i
Jaarg.
j\o. 357.
Zaterdag 7 December 1889.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAX.
AXEL.
Staatkundig Overzicht.
FEUILLETON.
2Ï2UÏ isaik&aD
friedrich friedrich.
Binnenin ndsch Nieuws.
AXËLSCHEISCOURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdajr- en Vrijdagavond.
A B 0 N N E M E N T S P R IJ S
per 3 Maasden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 3 ct.
DRUKKER UITGEVER,
Advertentie n van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag'- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Een Engelsch blad The Nation schrijft,
dat de afloop van de Braziliaansche revolutie iets
is, dat in de geschiedenis zijne wedergade niet vindt,
en dat bewijst hoezeer in den tijd waarin wij leven
«lies op eene geldquaestie neerkomt.
Een keizer, die zijne kroon aflegt tegen betaling
van eene goede som in contanten en tegen een pen
s'oen, is nooit voorgekomen. Leopold I van Bel
gië hield in 1848 uit een venster van zijn paleis
eene toespraak tot zijp volk, waarin hij zeide dat
hij den troon beklommen had om de Belgen genoe-
^e" te ^oen bereid was, dien weder te verlaten
zoodia zij dit verlangden; maar hij zinspeelde met
geen enkel woord op eene schadevergoeding in baar
geld ot eene levensverzekering. Amadeo I stond
van den Spaanschen troon op, omdat hy er genoe<*
van had, maar maakte geen accoord. In ieder an°
•der geval, dat wij ons herinneren, zijn souvereinen
■die zich genoodzaakt zagen af te treden, heenge
gaan zonder eenige overeenkomst en dikwijls eerst
na zich gewapenderhand verzet re hebben. De schik
king die met den keizer van Brazilië getroffen is
wal daarom waarschijnlijk als een zeer bruikbaar
voorbeeld gaan gelden, dat voor vele potentaten ee
nige aantrekkelijkheid zal bezitten. Wij meenen te
weten, dat Humbert van Italië het niet onder stoe-
8en ot banken steekt, dat Irij bereid is de regeering
weder te leggen zoodra zjjn volk ondubbelzinnig te
kennen geeft dat het lust heeft om het eens met
«en anderen vorm van bestuur te beproeven. Na
bet gebeurde in Brazilië zou hij zonder eenigen twij
iel eene soortgelijke tegemoetkoming verwachten,
k sultan, die voortdurend in vrees verkeert
VERTELLING VAN
IV.
De strandvonder trad binnen, stapte door den
langen gang en begaf zich naar de woonkamer,
waarvan de deur wijd openstond om den rook, die
het geheele vertrek vulde, eenen vrijen uitweg te
verleenen.
Dit ruime vertrek maakte door zijne orde en
reinheid eeoen aangenamen indruk. De wanden
waren met houtsnijwerk behangen, dat van ou
derdom endoor den rook eene donker bruine kleui-
had aangenomen. In het midden bevond zich
eene groote, helder wit geschuurde tafel, terwijl
aan een der zijwanden eene zware groote kast
stond met glazen deuren, waardoor blauwe borden
en schotels en eenige gekleurde glazen zichtbaar
waren. De koperen versieringen, die aan dekast
waren aangebi-acht, blonken alsof zij er pas den
vorigen dag aan bevestigd warenen toch had
den zij reeds menig jaar dienst gedaan. Aan den
van ieder uur uit Konstantinopel te worden wegge
jaagd. zal nu, indien de groote beroering komt,
waarschijnlijk op eenige millioenen bij wijze van af
scheidsgift rekenen. Niets is beter iu staat om het
middeleeuwsche begrip van een „goddelijk recht der
Koningen" met wortel en tak uit te roeien. Een
recht dat geschat en afgekocht kan worden bij dol
lars en centen, kan niet goddelijk zijn.
Er wordt beweerd, dat de Fransclie regeering de
Braziliaansche republiek zou erkend hebben. Waar
schijnlijker is echter, wat eenige dagen geleden uit
een der voornaamste diplomatieke standplaatsen aan
de „Times" gemeld werd, dat er nog geen enkele
erkenning plaats gehad heeft, ook sief dooi de
Amerikaansche zusterrepublieken, en dat daarvan
ook geen sprake kan zijn zoolang men nog slechts
met een voorloopig gouvernement, dat zichzelt op
geworpen heeft, te doen heeft. Eerst na de be
krachtiging der omwenteling door de volksvertegen
woordiging en na oplreding van eene nieuwe, of
de wettelijke bevestiging der tegenwoordige regee
ring, zou de diplomatieke erkenning door de mo
gendheden plaats kunnen vinden. Over het besluit
dat de voor'oopige regeering de oude vlag van Bra
zilie weder aangenomen heeft, moet eenige ontevre
denheid ontstaan zijn. D^ afgezette keizer dom
Pedro is Zaterdag met het stoomschip Alagoas te
■Sint Vincent aangekomen. Hij heeft per telegraaf
voor het aanbod van den koning van Portugal, om
in het koninklijk paleis te Lissabon zijn intrek te
nemen, bedankt en logies besteld 'n het Braganza-
hotel, waar hij gewoon is verblijf te houden. Hij
werd bjj het aan wal stappen door de Portugeesch'e
ooi logsschepen en forten gesalueerd met het aantal
kanonschoten, waarmede een prins van den bloede
begroet wordt, dus niet als sonverein. De A-
lagoas is op de reis gedurende vier dagen door een
Braziliaansch oorlogsschip begeleid.
