5 Li'
Zaterdag 15 Februari 18IM). 5' Jaarg.
aai aaaasa©
O. Oi
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAlY,
AXEL.
Staatkundig Overzicht.
FEUILLETON.
Itiimeiilaiidsck Nieuws.
«sr «r/è
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 3 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Uit Bulgarije komen berichten van eene samen
zwering tegen vorst Ferdinand en den minister
Stambuloff. Er komen wel geen officieele tijdin
gen, doch uit particuliere brieven en uit de be
richten der Correspondence de l'Est blijkt, dat
niet alleen een groot aantal officieren in het kom-
plot betrokken waren, maar dat zelfs de prefect
van politie Balanadjeff van de zaak afwist.
Met dezen laatste was Stambuloff door langja
rige vriendschap vei bonden, hij meende dus ge
rust op de trouw van dien ambtenaar te kunnen
rekenen. Hij heeft zich echter, zooals nu blijkt,
deerlijk in hem vergist, en dat moet hem zeer
hebben gegriefd.
Het garnizoen van Sofia, de hoofdstad, is dit
maal trouw gebleven, wat hij vorige samenzwe
ringen niet het geval was; het verraad moet dit
maal echter zooveel te meer in de provinciën heb
ben geschuild. Vele garnizoenen heeft men daar
om van standplaats doen verwisselen, en de sol
daten wier trouw van twijfelachtig allooi werd
bevonden zijn naar de hoofdstad gezonden.
De bevelhebbers van de regimenten te Rustscbuk,
Widdin, Varna en Philoppopel zijn gearresteerd
aldaar moeten ook vele papieren gevonden zijn,
die een groot deel der zaak aan het licht hebben
gebracht Zelfs beweert mendat een tweetal ministers
ook zijdelings in het komplot betrokken zijn. Ook
omtrent den commandant van Sofia. Nikolajeff,
koesterde men wantrouwen. Voor alle voorzich
tigheid beeft men hem vervangen door majopr
Marinoff, de vleugel-adjudant van den prins.
Majoor Panitza is de hoofdaanlegger van het ge-
heele zaakje. Hij wordt in eenzame opsluiting
VERTELLING VAN
FRIEDRICH FRIEDRICH.
XX.
Frederik was er verontwaardigd over. en toen
zij tegen den avond naar huis kwamen, sprak hij
zijne verontwaardiging openlijk uit. Daardoor ont
stond een hevige twistFrederik beschuldigde zij
ne broeders, dat zij het schip opengeboord hadden;
hij wist dit zooals hij zeide, met zekerheid. Ein
delijk liep de twist zoo hoog, dat zij hem aangre
pen op den grond wierpen en op de ïuwste wij
ze mishandelden. De langverkropte haat uitte zich
thans in groote woede. En zijn vader stond er
bij en belette het nietmaar ook het jonge meis
je wier hart hij meende gewonnen te hebben, zag
het aan en snelde hem niet te hulp.
Toen de woestelingen hunnen drift gekoeld had
den, lieten zij hem hulpeloos liggen en traden met
zijn' vader en de jonge bloedverwante het huis
binnen.
Hij/was vreeselijk toegetakeld en meende tezul-
zeer streng bewaakt. Het plan moet bestaan heb
ben om den prins weg te voeren en de twee
steunpilaren zijner heerschappij, de ministers Stam
buloff' en Mutkuroff, te vermoorden. Dit is geble
ken uit een correspondentie in cijferschrift, met
den wjjnhandelaar Kalopkoff te Rustschuk en den
advocaat Mattieff onderhouden.
Wanneer deze belichten niet overdreven zijn,
dan zouden, op weinige uitzonderingen na, bijba
alle militaire en burgerlijke autoriteiten in de sa
menzwering betrokken zijn geweest en dan zou bet
ook waarlijk niet te verwonderen zijn als prins
Ferdinand, onder den verpletterenden indruk dezer
ontdekking zich bereid verklaard had, afstand van
den troon te doen, indien hij daardoor het land
van nut kon wezen. Eenstemmig moeten echter
de leden van den ministerraad verklaard hebben
dat de reden daarvoor niet bestond, dat s' vorsten
heengaan een ramp voor het land zou zijn en dat
bij het komplot van te veel beteekeuis achtte.
Naar aanleiding van de gevangenneming van
een prins van Orleans, die in weerwil van de wet
di6 hem verbiedt den Franschen bodem te betre.
den, naar Parijs gekomen was om dienst te me-
men in het leger, heeft in de kamer eene woor
denwisseling plaats gehad, die weder vrij scherp
was. Een lid stelde voor, de wet in te trekken,
doch de overgroote meerderheid verklaarde zich
voor hot behoud.
De prins is tot twee jaren gevangenisstraf ver
oordeeld.
Spanje wil in 1892 eene tentoonstelling houden
van voorwerpen uit Amerika afkomstig, zulks tot
viering van het vierde eeuwfeest sedert de ont
dekking van dit werelddeel.
