, dat zij het kind
van onzen broeder is, sprak Jan.
Waarom niet?
Als Auste verneemt, dat zij onze bloedver
wante is, dan weet hij immers ook, dat hij hij,
schreauwerskoor ten behoeve van den prins dap
per hbbben meegedaan. Bij hun verhoor zijn be
langrijke bijzonderheden aan het licht gekomen.
Met hunne gehechtheid aan den h9rtog was het
nu gedaan. Zij -verklaarden dat zij gehuurd wa
ren voor de manifestaties, juist zooals het gegaan
is bij de Boulangistische beweging.
De eenvoudige manifosteerenden ontvingen twee
frank, de aanvoerders eener groep vier frank, en
weer anderen, wie nog een gewichtiger rol was
opgedragen, acht frank. Onder de gearresteerden
bevonden zich acht valsche recruten, die hun hoed
of pet versie) d haddeu met een nommer, dat hun
lotingsnommer moest verbeelden en die zich ver
der opgedirkt hadden met een hoop geklourd lint.
Zij waren met een rijtuig naar het paleis van ju
stitie gebracht om daar hun best te doen en uit
volle keel te schreeuwen, de een Leve de her
tog van Orleansde anderLeve de koningde
derdeLeve de recruut 1
Deze lieden moeten per hoofd twintig frank oht
vangen hebben. Daar zij zich dapperder moesten
weren dan de anderen en wellicht ook meer ge
vaar liepen, werden zij duurder betaald.
De Fransche bladen maken ook heel wat lawaai
over de zaakmaar hoe eer die beweging op-
fioudt, des te beter voor den gevangene. Recht
van klagen heeft deze voorzeker niet, daar het
minimum der straf op hem is toegepast. Zijn
voorvaderen waarover de jonge man zooveel spreekt,
waren zoo zachtzinnig niet. Immers, koning Louis
Philippe vaardigde tegen zijn voorganger Charles
X eene verbanningswet uit, waarbij den onttroon
den Bourbonen al zijne nakomelingen met niet
minder dan de doodstraf weiden bedreigd bij o-
wien wij niet gered hebben, onze broeder was.
Gij hebt gelijk, ik zal het geschrift vernie
tigen niemand mag het ooit zien, riep de strand
vonder en sUk den uit verscheidene blaadjes be*
staanden brief in het licht. Het papier vatte on
middellijk vlam een der brandende blaadjes even
wel ontviel aan zijne hand, en gleed onder de bank.
Hij noch Jan hadden het bemerkt, hunne oogen
waren strak op het brandende papier gericht dat
de strandvonder nog in de hand hield, want deze
vlammen vernietigden een geheim, waarvan bui
ten hen niemand kennis droeg, dat door geen an
dere lippen kon worden verraden.
Onder de bank lag eenig geteerd werk, en daar
naast stond een puts met teer, die zij tot onder
houd der boot gebruikten dit werk vatte door het
gevallen brandende papier vuur, en vlamde in een
oogenblik helder op.
Verschrikt keerde de strandvonder zich om In
een oogwnblik begreep hij het groote gevaar, waar
aan het schip blootgesteld werd, indien het hun
niet dadelijk gelukte, de vlammen te blusschen.
Reeds was de bekrompen ruimie met een ver-
stikkenden rook gevuld.
Haal water! schreeuwde de strandvonder zijn
broeder toe. Jan sprong op, en vloog de kajuit
uit; in de haast liet hij de deur open. De bin
nendringende wind deed het werk helderder op
vlammen.
De strandvonder verloor zijne bedaardheid niet.
vertreding dier wet.
De herrog zelf zal moeten erkennen, dat Frank
rijk sedert de dagen van Louis Philippe is voor
uitgegaan.
Wanneer de president der republiek geen gra
tie verleent, zal de een en twintigjarige jongeling
eene gevoelige les ontvangen voor zijne [onbezon
nenheid. Hij kende de wet, dus was het zijn
plicht, zich daaraan te onderwerpen. Nu hij dit
niet deed, ondervindt hij maar al te zeer de ge
volgen van zijne roekelooze handelwijze. Voor
eene omwenteiing te zynen gunstens het thans
niet de geschikte tijd.
De Tweede Kamer der Staten Generaal is bijeen
geroepen tegen Dinsdag 25 Februari aanst., te 2 u-
i
Men verneemt, dat deWoordracht tot aanvul
ling van het ministerie aan Z. M. den Koning is roe-
gezonden, Wordt die voordracht goedgekeurd, dan
zou het gevolg zijn, dat bet minioterie aanblijft, de
aanvrage om ontslag van den minister Keuchenius
wordt aangenomen, geen verwisseling van portefeuil
les zal plaats hebben. *n als opvolger van den mi
nister Keuchenius zal worden benoemd iemand, die
niet eene Indische loopbaan heeft vervuld.
Dezer dagen is voor het eerst gebruik ge
maakt van de bevoegdheid, bij het nieuwe straf
wetboek aan den minister van justitie gegeven,
om een gevangene voorwaardelijk in vrijheid te
stellen. Een veroordeelde is op die wijze uit de
gevangenis te Amsterdam ontslagen, terwijl nog
Hij wilde de vlam, die nog niet groot was, maar
toch reeds aan de teerputs lekte, uittrappen, maar
had het ongeluk de puts om te werpen. De teer
liep over den grond en over zijne laarzen, en in
een oogenblik stond hij in een zee van vuur.
Snel wilde hij nog bukken, om het kistje met
het geld te redden, maar de vlammen verzengden
zijn gelaathij moest uit de kleine kajuit vluch
ten, om althans zjjn leven te redden. Een dikke
rook volgde hem over zijne laarzen speelden nog
altijd de vlammen.
- Almachtige God riep Jan. nu eerst het ge
vaar in zijn vollen omvang beseffende.
De strandvonder rukte hem de puts met water
uit de hand, om die over zijn voeten te gieten.
Hjj was door den rook bedwelmd en moest zich
aan een touw vasthouden, om niet te vallen.
Water waterriep hijop dit oogenblik
onmachtig om zich zeiven te helpen.
Met bevende handen liet Jan de puts in zee
neer, trok haar weer op en wierp het in de uit
de kajuit slaande vlammen, maar deze schenen er
slechts te meer door aangewakkerd te worden.
De strandvonder herstelde zich thans en hielp
zijn broeder met de macht der vertwijfeling; toch
bleken de vereende pogingen der broedors, om de
vlammen te keeren, te zwak te zijn. Reeds baan
den deze zich een weg door het dak der kajuiten
werden door den wind steeds feller aangeblazen.
(Wordt vervolgd.)