Ia Europa weinig nieuws.
Maandagmiddag is op een alleen staande
hofstede, bewoond door de gebroeders Van Loon
en hun zuster, aan den straatweg naar Moerstra
ten, op ongeveer een uur afstand van Bergen-op-
Zoom, een poging tot moord gepleegd, vergezeld
van diefstal en inbraak.
Drie personen kwamen op genoemde hofstede
en vonden de zuster alleen thuis. Met een knup
pel brachten zij haar eenige slagen op het hoofd
toe, die haar het bewustzijn deden verliezen, van
welke omstandigheid de dieven gebruik maakten
om de kasten en laden te openen en zich 35 ct.
toe te eigenen, terwijl een bedrag van eenige bon
derden guldens aan specie en papier niet door hen
werd gevonden. Terwijl ze nog bezig waren
kwam een der broeders thuis, waarop de dieven
door een raam ontvluchtten. Na bekomen aan
gifte bij de politie mocht deze erin slagen de drie
schurken nog des avonds te arresteeren en tot be
kentenis te brengen. Het zijn B. J. K., oud 19,
J. W. K., oud 17, en B. v. d. B., oud 18 iaar,
aller, wonende te Bergen op-Zoem. Ze zijn naai
de gevangenis te Breda vervoerd.
Nog worden de volgende bijzonderheden mede
gedeeld
Het drietal jongelingen, de daders van de mis
daad. had van te voren reeds de rollen verdeeld
welke ieder hunner bij den aanslag op het leven
tegenover liggeuden wand waren twee ruime bed
steden in den vorm van kasten. De openstaande
deuren deden zien, dat zij door het gezin als slaap
plaatsen werden gebezigd.
Men zou te vergeefs in dit vertrek naar een
kachel hebben omgezien er was alleen eene groote
breede schouw, waarop verschillende glazen en
koppen waren geplaatst. Onder dezen schoorsteen
op een' plaat brandde en knetterde een helder
vuur, waarboven aan eene dubbele ketting een
groote ketel hing.
Deze open schoorsteen diende tegelijk tot berei
ding der spijzen en tot verwarming van' het vertrek
Veel warmte werd er wel niet door verspreid*
maar de bewoners van dit huis waren niet ver
troeteld en kenden, zelfs in den strengsten win
ter, geene andere verwarming. Hunne dikke, wol
len kleeding liet dan ook weinig koude door.
Toen de strandvonder in de kamer kwam, wa
ren behalve Jan, alle leden van zijn gezin daar te
genwoordig. De oude knecht Auste zat met zijne
voeten by het vuur, en naast hem zat uit eene
korte houten pijp rookend Aaken's oudste zoon.
Hendrik. Op eene lage bank dicht bij het vuur
zat des strandvonders vrouw, eene sterke, ernsti
ge figuur met harde, scherpe trekken. Zij had een
ijzeren haak in de hand, en pookte daarmede van
tijd tot tijd in het vuur.
Aar de tatel hield zich Tine, de dochter des
strandvonders, een meisje van omstreeks zes en
twintig jaar, met naaiwerk bezig. Hare trekken
hadden veel overeenkomst met die barer moeder,
zij waren even terugstootend en scherp. Al de
ze gezichten moesten op een nauwlettend beschou
wer den indruk maken, dat de bewoneis van dit
eiland zich nooit in zonneschijn mochten verheu
gen.
De knecht Auste was een man van omstreeks
zestig jaren, wiens rood opgezet gelaat den dronk
aard verried. Zijne oogen staarden zonder de
minste uitdrukking in het vuur. Zijn rechterbeen,
dat hij eens gebroken had, was geheel stijf. Au
ste was reeds bij des strandvonders vader knecht
op het eiland geweest. Hij behoorde als het wa
re tot den boedel der familie, had zelf geene be
trekkingen, en stelde in niets anders belang dan
in drinken. Hij was iederen avond beschonken,
en de strandvonder belette hem dit niet, maar ver
strekte hem zelfs de brandewijn, daar dit een goed
middel was om hem den mond te sluiten want indien
Auste gewild had, zou hij onthullingen hebben kun
nen doen, die den strandvonder gevaarlijk waren.
De eenige in het vertrek wiens open en vrijen
blik vertrouwen inboezemde, was des strandvon
ders zoon, Hendrik. Zijn gelaat was bleek, maar
had zachte trekken. Hij was eerst korten tijd
geleden op het eiland teruggekeerd.
(Wordt vervolgd.)