■len sterven: zijn geheele lichaam was pijnlijk
maar meer dan deze pijnen smartte hem het ge
voel. dat noch zijn vader, noch zij, die hij zoo in
nig liefhad, ook maar éen woord gesproken had
den om het zijnen broeders te beletten. Wat had
bij hun gedaan Was zijne verontwaardiging niet
rechtmatig geweest
Roerloos bleef hij liggen hij was ook niet in
staat zich te bewegen. Eindeiijk werd het nacht
en hij sleepte zich met moeite naar de bocht, waar
de kleine boot lag. Zijn laatste krachten inspan
nend, bracht hij die te water en ging er in want
hij' had op dat oogeublik slechts éene begeerte:
het eiland zoo spoedig mogelijk te verlaten. Zijn
voornemen, zich in de kleine boot en krachteloos
aan de zee toe te vertrouwen, was meer dan roe
keloos maar wat bad hij te vreezen Liever,
duizendmaal liever wilde hij den dood in dp gol
ven vinden, dan terug te keerer. tot hen, die zelfs
geen medelijden voor hem gevoeld hadden. Zijn
koop waagstuk geluktede koele zeewifcd schonk
hem nieuwe krachttoen de morgen aanbrak, had
hij het vaste land bereikt, om het eiland en de
zijnen nooit weder te zien.
Zoo, juist zooals het geschied was, stond hier
alles beschreven. De doode had niets verzwegen
en niets overdreven.
Ik heb de mijnen nooit terug gezien, luidde
het verderom iedere betrekking met hen af
te breken, heb ik mijnen naam Aaken met dien
De Engelscbe ministerraad heeft aan lord Saiis
bury verklaard, dat het oogmerk wnaarmpde de lord
in de zaak met Portugal gehandeld heeft wel goed
is, maar dat de wijze van zijn optreden in gein
geval de goedkeuring mag wegdragen. Als den
lord geen eiger dingen overkomen, zal 't nog al
met li6m gaan, trouwens, waartoe moeten de men-
schen elkaar zoo bard op de vingers tikkgn Wie
begaat op zijne aardsche reize nooit een misslag.
In eene vergadering van „Nederland en O
rnnje"' te Utrecht, heeft, naar „De Stand, meldt,
de voorzitter, prof. B. J. L. baron de Geer van
Jutphaas, in zijn inleidend woord verklaard, dat het
ministerie den heer Keuchenius niet loslaten mag.
Door in hem het beginsel, in den gevallene als ge
personifieerd, te verlaten, zou het worden een
conservatief ministerie, dat de antirev. partij nieu
meer zóu kunnen steunen.
20 Februari zal op het paleis „Het Loo" een
galadiner plaats hebben voor de hofhouding en
autoriteiten. Voor de genoodigden is des avonds
een extra trein naar 's Gravenhage beschikbaar.
Uit Zeeuwsch Vlaanderen schrijft men aan
de M. Ct,
Komen de kleermakers der groote steden bijeen
om middelen te beramen, ten einde der concurren
tie der groote magazijnen bet hoofd te bieden, ook
ten plattelande, althans in Zeeuwsch-Vlaanderen,
klagen de ridders van de naald zeer. De voor
naamste huizen in de naburige Belgische steden
Brugge en Gent lokken door hunne goedkoope prij-
van Wijbrand verwisseld. Mijn verderTeven is
gelukkig geweest. Eenige jaren na deze gebeurte
nis, die mij voor altijd van het eiland verdrëef,
leerde ik uwe moeder kennen, en won haar hart.
Hoe gelukkig wij te zamen waren, behoef ik u
niette zeggen; de eeDige smart, die zij mij ooit be
reid heeft, was haar stervenen deze smart zal
ik wel nooit te boven komen. Houd haar aanden
ken altijd levendig, en ik kan voor u geen bete
ren wensch doen dan deze
Wordt zoo als uwe moeder was
Mijn vader is reeds jaren dood. Mocht het lot
u ooit mijne broeders doen ontmoeten, wees vrien
delijk tegen hen, het kwaad, dat zij mij vroeger
aandeden, heeft tot mijn geluk gestrektzeg hun
dat ik alles vergeven heben mogen zij ook zoo
gelukkig zijn als ik het geweest ben.
Toen de strandvonder deze laatste regels gele
zen had, liet hij het geschrift uit de hand vallen.
Zijn broeder, wien hij eens een zoo groot op
recht aandeed, had hem Jan vergeven, hij wensch-
te zelfs, dat zij gelukkig zouden ziin en zij zij
hadden hem vermoord. Deze zoo oprecht gemeen
de wensch klonk den strandvonder als eene be
spotting. Mocht hij thans nog op geluk hopen
In dit oogenblik moest hij het zich zei ven beken
nen, dat hij nooit gelukkig was geweest. Het
meisje, dat eens door zijn' broeder zoo vurig be
mind werd, was zijne vrouw geworden maai- haar
liefdeloos gemoed bad het zijne nog meer verhard.
(Wordt vervolgd.)